Carol Yepes / Getty Images
Sluit deze videospeler
Een van de meest bestudeerde en meest controversiële onderwerpen in de mediapsychologie is de impact van gewelddadige media op consumenten, met name kinderen. Geweld in films, op televisie, in videogames en op internet. Het is ook opgenomen in content die gericht is op kinderen, pre-tieners en tieners, en daarom is het geen verrassing dat psychologen, ouders en mediaconsumenten in het algemeen bezorgd zijn over de impact die het heeft op mensen.
Daarom onderzoeken psychologen al sinds de komst van de televisie tientallen jaren geleden of er een verband bestaat tussen de consumptie van gewelddadige media en een toename van agressie in het echte leven.
Dit artikel zal het onderzoek over dit onderwerp onderzoeken, inclusief argumenten voor en tegen een associatie. Daarnaast zal dit artikel nieuwer onderzoek onderzoeken dat een relatie heeft gevonden tussen blootstelling aan gewelddadige content, met name via nieuwsmedia, en mentale gezondheidsproblemen , zoals depressie en angst .
Inhoudsopgave
Leidt het consumeren van gewelddadige content tot meer agressie?
Uit onderzoek blijkt keer op keer dat mediageweld invloed heeft op agressie in het echte leven . Deze onderzoeken maken gebruik van uiteenlopende methoden en deelnemers, waardoor veel experts op het gebied van de impact van mediageweld het erover eens zijn dat agressie toeneemt als gevolg van het consumeren van mediageweld.
Dat betekent echter niet dat blootstelling aan mediageweld consumenten aanzet tot moord of andere bijzonder gewelddadige handelingen. Deze studies onderzoeken verschillende soorten agressie, waardoor de associatie die het onderzoek heeft vastgesteld tussen gewelddadige media en agressie genuanceerder is dan het in eerste instantie lijkt.
Bewijs voor een verband tussen gewelddadige inhoud en agressie
Veel experimenten in laboratoria hebben bewijs geleverd dat aantoont dat korte blootstelling aan gewelddadige media agressie bij kinderen, tieners en jongvolwassenen vergroot. Agressie betekent echter niet altijd fysieke agressie. Het kan ook verbale agressie betekenen , zoals beledigingen schreeuwen, evenals agressieve gedachten hebben of agressieve emoties hebben.
Er zijn verschillende gradaties van agressie
Bovendien bestaat zelfs fysieke agressie op een continuüm van een lichte duw tot iets veel gevaarlijkers. Als gevolg hiervan kunnen mensen direct agressiever worden na blootstelling aan mediageweld, maar die agressie manifesteert zich op verschillende manieren, waarvan de meeste niet als bijzonder gevaarlijk zouden worden beschouwd.
Het consumeren van gewelddadige media tijdens de kindertijd kan leiden tot agressie bij volwassenen
Nog verontrustender zijn de weinige longitudinale onderzoeken waarin mensen tientallen jaren zijn gevolgd. Hieruit blijkt dat frequente blootstelling aan mediageweld in de kindertijd resulteert in agressie bij volwassenen, zelfs als mensen als volwassenen geen gewelddadige media meer consumeren.
Uit een onderzoek bleek bijvoorbeeld dat frequente blootstelling aan gewelddadige televisie op 8-jarige leeftijd agressief gedrag op 19- en 30-jarige leeftijd voorspelde bij mannelijke deelnemers, maar niet bij vrouwelijke. Dit effect bleef ook bestaan nadat er rekening was gehouden met variabelen als sociale klasse, IQ en aanvankelijke agressiviteit.
Uit een ander onderzoek onder 329 deelnemers tussen de 6 en 9 jaar bleek dat 15 jaar later de blootstelling van zowel jongens als meisjes aan geweld op televisie in hun jeugd een voorspeller was van toegenomen agressie op volwassen leeftijd. Met name de 25% van de deelnemers aan het onderzoek die het meest naar geweld op televisie keken in hun jeugd, bleek het meest geneigd te zijn om op volwassen leeftijd veel agressiever te zijn.
Deze personen vertoonden een scala aan gedragingen, waaronder:
- Hun echtgenoten wegduwen
- Mensen in elkaar slaan
- Misdaden plegen
Dit geldt vooral als ze zich als kind konden identificeren met agressieve personages en vonden dat geweld op televisie realistisch was.
Deze bevindingen suggereren dat regelmatige blootstelling aan geweld op televisie op jonge leeftijd een grote impact op mensen kan hebben, ook op volwassen leeftijd.
Waarom is dit onderwerp zo controversieel?
Dus als er zoveel onderzoeksbewijs is voor een verband tussen mediageweld en agressie in de echte wereld, waarom is er dan nog steeds discussie over dit onderwerp? Een deel van het probleem is een kwestie van definitie.
Onderzoeken definiëren geweld en agressie vaak op heel verschillende manieren en gebruiken verschillende maatstaven om het verband te testen, waardoor het lastig is om de resultaten te reproduceren. Bovendien bewerken veel onderzoekers media voor laboratoriumexperimenten , waardoor een situatie ontstaat waarin deelnemers media moeten bekijken en erop moeten reageren die minimale gelijkenis vertonen met wat ze daadwerkelijk via tv, films of internet zouden consumeren.
