Heel goed / Jessica Olah
Sluit deze videospeler
Een diagnose van mentale gezondheid kan een breed scala aan symptomen en aandoeningen omvatten. Mentale gezondheidsproblemen zijn verstoringen in iemands denken, voelen of gedrag (of een combinatie hiervan) die een probleem in mentale functie weerspiegelen.
Als u een diagnose van geestelijke gezondheid hebt, kan dit stress of beperkingen veroorzaken bij sociale, werk- of gezinsactiviteiten. Net zoals de term “lichamelijke ziekte” wordt gebruikt om een reeks fysieke gezondheidsproblemen te beschrijven, omvat de term ” mentale ziekte ” een verscheidenheid aan mentale gezondheidsproblemen.
Inhoudsopgave
Wat is een psychische aandoening?
De American Psychiatric Association definieert een psychische aandoening als een gezondheidstoestand die gepaard gaat met “veranderingen in emotie, denken of gedrag – of een combinatie hiervan.”
Het is belangrijk om op te merken dat mentale gezondheid en mentale ziekte verschillend zijn. Mentale gezondheid verwijst naar uw vermogen om effectief te functioneren in uw dagelijks leven, inclusief het hebben van gezonde relaties, deelnemen aan dagelijkse activiteiten en effectief omgaan met de problemen waarmee u wordt geconfronteerd.
Daarentegen verwijst een psychische aandoening naar diagnosticeerbare psychische aandoeningen die significante veranderingen teweegbrengen in hoe u denkt, voelt en handelt. Deze veranderingen maken het moeilijk om te functioneren en veroorzaken significante stress.
Als een diagnose van psychische problemen onbehandeld blijft, kan dit een enorme impact hebben op uw dagelijks leven, waaronder uw vermogen om te werken, voor uw gezin te zorgen en met anderen om te gaan.
Net als bij andere medische aandoeningen, zoals diabetes of hartziekten, is er niets mis met een psychische aandoening. Er is ondersteuning en behandeling beschikbaar.
Prevalentie van psychische aandoeningen
Psychische aandoeningen komen ongelooflijk veel voor in de Verenigde Staten. Elk jaar:
- 1 op de 5 volwassenen in de VS heeft last van een psychische aandoening
- 1 op de 25 Amerikaanse volwassenen leeft met een ernstige psychische aandoening
- 1 op de 6 Amerikaanse jongeren van 6 tot 17 jaar heeft last van een psychische aandoening
Ernstige psychische aandoening (SMI) is een term die door professionals in de gezondheidszorg wordt gebruikt om de meest ernstige psychische aandoeningen te beschrijven. Deze aandoeningen verstoren of beperken een of meer belangrijke levensactiviteiten aanzienlijk. Twee van de meest voorkomende SMI’s zijn bipolaire stoornis en schizofrenie .
Soorten psychische aandoeningen
Er zijn honderden psychische aandoeningen vermeld in de vijfde editie van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders ( DSM-5 ), de diagnostische handleiding van de American Psychiatric Association. De DSM-5 plaatst ziekten in categorieën op basis van hun diagnostische criteria.
De meest recente versie van de handleiding, de DSM-5-TR (tekstuele herziening) , bevat enkele belangrijke wijzigingen, waaronder de toevoeging van de stoornis van langdurige rouw, bijgewerkte taal met betrekking tot geslacht en gender, en wijzigingen in de diagnostische criteria voor meer dan 75 aandoeningen.
Angststoornissen
Deze groep psychische aandoeningen wordt gekenmerkt door ernstige gevoelens van angst of vrees, vergezeld van fysieke symptomen zoals kortademigheid, een snelle hartslag en duizeligheid.
Drie belangrijke angststoornissen zijn:
Bipolaire en verwante stoornissen
Bipolaire stoornissen, vroeger bekend als manische depressie, worden gekenmerkt door afwisselende episodes van manie , hypomanie en ernstige depressie .
Er zijn drie brede typen bipolaire stoornis:
- Bipolaire I
- Bipolaire II
- Cyclothymie
Depressieve stoornissen
De gemeenschappelijke kenmerken van alle depressieve stoornissen zijn een verdrietige, lege of prikkelbare stemming, gepaard gaande met lichamelijke symptomen en cognitieve veranderingen die het functioneren van een persoon aanzienlijk beïnvloeden.
