Bartosz Hadyniak/E+/Getty
Sluit deze videospeler
Cultureel relativisme suggereert dat ethiek, moraal, waarden, normen, overtuigingen en gedragingen begrepen moeten worden binnen de context van de cultuur waaruit ze voortkomen. Het betekent dat alle culturen hun eigen overtuigingen hebben en dat er geen universele of absolute standaard is om die culturele normen te beoordelen.
“Cultureel relativisme leidt ons tot de acceptatie dat culturen fundamenteel verschillend zijn, met verschillende sociale en ethische normen. Dit omvat het begrip dat de geboorteplaats van een persoon, inclusief waar of hoe een patiënt is opgevoed tijdens zijn vormende jaren, de basis is van iemands benadering van de wereld en emotionele zelf,” zegt Anu Raj, PsyD , een klinisch psycholoog aan het New York Institute of Technology.
Voorstanders van cultureel relativisme beweren dat de waarden, overtuigingen en normen van de ene cultuur niet beoordeeld moeten worden door de lens van een andere cultuur.
Het is het tegenovergestelde van etnocentrisme, wat inhoudt dat je culturele overtuigingen beoordeelt of begrijpt vanuit je eigen perspectief. In plaats daarvan suggereert cultureel relativisme dat waarnemers en onderzoekers zich moeten richten op het beschrijven van die praktijken zonder te proberen hun eigen vooroordelen en oordelen eraan op te leggen.
Inhoudsopgave
Geschiedenis van cultureel relativisme
Het concept van cultureel relativisme werd in 1887 geïntroduceerd door antropoloog Franz Boas. Hoewel hij de term niet zelf bedacht, werd deze later op grote schaal gebruikt door zijn studenten om zijn antropologische perspectief en theorieën te beschrijven.
Overtuigingen van cultureel relativisme
Cultureel relativisme suggereert dat:
- Verschillende samenlevingen hebben hun eigen morele codes en gebruiken.
- Normen, overtuigingen en waarden moeten worden beoordeeld en begrepen vanuit de context van de cultuur waarin ze ontstaan.
- Geen enkele cultuur is objectief gezien beter dan andere; culturen en hun gewoonten en overtuigingen zijn niet objectief gezien superieur of inferieur aan andere culturen.
- Welke gebruiken en gedragingen acceptabel of onacceptabel zijn, verschilt per cultuur.
- Cultureel relativisme heeft als doel acceptatie, tolerantie en waardering voor diverse culturele overtuigingen en gebruiken te bevorderen.
- Er bestaan geen universele ethische of morele waarheden die voor alle mensen in alle situaties gelden.
- Wat goed en fout is, wordt bepaald door de morele codes van de maatschappij.
- Onderzoekers en waarnemers moeten ernaar streven om gedrag te observeren in plaats van er een oordeel over te vellen op basis van hun eigen culturele perspectief.
Verschillende soorten cultureel relativisme
Er zijn twee verschillende soorten cultureel relativisme: absoluut cultureel relativisme en kritisch cultureel relativisme.
Absoluut cultureel relativisme
Volgens dit perspectief zouden outsiders culturele evenementen niet in twijfel moeten trekken of beoordelen. In essentie stelt dit standpunt voor dat outsiders de culturele praktijken van andere samenlevingen niet zouden moeten bekritiseren of in twijfel moeten trekken, ongeacht wat ze zouden kunnen inhouden.
Kritisch Cultureel Relativisme
Kritisch cultureel relativisme suggereert dat praktijken geëvalueerd moeten worden in termen van hoe en waarom ze worden aangenomen. Dit perspectief suggereert dat culturele praktijken geëvalueerd en begrepen kunnen worden door te kijken naar factoren zoals de historische context en sociale invloeden.
Ook wordt erkend dat alle samenlevingen te maken hebben met ongelijkheid en machtsdynamiek die van invloed zijn op hoe en waarom bepaalde overtuigingen worden aangenomen en wie ze aanneemt.
Sterke punten van cultureel relativisme
Cultureel relativisme heeft een aantal voordelen die mensen kunnen helpen meer inzicht te krijgen in verschillende culturen. Dit perspectief kan helpen:
- Bevorder cultureel begrip : Omdat cultureel relativisme aanmoedigt om culturen met een open blik te bekijken, kan het leiden tot meer empathie , begrip en respect voor culturen die anders zijn dan de onze.
- Bescherm cultureel respect en autonomie : Cultureel relativisme erkent dat geen enkele cultuur superieur is aan een andere. In plaats van te proberen andere culturen te veranderen, moedigt dit perspectief mensen aan om de autonomie en zelfbeschikking van andere culturen te respecteren, wat een belangrijke rol kan spelen bij het behoud van het erfgoed en de tradities van andere culturen.
- Bevorder leren : Door cultureel relativisme te omarmen, kunnen mensen met verschillende achtergronden effectiever communiceren en een open dialoog creëren. Zo wordt het leren van andere culturen in de wereld bevorderd.
Cultureel relativisme kan ook belangrijk zijn om professionals in de geestelijke gezondheidszorg te helpen cultureel competente zorg te leveren aan cliënten met verschillende achtergronden.
