Sluit deze videospeler
Alfred Adler was een Oostenrijkse arts en psychiater die de denkrichting vormgaf die bekendstaat als individuele psychologie. Hij wordt ook herinnerd om zijn concepten van het minderwaardigheidsgevoel en het minderwaardigheidscomplex, die een grote rol speelden in Adlers theorie over persoonlijkheidsvorming. Lees meer over Adlers leven, carrière en bijdragen aan de psychologie.
Inhoudsopgave
Waar Alfred Adler het meest bekend om staat
Adler staat bekend om zijn vele gedachten en theorieën binnen het vakgebied psychologie, maar is het meest bekend om:
- Oprichting van de individuele psychologie
- Zijn concept van het minderwaardigheidscomplex
- Oprichter en voorzitter van de Weense Psychoanalytische Vereniging (de laatste in 1910)
Alder was aanvankelijk een collega van Sigmund Freud en hielp de psychoanalyse te vestigen. Hij keek naar het individu als geheel, daarom noemde hij zijn benadering individuele psychologie.
Adler splitste zich uiteindelijk af van Freuds psychoanalytische kring, maar had daarna een enorme impact op de ontwikkeling van psychotherapie. Hij had ook een belangrijke invloed op veel andere grote denkers, waaronder Abraham Maslow en Albert Ellis.
Het leven en de carrière van Alfred Adler
Om beter te begrijpen wie Alfred Adler was en hoe dit bijdroeg aan zijn theorie over persoonlijkheidsontwikkeling, is het handig om naar zijn leven en carrière te kijken.
Vroege leven
Alfred Adler werd geboren in Wenen, Oostenrijk, op 7 februari 1870. Als jong kind leed hij aan rachitis, waardoor hij pas na zijn tweede levensjaar kon lopen. Op vierjarige leeftijd kreeg hij een longontsteking.
Vanwege zijn gezondheidsproblemen als kind besloot Adler dat hij arts zou worden. Nadat hij in 1895 afstudeerde aan de Universiteit van Wenen met een medische graad, begon hij zijn carrière als oogarts en stapte later over naar de huisartsenpraktijk.
Midlife
Op middelbare leeftijd richtte Alder zijn interesses op het gebied van de psychiatrie. In 1902 nodigde Sigmund Freud hem uit om lid te worden van een psychoanalytische discussiegroep. Deze groep kwam elke woensdag bijeen in Freuds huis en zou uiteindelijk uitgroeien tot de Vienna Psychoanalytic Society.
Nadat hij een tijdje voorzitter van de groep was geweest, vertrok Adler deels vanwege zijn meningsverschillen met enkele theorieën van Freud. Hoewel Adler een belangrijke rol had gespeeld in de ontwikkeling van de psychoanalyse , was hij ook een van de eerste belangrijke figuren die zich losmaakte om zijn eigen denkwijze te vormen.
Hij wees er snel op dat hij weliswaar een collega van Freud was, maar geenszins een leerling van de beroemde Oostenrijkse psychoanalyticus. In 1912 richtte Alfred Adler de Society of Individual Psychology op.
Later leven
Hoewel Adler zich tot het christendom had bekeerd, leidde zijn Joodse afkomst ertoe dat de nazi’s zijn klinieken in de jaren 30 sloten. Als gevolg hiervan emigreerde Adler naar de Verenigde Staten om hoogleraar te worden aan het Long Island College of Medicine. In 1937 ging Adler op een lezingentournee en kreeg hij op 28 mei 1937 een fatale hartaanval in Aberdeen, Schotland.
Zijn familie raakte kort na zijn dood het spoor van zijn gecremeerde resten kwijt en de as werd als verloren beschouwd voordat hij in 2007 werd ontdekt in een crematorium in Edinburgh, Schotland. In 2011, 74 jaar na zijn dood, werd Adlers as teruggebracht naar Wenen, Oostenrijk.
In een interview met The Guardian legde zijn kleindochter uit: “Wenen was in feite Adlers thuis, zijn geboorteplaats, en er was de driehoeksverhouding, weet je wel, Adler, Jung en Freud, en ze hadden allemaal het gevoel dat ze uit die plek kwamen, dus het was wel passend dat hij daarheen terugkeerde.”
Adlers persoonlijkheidstheorie
Adlers theorie van persoonlijkheid beweerde dat individuen complete wezens zijn. Daarom wordt hun persoonlijkheid gevormd op basis van verschillende sleutelconcepten, waaronder:
- Maatschappelijk belang : een gevoel van gemeenschap en iemands houding ten opzichte van anderen
- Mannelijk protest : een verlangen om “een echte man” te zijn, superieur en perfect
- Levensstijl : een patroon van reacties op situaties
- Doelgericht en doelgericht gedrag : alle gedragingen zijn het resultaat van onze doelen
- Gevoelens van minderwaardigheid : volledig afhankelijk zijn van anderen in de vroege jeugd zorgt ervoor dat we ons minderwaardig voelen
- Streven naar superioriteit : een poging om gevoelens van minderwaardigheid te overwinnen
- Fictief finalisme : idealen die geen basis in de werkelijkheid hebben en dus niet getest of bevestigd kunnen worden (d.w.z. “eerlijkheid duurt het langst”)
- Familieopstelling : iemands familiesamenstelling en positie binnen de familie
- Geboortevolgorde : de volgorde waarin we geboren worden, heeft invloed op onze familierelaties, interacties en gevoelens van minderwaardigheid.
Adler stelde voor dat er vier persoonlijkheidstypen zijn, gebaseerd op iemands levensstijl:
- Het sociaal nuttige type
- Het heersende type
- Het type krijgen of leren
- Het vermijdende type
Minderwaardigheidscomplex
Een van de belangrijkste bijdragen aan Adlers persoonlijkheidstheorie was het idee dat alle mensen al vroeg in hun leven gevoelens van minderwaardigheid ontwikkelen, wat resulteert in een minderwaardigheidscomplex. Vanaf hun kindertijd werken mensen eraan om deze minderwaardigheid te overwinnen door “te streven naar superioriteit.”
Adler geloofde dat deze drive de motiverende kracht was achter menselijk gedrag, emoties en gedachten. Een voorbeeld van Adlers theorie zou een kind zijn dat zich minderwaardig voelt en zich vervolgens slecht gedraagt in een poging om hun ouders meer aandacht te laten besteden. Later in het leven kan het gevoel van minderwaardigheid ertoe leiden dat sommige individuen zich richten op samenwerking en bijdragen aan de maatschappij, terwijl anderen proberen macht over anderen uit te oefenen.
Andere bijdragen van Alfred Adler aan de psychologie
De theorieën van Alfred Adler hebben een essentiële rol gespeeld in veel gebieden van de psychologie, waaronder therapie en kinderontwikkeling. De ideeën van Alder hebben ook andere belangrijke psychologen en psychoanalytici beïnvloed, waaronder:
Tegenwoordig worden zijn ideeën en concepten vaak aangeduid als Adleriaanse psychologie.
Geselecteerde publicaties
Adler, A. (1925). De praktijk en theorie van de individuele psychologie . Londen: Routledge.
Adler, A. (1956). De individuele psychologie van Alfred Adler . HL Ansbacher en RR Ansbacher (red.). New York: Harper Torchbooks.