Compulsief eten versus eetbuien: wat zijn de verschillen?

Dwangmatig eten en eetbuien zijn beide voorbeelden van verstoord eetgedrag die vaak met elkaar worden verward. Beide gedragingen omvatten het overmatig eten van voedsel, zelfs als je geen honger hebt.

Dwangmatig eten zorgt ervoor dat je te veel eet, zelfs als je geen honger hebt of je lichaam geen voedsel nodig heeft. Eetbuien zijn een  psychische stoornis  die gepaard gaat met terugkerende periodes van dwangmatig eten. Het is een mentale aandoening waardoor je de drang om te eten niet kunt beheersen. 

Beide gedragingen kunnen fysiek ongemak, sociale schaamte en emotionele stress veroorzaken. Men kan dwangmatig eten zien als een symptoom van een  eetbuistoornis , maar niet iedereen die dwangmatig eet, heeft een eetbuistoornis. Dwangmatig eten kan ook worden aangeduid als voedselverslaving.

Lees verder om meer te weten te komen over de verschillen tussen beide aandoeningen en hoe u ze kunt herkennen. Een eetstoornis moet correct worden gediagnosticeerd door een arts of uw zorgverlener. 

Symptomen 

Dwangmatig eten en eetbuien hebben één veelvoorkomend symptoom: het in één keer eten van grote hoeveelheden voedsel. Belangrijk om op te merken is dat de symptomen van dwangmatig eten vaak niet zo ernstig zijn als de symptomen van een eetbuistoornis. 

Dwangmatig eten 

Mensen die dwangmatig eten, eten alleen af ​​en toe meer dan ze nodig hebben. Frequente episodes hiervan kunnen echter worden geclassificeerd als een eetbuistoornis. Symptomen van dwangmatig eten zijn ook symptomen van een eetbuistoornis, maar ze zijn niet zo ernstig als eetbuien, in termen van het aantal keren en de bijbehorende gevoelens: 

• Heel snel eten 
• Zelfverachting of schuldgevoelens hebben na het eten van een grote hoeveelheid voedsel 
• Grote hoeveelheden eten, zelfs als je geen honger hebt 
• Eten tot het fysiek onmogelijk wordt om door te gaan 
• Eetgewoonten verbergen voor vrienden en familie vanwege gevoelens van schaamte 
• Snelle gewichtsveranderingen 
• Problemen met het maag-darmkanaal ervaren 
• Voedsel hamsteren 

Symptomen van eetbuien 

In tegenstelling tot dwangmatig eten is eetbuien een psychische stoornis. Mensen met een eetbuistoornis ervaren frequente episodes van dwangmatig eten, ook wel eetbuien genoemd.

Om te kunnen spreken van een eetbuistoornis, moet iemand minimaal één keer per week gedurende minimaal drie maanden een periode van dwangmatig eten ervaren.

Veel symptomen van dwangmatig eten lijken op die van eetbuien. Het grootste verschil is de frequentie van de eetbuien. 

Oorzaken 

Op het eerste gezicht zou je denken dat de oorzaken van dwangmatig en eetbuien hetzelfde zijn. Hoewel ze vergelijkbaar zijn, hebben ze verschillende onderscheidende factoren die ze tot unieke aandoeningen maken.

Dwangmatig eten kan bijvoorbeeld veroorzaakt worden door stress of hormonale schommelingen.

Oorzaken van dwangmatig eten 

Dwangmatig eten kan het gevolg zijn van specifieke emotionele triggers. Deskundigen vermoeden vaak dat het meer een  ontwikkelde gedragsgewoonte is.  Dit betekent dat het aangeleerde gedrag te wijten is aan externe factoren.

Bijvoorbeeld, het observeren van je ouders of een broer of zus die dwangmatig eet, kan er ook voor zorgen dat je dwangmatig eet. Psychologische factoren kunnen er ook voor zorgen dat je te veel eet, zoals stress-eten. Sommige mensen eten dwangmatig omdat ze zich vervelen, gestrest zijn of een slecht humeur hebben. 

Oorzaken van eetbuien 

Zoals bij veel psychische aandoeningen is het onduidelijk wat eetbuienstoornis veroorzaakt. Wetenschappers vermoeden een combinatie van genetische, psychologische en omgevingsfactoren.

Sommige onderzoeken tonen aan dat mensen die familieleden hebben met impulscontrolestoornissen een groter risico lopen om eetbuistoornissen te ontwikkelen dan anderen. Sommige onderzoeken linken de aandoening aan  depressie , hoewel het onduidelijk is of mensen depressie ontwikkelen door de stoornis of eetbuistoornissen ontwikkelen als gevolg van depressie.

In sommige gevallen kan een restrictief dieet een eetbuistoornis veroorzaken. 

