Geen creatievelingen / Getty Images
Sluit deze videospeler
Boulimia nervosa is een eetstoornis waarbij de persoon herhaaldelijk te veel eet en vervolgens drastische maatregelen neemt, zoals overgeven, het gebruik van laxeermiddelen, overmatige lichaamsbeweging of vasten, om die eetbuien te compenseren. Mensen met boulimia worstelen vaak met gevoelens van schaamte of schuld over hun gedrag.
Boulimia treft voornamelijk adolescente meisjes en jonge volwassen vrouwen. Dit is waar clinici op letten bij het diagnosticeren van boulimia nervosa.
Inhoudsopgave
Diagnostische criteria voor boulimia
Voor de diagnose boulimia nervosa moet aan alle volgende criteria worden voldaan:
- Herhaalde episodes van eetbuien, gedefinieerd als het eten van “een hoeveelheid voedsel die zeker groter is dan de hoeveelheid die de meeste mensen zouden eten” binnen dezelfde tijdsperiode.
- Verlies van controle. De persoon moet het gevoel hebben dat hij de controle over het overeten kwijt is en niet in staat is om zichzelf te stoppen of te controleren hoeveel hij eet.
- Gebruik van ongepast gedrag (ook bekend als “compensatoir gedrag”) om gewichtstoename te voorkomen of om de eetbuien te compenseren. Deze omvatten zelfopgewekt braken (waarschijnlijk het bekendste boulimia-gedrag ), het misbruik van laxeermiddelen, diuretica en/of klysma’s en overmatige lichaamsbeweging.
- Zowel de eetbuien als het compensatiegedrag vinden minimaal één keer per week plaats gedurende drie maanden.
- Het gewicht en/of de lichaamsvorm van een persoon moeten een aanzienlijke impact hebben op de manier waarop die persoon zichzelf ziet.
Personen met anorexia kunnen dit gedrag ook vertonen. Mensen die alleen aan deze criteria voldoen tijdens episodes van anorexia nervosa, worden niet als boulimisch beschouwd.
Deze vereisten komen uit de Diagnostic &; Statistical Manual of Mental Disorders, vijfde editie, tekstuele herzieningen (DSM-V-TR), die wordt uitgegeven door de American Psychiatric Association. De DSM-V-TR biedt artsen en professionals in de geestelijke gezondheidszorg de criteria voor het diagnosticeren van specifieke psychische stoornissen, waaronder boulimia nervosa.
Andere tekenen van boulimisch gedrag
Mensen die lijden aan boulimia zijn misschien niet dun – in tegenstelling tot mensen die lijden aan anorexia nervosa, hebben ze waarschijnlijk een normaal gewicht. Sommigen zijn misschien zelfs een beetje te zwaar. Ze schamen zich misschien intens voor hun boulimia-gedrag en proberen het waarschijnlijk te verbergen (in sommige gevallen zo vaardig dat weinig mensen een probleem zouden vermoeden).
Boulimia kan na verloop van tijd leiden tot extra symptomen, zoals een constante keelpijn of gezwollen speekselklieren, slechte tanden en uitdroging. Deze kunnen het gevolg zijn van herhaaldelijk braken. Ernstige boulimia kan een hartaanval veroorzaken wanneer essentiële mineralen, zoals calcium en natrium, uit balans raken door de eetbuien en purgeercycli.
In de Verenigde Staten lijdt maar liefst 2% tot 3% van de vrouwen aan boulimia. In sommige kwetsbare bevolkingsgroepen (met name vrouwen op universiteitsleeftijd) schatten deskundigen dat tot wel 10% aan de diagnostische criteria voor boulimia voldoet. Ook mannen worden getroffen, maar ongeveer een tiende van het percentage vrouwen.
Jonge vrouwen kunnen extra vatbaar zijn voor boulimia als ze in hun jeugd seksueel misbruikt zijn, als ze alleen eten, als ze in een studentenhuis wonen of als ze een laag zelfbeeld hebben. Betrokkenheid bij atletiek of werk in een baan die gericht is op gewicht (zoals modellenwerk of acteren) kan iemand vatbaar maken voor boulimia. Homoseksuele mannen hebben ook een hoog percentage boulimia .
Als u of iemand die u kent aan een of meerdere van de bovenstaande criteria lijdt, is het belangrijk om een arts, diëtist of professional op het gebied van geestelijke gezondheidszorg te raadplegen voor een beoordeling.
Een woord van Verywell
Als u nog geen zorgprofessional ziet die gespecialiseerd is in eetstoornissen, kunt u altijd met uw huisarts praten. De belangrijkste stap hier is om het gesprek op gang te brengen (hetzij tussen u en uw arts, hetzij tussen uw geliefde en zijn/haar arts).
Omdat eetstoornissen vaak onopgemerkt of onopgemerkt blijven, vooral bij mensen met een normaal gewicht of zelfs overgewicht, kan het voor mensen die eraan lijden lastig zijn om hulp te zoeken of terug te keren naar hun ‘normale’ gedrag. Weet dat er opties zijn: uw eetstoornis hoeft u niet voor altijd te beheersen.