Deadnaming — czym jest i dlaczego jest szkodliwy dla zdrowia psychicznego

Deadname oznacza nazywanie lub zwracanie się do kogoś imieniem, którego już nie używa, czyli jego martwym imieniem. Poprzednie imię jest zwykle imieniem urodzonym, sprzed jego transformacji. Chociaż technicznie rzecz biorąc, możesz nazwać martwą osobę, która teraz używa innego imienia, termin ten jest używany w odniesieniu do osób transpłciowych , nieprzystosowanych płciowo i niebinarnych , a jest uważany za akt przemocy.

Co skłania osoby transseksualne do zmiany imienia?

Osoby transpłciowe, GNC lub niebinarne często robią coś, co nazywa się tranzycją. Jest to proces przechodzenia od bycia tym, kim inni cię nazwali, do tego, kim naprawdę jesteś. Tranzycja może mieć wiele różnych kroków i etapów i jest indywidualną podróżą. Jedną z powszechnych części tej podróży jest zmiana imienia. Osoba, która jest w spektrum transpłciowym, może czuć, że jej imię urodzone, które może nie odzwierciedlać jej prawdziwej płci, nie jest już dla niej odpowiednie, jeśli kiedykolwiek było.

Zmiana imienia na takie, które lepiej je reprezentuje, jest zazwyczaj postrzegana jako akt wzmacniający i może przynieść wiele radości w czyimś życiu. Poprzednie imię danej osoby może reprezentować wiele przeszłych elementów życia, z którymi nie chce być już kojarzona. Są one różne, ale mogą obejmować:

• Traumatyczne przeżycia emocjonalne spowodowane traktowaniem jako osoby innej płci
• Przemoc stosowana wobec osoby
• Dysforia
• Bolesne wspomnienia z dzieciństwa
• Brak autonomii w tożsamości

Historia zmiany nazw

W cispłciowych, heteroseksualnych małżeństwach kobiety przyjmują nazwiska mężów od około tysiąca lat. Normalną praktyką jest, że gdy kobieta zmienia swoje nazwisko na nazwisko męża, używa się tylko tego nowego nazwiska.

Jednak praktyka zmiany imienia jest nowsza. Dopiero w latach 50. seksuolog wprowadził koncepcję płci jako odrębnej tożsamości od płci przypisanej przy urodzeniu, a dopiero w kolejnych dekadach stany zaczęły zatwierdzać zmiany imion i oznaczeń płci w oficjalnych dokumentach. Proces zmiany imienia wymaga zgody sądu i może być skomplikowany i czasochłonny, ponieważ wszystkie różne oficjalne dokumenty danej osoby muszą zostać zaktualizowane.

Badania wykazały, że zmiana imienia, wraz z oznaczeniem płci, poprawia zdrowie psychiczne. Konkretnie, „akt afirmacji płci był znacząco związany z mniejszą liczbą zgłoszeń depresji, lęku, somatyzacji, globalnego cierpienia psychicznego i niepokojących reakcji na znęcanie się ze względu na płeć”.

Dlaczego Deadnaming jest szkodliwy dla zdrowia psychicznego?

Wiedząc, że zmiana imienia wiąże się z poprawą zdrowia psychicznego i emocjonalnego, logiczne jest, że nazywanie tej osoby jej martwym imieniem prowadziłoby do odwrotnego efektu. Ponieważ używanie nowego imienia jest dla kogoś doświadczeniem potwierdzającym i afirmującym, używanie jego poprzedniego imienia unieważnia tożsamość osoby, a także jest krzywdzące emocjonalnie.

Deadnaming jest unieważniający i może wywołać reakcję traumatyczną

Kiedy kogoś martwo nazywasz, mówisz mu, że nie widzisz go jako prawdziwego siebie. Zamiast tego widzisz go tak, jak chcesz, co nie jest zgodne z tym, kim on jest. Martwo nazywanie kogoś, nawet jeśli zrobione przypadkowo, wydobywa na powierzchnię wszystkie negatywne doświadczenia życiowe związane z tym imieniem. Zmusza to osobę do emocjonalnego poradzenia sobie z całą tą traumą w przypadkowym momencie, kiedy może nie być na to gotowa. Nawet jeśli jest gotowa poradzić sobie z tą traumą, nie ma powodu, aby dawać jej powód do tego.

