Sluit deze videospeler
Seks is een belangrijk onderdeel van de meeste van onze levens en niet minder voor mensen met een bipolaire stoornis . Maar het onderhouden van een gezonde seksuele relatie met een bipolaire stoornis kan net zo complex zijn als de ziekte zelf.
Afhankelijk van het individu kunnen gedragingen variëren van periodes van buitensporige seksualiteit tot periodes waarin het seksuele libido en de functie ernstig verminderd zijn. Deze hoge mate van variabiliteit kan van invloed zijn op iemands vermogen om te daten of een langdurige relatie te onderhouden.
Enerzijds kan de impulsiviteit die gepaard gaat met bipolaire manie ongezond en zelfs kwetsend gedrag veroorzaken, terwijl de ernst van depressie zelfs de meest toegewijde relaties onder druk kan zetten.
Inhoudsopgave
Manie en hyperseksualiteit
Hyperseksualiteit is een van de gedragingen die zich kunnen manifesteren als een symptoom van manie . Het wordt gedefinieerd als de toegenomen behoefte aan seksuele bevrediging, gekenmerkt door verlaagde remmingen en/of het verlangen naar verboden seks.
Het is niet ongewoon dat mensen een verhoogd gevoel van seksualiteit ervaren tijdens een manische episode. Op zichzelf is dit geen probleem. Het is wanneer het gepaard gaat met impulsiviteit, risicobereidheid, slecht oordeelsvermogen en expansiviteit – allemaal kenmerken van bipolaire manie – dat hyperseksualiteit destructief kan zijn.
Wanneer het nastreven van seks dwangmatig wordt, kan het zelfs worden geclassificeerd als een seksverslaving . Hoewel de classificatie nog steeds als controversieel wordt beschouwd, wordt gezegd dat iemand een verslaving heeft wanneer hij of zij buitensporig veel tijd besteedt aan seksuele activiteiten tot het punt waarop belangrijke sociale, beroepsmatige of recreatieve activiteiten worden verwaarloosd.
Kenmerken van seksverslaving kunnen zijn:
- Anonieme seks met meerdere partners
- Dwangmatige masturbatie
- Dwangmatige seks met sekswerkers
- Regelmatig bezoeken van seksueel georiënteerde instellingen
- Gewoonlijk exhibitionisme
- Gewoonlijk voyeurisme
- Ongepaste seksuele aanrakingen
- Meerdere affaires buiten een vaste relatie
Hoewel hyperseksualiteit en seksverslaving geen inherente aspecten van bipolaire manie zijn, is het belangrijk om de signalen te herkennen.
Deze gedragingen kunnen niet alleen anderszins stabiele relaties schaden, maar ze kunnen het individu ook een verhoogd risico op seksueel overdraagbare aandoeningen en andere schade opleveren. Daarom wordt het vinden van de juiste combinatie van medicijnen om manie te beheersen als essentieel beschouwd om te voorkomen dat hyperseksualiteit destructief wordt.
Impact van depressie op seksuele functie
Depressie kan de seksuele drift doden. En het is niet alleen de stemmingsstoornis zelf die hieraan bijdraagt; de medicijnen die gebruikt worden om depressie te behandelen kunnen het libido en het vermogen van een persoon om seksueel te functioneren onderdrukken.
Mensen met een bipolaire stoornis kunnen soms maanden of zelfs jaren zonder enige interesse in seks doorbrengen. Dit maakt het nastreven of in stand houden van een relatie des te moeilijker. Depressie voedt van nature gevoelens van ontoereikendheid en zelfverwijt die zich vertalen naar hoe iemand over seks in het algemeen denkt.
Een bipolaire stoornis kan seksuele relaties op een aantal verschillende manieren verstoren:
- Gebrek aan slaap : Uitputting kan zelfs het nastreven van seks emotioneel en fysiek uitputtend maken.
- Medicijnen : Bepaalde medicijnen die worden gebruikt om een bipolaire stoornis te behandelen (met name selectieve serotonineheropnameremmers, of SSRI’s) kunnen het seksuele verlangen en/of het vermogen om een orgasme of erectie te krijgen, verminderen.
- Negatieve cirkel : Hoe minder seks iemand heeft, hoe meer schuldgevoelens en twijfels hij of zij kan hebben.
- Zelfzorg : Gebrek aan hygiëne en verzorging gaan vaak gepaard met deze gevoelens.
- Zelfvertrouwen : De bipolaire persoon zal zich vaak fysiek onaantrekkelijk en ongewenst voelen. Gevoelens van ontoereikendheid, kwetsbaarheid en waardeloosheid kunnen ook de intimiteit verstoren.
Een gebrek aan seksuele interesse is slechts een van de mogelijke gevolgen van een bipolaire depressie. In sommige gevallen zal een persoon zich precies andersom gedragen, symptomen van hyperseksualiteit vertonen als een manier om deze negatieve gevoelens te compenseren.
Hoewel het behandelen van bipolaire depressie altijd de primaire focus moet blijven, hoeft het niet per se ten koste te gaan van iemands libido. Er zijn manieren om de seksuele bijwerkingen van bipolaire medicijnen te beheersen zonder de behandeling in gevaar te brengen.
Over het algemeen zijn SSRI’s niet bijzonder effectief gebleken voor bipolaire stoornis. Stemmingsstabilisatoren zoals lithium , Depakote (valproïnezuur) en Lamictal (lamotrigine) worden als effectiever beschouwd en hebben doorgaans minder seksuele bijwerkingen.