Sommige mensen lopen een hoger risico om een ​​eetbuistoornis te ontwikkelen. De volgende categorieën mensen zijn geïdentificeerd als mensen met een verhoogd risico om een ​​eetbuistoornis te ontwikkelen: 

• Mensen met obesitas 
• Mensen die met diabetes type 1 of type 2 leven 
• Mensen die met een jeugdtrauma leven 
• Mensen met familieleden die een eetbuistoornis hebben

Diagnose 

Er zijn geen specifieke tests om dwangmatig eten of eetbuienstoornis te diagnosticeren. Om een ​​diagnose te stellen, zal uw arts uw medische en familiegeschiedenis bekijken.

Een lichamelijk onderzoek en enkele routinematige laboratoriumtests kunnen ook worden uitgevoerd. Uw arts zal u vragen om uw symptomen en de frequentie ervan te beschrijven. 

Diagnose van eetbuistoornis

De DSM-5 biedt specifieke criteria voor het diagnosticeren van eetstoornissen. Voor eetbuistoornis stellen ze dat aan de  volgende voorwaarden moet worden voldaan voor een diagnose : Een grote hoeveelheid eten in een korte periode en het gevoel hebben de controle te verliezen bij het eten van eetbuien.

De eetbuien moeten ook minstens één keer per week voorkomen gedurende drie maanden. Eetbuien moeten ook aan minstens drie van de volgende criteria voldoen: 

• Sneller eten dan normaal 
• Walging of schuldgevoelens na een eetbui 
• Eten totdat het fysiek onaangenaam wordt 
• Grote hoeveelheden eten, zelfs als je geen fysieke honger hebt 
• In het geheim eten vanwege gevoelens van schaamte 

Behandeling 

Het stellen van een juiste diagnose voor beide aandoeningen is essentieel om ervoor te zorgen dat iemand met een van beide aandoeningen de juiste behandeling krijgt die hij/zij nodig heeft. 

Behandeling voor dwangmatig eten 

Er is geen specifieke behandeling voor dwangmatig eten. In veel scenario’s zijn dwangmatig eetepisodes eenmalige scenario’s en niets om je zorgen over te maken.

Als ze terugkeren, dan heb je misschien een eetbuistoornis. Als je een episode van dwangmatig eten hebt gehad of je zorgen maakt dat je een eetbuistoornis zou kunnen ontwikkelen, kan het geen kwaad om met een professional in de geestelijke gezondheidszorg te praten.  

Behandeling voor eetbuien 

Een eetbuistoornis kan worden behandeld met een combinatie van medicatie en psychotherapie. Omdat het een psychische aandoening is, moet u een professional in de geestelijke gezondheidszorg raadplegen. Mogelijk wordt u ook gevraagd om een ​​aantal veranderingen in uw levensstijl aan te brengen.

In 2015 heeft de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) Vyvanse (lisdexamfetamine) voor de behandeling van eetbuistoornissen. Het medicijn werkt door de frequentie van dwangmatige eetaanvallen bij mensen met eetbuistoornissen te verminderen.

Als eetbuienstoornis niet wordt gediagnosticeerd of behandeld, kan het leiden tot complicaties zoals hoge bloeddruk, obesitas en een hoog cholesterol. 

Preventie 

Het voorkomen van eetbuienstoornis kan lastig zijn; het voorkomen van dwangmatig eten, wat kan leiden tot eetbuienstoornis, is echter wel mogelijk. Een paar dingen die u kunnen helpen om dwangmatig eten te voorkomen, zijn: 

• Herken uw eetgewoonten : Als u merkt dat u grote hoeveelheden voedsel eet wanneer u verdrietig, boos of depressief bent, kan dit leiden tot dwangmatig eten. Mensen gebruiken voedsel vaak als een copingmechanisme om met moeilijke emoties om te gaan. Praat in plaats daarvan met een professional in de geestelijke gezondheidszorg. 
• Vermijd restrictief dieet : Sommige mensen die een restrictief dieet volgen, kunnen na het stoppen met een dieet last krijgen van eetbuien. Gezonde diëten zouden geen gevoelens van ontbering of honger moeten veroorzaken. 
• Praat met iemand : Als u verwarrende gewoontes en gedragingen hebt rondom eten, moet u er met een expert in geestelijke gezondheid over praten. Hoewel het niet altijd op een eetstoornis hoeft te wijzen, kan het wel een voorbode zijn van een eetstoornis. 

Samenvatting 

Dwangmatig eten is een aandoening die ervoor zorgt dat u blijft eten, zelfs als u vol zit en fysiek ongemakkelijk bent geworden. Het kan gevoelens van schaamte en emotionele stress veroorzaken. Periodiek een compulsieve eetepisode ervaren is doorgaans niets om u zorgen over te maken; u dient echter contact op te nemen met uw zorgverlener als het vaak voorkomt of u stress bezorgt. 

Eetbuienstoornis kenmerkt zich door frequente episodes van dwangmatig eten. In zekere zin wordt dwangmatig eten gezien als het belangrijkste kenmerk van eetbuienstoornis. Eetbuienstoornis is een aandoening die miljoenen Amerikanen treft.

Als u of iemand van wie u houdt kampt met dwangmatig eten of een eetbuistoornis, weet dan dat u zich er niet voor hoeft te schamen en dat er hulp beschikbaar is .