Verhuizen kan emotioneel belastend zijn, zeggen experts. Focus op mentale voorbereiding

Van alle veranderingen die u in uw leven kunt meemaken, is verhuizen een van de meest universele.

Of het nu gaat om naar de universiteit gaan, dichter bij familie gaan wonen na een lange tijd weg te zijn geweest, zo ver mogelijk van je familieleden vandaan te gaan wonen, of ergens daartussenin, die verandering vereist voorbereiding en herstel. En omdat de huur- en huizenprijzen het afgelopen jaar de pan uit rijzen, zijn veel Amerikanen gedwongen om stressvolle overgangsbeslissingen te nemen.

Professionals in de geestelijke gezondheidszorg zijn het erover eens dat, ongeacht of een verhuizing als iets goeds of iets slechts kan worden gekarakteriseerd, er strategieën zijn om de verandering gemakkelijker te maken voor uw hersenen

Voorbereiding begint al van tevoren

Dr. Danielle Roeske, PsyD, is geen onbekende in de kunst en wetenschap van verhuizen. De VP van residentiële diensten bij Newport Healthcare verhuisde onlangs van Connecticut naar Pennsylvania en zegt dat een van de sleutels tot een mentaal gezonde verhuizing is om wat werk te doen om de verandering te verwerken voordat deze überhaupt is begonnen.

“Het is bijna zoals in motiverende therapie, we denken na over de stadia van verandering. Nou, ik denk dat we dat ook meemaken met verhuizen, toch? We beginnen ons af te vragen hoe het zou zijn om ergens anders te wonen, en in wat voor omgevingen we zouden willen leven, en misschien beginnen we dingen online te bekijken… Ik denk dat dit allemaal een heel belangrijk onderdeel is van het psychische voorbereidingsproces, om een ​​grote verandering in ons leven te overwegen en ons af te vragen hoe iets anders eruit zou kunnen zien en voelen.”

Amy Deacon, RSW, MSW en oprichter van Toronto Wellness Counselling, zegt dat het ook belangrijk is om te onthouden dat grote veranderingen in het leven, zoals een verhuizing, niet iets zijn dat ons lichaam of onze geest van nature leuk vindt.

“Elke grote verandering vereist een grote aanpassing. Het is een transitie en we moeten onthouden dat de meesten van ons als mens niet geprogrammeerd zijn om van verandering te genieten. Vaak zien we het als een bedreiging en dus is het volkomen normaal om gemengde gevoelens, gemengde emoties te hebben, zelfs als het iets is waar we echt naar uitkijken.”

Vertrekken en aankomen

Dus, je hebt afscheid genomen van je supportsystemen, je hebt je een nieuw leven in een nieuwe ruimte voorgesteld, je bent in een vliegtuig, in een auto of in een trein gestapt. Wat nu? Deacon zegt dat het vinden van praktijken die je kunnen “binden” tijdens de overgang essentieel is, zowel voordat je vertrekt als nadat je bent aangekomen.

” Dagboekschrijven , [nadenken over] dankbaarheid , steun krijgen van mensen met wie we al een vaste relatie hebben, sporten, ervoor zorgen dat we goed slapen, ons lichaam en onze hersenen echt voorbereiden om de beste kans te krijgen om zich aan te passen en de overgang zo soepel mogelijk te laten verlopen.”

Roeske zegt dat een belangrijke manier om onszelf in een nieuwe ruimte te vestigen, is om onszelf te aarden in wat we kiezen om uit te pakken of als eerste te doen. Dat kan zijn om de buurt te verkennen, over te stappen op eerdere routines of, in haar geval, haar keuken uit te pakken.

“Voor mij was het bijvoorbeeld heel belangrijk om als moeder mijn keuken op orde te hebben en mijn gezin te hebben, dat was iets dat ik al vroeg wilde hebben, omdat het voelde als een anker voor ons als gezin. En ik denk dat mensen die de stukken identificeren en vervolgens prioriteiten stellen, een omgeving creëren die het voor ons mentaal en emotioneel een stuk makkelijker maakt om te wennen aan de verandering.”

Roeske gelooft dat het belangrijk is om te onthouden dat het makkelijk is om “meegezogen te worden in het momentum van het proces” en Deacon is het daarmee eens. Ze zegt dat het makkelijk is om een ​​verhuizing te zien als een voor en na, een omzetten van de schakelaar, maar de tijdlijn is eigenlijk veel langer.

“Het duurt meestal drie maanden voordat mensen zich hebben aangepast, zich hebben aangepast en voordat onze hersenen tot rust zijn gekomen en zich hebben gerealiseerd dat dit ons nieuwe normaal gaat worden.”

Rouwen om de dood van een denkbeeldige toekomst

In gesprekken over verhuizen is het makkelijk om je een gelukkig avontuur voor te stellen. Jij, zittend aan een tafel met je vrienden, liedjes zingend en verhalen vertellend. Natuurlijk, je verhuist, maar je gaat op weg naar nieuwe avonturen. Gelukkig, en zalig, en vol (over het algemeen goede) angst.

Maar wat als je verhuist onder moeilijkere omstandigheden? Deacon zegt dat het in situaties als deze belangrijk is om de verhuizing niet te zien als een magische remedie.

“Het is belangrijk om op te merken dat de nieuwe ruimte niet per se de heling en de vrede zal brengen waar we naar op zoek zijn. Het is belangrijk dat we de tijd nemen om echt te verwerken wat we hebben meegemaakt, want de waarheid is dat als we niet verwerken en er niet van leren wat we hebben meegemaakt, we het risico lopen het te herhalen,” zegt Deacon.

Als onze hersenen overspoeld raken met negatieve gedachten , is het volgens Roeske belangrijk om onszelf de ruimte te geven voor een toekomst die niet zo zwaar is.

“En hoewel we misschien een vooropgezet idee hebben van hoe verhuizen eruit gaat zien, denk ik dat we onszelf de ruimte moeten geven om te overwegen dat er misschien meer mogelijkheden zijn die we niet kunnen zien. Dus, rekening houdend met de mogelijkheid dat er positieve kanten aan deze verhuizing zitten waar we nu niet aan gehecht zijn of waar we niet op afgestemd zijn.”

Ze zegt dat het verwerken van een verhuizing, ongeacht de omstandigheden, maar vooral als het een moeilijke is, een andere vorm van rouw is .

“We denken na over rouw en verlies in veel levensomstandigheden, zeker met veel relaties en individuen. En ik denk dat een locatie soms een onderdeel daarvan is.”