Izusek / Getty Images
Sluit deze videospeler
Anorexia en andere eetstoornissen worden vaak geassocieerd met vrouwen en meisjes; mannen en jongens lijden echter ook aan eetstoornissen, en de gevolgen kunnen ernstig zijn. Omdat er een stigma is dat mannen niet aan anorexia lijden, is de kans kleiner dat ze hulp zoeken, en als ze dat wel doen, blijven ze vaak ongediagnosticeerd en onbehandeld.
In dit artikel wordt een overzicht gegeven van de statistieken over anorexia bij mannen. Ook worden de verschillen in de manier waarop anorexia zich bij mannen en vrouwen manifesteert besproken. Daarnaast worden mogelijke oorzaken, symptomen en behandelingen voor mannen en jongens met anorexia besproken.
Inhoudsopgave
Hoe vaak komt anorexia voor bij mannen?
Gedurende het grootste deel van de 20e eeuw werd aangenomen dat eetstoornissen geen mannen troffen. Bovendien omvatten de diagnostische criteria voor eetstoornissen vaak menstruatieproblemen, zoals het uitblijven van de menstruatie (iets wat mensen zonder baarmoeder niet kunnen ervaren). Mannen werden daarom zelden meegenomen in onderzoek en behandeling van eetstoornissen.
In de jaren negentig werd echter gedacht dat 1 op de 10 mannen een eetstoornis had. Tegenwoordig is dat aantal aanzienlijk gestegen, aangezien ongeveer 10 miljoen Amerikaanse mannen in hun leven met een eetstoornis te maken krijgen.
Uit onderzoek onder de algemene bevolking blijkt dat eetstoornissen, waaronder gedragingen die verband houden met anorexia, zoals extreem diëten , sneller toenemen bij mannen dan bij vrouwen. Geschat wordt dat tussen de 0,1% en 0,3% van alle mannen anorexia zal ontwikkelen en dat 25% van de mensen met anorexia mannen zijn.
Is anorexia bij mannen anders dan bij vrouwen?
De criteria voor anorexia in de Diagnostic and Statistical Manual (DSM-5) van de American Psychiatric Association zijn niet genderspecifiek. Het specificeert dat om de diagnose van de aandoening te krijgen, mensen de volgende symptomen moeten vertonen:
- Het beperken van het aantal calorieën dat wordt geconsumeerd in verhouding tot de behoeften, wat leidt tot een laag lichaamsgewicht
- Extreme angst voelen over de mogelijkheid om aan te komen
- Het lichaamsgewicht als centraal punt zien voor iemands beoordeling van zichzelf
Wat zijn de verschillen?
Hoewel zowel mannen als vrouwen aan deze criteria moeten voldoen om de diagnose anorexia te krijgen , zijn er wel degelijk verschillen in de resultaten die ze nastreven.
Mannen en vrouwen streven naar verschillende resultaten
Vrouwen met anorexia willen bijvoorbeeld dun zijn, terwijl mannen juist slank en gespierd willen zijn. Misschien is het daarom zo dat mannen met anorexia vaker vasten en overmatig sporten, terwijl vrouwen vaker laxeermiddelen misbruiken en zichzelf dwingen om over te geven.
Uit onderzoek is herhaaldelijk gebleken dat mannen vaker overgewicht hadden vóór het begin van anorexia en een hogere Body Mass Index (BMI) hadden tijdens het verloop van de stoornis dan vrouwen.
Bovendien treedt ernstige anorexia bij mannen doorgaans op latere leeftijd op dan bij vrouwen. Hoewel mannen niet meer kans hadden om aan de aandoening te overlijden dan vrouwen, hadden degenen die dat wel deden, wel meer kans om eerder te overlijden nadat ze in het ziekenhuis waren opgenomen.
Welke risicofactoren kunnen leiden tot anorexia bij mannen?
Er is geen definitieve lijst met oorzaken van anorexia, maar er zijn een aantal biologische, psychologische en sociaal-culturele risicofactoren die sommige mannen kwetsbaarder kunnen maken voor het ontwikkelen van een eetstoornis.
