Zamknij ten odtwarzacz wideo
Nie jest niczym niezwykłym, że matki doświadczają całej gamy emocji po przyjściu na świat nowego dziecka. Wiadomo od dawna, że okres poporodowy to czas zwiększonego ryzyka pojawienia się, pogorszenia lub nawrotu zaburzeń nastroju i lękowych. Wiele badań sugeruje, że okres poporodowy może również wiązać się z ryzykiem wystąpienia lub pogorszenia zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych (OCD).
Jeśli Ty lub ktoś Ci bliski zmaga się z OCD lub problemami poporodowymi, skontaktuj się z Krajową Infolinią ds. Nadużywania Substancji i Usług Zdrowia Psychicznego (SAMHSA) pod numerem 1-800-662-4357 , aby uzyskać informacje o placówkach wsparcia i leczenia w Twojej okolicy.
Więcej informacji na temat zdrowia psychicznego znajdziesz w naszej Krajowej Bazie Danych Pomocy .
Spis treści
Objawy
Objawy OCD po porodzie najczęściej pojawiają się w ciągu sześciu tygodni po porodzie, ale mogą rozpocząć się w trakcie ciąży. U kobiet, u których wcześniej występowało OCD, istnieją pewne dowody na to, że poronienie może również działać jako silny czynnik wyzwalający objawy OCD .
Objawy OCD u kobiet, które mają poporodowe zaburzenie obsesyjno-kompulsywne, często można odróżnić od objawów u kobiet, które już miały zaburzenie obsesyjno-kompulsywne. Ostatnie badanie wykazało, że największą różnicą między nimi jest to, że w przypadku OCD poporodowego obsesje są w jakiś sposób związane głównie z dzieckiem. Konkretnie, kobiety z poporodowym zaburzeniem obsesyjno-kompulsywnym często zgłaszają bardziej agresywne obsesje związane z krzywdzeniem swojego noworodka niż kobiety, które już miały OCD. Ponadto kobiety z poporodowym zaburzeniem obsesyjno-kompulsywnym częściej doświadczają obsesji związanych z zanieczyszczeniem dziecka niż kobiety bez OCD poporodowego.
Powoduje
Na tym etapie nie jest jasne, dlaczego okres poporodowy jest czasem zwiększonego ryzyka wystąpienia OCD u niektórych kobiet. Z biologicznego punktu widzenia spekulowano, że głębokie zmiany hormonów, takich jak estrogen, mogą być częściowo odpowiedzialne. Hormony mogą zakłócać aktywność neuroprzekaźników w mózgu, w tym serotoniny . Zaburzenia układu serotoninowego są silnie powiązane z rozwojem OCD.
Z psychospołecznego punktu widzenia przyjście na świat nowego dziecka wiąże się z szeregiem nowych wyzwań, które dla niektórych kobiet mogą być przytłaczające.
Stres jest głównym czynnikiem wyzwalającym OCD, a okres poporodowy może być szczególnie stresujący dla tych kobiet, które nie mają odpowiednich strategii radzenia sobie z nim lub wsparcia.
Leczenie
Podobnie jak w przypadku depresji poporodowej , konieczne jest leczenie zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych poporodowych, ponieważ mogą one wpływać na normalną więź między matką a dzieckiem. Mogą również powodować znaczne cierpienie i ból u matki i członków rodziny. Jeśli niedawno urodziłaś dziecko i doświadczasz nowych objawów psychologicznych, takich jak natrętne i niepokojące myśli lub kompulsywne zachowania, takie jak niekontrolowane mycie rąk, koniecznie wspomnij o tym swojemu lekarzowi pierwszego kontaktu, położnikowi, pediatrze lub psychiatrze.
Jeśli odczuwasz te lub inne objawy, lekarz prawdopodobnie przeprowadzi pełną ocenę, obejmującą pełny wywiad psychiatryczny i badania medyczne w celu wykluczenia biologicznych przyczyn objawów, takich jak niedoczynność tarczycy.
Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) może być dobrą opcją dla kobiet z poporodowym zaburzeniem obsesyjno-kompulsywnym, ponieważ eliminuje możliwość narażenia noworodka na leki przeciwdepresyjne, takie jak selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Chociaż leki przeciwdepresyjne, takie jak SSRI, są przenoszone przez mleko matki, nie ma danych na temat długoterminowych skutków narażenia na SSRI w mleku matki, w tym na układ nerwowy, więc korzyści z przyjmowania leku muszą przewyższać ryzyko. Pamiętaj, aby porozmawiać z lekarzem, aby ustalić, która opcja leczenia jest dla Ciebie odpowiednia.