Objawy traumy u dzieci

Traumatyczne wydarzenie z dzieciństwa to niepokojące zdarzenie doświadczane przez dziecko, które jest postrzegane jako zagrażające życiu, gwałtowne i/lub niebezpieczne. Trauma powoduje strach i znaczną krzywdę psychiczną, fizyczną lub emocjonalną. Traumatyczne zdarzenie może być jednorazowym zdarzeniem, takim jak wypadek samochodowy, śmierć bliskiej osoby lub klęska żywiołowa, taka jak trzęsienie ziemi lub huragan. Traumatyczne doświadczenie może być również ciągłe, takie jak bycie ofiarą przemocy fizycznej lub seksualnej, zaniedbania, rasizmu, znęcania się lub zamieszkiwanie w niebezpiecznej okolicy.

Trauma u dzieci może mieć szkodliwy wpływ na ich fizyczne, psychiczne, społeczne i emocjonalne samopoczucie. Nieleczona lub nierozwiązana trauma u dzieci może przenosić się na dorosłe życie. Wykazano, że wiąże się ze zwiększonym ryzykiem depresji, samookaleczenia i zachowań wysokiego ryzyka, takich jak niebezpieczny seks i niebezpieczna jazda.

Dlatego też niezwykle ważne jest rozpoznanie objawów traumy u dzieci w ciągu kilku tygodni i miesięcy po wystąpieniu traumatycznego zdarzenia, tak aby wczesna interwencja mogła pomóc zminimalizować lub zapobiec długoterminowym konsekwencjom. 

Emocjonalne oznaki traumy

Dziecko z traumą zazwyczaj ma problemy z identyfikacją, wyrażaniem i zarządzaniem swoimi emocjami. Czasami internalizuje swoje uczucia i ma ograniczony język w swoim stanie emocjonalnym. Reagując na stres, może reagować silnie i nieprzewidywalnie oraz mieć trudności z deeskalacją swoich wzmożonych emocji.

Jeśli natura ich traumy obejmuje relacje interpersonalne, mogą stać się niezwykle czujni i defensywni podczas interakcji z innymi, aby chronić siebie. Jeśli dziecko nie ma znaczących i zaufanych relacji, może nie nauczyć się, jak odpowiednio zarządzać swoimi emocjami. W rezultacie może szybko rezygnować z zadań, gdy tylko poczuje frustrację.  

Niektóre z objawów emocjonalnych traumy u dzieci obejmują:

• Odczuwanie smutku lub bezwartościowości
• Wykazuje intensywne wybuchy gniewu i agresji
• Bycie łatwym do przestraszenia lub wystraszenia
• Odczuwanie winy lub wstydu
• Czujesz się przygnębiony lub samotny
• Okazywanie strachu podczas rozłąki z rodzicem
• Więcej płaczu i krzyków
• Czuję się nieśmiały lub bardziej zestresowany

Behawioralne objawy traumy

Trauma u małych dzieci może mieć szkodliwy wpływ na rozwijający się mózg . Kiedy mózg priorytetowo traktuje rozpoznawanie i reagowanie na zagrożenia, wpływa to na nabywanie umiejętności i opóźnia rozwój. Części mózgu, które są dotknięte, obejmują układ limbiczny, hipokamp i korę przedczołową. Kora przedczołowa odpowiada za regulację emocji, uwagę, poznanie, funkcje wykonawcze i kontrolę impulsów.

Niektóre z objawów behawioralnych traumy u dzieci obejmują:

• Posiadanie niskiej tolerancji na frustrację
• Wykazuje oznaki dysocjacji, wycofania, zamknięcia, nieobecność lub wyłączenie 
• Masz problemy ze skupieniem się lub koncentracją na pracy szkolnej, projektach, zadaniach i/lub rozmowach
• Zachowanie regresywne, w którym następuje powrót do wcześniejszego etapu rozwoju, np. moczenie się w łóżku i/lub ssanie kciuka
• Odmowa pójścia do szkoły
• Częste płakanie 
• Mam trudności z zasypianiem
• Nagły przyrost lub spadek wagi
• Zmiana nawyków żywieniowych lub wykazywanie oznak zaburzeń odżywiania lub zaburzeń odżywiania
• Wykazywanie lekkomyślnych i ryzykownych zachowań, takich jak nadużywanie substancji psychoaktywnych i nieodpowiednia aktywność seksualna
• Wykazuje oznaki samookaleczenia, takie jak cięcie się lub myśli samobójcze
• Wyrażając skrajne zaniepokojenie o swoje bezpieczeństwo
• Odtwarzanie traumatycznego wydarzenia, zwłaszcza u młodszych dzieci

