Een overzicht van genderconstantie

Simpel gezegd verwijst genderconstantie naar de theorie dat kinderen in de loop van de tijd een besef van hun gender ontwikkelen en uiteindelijk gaan beseffen dat hun biologische geslacht vast en permanent is.

Deze theorie is afkomstig van het werk van de Amerikaanse psycholoog Lawrence Kohlberg. Zo simpel als de theorie klinkt, is het allerminst een eenvoudig concept — en daarom wordt er tot op de dag van vandaag nog steeds onderzoek gedaan naar genderontwikkeling.

Het is belangrijk om op te merken dat toen de theorie van fenderconstancy werd ontwikkeld, het een andere tijd in de geschiedenis was. De theorie weerspiegelt niet de huidige sociale normen rondom gender far. De theorie houdt bijvoorbeeld geen rekening met individuen die zich identificeren als transgender , non-binair of genderfluïde.

Terwijl u over deze theorie en de verschillende onderdelen ervan leest, moet u in gedachten houden dat deze gebaseerd is op Piagets werk over cognitieve ontwikkeling. Het houdt dus geen rekening met enig onderzoek, theorie of sociale transitie die in de 50+ jaar sindsdien hebben plaatsgevonden.

Definitie van genderconstantie

Het concept van genderconstantie verwijst naar een cognitieve ontwikkelingsfase waarin kinderen gaan beseffen dat hun gender (dat wil zeggen hun biologische geslacht) vastligt en niet kan veranderen in de loop van de tijd.

Deze theorie werd voorgesteld door Kohlberg en had zijn wortels in de cognitieve ontwikkelingstheorie van de Franse psycholoog Jean Piaget . Het werd voor het eerst voorgesteld in 1966, toen Kohlberg betoogde dat het belangrijkste deel van de ontwikkeling van de genderidentiteit de cognitieve ontwikkeling van het kind was.

Kohlbergs theorie over genderontwikkeling

Om Kohlbergs theorie te begrijpen, is het eerst belangrijk om het concept van een ” schema ” te begrijpen in termen van cognitieve ontwikkeling. Een schema is een conceptueel patroon in de geest waarmee kinderen de wereld, en in dit geval hun geslacht, begrijpen.

Een genderschemamodel stelt voor dat kinderen hun genderidentiteit ontwikkelen door interne motivatie om zich te conformeren aan wat de maatschappij verwacht op basis van hun biologische geslacht. Kohlberg betoogde echter dat deze motivatie eerst afhankelijk was van het doorlopen van een aantal stadia van cognitieve ontwikkeling door het kind.

Dit cognitieve ontwikkelingspatroon vond plaats tussen de leeftijd van twee en zeven jaar, een periode waarin kinderen leren begrijpen dat hun geslacht niet kan worden veranderd.

Zodra kinderen deze ontwikkelingsfase bereiken, zo betoogde Kohlberg , zullen ze gemotiveerd zijn om te letten op hoe van hen verwacht wordt dat ze zich gedragen en handelen in overeenstemming met die genderrol.

Kohlberg stelde dat kinderen pas inzicht in genderrollen zouden ontwikkelen als ze leerden dat sekse gedurende het hele leven hetzelfde blijft.

Kohlberg’s stadia

Fase 1: Geslachtsaanduiding (op 3-jarige leeftijd)

In de genderlabelfase kunnen kinderen zeggen of ze een meisje of een jongen zijn en ook het geslacht van andere mensen. Ze begrijpen echter niet dat dit een kenmerk is dat niet kan veranderen in de loop van de tijd, zoals de lengte van iemands haar of de kleding die ze dragen.

Fase 2: Genderstabiliteit (op 5-jarige leeftijd)

In de fase van genderstabiliteit beginnen kinderen te beseffen dat jongens later vaders worden en meisjes moeders, etc. Ze begrijpen echter nog niet dat het geslacht niet kan veranderen door veranderingen in uiterlijk of keuze van activiteiten.

Fase 3: Geslachtsconstantie (op 7-jarige leeftijd)

Rond de leeftijd van 6 of 7 jaar beginnen kinderen te begrijpen dat seks permanent is in alle situaties en over de tijd heen. Zodra ze dit begrip ontwikkelen, beginnen ze zich te gedragen als leden van hun geslacht.

Kohlberg betoogde dat het belangrijkste aspect van de genderontwikkeling niet biologische instincten of culturele normen zijn, maar het cognitieve begrip van een kind van de sociale wereld om hem heen.

Met andere woorden: het gaat er niet om dat een kind door beloningen gemotiveerd wordt om zich op een bepaalde manier te gedragen, op basis van wat er van hem of haar verwacht wordt als jongen of meisje.

In plaats daarvan hangt hun genderidentiteitsontwikkeling af van hun gevoel van mannelijk of vrouwelijk zijn, dat groeit in stadia die overeenkomen met hun cognitieve ontwikkeling. En deze stadia lopen nauw parallel aan de theorie van Piaget over de cognitieve ontwikkeling van kinderen.

