Hoe je iemand met een eetstoornis kunt helpen

Als je hier bent, is dat omdat je iemand in je leven die een eetstoornis heeft beter wilt ondersteunen, en dat is een geweldige eerste stap. Waarschijnlijk maak je je zorgen om je geliefde en weet je niet wat je wel en niet moet doen.

U voelt zich waarschijnlijk een beetje hulpeloos en vraagt ​​zich af wat u echt kunt doen om te helpen? U bent niet de enige, want veel mensen hebben zich in deze situatie bevonden. Met wat meer informatie en begeleiding weet u dat u veel kunt doen om uw dierbare te steunen.

Hoe weet je of een geliefde een eetstoornis heeft?

Als er iemand is over wie je je zorgen maakt, is de eerste stap dat je hier bent en je zorgen maakt over de gedachten of het gedrag van je vriend(in) rondom eten. Soms kan het voor iemand met een eetstoornis moeilijker zijn om het probleem te herkennen.

Bij aanvang kan een eetstoornis vaak lijken op gedragingen die onze cultuur bewondert. Misschien is uw geliefde op dieet, maar is hij of zij steeds meer gefixeerd en restrictief geworden. Misschien eet hij of zij steeds minder als hij of zij bij u is, of ziet u hem of haar helemaal niet eten. Of misschien eet hij of zij veel, en verontschuldigt zich dan meteen na de maaltijd en verdwijnt zonder uitleg en komt pas na dertig minuten terug. Misschien lijken zijn of haar sportgewoonten buitensporig of gevaarlijk, of is hij of zij geobsedeerd door zijn of haar gewicht.

Daarom is het zo belangrijk om eerst beter geïnformeerd te zijn over de signalen en symptomen van een eetstoornis bij een vriend of geliefde.

Informeer uzelf over eetstoornissen

Om een ​​goede supporter te zijn, is het belangrijk dat u meer leert over eetstoornissen. Eetstoornissen worden door de algemene bevolking slecht begrepen en er zijn veel mythes.

Het begrijpen van de feiten over eetstoornissen kan een goed beginpunt zijn. U leert eenvoudig te begrijpen feiten zoals “eetstoornissen zijn geen keuzes, maar ernstige biologisch beïnvloede ziekten.”  Zelfs als deze eetstoornis begon als een dieet, heeft uw geliefde er niet voor gekozen om het te laten omslaan in een stoornis.

Andere nuttige bronnen zijn onder meer diverse grote organisaties die zich bezighouden met eetstoornissen. Zij hebben informatieve websites en ander materiaal ter ondersteuning van mantelzorgers.

Het onderwerp aansnijden

Als u nog niet eerder met uw vriend of geliefde hebt gesproken over uw bezorgdheid dat hij of zij een eetstoornis heeft, kunt u zich angstig voelen om het te bespreken. Dat is niet verrassend.

Je kunt misschien beginnen met: “Ik heb gemerkt dat je heel weinig eet als we samen eten,” of “Ik heb gemerkt dat je altijd snel naar de wc rent als we uit eten gaan voor een toetje.” Dit kun je volgen met een uiting van medeleven: “Ik maak me zorgen om je. Is alles oké?”

Als u het op deze manier uitdrukt, door een ‘ik-verklaring’ te gebruiken gevolgd door uw directe observaties, toont u uw bezorgdheid op een manier die waarschijnlijker is om te horen.

Hier zijn enkele tips voor uw gesprek:

• Raak niet ontmoedigd als ze het probleem ontkennen of er niet over willen praten.
• Laat ze gewoon weten dat je er voor ze bent als ze er ooit met je over willen praten.
• Toon medeleven en luister.
• Vraag hen of er iets is wat u kunt doen om hen te steunen.

Wat te doen als ze het probleem ontkennen en behandeling weigeren

Een veelvoorkomend – en vaak frustrerend voor dierbaren – symptoom van een eetstoornis is anosognosie .  Mensen met eetstoornissen hebben vaak geen inzicht in hun ziekte, waarschijnlijk als reactie op ondervoeding in de hersenen. Als gevolg daarvan geloven ze niet dat ze hulp nodig hebben.

Als u zich realiseert dat er een biologische reden voor is, kunt u dit gedrag beter hanteren. Beschouw ze niet als opstandig of weerbarstig. Realiseer u in plaats daarvan dat ze een gebrek aan inzicht hebben.

Als je dit tegenkomt, blijf dan laten zien dat je om ze geeft, maar geef niet toe aan hun realiteit: blijf de waarheid vertellen. Door de realiteit te blijven presenteren en voorzichtig je bezorgdheid te uiten, kun je uiteindelijk misschien het gebrek aan inzicht wegnemen en ze aanmoedigen om hulp te zoeken.

Onderschat uw vermogen om te helpen niet

Veel mensen met eetstoornissen melden dat ze alleen herstelden doordat andere mensen in hun leven om hen gaven. Houd dit in gedachten wanneer de zaken uitzichtloos lijken: je kunt enorm behulpzaam zijn voor je vriend of geliefde.