Ponieważ deadnaming zdarza się osobom trans, jest to policzek, który jaskrawo odnotowuje cis-przywilej osoby, która to robi. Deadnaming to sytuacja, w której jedna osoba mówi drugiej, że ma możliwość postrzegania jej w wybrany przez siebie sposób, zamiast uszanować tożsamość tej osoby. Jest to niesamowicie niegrzeczny akt, niezależnie od tego, czy został popełniony celowo, czy nie.

Jak unikać i/lub zaprzestać używania imion martwych innych

Jak głosi przysłowie, zmiana jest trudna. Trudność zmiany zachowania nie jest jednak usprawiedliwieniem dla złego traktowania innych, a deadnaming nie jest akceptowalną praktyką. Ważne jest, aby pamiętać, że deadnaming, chociaż szczególnie szkodliwy, gdy jest stosowany bezpośrednio wobec kogoś, jest również niedopuszczalny, gdy jest stosowany pośrednio. Oznacza to, że równie nie w porządku jest zwracanie się do kogoś za jego plecami poprzednim imieniem, którego już nie używa, lub pisanie o nim pod jego martwym imieniem.

Jeżeli ktoś w twoim życiu zmienił swoje imię i chcesz dokonać pozytywnej i koniecznej zmiany i zwracać się do tej osoby wyłącznie po imieniu, oto kilka kroków, które możesz podjąć, które nie będą wymagały od niej wysiłku emocjonalnego:

• Oglądaj zdjęcia tej osoby i regularnie powtarzaj na głos jej nowe imię.
• Poinformuj znajomych, że dana osoba zmieniła imię i nazwisko i poproś ich, aby posługiwali się wyłącznie nowym imieniem.
• Poproś innych o poprawienie Cię, jeśli podasz nieprawdziwe nazwisko tej osoby.
• Ćwicz używanie nowej nazwy w rozmowach z innymi.
• Utwórz sobie przypomnienie. Może to być wyskakujące okienko na telefonie, post it na biurku lub cokolwiek innego, co przywodzi na myśl temat.
• Rozmawiając z tą osobą, celowo używaj w rozmowach jej nowego imienia.

Co zrobić, jeśli ktoś nie ma imienia

Deadnaming może występować w połączeniu z użyciem niewłaściwych zaimków dla danej osoby. Dzieje się tak, ponieważ oba te zjawiska są typowymi częściami transformacji osoby transpłciowej. Ponieważ akty używania niewłaściwych zaimków i deadnaming są podobne, ponieważ oba odnoszą się do danej osoby niepoprawnie, można zastosować tę samą metodę w przypadku deadnamingu, co w przypadku niewłaściwego użycia zaimków. Metoda ABC opracowana przez Collaborate Consulting jest usprawniona i szybka.

Przeproś krótko

Pierwszym krokiem, jaki należy wykonać, gdy ktoś został nazwany jako deadname, jest przyznanie się do tego. W ten sposób jasno dajesz do zrozumienia, że ​​rozumiesz, że popełniłeś błąd. Jednak po krótkim przeprosinach powinieneś natychmiast przejść do następnego kroku.

Spędzanie czasu na rozpamiętywaniu swojego błędu, wyrażanie, że używanie nowego imienia jest dla ciebie trudne i/lub kontynuowanie w jakikolwiek sposób, który przenosi emocjonalną pracę na drugą osobę, nie jest pomocne. Twój błąd jest twój, więc nie każ nikomu innemu wykonywać żadnej pracy wokół niego.

Dobrym przykładem przeprosin może być: „Przepraszam, nazwałem cię Sue, ale masz na imię Sam”.

Prawidłowy

Gdy już przyznasz się do błędu, natychmiast użyj nowej nazwy. Ten krok jest również bardzo szybki i nie potrzeba nic więcej poza korektą. „Powinienem był powiedzieć, że Sam tam poszedł”.

Pójść dalej

Na koniec, ale równie ważne jak poprzednie kroki, po przeprosinach i naprawieniu sytuacji, należy od razu przejść dalej. Nie ma potrzeby dyskusji ani przetwarzania problemu. Po prostu kontynuuj rozmowę tam, gdzie została przerwana, i pozwól wszystkim przetrawić to, co się wydarzyło, bez dalszego komentarza.