Ook al blijkt uit deze experimenten dat mediageweld agressie veroorzaakt, de mate waarin dit gegeneraliseerd kan worden naar de bevolking als geheel, is beperkt.
Natuurlijk zou het naïef zijn om te denken dat het consumeren van mediageweld geen impact heeft op mensen, maar het lijkt erop dat het misschien niet de krachtigste invloed is. Het effect van mediageweld zal waarschijnlijk variëren op basis van andere factoren, waaronder persoonlijkheidskenmerken, ontwikkelingsstadium, sociale en omgevingsinvloeden en de context waarin het geweld wordt gepresenteerd.
Het is ook belangrijk om te erkennen dat niet alle agressie negatief of sociaal onaanvaardbaar is. Eén onderzoek vond een verband tussen blootstelling aan televisiegeweld en een toename van positieve agressie, of agressie die niet bedoeld is om schade te veroorzaken, in de vorm van deelname aan extreme of contactsporten.
Leidt het consumeren van gewelddadige media tot psychische problemen?
Psychologen bestuderen al ruim 50 jaar het verband tussen de consumptie van gewelddadige media en toegenomen agressie, maar de laatste tijd richten sommigen hun aandacht ook op de impact van mediageweld op psychische gezondheidsproblemen.
Consumptie van gewelddadige media kan leiden tot angst
Uit onderzoek is gebleken dat er een verband bestaat tussen blootstelling aan mediageweld en een toename van angst en het idee dat de wereld een enge plek is. Zo bleek uit een experimenteel onderzoek dat late adolescenten die een gewelddadige filmclip hadden gezien, angstiger waren dan degenen die een niet-gewelddadige clip hadden gezien.
Constante blootstelling aan gewelddadige media via technologie kan leiden tot slechtere geestelijke gezondheid
Tegenwoordig kan het geweld dat op de nieuwsmedia wordt getoond, vooral een impact hebben op de mentale gezondheid van mensen. Nieuwe technologie betekent dat gewelddadige gebeurtenissen, waaronder terroristische aanslagen, schietpartijen op scholen en natuurrampen, onmiddellijk kunnen worden gefilmd en gerapporteerd, en mediaconsumenten over de hele wereld worden bijna onmiddellijk blootgesteld aan deze gebeurtenissen via sociale media of nieuwsmeldingen op hun smartphones en andere apparaten.
Bovendien is deze blootstelling waarschijnlijk intens en herhaald vanwege de noodzaak om een 24-uurs nieuwscyclus te vullen. Studies hebben aangetoond dat dit soort blootstelling, met name aan terroristische daden, kan leiden tot depressie , angst, stressreacties, middelenmisbruik en zelfs posttraumatische stress (PTSS).
Bovendien hebben mensen die meer beelden van een ramp zien, meer kans om negatieve mentale gezondheidseffecten te ervaren. Bijvoorbeeld, in een onderzoek dat kort na de aanslagen van 11 september 2001 werd uitgevoerd, hadden mensen die meer televisienieuwsberichten over wat er in de zeven dagen na de gebeurtenis gebeurde, meer symptomen van PTSS dan mensen die minder televisienieuwsberichten hadden bekeken.
Hoe om te gaan met de impact van mediageweld
Geweld zal nog steeds in de media voorkomen en voor de meeste volwassenen is er niets mis met het kijken naar een gewelddadige horror- of actiefilm of het spelen van een gewelddadige videogame, zolang het hun geestelijke gezondheid of dagelijks functioneren niet schaadt.
Als u echter het gevoel heeft dat u negatief wordt beïnvloed door het geweld dat in de media wordt afgebeeld, vooral na een ramp die voortdurend in het nieuws is, is de eerste oplossing om te stoppen met het gebruik van apparaten die tot verdere blootstelling kunnen leiden.
Dit betekent dat u de televisie moet uitzetten en, als u regelmatig het nieuws bekijkt op uw computer of mobiele apparaat, alle instellingen moet aanpassen die ertoe kunnen leiden dat u meer beelden van een gewelddadige gebeurtenis te zien krijgt.
Hoe u uw kind kunt helpen
Voor ouders die zich zorgen maken over de blootstelling van hun kinderen aan gewelddadige media, is de oplossing niet om te proberen te voorkomen dat hun kinderen geweld consumeren. Het beperken van de blootstelling daaraan is echter wel waardevol.
Ouders zouden in plaats daarvan gewelddadige media samen met hun kinderen moeten bekijken en vervolgens moeten praten over wat ze zien. Dit helpt kinderen om kritische mediaconsumenten te worden die kritisch kunnen nadenken over de content die ze lezen, bekijken en spelen.
Op dezelfde manier is het waardevol om een verontrustende gebeurtenis, zoals een schietpartij op een school, met kinderen te bespreken. Zo kunnen ze hun emoties uiten en kunnen ouders het incident in de context van de waarschijnlijkheid ervan plaatsen.
Wanneer moet u therapie zoeken?
Als een ouder merkt dat zijn/haar kind depressief of angstig is na veelvuldige blootstelling aan mediageweld, of als een volwassene merkt dat de geestelijke gezondheid van zijn/haar kind lijdt onder het regelmatig kijken naar gewelddadige media, kan het zinvol zijn om hulp te zoeken bij een professional op het gebied van geestelijke gezondheidszorg .