Francesco Vaninetti Foto/moment/Getty
Sluit deze videospeler
De Sinclair-methode voor alcoholgebruikstoornissen is een behandelmethode waarbij de opioïde antagonistische medicatie naltrexon wordt toegediend indien nodig om de plezierige aspecten van alcoholgebruik te verminderen. Deze aanpak werd geïntroduceerd door John David Sinclair, een onderzoeker die ontdekte dat naltrexon kan worden gebruikt om alcoholversterkende effecten te blokkeren. Het wordt soms beschreven als het richten van naltrexon om alleen te gebruiken wanneer nodig. De Sinclair-methode is een optie als u uw alcoholgebruik wilt verminderen, maar niet per se helemaal van alcohol wilt afzien.
In dit artikel wordt besproken hoe de Sinclair-methode voor herstel van alcoholverslaving werkt, wat de mogelijke voor- en nadelen zijn en wat u moet overwegen voordat u besluit of deze aanpak geschikt voor u is.
Inhoudsopgave
Overzicht van de Sinclair-methode
In tegenstelling tot veel traditionele benaderingen van alcoholherstel, is de Sinclair-methode een op medicatie gebaseerde benadering. Door naltrexon toe te dienen vóór het nuttigen van alcohol, worden de plezierige gevoelens die drinken gewoonlijk veroorzaakt, geblokkeerd.
Omdat mensen minder plezier ervaren als ze drinken, vinden ze het veel gemakkelijker om minder te drinken. In sommige gevallen verliezen ze zelfs helemaal de drang om te drinken. Hoewel deze aanpak minder gebruikelijk is in de Verenigde Staten, wordt het in Europa veel breder toegepast.
Naltrexon is een synthetisch medicijn dat opiaatreceptoren in de hersenen blokkeert. Het wordt gebruikt voor de behandeling van opioïdeverslaving en alcoholisme. Nalmefene is een soortgelijk medicijn dat in Europa verkrijgbaar is.
De Sinclair-methode is niet de enige medicamenteuze aanpak voor alcoholherstel.
Campril (Acamprosate) is een ander door de FDA goedgekeurd medicijn dat mensen helpt te stoppen met drinken door de hunkering naar alcohol te verminderen. Antabuse (disulfiram) is een medicijn dat al vele jaren wordt gebruikt, maar het werkt heel anders. Antabuse vermindert de hunkering niet, maar door mensen ziek te maken als ze alcohol drinken, kan het hen helpen om abstinent te blijven
Hoewel naltrexon ook vóór het drinken van alcohol wordt ingenomen, veroorzaakt het geen ziekte. In plaats daarvan zorgt het er gewoon voor dat drinken niet langer een endorfine-rush of “buzz” produceert. Zonder die prettige gevoelens stopt de hersenen uiteindelijk met het associëren van drinken met plezier.
Dit staat bekend als farmacologische extinctie. Bij operante conditionering vergroten beloningen de kans dat een bepaald gedrag zich opnieuw voordoet. Bij verslavingen zoals alcoholmisbruik is het consumeren van alcohol het gedrag en de vrijgave van endorfine de beloning. Wanneer de hersenen deze associatie afleren, treedt farmacologische extinctie op.
Geschiedenis van de Sinclair-methode
Sinclair observeerde voor het eerst de effecten van naltrexon op drinkgedrag in zijn dieronderzoek. Bij dieren die getraind waren om alcohol te drinken, drukten ze herhaaldelijk op een hendel om het te krijgen. Sinclair ontdekte dat hoe langer ze van alcohol werden onthouden, hoe meer ze op de hendel drukten. Hij noemde dit fenomeen het alcoholontberingseffect, en vergeleek het met de toegenomen hunkering naar alcohol die het voor mensen met AUD moeilijk maakt om abstinent te blijven en een eetbui te vermijden.
Hij ontdekte ook dat het toedienen van naltrexon vóór het drinken uiteindelijk het drinkgedrag zou doen afnemen. Later onderzoek toonde ook aan dat naltrexon een vergelijkbaar effect had op mensen met een alcoholverslaving die minder wilden drinken.
Hoe het werkt
De Sinclair-methode werkt door de bekrachtiging te verminderen die mensen krijgen als ze alcohol drinken. Een van de redenen waarom alcoholverslaving ontstaat, is dat mensen een rush van endorfines ervaren als ze drinken. Omdat drinken hen een goed gevoel geeft, vormen ze een associatie tussen alcohol en plezier.
