Zamknij ten odtwarzacz wideo
Psychologia sądowa jest gorącym tematem w nowoczesnych mediach. Pomyśl o wszystkich książkach, filmach i programach telewizyjnych o zagłębianiu się w umysły osób stojących za przestępstwami, aby je rozwiązywać i wymierzać sprawiedliwość ofiarom. A psychologia sądowa odgrywa ważną rolę w prawdziwym życiu. Obejmuje psychologiczną ocenę osób zaangażowanych w system prawny. Oto spojrzenie na to, jak ewoluowała ta fascynująca specjalizacja w dziedzinie psychologii.
Spis treści
Wczesne badania
Pierwsze zalążki psychologii sądowej pojawiły się w 1879 roku, kiedy Wilhelm Wundt , często nazywany ojcem psychologii, założył swoje pierwsze laboratorium w Niemczech. Od czasu Wundta dziedzina psychologii sądowej rozkwitła, a wkład w nią wniosło wielu innych ekspertów w tej dziedzinie.
James McKeen Cattell przeprowadził jedne z pierwszych badań na temat psychologii zeznań. Zadał serię różnych pytań studentom Uniwersytetu Columbia, prosząc ich o udzielenie odpowiedzi i ocenę stopnia pewności co do udzielonej odpowiedzi.
Znalazł zaskakujący stopień niedokładności, co zainspirowało innych psychologów do przeprowadzenia własnych eksperymentów na zeznaniach naocznych świadków. Nawet świadkowie nie byli pewni siebie, co wywołało poważne problemy dotyczące ważności ich przydatności w sądzie.
Zainspirowany pracą Cattella, Alfred Binet powtórzył badania Cattella i zbadał wyniki innych eksperymentów psychologicznych, które miały zastosowanie w prawie i wymiarze sprawiedliwości w sprawach karnych. Jego praca nad testami inteligencji była również ważna dla rozwoju psychologii sądowej, ponieważ wiele przyszłych narzędzi oceny opierało się na jego pracy.
Psycholog William Stern badał również zdolność świadków do przypominania sobie informacji . W jednym ze swoich eksperymentów poprosił studentów o streszczenie sporu, którego byli świadkami między dwoma kolegami z klasy. Stern odkrył, że błędy są powszechne wśród świadków i doszedł do wniosku, że emocje osoby mogą wpływać na to, jak dokładnie pamięta ona rzeczy. Stern kontynuował badanie zagadnień związanych z zeznaniami sądowymi, a później założył pierwsze czasopismo naukowe poświęcone psychologii stosowanej.
Psychologia sądowa w sądach
W tym czasie psychologowie zaczęli występować w roli biegłych świadków w procesach karnych w całej Europie. W 1896 r. psycholog o nazwisku Albert von Schrenck-Notzing zeznawał w procesie o morderstwo na temat wpływu podatności na sugestię na zeznania świadków.
Niemiecko-amerykański psycholog Hugo Munsterberg uważał, że psychologia ma praktyczne zastosowanie w życiu codziennym, co z kolei przyczyniło się do rozwoju psychologii sądowej. W 1915 r. Munsterberg opublikował „On the Witness Stand”, książkę opowiadającą się za wykorzystaniem psychologii w sprawach prawnych.
Psycholog ze Stanford, Lewis Terman, zaczął stosować psychologię w egzekwowaniu prawa w 1916 roku. Terman zrewidował test inteligencji Bineta, tworząc nowy test Stanforda-Bineta, który oceniał inteligencję kandydatów na stanowiska w organach ścigania.
W 1917 r. psycholog William Marston odkrył, że skurczowe ciśnienie krwi ma silną korelację z kłamstwem. Odkrycie to później doprowadziło do zaprojektowania nowoczesnego detektora poligraficznego.
Marston zeznawał w 1923 r. w sprawie Frye przeciwko Stanom Zjednoczonym, co miało duże znaczenie, ponieważ ustanowiło precedens dotyczący korzystania z biegłych sądowych w sądach. Federalny Sąd Apelacyjny orzekł, że procedura, technika lub ocena musi być powszechnie akceptowana w danej dziedzinie, aby mogła być wykorzystana jako dowód.
Psychologia sądowa zyskuje na popularności
Znaczący rozwój amerykańskiej psychologii sądowej nastąpił dopiero po II wojnie światowej. Przedtem psychologowie pełnili funkcję biegłych sądowych, ale tylko w procesach, w których nie byli postrzegani jako naruszający kompetencje lekarzy specjalistów, którzy nadal byli postrzegani jako bardziej wiarygodni świadkowie. W sprawie People v. Hawthorne z 1940 r. sądy orzekły, że standard biegłych sądowych zależy od tego, ile świadek wie na dany temat, a nie od tego, czy ma wykształcenie medyczne.
W przełomowej sprawie Brown v. Board of Education z 1954 r. kilku psychologów zeznawało na korzyść powódek i pozwanych. Później sądy udzieliły wsparcia psychologom pełniącym funkcję ekspertów w zakresie chorób psychicznych w sprawie Jenkins v. the United States.
Psychologia sądowa została oficjalnie uznana za specjalizację w dziedzinie psychologii przez Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne w 2001 roku.
Psychologia sądowa rozwijała się i ewoluowała przez ostatnie trzy dekady. Coraz więcej programów studiów podyplomowych oferuje podwójne stopnie z psychologii i prawa, podczas gdy inne oferują specjalistyczne stopnie kładące nacisk na psychologię sądową.