Zamknij ten odtwarzacz wideo
Seks jest ważną częścią większości naszego życia, a nie mniej ważną dla osób żyjących z chorobą afektywną dwubiegunową . Jednak utrzymanie zdrowych relacji seksualnych, gdy chorujemy na chorobę afektywną dwubiegunową, może być tak złożone, jak sama choroba.
W zależności od osoby zachowania mogą wahać się od okresów nadmiernej seksualności do takich, w których libido i funkcje seksualne są poważnie osłabione. Ten wysoki poziom zmienności może mieć wpływ na zdolność danej osoby do umawiania się na randki lub utrzymywania długoterminowego związku.
Z jednej strony impulsywność związana z manią dwubiegunową może prowadzić do niezdrowych i wręcz szkodliwych zachowań, z kolei trudności związane z depresją mogą nadwyrężyć nawet najbardziej zaangażowane związki.
Spis treści
Mania i hiperseksualność
Nadmierna aktywność seksualna jest jednym z zachowań, które mogą objawiać się jako objaw manii . Definiuje się ją jako wzmożoną potrzebę zaspokojenia seksualnego, charakteryzującą się obniżonymi zahamowaniami i/lub pragnieniem zakazanego seksu.
Nie jest niczym niezwykłym, że ludzie doświadczają wzmożonego poczucia seksualności podczas epizodu maniakalnego. Samo w sobie nie jest to problemem. To właśnie w połączeniu z impulsywnością, podejmowaniem ryzyka, złym osądem i ekspansywnością — wszystkimi cechami manii dwubiegunowej — hiperseksualność może być destrukcyjna.
Kiedy pogoń za seksem staje się kompulsywna, może zostać nawet sklasyfikowana jako uzależnienie od seksu . Chociaż klasyfikacja ta nadal jest uważana za kontrowersyjną, mówi się, że dana osoba jest uzależniona, gdy spędza nadmiernie dużo czasu na aktywnościach seksualnych do tego stopnia, że zaniedbuje ważne aktywności społeczne, zawodowe lub rekreacyjne.
Do cech uzależnienia od seksu mogą należeć:
- Anonimowy seks z wieloma partnerami
- Kompulsywna masturbacja
- Kompulsywny seks z pracownicami seksualnymi
- Częste odwiedzanie lokali o charakterze seksualnym
- Zwyczajowy ekshibicjonizm
- Zwyczajowy podglądactwo
- Niewłaściwy kontakt seksualny
- Wiele romansów poza stałym związkiem
Choć hiperseksualność i uzależnienie od seksu nie są nieodłącznymi cechami manii dwubiegunowej, ważne jest, aby rozpoznawać te objawy.
Nie tylko zachowania te mogą zaszkodzić stabilnym relacjom, ale mogą również narazić daną osobę na zwiększone ryzyko infekcji przenoszonych drogą płciową i innych szkód. W związku z tym znalezienie odpowiedniej kombinacji leków kontrolujących manię jest uważane za niezbędne, aby zapobiec destrukcyjnemu charakterowi hiperseksualizmu.
Wpływ depresji na funkcje seksualne
Depresja może zabić popęd seksualny. I nie tylko samo zaburzenie nastroju się do tego przyczynia; same leki stosowane w leczeniu depresji mogą tłumić libido i zdolność danej osoby do funkcjonowania seksualnego.
Osoby z chorobą afektywną dwubiegunową czasami przez miesiące, a nawet lata nie odczuwają zainteresowania seksem. To sprawia, że nawiązanie lub utrzymanie związku jest jeszcze trudniejsze. Depresja, ze swej natury, podsyca poczucie nieadekwatności i obwiniania siebie, co przekłada się na to, jak ktoś ogólnie postrzega seks.
Choroba afektywna dwubiegunowa może wpływać na relacje seksualne na kilka różnych sposobów:
- Brak snu : Wyczerpanie może sprawić, że nawet uprawianie seksu będzie wyczerpujące emocjonalnie i fizycznie.
- Leki : Niektóre leki stosowane w leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej (szczególnie selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, SSRI) mogą zmniejszać popęd seksualny i (lub) zdolność do osiągnięcia orgazmu lub erekcji.
- Cykl negatywny : Im mniej seksu uprawia dana osoba, tym większe może być jej poczucie winy i wątpliwości.
- Dbanie o siebie : Tego typu uczuciom często towarzyszy brak higieny i dbania o wygląd.
- Samoocena : Osoba z chorobą afektywną dwubiegunową często czuje się fizycznie nieatrakcyjna i niepożądana. Poczucie nieadekwatności, bezbronności i bezwartościowości może również zakłócać intymność.
Brak zainteresowania seksem to tylko jedna z możliwych konsekwencji depresji dwubiegunowej. W niektórych przypadkach osoba będzie zachowywać się w sposób wręcz przeciwny, wykazując objawy hiperseksualizmu jako sposób na zrekompensowanie tych negatywnych uczuć.
Podczas gdy leczenie depresji dwubiegunowej zawsze musi pozostać głównym celem, nie musi to koniecznie być szkodliwe dla libido. Istnieją sposoby radzenia sobie z seksualnymi skutkami ubocznymi leków dwubiegunowych bez uszczerbku dla leczenia.
Ogólnie rzecz biorąc, nie stwierdzono, aby SSRI były szczególnie skuteczne w leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej. Stabilizatory nastroju, takie jak lit , Depakote (kwas walproinowy) i Lamictal (lamotrygina) są uważane za bardziej skuteczne i zazwyczaj mają mniej skutków ubocznych w sferze seksualnej.