Sluit deze videospeler
“Het bepalende kenmerk van pessimisten is dat ze geneigd zijn te geloven dat slechte gebeurtenissen lang zullen duren, alles wat ze doen zullen ondermijnen en hun eigen schuld zijn. De optimisten, die worden geconfronteerd met dezelfde harde klappen van deze wereld, denken op de tegenovergestelde manier over ongeluk. Ze hebben de neiging te geloven dat nederlaag slechts een tijdelijke tegenslag of een uitdaging is, dat de oorzaken ervan beperkt zijn tot dit ene geval.”—Martin Seligman, Learned Optimism, 1991.
Inhoudsopgave
Meest bekend om
Vroege leven
Martin Seligman werd geboren op 12 augustus 1942 in Albany, New York. Na zijn middelbareschooltijd ging hij naar Princeton University, waar hij in 1964 een AB-diploma behaalde. In 1967 behaalde hij een Ph.D. in psychologie aan de University of Pennsylvania.
Carrière
Na gewerkt te hebben als assistent-professor aan de Cornell University, keerde Seligman terug naar de University of Pennsylvania om psychologie te doceren. In deze tijd begon hij onderzoek te doen naar aangeleerde hulpeloosheid.
Seligman ontdekte dat wanneer mensen het gevoel hebben dat ze geen controle hebben over hun situatie, ze eerder opgeven dan vechten voor controle. Zijn onderzoek naar hulpeloosheid en pessimisme had belangrijke implicaties voor de preventie en behandeling van depressie.
Onderzoek
Seligmans werk waarin hij geleerde pessimistische houdingen onderzocht, leidde ertoe dat hij interesse ontwikkelde in optimisme, een interesse die uiteindelijk zou leiden tot de opkomst van een nieuwe tak van de psychologie. In 1995 hielp een belangrijk gesprek met zijn dochter, Nikki, de richting van zijn onderzoek te veranderen.
Terwijl hij in de tuin aan het wieden was, raakte Seligman van streek en schreeuwde tegen zijn dochter. In een keynote speech voor de North Carolina Psychological Association beschreef Seligman hoe zijn dochter hem er streng aan herinnerde dat ze niet één keer had geklaagd sinds ze had gezworen te stoppen met zeuren op haar vijfde verjaardag. Als zij in staat was om te stoppen met zeuren, redeneerde ze, dan zou haar vader ook in staat moeten zijn om “te stoppen met zo’n chagrijn te zijn.” Deze interactie was de start van het onderzoek dat hem ertoe bracht om positieve psychologie te ontwikkelen.
APA-voorzitter
In 1996 werd Seligman verkozen tot president van de American Psychological Association (APA) met de grootste stemming in de geschiedenis van de organisatie. Elke APA-president wordt gevraagd een centraal thema te kiezen voor zijn of haar termijn en Seligman koos voor positieve psychologie.
In plaats van zich te richten op wat ons mankeert, wilde hij dat mentale gezondheid meer zou zijn dan alleen de afwezigheid van ziekte. In plaats daarvan streefde Seligman ernaar een nieuw tijdperk van psychologie in te luiden dat zich ook richt op wat mensen gelukkig en vervuld laat voelen. Tegenwoordig is Seligman directeur van het Positive Psychology Center aan de University of Pennsylvania.
Bijdragen aan de psychologie
Beïnvloed door eerdere humanistische denkers als Carl Rogers en Abraham Maslow , is de positieve psychologie de afgelopen twee decennia blijven groeien. Seligman wordt vaak de vader van de moderne positieve psychologie genoemd.
In een artikel uit 2002 van Haggbloom et al. over de meest invloedrijke psychologen van de 20e eeuw werd Seligman gerangschikt als de 31e meest vooraanstaande psycholoog en daarnaast als de 13e meest geciteerde psycholoog in inleidende psychologieboeken.
Geselecteerde publicaties
- Seligman, Martin EP (1975). Hulpeloosheid: over depressie, ontwikkeling en dood. San Francisco: WH Freeman.
- Seligman, Martin EP (1991). Geleerd optimisme: hoe je je geest en je leven kunt veranderen. New York: Knopf.
- Seligman, Martin EP (1993). Wat u kunt veranderen en wat u niet kunt: de complete gids voor succesvolle zelfverbetering. New York: Knopf.
- Seligman, Martin EP (2002). Authentic Happiness: Using the New Positive Psychology to Realize Your Potential for Lasting Fulfillment. New York: Free Press.