Biografia Alberta Ellisa

Albert Ellis był wpływowym psychologiem, który rozwinął terapię racjonalno-emotywną. Odegrał kluczową rolę w rewolucji poznawczej, która miała miejsce w dziedzinie psychoterapii, wpływając na rozwój podejść poznawczo-behawioralnych jako metody leczenia. Według jednego z badań psychologów zawodowych, Ellis został sklasyfikowany jako drugi najbardziej wpływowy psychoterapeuta, za Carlem Rogersem i tuż przed Sigmundem Freudem .  

Życie osobiste Alberta Ellisa

Albert Ellis urodził się 27 września 1913 r. w Pittsburgh w Pensylwanii, jako najstarszy z trójki dzieci. Później opisywał swojego ojca jako pozbawionego uczuć, a matkę jako emocjonalnie obojętną. Ponieważ jego rodzice rzadko byli w pobliżu, często znajdował się w sytuacji, w której musiał opiekować się młodszym rodzeństwem. Ellis często chorował w dzieciństwie. W wieku od 5 do 7 lat był podobno hospitalizowany osiem razy. Jedna z tych hospitalizacji trwała około 10 miesięcy, podczas których jego rodzice rzadko go odwiedzali lub oferowali mu pocieszenie i wsparcie.

Choć często był znany ze swojej otwartości i nazywano go nawet „Lenny Bruce’em psychoterapii”, Ellis wspominał, że był dość nieśmiały, gdy był młody. W wieku 19 lat postanowił zmienić swoje zachowanie i zmusił się do rozmowy z każdą kobietą, którą spotkał na ławce w parku niedaleko swojego domu. Pewnego miesiąca rozmawiał z ponad 130 kobietami i chociaż tylko jedna zgodziła się z nim wyjść, a potem nie pojawiła się na randce, odkrył, że się odczulił i nie boi się już rozmawiać z kobietami. Wykorzystał to samo podejście, aby przezwyciężyć swój strach przed wystąpieniami publicznymi.

Jego pierwsze i drugie małżeństwo zakończyło się unieważnieniem i rozwodem. Jego 37-letni związek z dyrektorem Albert Ellis Institute zakończył się w 2002 roku. W 2004 roku poślubił australijską psycholog Debbie Joffe. Ellis zmarł 24 lipca 2007 roku po długiej chorobie.

Kariera

Po ukończeniu szkoły średniej Ellis uzyskał tytuł licencjata z biznesu w City College of Downtown New York w 1934 r. Przez pewien czas zajmował się karierą biznesową, a później próbował zostać pisarzem beletrystyki. Po zmaganiach z obydwoma dziedzinami postanowił zmienić kierunek i studiować psychologię, a w 1942 r. rozpoczął doktorat z psychologii klinicznej na Uniwersytecie Columbia. W 1943 r. uzyskał tytuł magistra psychologii klinicznej, a w 1947 r. doktorat.

Po ukończeniu studiów Ellis szkolił się w psychoanalizie i przez pewien czas ją praktykował, ale wkrótce zaczął odczuwać niezadowolenie z tego, co uważał za słabości metody psychoanalitycznej — jej bierność i nieskuteczność. Pod wpływem prac takich osób jak Alfred Adler , Karen Horney i Harry Stack Sullivan, Ellis zaczął rozwijać własne podejście do psychoterapii.

W 1956 roku przedstawił swoje podejście, które po raz pierwszy nazwał Racjonalną Psychoterapią. Ta metoda kładła nacisk na bardziej bezpośrednie i aktywne podejście do leczenia, w którym terapeuta pomagał klientowi zrozumieć leżące u podstaw irracjonalne przekonania, które prowadzą do emocjonalnego i psychologicznego cierpienia. Obecnie metoda ta jest znana jako racjonalna terapia behawioralna emocjonalna  lub REBT.

Ellis napisał też wiele o ludzkiej seksualności. Zaczął przyjmować klientów jeszcze przed ukończeniem doktoratu. W tamtym czasie w stanie Nowy Jork nie było wymagane formalne licencjonowanie psychologów.

Ellis utrzymywał rygorystyczny harmonogram pracy do końca życia. Nadal pracował, nawet w obliczu wielu problemów zdrowotnych, podobno przyjmując nawet 70 pacjentów tygodniowo pod koniec 80. roku życia i do 10 pacjentów tygodniowo w ostatnich latach życia.

Wkład w psychologię

Podczas gdy REBT jest często opisywana jako odnoga CBT, praca Ellisa była prawdziwą częścią rewolucji poznawczej i pomógł założyć i zapoczątkować terapie poznawczo-behawioralne. Często jest opisywany jako jeden z najwybitniejszych myślicieli w historii psychologii.

Ellis jest również autorem ponad 80 książek, z których wiele stało się bestsellerami. O jego wpływie w dziedzinie psychoterapii, Psychology Today zasugerowało, że „żadna jednostka — nawet sam Freud — nie miała większego wpływu na współczesną psychoterapię”.

Wybrane publikacje Alberta Ellisa

Ellis. A. (1957). Jak żyć z neurotykiem . Oxford, Anglia: Crown Publishers.

Ellis, A. (1958). Seks bez winy . NY: Hillman.

Ellis, A., Harper, R. (1961). Przewodnik po racjonalnym życiu . Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.

Ellis, A., Greiger, R. (1977). Podręcznik terapii racjonalno-emotywnej . NY: Springer Publishing Company.

Ellis, A. (1985). Pokonywanie oporu: terapia racjonalno-emotywna z trudnymi klientami . NY: Springer Publishing Company.

Ellis, A., Tafrate, RC (1997). Jak kontrolować swój gniew, zanim on opanuje ciebie . Citadel Press.

Ellis, A. (2003). Seks bez winy w XXI wieku . Barricade Books.

Ellis, A., Abrams, M., Abrams, L. (2008). Teorie osobowości: perspektywy krytyczne. Nowy Jork: Sage Press.