Naltrexon is effectief omdat het de plezierige gevoelens blokkeert die mensen hebben bij het consumeren van alcohol. Omdat drinken minder belonend en versterkend is, wordt het voor mensen gemakkelijker om hun alcoholconsumptie te beperken en hun alcoholcravings te verminderen. Als iemand consequent naltrexon gebruikt wanneer hij drinkt, kan hij na verloop van tijd zijn buitensporige gedachten over alcohol stoppen en zichzelf bevrijden van de symptomen van zijn verslaving.
Het daadwerkelijke proces voor het gebruiken van de Sinclair-methode omvat de volgende stappen:
- Naltrexon innemen een uur voor het nuttigen van alcohol
- Alcohol drinken zoals gewoonlijk
- Tijdens het drinken blokkeert de naltrexon de plezierige gevoelens en kan het zijn dat u minder zin heeft om te drinken.
- Als u naltrexon 100% van de tijd blijft gebruiken terwijl u alcohol drinkt
- Naarmate u meer drinkt, zult u merken dat drinken minder bevredigend is en dat u minder gaat drinken of er zelfs helemaal mee stopt.
Onderzoekers begrijpen niet helemaal hoe naltrexon de hunkering naar alcohol vermindert. Het blokkeert bepaalde opioïde receptoren in de hersenen en beïnvloedt dopamine , een neurotransmitter , waarvan wordt aangenomen dat het helpt de versterkende effecten van alcohol te blokkeren.
Voor- en nadelen van de Sinclair-methode
De Sinclair-methode heeft voor- en nadelen die u moet overwegen voordat u besluit of deze aanpak geschikt voor u is.
Voordelen
De Sinclair Method kan mensen helpen hun alcoholgebruik te verminderen zonder helemaal te stoppen met drinken. Dit kan een nuttige optie zijn voor mensen die af en toe sociaal willen drinken, maar hun alcoholgebruik willen verminderen en meer controle willen krijgen. Door mensen te helpen minder te drinken, vermindert het de schade die ze door alcohol ervaren.
Het kan ook dienen als een stap richting nuchterheid, terwijl de noodzaak voor medisch begeleide detox in residentiële alcoholbehandeling wordt geminimaliseerd. In tegenstelling tot sommige andere duurdere behandelingsopties is de Sinclair-methode kosteneffectief en kan thuis worden uitgevoerd.
Onderzoek suggereert ook dat het zeer effectief kan zijn om mensen te helpen hun alcoholgebruik te verminderen. Volgens Sinclairs onderzoek kan het gebruik van naltrexon bij de behandeling van alcoholgebruikstoornissen een effectiviteitspercentage van 78% hebben.
Andere mogelijke voordelen van de Sinclair-methode:
- Met deze aanpak kunnen mensen die nog niet helemaal willen stoppen met drinken, toch op een veiliger niveau gaan drinken.
- Omdat het de alcoholconsumptie geleidelijk vermindert, is de kans kleiner dat mensen ernstige alcoholontwenningsverschijnselen, zoals delirium tremens (DT), ervaren.
- Het is een goedkopere behandeloptie dan de intensievere en duurdere behandelingen in een ziekenhuis of in een instelling.
- Omdat mensen actief betrokken zijn bij hun behandeling, kan het ervoor zorgen dat ze zich sterker voelen en meer controle hebben over hun herstel van alcohol- en drankmisbruik.
Samenvatten
De Sinclair-methode is een betaalbare, realistische en flexibele behandelingsoptie met een hoog slagingspercentage.
Nadelen
Uitdoving kost tijd, en zelfs incidentele versterking kan dienen om een gedrag te behouden. Om de Sinclair Methode succesvol te laten zijn, is het belangrijk om altijd, zonder uitzondering, naltrexon te nemen voordat u alcohol consumeert.
Enkele andere mogelijke nadelen van de Sinclair-methode:
- Mensen die rijden onder invloed van alcohol, kunnen last krijgen van een slechtere coördinatie als ze naltrexon gebruiken.
- Als je een alcoholverslaving alleen met medicijnen behandelt, kan dat iemands motivatie voor persoonlijke groei via andere behandelmethoden, zoals het 12-stappenprogramma , wegnemen .
- In sommige gevallen denken mensen ten onrechte dat hun arts het gebruik van alcohol goedkeurt.