Risicofactoren zijn onder meer:
- Lichaamsontevredenheid
- Externe of interne druk om het “ideale lichaam” te bereiken zoals voorgeschreven door de media en de popcultuur
- Een voorgeschiedenis van lichte tot matige obesitas
- Psychische problemen zoals angst of obsessief-compulsieve stoornis
- Laag zelfbeeld of perfectionisme
- Stoornis in het middelengebruik , waaronder het gebruik van eetlustremmende middelen, steroïden of illegale drugs
- Deelnemen aan competitieve sporten, activiteiten of beroepen waarbij de nadruk ligt op lichaamsgewicht, zoals modellenwerk, atletische prestaties of dansen
- Een geschiedenis van gepest worden in de kindertijd
- Een geschiedenis van seksueel misbruik
Uit sommige onderzoeken is gebleken dat homoseksuele mannen vatbaarder zijn voor het ontwikkelen van anorexia, vanwege de grotere druk om een lichaam te krijgen dat aantrekkelijk is voor andere mannen. Veel onderzoekers hebben deze bewering echter betwist.
Volgens de National Eating Disorder Association (NEDA) hebben veel homo- en biseksuele mannen eetstoornissen, maar de meeste mannen met eetstoornissen zijn heteroseksueel.
Wat zijn de symptomen van anorexia bij mannen?
Zelfs als een man of jongen een eetstoornis heeft, kan het lastig zijn om dit te herkennen. Ouders en dierbaren zien dit namelijk minder snel als een mogelijke verklaring voor de signalen en symptomen die ze zien. Bovendien zijn mannen zelf vaak terughoudend om toe te geven dat ze een probleem hebben.
Bovendien vertonen sommige mannen mogelijk geen duidelijke uiterlijke symptomen. Over het algemeen zijn veel symptomen van anorexia niet genderspecifiek, maar hier zijn er een paar die vooral bij mannen voorkomen:
- Preoccupatie met lichaamsvorm en spieren
- Plotseling gewichtsverlies of -toename, of schommelend gewicht
- Onvermogen om een normaal lichaamsgewicht te behouden op basis van leeftijd en lengte
- Verandering in het fysieke uiterlijk, met name een toename van spieren
- Verlaagd testosteron
- Sporten, zelfs als je geblesseerd of ziek bent
- Stress over gemiste trainingen
- Regelmatig naar het toilet gaan tijdens of kort na het eten
- Geheimzinnig zijn over eetgewoonten
- Het volgen van strikte patronen rondom het eten
- Sociale terugtrekking
- Proberen je lichaam te verbergen door meerdere lagen kleding te dragen
Behandeling voor mannen met anorexia
Mannen scoren vaak lager op metingen van symptomen van eetstoornissen, omdat veel van deze metingen speciaal zijn ontwikkeld voor gebruik bij vrouwen. Daarom worden mannen vaak verkeerd gediagnosticeerd, wat de tijd die nodig is om de juiste behandeling te krijgen, vertraagt en resulteert in een ernstiger ziekte tegen de tijd dat een man wordt behandeld.
Vroege behandeling is het beste
Vertragingen in het krijgen van behandeling zijn problematisch, want hoe eerder iemand met behandeling begint, hoe groter de kans op herstel.
Hoewel clinici het erover eens zijn dat er behoefte is aan aanpassing van de huidige benaderingen voor de behandeling van anorexia bij mannen, is er geen sterke overeenstemming over wat deze aanpassingen zouden moeten zijn. Als gevolg hiervan missen clinici specifieke richtlijnen voor de behandeling van mannen met anorexia.
Dat gezegd hebbende, behandeling voor mannen met anorexia is mogelijk en kan succesvol zijn. Degenen die behandeling zoeken, moeten op zoek gaan naar artsen, clinici en behandelcentra die een gendergevoelige benadering hanteren en, indien mogelijk, behandelgroepen hebben die alleen uit mannen bestaan, waardoor mannen zich eerder veilig genoeg voelen om open te zijn over hun problemen.
De behandeling moet zich met name richten op problemen die specifiek zijn voor mannen, zoals seksueel misbruik, lichaamsbeeld, misbruik van lichaamsbeweging , druk door mediabeelden en hun ervaringen met depressie en een laag zelfbeeld .