Fizyczne objawy traumy

Kiedy dzieci doświadczają traumy, może to negatywnie wpłynąć na funkcjonowanie ich układu odpornościowego. Konkretnie, narażenie na traumę powoduje, że układ odpornościowy aktywuje reakcje zapalne przez dłuższy okres czasu. Może to powodować, że dzieci będą bardziej podatne na choroby takie jak zespół metaboliczny, astma i infekcje.

Innym fizycznym objawem, że dziecko doświadczyło złożonej traumy, jest dysregulacja ciała. Dysregulacja ciała ma miejsce, gdy ciało nadmiernie lub niedostatecznie reaguje na bodźce sensoryczne. Na przykład dziecko może być nadwrażliwe na hałas, dotyk, światło lub zapachy. Może skarżyć się na ból w częściach ciała, w których nie ma fizycznej przyczyny.

Albo mogą być odczuleni na swoje doznania fizyczne, jak w przypadku, gdy nie są świadomi, kiedy ich ciało odczuwa ból lub dotyk. W konsekwencji mogą zrobić sobie krzywdę fizycznie, nie wiedząc o tym.

Ekranizacja

Dostawcy opieki zdrowotnej dla dzieci korzystają z sprawdzonych narzędzi przesiewowych, aby ocenić rozwój dziecka, jego zdrowie psychiczne i zachowanie. Mogą one pomóc w ustaleniu, czy objawy dziecka, takie jak opóźnienia rozwojowe, lęk i problemy społeczno-emocjonalne, są spowodowane traumą.  

Do powszechnie stosowanych narzędzi przesiewowych zalicza się:

• Kwestionariusz wieku i etapów
• Lista kontrolna objawów pediatrycznych
• Kwestionariusz Mocnych i Słabych Stron
• Kwestionariusz zdrowia pacjenta

W ramach modelu Intermountain Care Process Model opracowano niedawno narzędzie do badania przesiewowego stresu pourazowego u dzieci, służące do oceny stresu pourazowego u dzieci w warunkach podstawowej opieki zdrowotnej oraz do pomocy w określaniu kryteriów diagnostycznych PTSD .

Zasoby dla rodziców i opiekunów

Jeśli Twoje dziecko lub ktoś, kogo znasz, doświadczył traumy, oto kilka źródeł, które mogą Ci pomóc. 

• Krajowa Sieć ds. Stresu Pourazowego u Dzieci
• Administracja ds. Nadużywania Substancji i Usług Zdrowia Psychicznego (SAMHSA)
• Amerykańskie Stowarzyszenie Terapii Małżeńskiej i Rodzinnej
• Child Mind Institute pomaga dzieciom radzić sobie po traumatycznym zdarzeniu: poradnik powrotu do zdrowia dla rodziców, nauczycieli i liderów społeczności

Słowo od Verywell

Każde dziecko jest inne, a sposób, w jaki reaguje na traumę, zależy od wielu czynników, w tym od ciężkości zdarzenia, wieku chronologicznego dziecka, etapu rozwoju dziecka , poziomu wsparcia ze strony opiekuna dziecka oraz rodzaju środowiska, w którym dziecko jest narażone.  

Po traumatycznym wydarzeniu trudno jest skupić się na tym, jak iść naprzód. Jednak dzieci mogą wyzdrowieć z traumy, gdy rodzice, opiekunowie i nauczyciele wokół nich sprawiają, że znów czują się bezpiecznie, pocieszają je i prowadzą przez żałobę i strach. Wspieranie dziecka w trakcie leczenia jest kluczowe, aby zapobiec cierpieniu przez nie z powodu długotrwałych skutków traumy.