- Sommige mensen kunnen een vals vertrouwen ontwikkelen in hun vermogen om veilig te drinken zonder dronken te worden .
Zoals Dr. John Umhau , lid van de Verywell Review Board, opmerkt in een artikel gepubliceerd in Advances in Addiction &; Recovery , vereist de Sinclair Method een levenslange toewijding. Hoewel het hunkering minimaliseert, is het belangrijk om te onthouden dat mensen ook om andere redenen drinken, waaronder sociale redenen, verveling, gewoonte en als een manier om emotionele pijn te verzachten.
Naltrexon is geen simpele of gemakkelijke “kuur” voor alcoholgebruikstoornissen. Het moet correct en consistent worden gebruikt om effectief te zijn.
Mensen kunnen ook terugvallen na farmacologische uitdoving. Als iemand overmatig alcohol consumeert tot het punt dat het de “naltrexone-muur” passeert, een punt waarop alcoholgebruik weer plezierig wordt, kan hij of zij een terugval in alcoholgebruik ervaren.
Regelmatig gebruik van naltrexon kan ook de gevoeligheid van opioïde receptoren verhogen, een proces dat bekend staat als upregulatie. Als gevolg hiervan kan het drinken van alcohol veel bevredigender aanvoelen als het gebruik van naltrexon plotseling wordt gestopt. Dit kan leiden tot overmatig drinken, daarom is het consequent gebruiken van naltrexon vóór elk drankje cruciaal voor succes.
Bijwerkingen van Naltrexon
Hoewel naltrexon over het algemeen goed wordt verdragen, kan het bijwerkingen hebben die in ernst kunnen variëren. De meest voorkomende bijwerkingen zijn toegenomen nervositeit, spier- of gewrichtspijn, hoofdpijn, misselijkheid en maagklachten. In de meeste gevallen zijn deze bijwerkingen mild en nemen ze af naarmate mensen meer gewend raken aan de medicatie of kunnen ze worden geminimaliseerd door de medicatie met voedsel in te nemen.
Ernstigere bijwerkingen die zelden voorkomen, zijn onder meer wazig zien, diarree, verwardheid, slaperigheid, maagpijn en braken.
Levertoxiciteit is een ander ernstig risico van naltrexon. Symptomen zijn onder meer ongebruikelijke bloedingen of blauwe plekken, donkere urine, vergeling van de huid of ogen en pijn in het bovenste rechterdeel van de buik. Als u dergelijke symptomen ervaart na het innemen van naltrexon, moet u onmiddellijk contact opnemen met uw arts.
Is de Sinclair-methode geschikt voor u?
Als u geïnteresseerd bent in het proberen van de Sinclair Method, begin dan met het praten met uw arts. Zij kunnen uw huidige drinkgedrag, medische geschiedenis en behandeldoelen bespreken om beter te bepalen of de Sinclair Method een goede match zou kunnen zijn.
De Sinclair-methode kan een goede optie voor u zijn als u:
- U bent vastbesloten om veranderingen aan te brengen in uw alcoholgebruikgedrag
- Zorg voor voldoende sociale steun
- Bereid zijn om de instructies van uw arts op te volgen en uw medicijnen in te nemen telkens wanneer u van plan bent om alcohol te consumeren
- Heb geen last van epileptische aanvallen
- Heb geen leverziekte
In sommige gevallen kan de Sinclair Method een geweldig begin zijn voor herstel. Omdat het mensen betrekt bij professionals in alcoholbehandeling, kan het mensen helpen de omvang van hun probleem beter te herkennen en hen tegelijkertijd de hoop en motivatie geven om te blijven werken aan het stoppen met alcohol.
De Sinclair Method is niet de enige op medicatie gebaseerde behandelmethode . Afhankelijk van uw eigen situatie, kunt u ontdekken dat een ander type medicatie beter voor uw behoeften werkt.
Als u probeert uw alcoholconsumptie te verminderen of helemaal te stoppen met drinken , is de Sinclair-methode een aanpak die u wellicht wilt overwegen. Bespreek met uw arts of het nemen van naltrexon elke keer voordat u gaat drinken een optie voor u zou kunnen zijn.
Hoewel het consistent gebruik van de medicatie vereist, kan naltrexon u helpen om uw alcoholgebruik in de loop van de tijd te verminderen. Voor sommige mensen kan het ook een positieve stap zijn richting onthouding en hen in contact brengen met behandelaars die hen kunnen ondersteunen terwijl ze werken aan nuchterheid.