Wat u moet weten over existentialisme: filosofie en existentiële therapie

Existentialisme is een filosofie van de menselijke natuur die mensen identificeert als mensen met een vrije wil om de loop van hun leven te bepalen. Het benadrukt de individuele verantwoordelijkheid om betekenis te creëren in plaats van te vertrouwen op een hogere macht of religie om te bepalen wat belangrijk, waardevol of moreel juist is . nm

Existentialisten geloven dat de aard van het bestaan ​​varieert en voor elke persoon anders is. We worden gedefinieerd door ons bestaan, en ons bestaan ​​is opgebouwd uit onze relatie met andere mensen en dingen in de wereld. Ze geloven dat elke persoon betekenis en richting in het leven moet kiezen en zich eraan moet committeren .

Geschiedenis van het existentialisme

Søren Kierkegaard was een Deense filosoof uit de 19e eeuw die wordt beschouwd als de vader van het existentialisme. Hij was kritisch op het christendom en religieuze filosofie, en benadrukte het leven als individu binnen de realiteit in plaats van abstracte gedachte-experimenten.

Andere vroege existentiële filosofen, waaronder Friedrich Nietzche en Fjodor Dostojevski, schreven over het creëren van een eigen identiteit om betekenis te geven aan het bestaan. Het onvermogen om betekenis te identificeren in iemands leven veroorzaakt angst, bekend als een existentiële crisis .

Gedurende de negentiende eeuw schreven existentialistische schrijvers romans en toneelstukken waarin ze analogieën en metaforen gebruikten voor het bestaan ​​en het belang van individuen bij het bepalen van hun eigen betekenis.

Veel existentiële filosofen hebben de angst onderzocht die gepaard gaat met de verantwoordelijkheid om je eigen betekenis in het leven te creëren. In een wereld waarin je je eigen betekenis creëert, is het gemakkelijk om te geloven dat het leven geen betekenis heeft. Existen geloven echter dat het belangrijk is om de keuze te maken om door te gaan en deze individuele betekenis te vinden.

Wat is existentiële therapie?

De Duitse psychoanalyticus Otto Rank wordt beschouwd als de eerste therapeut die existentiële therapie beoefende . Hij legde de nadruk op huidige gevoelens en gedachten in plaats van zich primair te richten op iemands eerdere ervaringen of onderbewustzijn in de behandeling.

Hij geloofde dat mensen effectievere manieren van denken en handelen moesten leren om psychische problemen te overwinnen.

Existentiële therapie is gebaseerd op het volgende:

• Ieder mens is in staat tot zelfbewustzijn
• Ieder mens heeft een vrije wil en is verantwoordelijk voor zijn vrije keuzes
• Elk mens is uniek en kan alleen begrepen worden via interpersoonlijke relaties met anderen
• Elk mens wordt voortdurend herboren en opnieuw gecreëerd
• Betekenis verandert voortdurend en niemand kan de betekenis van zijn leven volledig begrijpen, omdat het altijd verandert.
• Ieder mens ervaart angst als onderdeel van zijn menselijke ervaring
• De dood is onvermijdelijk en geeft het leven betekenis

Existentiële therapeuten geloven dat angst voortkomt uit onzekerheid over de veranderende aard van de betekenis van het leven en onzekerheid over het bestaan ​​in de wereld, inclusief de fysieke wereld, de ‘wereld’ met relaties met andere mensen en de relatie die elke persoon met zichzelf heeft.

Een existentiële therapeut helpt cliënten om angsten over hun bestaan ​​onder ogen te zien, zoals angst voor de dood, angst voor eenzaamheid, angst om de verkeerde keuzes te maken met de vrijheid die ze hebben, en angst om een ​​leven zonder betekenis te leiden. Wanneer je deze angsten onder ogen ziet, ervaar je psychologische stress.

Een existentieel therapeut helpt de cliënt om zich te “focussen op de persoonlijke verantwoordelijkheid voor het nemen van beslissingen .” Ze helpen de cliënt inzicht te krijgen in de redenen waarom ze hun beslissingen nemen en toekomstige keuzes te maken op basis van de waarde en betekenis die ze voor zichzelf identificeren.

Is existentiële therapie effectief?