“Wat als ‘typisch en normaal versus pathologisch’ wordt beschouwd, hangt af van culturele normen. Het verschilt per zorgverlener en patiënt; het heeft invloed op diagnose, behandeling en prognose”, legt Raj uit.
Wanneer professionals in de geestelijke gezondheidszorg rekening houden met de verschillen in waarden en houdingen ten opzichte van en van gemarginaliseerde mensen (inclusief gemeenschappen van kleur en LGBTQ+-gemeenschappen), ontwikkelen zorgverleners respect voor individuele patiënten. Als gevolg hiervan is de kans kleiner dat patiënten verkeerd worden gediagnosticeerd en is de kans groter dat ze de behandeling voortzetten.
ANU RAJ, PSYD, KLINISCH PSYCHOLOOG BIJ HET NEW YORK INSTITUTE OF TECHNOLOGY
Beperkingen van cultureel relativisme
Hoewel cultureel relativisme sterke punten heeft, betekent dit niet dat het geen beperkingen heeft
Het niet aanpakken van mensenrechten
Dit perspectief is bekritiseerd omdat het universele rechten niet aanpakt. Sommigen suggereren dat deze aanpak culturele praktijken die mensenrechtenschendingen vormen, lijkt te tolereren. Het kan een uitdaging zijn om andere culturen niet te veroordelen en tegelijkertijd het recht van mensen om vrij van discriminatie en onderdrukking te leven te beschermen.
Cultureel relativisme kan soms de vooruitgang belemmeren, omdat het onderzoek naar praktijken, normen en tradities die de groei en vooruitgang van een samenleving beperken, verhindert.
Culturen reduceren tot stereotypen
Cultureel relativisme wordt soms het slachtoffer van de neiging om culturen te stereotyperen en te vereenvoudigen. In plaats van de volledige complexiteit en diversiteit die binnen een cultuur kan bestaan volledig te waarderen, kunnen mensen het reduceren tot een homogeen stereotype. Dit voorkomt vaak dat buitenstaanders de vele variaties zien die binnen een samenleving kunnen bestaan en de manier waarop culturen in de loop van de tijd evolueren volledig waarderen.
Individuele rechten versus culturele waarden
Dit perspectief kan soms leiden tot een hogere prioriteit voor de collectieve waarden van een cultuur, terwijl individuele variaties worden genegeerd. Dit kan bijvoorbeeld betekenen dat kritiek op culturen die politieke dissidenten straffen die zich verzetten tegen culturele normen en praktijken, wordt vermeden.
Voorbeelden van cultureel relativisme
In werkelijkheid vellen mensen voortdurend culturele oordelen. Als je ooit voedsel uit een andere cultuur hebt gegeten en het als ‘vies’ hebt beschreven of over een specifieke culturele gewoonte hebt geleerd en het ‘vreemd’ hebt genoemd, heb je een oordeel over die cultuur geveld op basis van de normen van je eigen cultuur. Omdat je dat voedsel niet eet of die praktijken niet in je eigen cultuur beoefent, vel je cultuurgebonden waardeoordelen.
Culturele verschillen kunnen een breed scala aan gedragingen beïnvloeden, waaronder beslissingen over gezondheidszorg. Onderzoek heeft bijvoorbeeld aangetoond dat mensen uit westerse culturen er de voorkeur aan geven om volledig geïnformeerd te zijn om autonome gezondheidszorgvoorwaarden te kunnen stellen, terwijl mensen uit andere culturen de voorkeur geven aan verschillende mate van waarheidsgetrouwheid van medische zorgverleners.
Een voorbeeld van het gebruik van cultureel relativisme in deze gevallen zou zijn om de eetgewoonten van een andere cultuur te beschrijven en meer te leren over waarom bepaalde voedingsmiddelen en gerechten belangrijk zijn in die samenlevingen. Een ander voorbeeld zou zijn om meer te leren over verschillende culturele gewoonten en te onderzoeken hoe ze zijn ontstaan en wat het doel is dat ze dienen in plaats van ze te evalueren vanuit je eigen culturele achtergrond.
In de medische sector moeten zorgverleners een evenwicht vinden tussen de belangen en autonomie van hun patiënten en respect en tolerantie voor multiculturele waarden.
Cultureel relativisme in de geestelijke gezondheidszorg
Cultureel relativisme kan ook een belangrijke rol spelen in de praktijk en toepassing van mentale gezondheid. “De perceptie van mentale gezondheid van een individu, inclusief stigma, wordt vaak beïnvloed door zijn culturele identiteit en sociale waarden,” legt Raj uit.
Mensen die culturele discriminatie ervaren, hebben ook meer kans om hogere stressniveaus te ervaren, wat ernstige gevolgen kan hebben voor de mentale gezondheid. Onderzoek heeft aangetoond dat waargenomen discriminatie psychologische stress vergroot en symptomen van angst en depressie voorspelt. Het draagt ook bij aan een slechtere fysieke gezondheid, waaronder een hoger risico op hartziekten, diabetes, kanker en beroerte.