Voorbeelden hiervan zijn een ernstige depressieve stoornis en premenstruele dysfore stoornis (PMDD) .
Verstorende, impulscontrole- en gedragsstoornissen
Een groep psychiatrische aandoeningen die gepaard gaan met problemen met de zelfbeheersing van emoties en gedrag.
Tot de aandoeningen in deze groep behoren:
Dissociatieve stoornissen
Deze groep psychiatrische syndromen wordt gekenmerkt door een onvrijwillige ontkoppeling van bewustzijn, herinneringen, emoties, percepties en gedragingen – zelfs van de eigen identiteit of het zelfgevoel.
Eliminatiestoornissen
Kinderen met een uitscheidingsstoornis plassen of poepen herhaaldelijk op de verkeerde momenten en plaatsen, ongeacht of dit onvrijwillig gebeurt.
Voedings- en eetstoornissen
Eetstoornissen worden gekenmerkt door een aanhoudende verstoring van het eetpatroon, wat leidt tot een slechte fysieke en psychische gezondheid.
Er zijn drie belangrijke eetstoornissen:
Geslachtsdysforie
Genderdysforie , voorheen bekend als genderidentiteitsstoornis, treedt op wanneer iemand zich extreem ongemakkelijk of angstig voelt omdat zijn of haar genderidentiteit niet overeenkomt met het geslacht dat hij of zij bij de geboorte heeft gekregen.
Neurocognitieve stoornissen
Deze aandoeningen worden gekenmerkt door een afname van het eerdere niveau van cognitieve functie van een persoon. Naast de ziekte van Alzheimer omvatten andere aandoeningen in deze categorie:
- Ziekte van Huntington
- Neurocognitieve problemen als gevolg van een hiv-infectie
- Traumatisch hersenletsel (TBI)
Neurologische ontwikkelingsstoornissen
Deze stoornissen manifesteren zich meestal vroeg in de ontwikkeling, vaak voordat een kind naar de basisschool gaat. Ze worden gekenmerkt door beperkingen in het persoonlijke, sociale, academische of beroepsmatige functioneren.
Voorbeelden van neurologische ontwikkelingsstoornissen zijn:
- Aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD)
- Autisme
- Leer- en verstandelijke beperkingen
Obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen
Zoals de naam al aangeeft, worden deze stoornissen gekenmerkt door de aanwezigheid van obsessies en/of dwangmatigheden.
Voorbeelden van obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen zijn:
Parafiele stoornissen
Beschrijft intense of aanhoudende seksuele interesses die leed of beperkingen veroorzaken. Dit kan terugkerende fantasieën, aandrang of gedragingen met atypische seksuele interesses omvatten.
Persoonlijkheidsstoornissen
Deze stoornissen worden gekenmerkt door een aanhoudend onbuigzaam patroon van ervaring en gedrag dat leed of beperking veroorzaakt. Er zijn momenteel 10 erkende persoonlijkheidsstoornissen .
Schizofreniespectrum en andere psychotische stoornissen
Deze aandoeningen worden gedefinieerd door afwijkingen op een of meer van de volgende gebieden:
- Waanideeën
- Ongeorganiseerd denken
- Ongeorganiseerd of abnormaal motorisch gedrag
- Hallucinaties
- Negatieve symptomen
Seksuele disfuncties
Deze heterogene groep stoornissen wordt gekenmerkt door het onvermogen van een persoon om volledig deel te nemen aan seksueel genot of dit te ervaren.
Enkele van de meest voorkomende seksuele disfuncties zijn:
- Vertraagde ejaculatie
- Erectiestoornis
- Vrouwelijke orgasmestoornis
- Vrouwelijke seksuele interesse/opwindingsstoornis
Slaap-waakstoornissen
Er bestaan verschillende soorten slaap-waakstoornissen. Bij alle stoornissen is er sprake van problemen met in slaap vallen of wakker blijven op gewenste of sociaal gepaste tijden.
Deze aandoeningen worden gekenmerkt door een verkeerde uitlijning van circadiane ritmes met de omgeving of afwijkingen van het circadiane systeem zelf. Veelvoorkomende slaap-waakstoornissen zijn slapeloosheid en narcolepsie .
Somatische symptoom- en gerelateerde stoornissen
Mensen met deze stoornissen voelen extreme, overdreven angst voor fysieke symptomen, zoals pijn, zwakte of kortademigheid. Deze preoccupatie is zo intens dat het het dagelijkse leven van de persoon verstoort.