Viktor Frankl , een Oostenrijkse psychiater, deed onderzoek naar patiënten die in een klinische behandeling voor drugsverslaving zaten en merkte op dat middelengebruik een manier kan zijn om met de zinloosheid van het leven om te gaan.

Onderzoek suggereert dat existentiële therapie gericht op zingeving kan helpen om psychische klachten te verlichten, maar het is niet aangetoond dat het een positief effect heeft op het persoonlijke gevoel van welzijn .

Bovendien is niet aangetoond dat ervaringsgerichte en cognitieve benaderingen van existentiële therapie symptomen verlichten. Ondersteunende en expressieve existentiële therapie heeft slechts een kleine impact op mentale gezondheidssymptomen en heeft niet aangetoond dat het een gevoel van welzijn verbetert.

Veel existentiële therapeuten merken echter op dat “evidence-based practice” specifieke, gecontroleerde behandelomgevingen vereist, die niet bevorderlijk zijn voor een existentiële benadering van behandeling. Componenten van existentiële therapie, waaronder een nadruk op de therapeutische relatie en het vinden van een gevoel van betekenis, zijn moeilijk objectief te meten in een onderzoeksomgeving.

Existentiële Therapie Interventies

Existentiële therapie biedt specifieke interventies die cliënten kunnen helpen een gevoel van zingeving te ontwikkelen en psychische klachten te verlichten.

Existentiële interventies omvatten:

• De vier werelden van het menselijk bestaan. Existentiële therapeuten geloven dat mensen in vier werelden bestaan: de fysieke, sociale, persoonlijke en spirituele wereld. De therapeut helpt de cliënt te identificeren welke van hun werelden ze nog niet volledig hebben verkend en welke tegenstrijdigheden tussen de vier werelden mogelijk stress veroorzaken.
• Mapping Worldview. Het wereldbeeld van een individu omvat verwachtingen, aannames en overtuigingen over zichzelf, de wereld en de andere mensen in de wereld. Door hun wereldbeeld beter te verwoorden, kan de cliënt identificeren welke veranderingen in hun gedrag hun leven bevredigender kunnen maken.
• Naamgeving Vermijding. De therapeut wijst erop wanneer de cliënt vermijdt door het bespreken van gebeurtenissen uit het verleden en de toekomst in plaats van het heden, of door zichzelf te beschrijven als passief het leven ervarend in plaats van actief keuzes te maken.
• Emotionele woordenschat ontwikkelen. De therapeut laat de cliënt hun meest voorkomende emotionele toestanden opsommen en onderzoeken welke emoties ze niet hebben opgenomen, en onderzoeken waarom ze deze toestanden mogelijk over het hoofd hebben gezien.
• Eigenaarschap nemen. Omdat existentialisten sterk geloven in vrije wil, zal een existentiële therapeut hun cliënten helpen eigenaarschap te nemen over hun keuzes en de consequenties van deze keuzes.
• Waarden verkennen . De therapeut begeleidt de cliënt met “waardenvragen”, zoals “Hoe wil je je leven leiden?” en “Wat is je algehele gevoel van betekenis?”
• Rollenspel. De therapeut en cliënt spelen ideale levensscenario’s na, zoals welke specifieke details zouden aangeven dat de cliënt het meest betekenisvolle leven leidt. Dit helpt de cliënt te bepalen wat een “betekenisvol leven” voor hem of haar betekent.

Risico’s en beperkingen van existentiële therapie

Zoals hierboven beschreven, mist existentiële therapie solide onderzoeksondersteuning om de effectiviteit ervan aan te tonen. Hoewel existentialisme moeilijk empirisch te bestuderen is, kan het lastig zijn om te begrijpen hoe vooruitgang eruitziet in de behandeling als dit niet duidelijk is gedefinieerd.

Ook existentiële therapie heeft kritiek gekregen vanwege de vage benaderingen en doelen, terwijl dit individuele cliënten de mogelijkheid biedt om betekenis te vinden op een manier die het beste bij hen past.

Een woord van Verywell

Existentialisme kan mensen helpen zichzelf beter te begrijpen als individu en in relatie tot anderen in de wereld. Hoewel het zijn beperkingen heeft, kan het waardevol zijn om cliënten te helpen hun waarden beter te identificeren en keuzes te maken om hun meest betekenisvolle leven te creëren.