Therapeuten moeten ernaar streven mensen met verschillende achtergronden te begrijpen om cultureel competente zorg te bieden. “Door de lens van culturele competentie kunnen aanbieders zichzelf opleiden en de overvloed aan copingmechanismen die een patiënt al bezit, vergroten”, zegt Raj.
Cultureel relativisme versus etnocentrisme
Cultureel relativisme en etnocentrisme zijn twee contrasterende perspectieven die gebruikt kunnen worden om andere culturen te evalueren en begrijpen.
Etnocentrisme houdt in dat men andere culturen beoordeelt op basis van de normen en waarden van de eigen cultuur. Dit leidt vaak tot een bevooroordeeld perspectief .
Terwijl cultureel relativisme suggereert dat alle culturen gelijkwaardig zijn, houdt etnocentrisme in dat je je eigen cultuur als superieur of correcter beschouwt dan andere culturen.
Cultureel relativisme benadrukt het belang van diversiteit en erkent dat waarden, overtuigingen en gedragingen kunnen verschillen tussen samenlevingen. Dit kan worden gecontrasteerd met etnocentrisme, dat het idee promoot dat je eigen cultuur de norm of maatstaf is waaraan anderen moeten worden afgemeten. Dit kan het begrip beperken en de tolerantie voor mensen met verschillende achtergronden verminderen.
Hoe promoot je cultureel relativisme?
Er zijn een aantal strategieën die cultureel relativisme kunnen helpen promoten. Dit kan met name belangrijk zijn voor professionals in de geestelijke gezondheidszorg en andere zorgverleners.
“Therapeuten moeten de wereld kunnen zien door de ogen van hun patiënten. Het allerbelangrijkste is dat cultureel competente therapeuten het gedrag van hun patiënten begrijpen door het culturele kader waarin ze leven,” zegt Raj.
Het promoten van cultureel relativisme vereist een open-minded en respectvolle benadering van andere culturen. Enkele dingen die u kunt doen om meer cultureel relativisme te bevorderen:
- Omarm culturele diversiteit : streef ernaar om andere culturen te waarderen, inclusief hun unieke waarden, tradities en perspectieven. Vergeet niet dat diversiteit onze levens, ervaringen en wereldkennis verrijkt.
- Leer meer over andere culturen : Neem de tijd om andere culturen dan de uwe te verkennen, inclusief geschiedenis, tradities en overtuigingen. Bronnen die kunnen helpen zijn onder andere boeken, documentaires en online bronnen.
- Oefen empathie : Probeer anderen te begrijpen door dingen vanuit hun perspectief te bekijken. Probeer hun ervaringen, uitdagingen en aspiraties te begrijpen. Kweek empathie en respect voor de verschillen tussen mensen en culturen.
- Zoek diversiteit : Doe een actieve poging om meer tijd door te brengen met mensen uit verschillende lagen van de bevolking. Praat met mensen uit verschillende achtergronden en benader deze discussies met een open geest en een verlangen om te leren. Wees bereid om uw eigen perspectieven en ervaringen te delen zonder te proberen anderen te veranderen of uw overtuigingen aan hen op te dringen.
- Daag vooroordelen uit : Probeer je bewuster te worden van hoe je onbewuste vooroordelen je percepties en interacties met anderen kunnen vormen. Cultureel relativisme beoefenen is een doorlopend proces. Het kost tijd, openheid van geest en een bereidheid om na te denken over je vooroordelen.
Het bevorderen van cultureel relativisme onder professionals in de geestelijke gezondheidszorg
Hoe kunnen therapeuten cultureel relativisme toepassen om ervoor te zorgen dat ze andere culturele perspectieven begrijpen en onbedoelde vooroordelen in de therapie vermijden?
Uit een onderzoek uit 2019 bleek dat de ideale opleiding voor therapeuten een vervolgopleiding in diversiteit, begeleide klinische ervaringen met het werken met diverse bevolkingsgroepen, ervaringsgerichte activiteiten, didactische training en, indien mogelijk, culturele onderdompeling omvat.
Het vermijden van vooroordelen in therapie
Raj stelt dat er belangrijke vragen zijn die professionals zichzelf moeten stellen, waaronder:
- Hoe kan ik dit identificeren?
- Hoe identificeert mijn patiënt zich?
- Welke vooroordelen of vooringenomenheden heb ik?
- Heb ik vooroordelen of stereotypen die voortkomen uit mijn eigen opvoeding en cultuur?
Ze suggereert ook dat therapeuten altijd bereid moeten zijn om te vragen naar de betrokkenheid van cliënten bij de behandelplanning. Ze raadt aan om vragen te stellen zoals:
- Welke benaderingen waren in het verleden succesvol of mislukt?
- Hoe ervaart de patiënt zijn/haar aandoening?
- Wat waren de resultaten van de eerdere copingmechanismen van de patiënt?
- Hoe beïnvloedt de cultuur waarin de patiënt leeft zijn gedrag, copingvaardigheden en behandelresultaten?
Door cliënten actief te betrekken bij hun behandeling en stappen te ondernemen om hun achtergrond beter te begrijpen, kunnen therapeuten cultureel relativisme inzetten om gevoeligere, beter geïnformeerde zorg te leveren.