Zelfs als ze niet in behandeling zijn of niet bereid lijken om hulp te accepteren, neem dan af en toe contact met ze op om ze eraan te herinneren dat je om ze geeft en vraag of er iets is wat je kunt doen om ze te steunen. Bied hoop en herinner ze eraan dat de meeste mensen met eetstoornissen herstellen.

Moedig professionele hulp aan

Eetstoornissen kunnen dodelijk zijn .  Als uw geliefde geen professionele hulp krijgt, moedig hem of haar dan aan om dit te zoeken. Een professional kan de symptomen van uw geliefde beoordelen, een diagnose stellen en behandelingsaanbevelingen doen. Een arts is een goede plek om te beginnen; therapeuten en diëtisten met ervaring in eetstoornissen kunnen ook een beoordeling en behandeling bieden.

U kunt meer te weten komen over de soorten behandelingen die beschikbaar zijn voor uw dierbare. De National Eating Disorders Association en The Alliance for Eating Disorder Awareness zijn twee Amerikaanse organisaties die verwijzingen en behandelingsgidsen verstrekken.

Interactie buiten de maaltijden om

Eetstoornissen kunnen pijnlijk isolerende ziekten zijn, omdat ze het voor de persoon moeilijk maken om te socialiseren. Blijf, voor zover u daartoe in staat bent, tijd doorbrengen met uw vriend of geliefde met een eetstoornis buiten de maaltijden om.

Probeer de persoon te betrekken bij activiteiten die niet om eten of bewegen draaien. Doe samen een boodschap, ga naar een show, kijk een film of hang gewoon rond. Geef het niet op, ook al weigeren ze of verzetten ze zich. Blijf proberen en onderhoud de verbinding.

Bied maaltijdondersteuning aan

heel tastbaars wat u kunt doen om een ​​geliefde met een eetstoornis te steunen, is om samen met hem of haar te eten of hem of haar te helpen met eten .  U kunt zelfs aanbieden om samen boodschappen te doen.

Voor mensen met een eetstoornis kunnen maaltijden een enorme uitdaging zijn. En toch is het iets dat ze dagelijks moeten doen, meerdere keren! Ze kunnen moeite hebben met beslissingen over wat ze moeten eten en kunnen extreem veel angst ervaren voor, tijdens en na de maaltijd. Ze kunnen ook de neiging hebben om te purgeren na de maaltijd.

Hogere niveaus van zorg, zoals residentiële behandelcentra en gedeeltelijke ziekenhuisopnameprogramma’s, bieden ondersteuning rondom maaltijden, maar voor mensen in de poliklinische setting kan het enorm nuttig zijn om mensen te hebben met wie ze kunnen eten. Of het nu persoonlijk is of via videochat, het delen van een maaltijd kan een geweldige steun zijn voor iemand met een eetstoornis.

Wees tijdens de maaltijd gewoon kalm en ondersteunend. Zorg voor een boeiend gesprek over neutrale onderwerpen anders dan hun eetstoornis of eten. Probeer ze na de maaltijd te betrekken bij een afleidende activiteit als ze de neiging hebben om te purgeren. Deze neigingen duren vaak ongeveer een uur na het eten.

Daag dieetcultuur uit

Veel eetstoornissen worden in stand gehouden door angst voor gewichtstoename, wat wordt versterkt door onze culturele idealen rondom slankheid. Veel professionals geloven dat een manier om eetstoornissen te verminderen is om maatschappelijke structuren en de 70 miljard dollar plus Amerikaanse dieetindustrie die zich op slankheid richt, uit te dagen.

Een geweldige manier om iemand met een eetstoornis te steunen is door tegenberichten te geven . Moedig de acceptatie van lichamen van alle vormen en maten aan en ontmoedig diëten.

Dieetcultuur is overal en het is onmogelijk om het te vermijden. Maar probeer, voor zover je kunt, de herinneringen die je kunt controleren te verminderen.

Voor ouders van kinderen van 18 jaar en jonger

Als de persoon in uw leven waar u zich zorgen over maakt uw kind onder de 18 jaar is, raden we u aan een meer directieve aanpak te hanteren. Kinderen en tieners met eetstoornissen willen vaak geen hulp, en ouders zijn verantwoordelijk voor hun kinderen en moeten doorgaans namens hen hulp voor hen zoeken.

Zelfs als uw kind niet gemotiveerd is voor behandeling, kunt u als ouder veel doen om hem of haar te helpen herstellen. Lees meer over gezinsgerichte behandeling voor eetstoornissen bij adolescenten , een toonaangevende behandelmethode voor kinderen en tieners.

Een woord van Verywell

Het is geweldig dat je je geliefde met een eetstoornis wilt steunen en dat je daarmee al hebt bewezen dat je een belangrijk persoon in hun leven bent. Er is veel dat je kunt doen om ze te helpen.

Houd in gedachten dat het zorgen voor iemand met een eetstoornis een uitdaging kan zijn en dat de weg naar herstel soms hobbelig is. Gesp je vast en bereid je voor op de reis. Zorg ervoor dat je ook zelf steun hebt, zodat je een solide steun voor hen kunt blijven.