Middelengerelateerde en verslavende stoornissen
Alle stoornissen gerelateerd aan middelen worden gekenmerkt door een cluster van gedrags- en fysieke symptomen, waaronder ontwenning, tolerantie en hunkering. Stoornissen gerelateerd aan middelen kunnen het gevolg zijn van het gebruik van 10 afzonderlijke klassen van drugs.
Trauma- en stressgerelateerde stoornissen
Deze groep omvat stoornissen die gerelateerd zijn aan blootstelling aan een traumatische of stressvolle gebeurtenis. De meest voorkomende is posttraumatische stressstoornis (PTSS).
Tekenen en symptomen van psychische stoornissen
Iedereen ervaart pieken en dalen in zijn mentale gezondheid. Een stressvolle ervaring, zoals het verlies van een geliefde, kan tijdelijk je psychologische welzijn verminderen.
Om te voldoen aan de criteria voor een diagnose van psychische gezondheid, moeten uw symptomen over het algemeen aanzienlijke stress veroorzaken of uw sociale, beroepsmatige of educatieve functioneren belemmeren en gedurende een bepaalde tijd aanhouden.
Elke stoornis heeft zijn eigen symptomen die aanzienlijk kunnen variëren in ernst, maar veelvoorkomende tekenen van een psychische aandoening bij volwassenen en adolescenten kunnen zijn:
- Overmatige angst of ongemak : Gevoelens van angst, angst, zenuwachtigheid of paniek
- Stemmingswisselingen : Diepe droefheid, onvermogen om vreugde te uiten, onverschilligheid voor situaties, gevoelens van hopeloosheid, lachen op ongepaste momenten zonder duidelijke reden, of gedachten aan zelfmoord
- Problemen met denken : onvermogen om zich te concentreren of problemen met geheugen, gedachten of spraak die moeilijk te verklaren zijn
- Veranderingen in slaap of eetlust : dramatisch meer of minder slapen en eten dan normaal; opvallende en snelle gewichtstoename of -verlies
- Terugtrekking : langdurig nietsdoen of stoppen met activiteiten waar je voorheen van genoot.
Het is belangrijk om op te merken dat de aanwezigheid van een of twee van deze signalen op zichzelf niet betekent dat u een psychische aandoening hebt. Het geeft wel aan dat u mogelijk verder onderzoek nodig hebt.
Als u meerdere van deze symptomen tegelijk ervaart en ze u belemmeren in uw dagelijkse leven, dient u contact op te nemen met een arts of een professional op het gebied van geestelijke gezondheidszorg.
Oorzaken van psychische aandoeningen
Er is geen enkele oorzaak voor psychische aandoeningen. In plaats daarvan wordt gedacht dat ze voortkomen uit een breed scala aan factoren (soms in combinatie). Hieronder staan enkele factoren die van invloed kunnen zijn op de vraag of iemand een psychische aandoening ontwikkelt:
- Biologie : Hersenchemie speelt een belangrijke rol bij psychische aandoeningen. Veranderingen en onevenwichtigheden in neurotransmitters, de chemische boodschappers in de hersenen, worden vaak geassocieerd met psychische aandoeningen.
- Blootstelling aan het milieu : Kinderen die in de baarmoeder aan bepaalde stoffen worden blootgesteld, lopen mogelijk een groter risico op het ontwikkelen van een psychische aandoening. Als uw moeder bijvoorbeeld alcohol dronk, drugs gebruikte of werd blootgesteld aan schadelijke chemicaliën of toxines toen ze zwanger was van u, loopt u mogelijk een groter risico.
- Genetica : Deskundigen hebben al lang erkend dat veel psychische aandoeningen vaak in families voorkomen, wat duidt op een genetische component. Mensen die een familielid hebben met een psychische aandoening, zoals autisme, bipolaire stoornis, ernstige depressie en schizofrenie, lopen mogelijk een groter risico om deze te ontwikkelen.
- Levenservaringen : De stressvolle levensgebeurtenissen die u hebt meegemaakt, kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van een psychische aandoening. Bijvoorbeeld, het doorstaan van traumatische gebeurtenissen kan een aandoening als PTSS veroorzaken, terwijl herhaalde veranderingen in primaire verzorgers in de kindertijd de ontwikkeling van een hechtingsstoornis kunnen beïnvloeden.