Onderzoeksbewijs voor genderconstantie

Er is geen eenduidig ​​onderzoeksbewijs voor de theorie van Kohlberg over de ontwikkeling van genderconstantie.

• Sommige vroege onderzoekers (uit de jaren 70, 80 en 90) beweerden dat kinderen vanaf twee jaar van nature gender-geïndividualiseerd gedrag vertonen, zoals het uitkiezen van bepaald speelgoed of het spelen met andere meisjes of jongens.
• Sommigen beweren dat het van groot belang is dat ouders genderconsistent gedrag bekrachtigen, zodat een kind zijn genderidentiteit kan ontwikkelen.
• Uit sommige onderzoeken blijkt dat zelfs baby’s onderscheid kunnen maken tussen mannelijke en vrouwelijke gezichten en stemmen.
• Sommigen beweren dat genderconstantie in feite de meest onvolwassen vorm van genderconceptie is.

In een verwante studie onderzochten Slaby en Frey (1975) het begrip van gender bij kinderen met behulp van een Gender Concept Interview. Ze ondervroegen 55 kinderen van twee tot vijf jaar en stelden 14 vragen en tegenvragen.

Hieronder vindt u voorbeelden van de vragen, die elk een verschillende fase van Kohlbergs theorie vertegenwoordigen:

• Is dit een meisje of een jongen? (laat een foto zien)
• Ben je een jongen of een meisje?
• Was je als baby een meisje of een jongen?
• Als je groot bent, word je dan moeder of vader?
• Als je meisjeskleren zou dragen, zou je dan een meisje zijn?
• Zou jij een jongen kunnen zijn als je dat zou willen?

Vervolgens lieten de onderzoekers de kinderen een film zien en maten hoeveel aandacht ze besteedden aan het mannelijke of vrouwelijke personage. Wat ze ontdekten was dat kinderen met een sterkere genderconstancy meer geneigd waren om aandacht te besteden aan het rolmodel van hetzelfde geslacht. Dit ondersteunt Kohlbergs theorie.

Andere theorieën over genderontwikkeling

Kohlberg stelde de theorie op dat de ontwikkeling van genderrollen afhangt van het besef dat het kind vaststaat dat zijn of haar geslacht vaststaat.

Anderen hebben echter betoogd dat menselijke ontwikkeling een veel complexer proces is dat afhankelijk is van een verscheidenheid aan factoren die met elkaar interacteren. Met name de Canadees-Amerikaanse psycholoog Albert Bandura betoogde dat ontwikkeling het resultaat is van een interactie tussen gedrag, de persoon en de omgeving.

Vanuit dit perspectief zou bijvoorbeeld een kind dat negatieve feedback krijgt over het dragen van een jurk als jongen, een begrip van genderrollen beginnen te ontwikkelen. Met andere woorden, hoe je als kind gesocialiseerd wordt, geeft je informatie over hoe je als meisje of jongen de wereld in kunt gaan. Dit kan beïnvloed worden door de kleren die je ouders voor je kopen, de inrichting van je kamer, het speelgoed waarmee je speelt en de activiteiten waaraan je wordt aangemoedigd deel te nemen.

Als je beloond wordt voor het handelen op een manier die in overeenstemming is met je genderrol, dan raak je gemotiveerd om je te gedragen in overeenstemming met genderstereotypen.

Deze externe feedback zou uiteindelijk geïnternaliseerd worden, zodat je je beter over jezelf zou voelen wanneer je handelt in overeenstemming met genderstereotypen. Naarmate je ouder wordt, zou interne zelfregulatie belangrijker worden.

Bedenk wel dat dit een oudere theorie is, gebaseerd op een tijd waarin genderrollen minder flexibel waren.

Tegelijkertijd zijn andere theoretici het erover eens dat cognitie tot op zekere hoogte belangrijk is.

Martin en Halverson (1981) hebben bijvoorbeeld een nieuwe theorie over gendertypering ontwikkeld, waarin ze stelden dat stereotypen ontstaan ​​als een manier om een ​​grote hoeveelheid informatie te verwerken. Met andere woorden, als kleine jongen of meisje kan de wereld verwarrend zijn. Het is dus makkelijker om dingen te categoriseren op basis van geslacht. Ze beweren dat stereotypen een soort routekaarten zijn voor hoe je omgaat met interacties met nieuwe mensen.

Martin en Halverson stelden dat kinderen vrij rigide zijn in het gebruik van deze stereotypen, maar dat ze flexibeler worden naarmate ze ouder worden.

Hoewel de ontwikkeling van genderidentiteit tot op de dag van vandaag nog steeds wordt bestudeerd, heeft het oorspronkelijke concept dat Kohlberg voorstelde gemengde steun gekregen. Alleen met voortdurende inspanning om de ontwikkeling van genderidentiteit bij kinderen te begrijpen, kunnen we dit fenomeen goed begrijpen. Bovendien is het waarschijnlijk dat theorieën als deze zich zullen blijven ontwikkelen, met ons veranderende begrip van biologische sekse en gender.