Een diagnose van geestelijke gezondheid krijgen
Het diagnosticeren van een psychische aandoening is een proces dat uit meerdere stappen bestaat en waarbij mogelijk meerdere zorgverleners betrokken zijn. Vaak begint uw huisarts met de diagnose.
Lichamelijk onderzoek
Voordat een diagnose wordt gesteld, moet u mogelijk een lichamelijk onderzoek ondergaan om een fysieke aandoening uit te sluiten . Sommige psychische aandoeningen, zoals depressie en angst, kunnen fysieke oorzaken hebben.
Schildklierproblemen en andere lichamelijke aandoeningen kunnen soms ook verkeerd worden gediagnosticeerd als psychische stoornissen, vanwege overlappende of vergelijkbare symptomen. Daarom is een grondig lichamelijk onderzoek essentieel.
Uw arts zal een uitgebreide anamnese afnemen en kan laboratoriumtests voorschrijven om fysieke problemen uit te sluiten die uw symptomen kunnen veroorzaken. Als uw arts geen fysieke oorzaak voor uw symptomen vindt, wordt u waarschijnlijk doorverwezen naar een professional in de geestelijke gezondheidszorg om u te evalueren voor een diagnose van de geestelijke gezondheid.
Psychologische evaluatie
Een professional in de geestelijke gezondheidszorg, zoals een psychiater of psycholoog , zal u een reeks vragen stellen over uw symptomen en familiegeschiedenis. Ze kunnen zelfs een van uw familieleden vragen om deel te nemen aan het interview, zodat ze de symptomen die ze zien kunnen beschrijven.
Soms zal de professional in de geestelijke gezondheidszorg tests uitvoeren en andere psychologische evaluatie-instrumenten gebruiken om de exacte diagnose vast te stellen of de ernst van uw ziekte te bepalen.
De meeste psychiaters en psychologen gebruiken de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM) van de APA om psychische aandoeningen te diagnosticeren.
Deze handleiding bevat beschrijvingen en symptomen voor alle verschillende psychische aandoeningen. Het bevat ook criteria zoals welke symptomen aanwezig moeten zijn, hoeveel en hoe lang (samen met aandoeningen die niet aanwezig mogen zijn) om in aanmerking te komen voor een bepaalde diagnose. Dit staat bekend als de diagnostische criteria.
Het is niet ongewoon om gediagnosticeerd te worden met meer dan één psychische aandoening . Sommige aandoeningen verhogen het risico op andere aandoeningen. Soms kan een angststoornis zich bijvoorbeeld ontwikkelen tot een depressieve stoornis.
Behandeling voor een diagnose van psychische gezondheid
De meeste psychische aandoeningen worden niet als “geneesbaar” beschouwd, maar ze zijn zeker behandelbaar. Behandelingen voor psychische stoornissen variëren sterk, afhankelijk van uw individuele diagnose en de ernst van uw symptomen, en de resultaten kunnen sterk variëren op individueel niveau.
Sommige psychische aandoeningen reageren goed op medicatie . Andere aandoeningen reageren het beste op gesprekstherapie. Veel aandoeningen hebben baat bij een combinatie van medicatie en psychotherapie.
Sommige onderzoeken ondersteunen ook het gebruik van complementaire en alternatieve therapieën voor bepaalde aandoeningen. Behandelplannen omvatten vaak een combinatie van behandelingsopties en vereisen wat trial and error voordat u vindt wat het beste voor u werkt.
Leven met een psychische aandoening, of het nu jou of een geliefde treft, kan heel moeilijk zijn, maar er is hulp beschikbaar. Als je vermoedt dat jij of iemand van wie je houdt een psychische diagnose heeft, praat dan met je arts, die je kan doorverwijzen naar een professional in de geestelijke gezondheidszorg voor verdere beoordeling, evaluatie en behandeling. Je kunt ook rechtstreeks contact opnemen met een psychotherapeut .
Als u of een dierbare worstelt met geestelijke gezondheidsproblemen, neem dan contact op met de nationale hulplijn van de Substance Abuse and Mental Health Services Administration (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelfaciliteiten in uw omgeving.
Voor meer informatie over geestelijke gezondheid kunt u terecht in onze Nationale Hulplijn Database .