Sluit deze videospeler
Het is niet verrassend dat statistieken over partnergeweld sterk variëren van studie tot studie en van jaar tot jaar. En omdat misbruik niet breed wordt besproken door zowel slachtoffers als daders, speculeren velen dat partnergeweld waarschijnlijk veel te weinig wordt gerapporteerd.
Onderzoek suggereert dat terwijl ongeveer 25% van de bevolking huiselijk geweld ervaart, slechts ongeveer 2,5% tot 15% misbruik meldt. Dit geldt met name voor bepaalde etnische groepen in de Verenigde Staten, aangezien er veel culturen zijn waar geweld tegen vrouwen als normaal wordt beschouwd en deel uitmaakt van het typische gezinsleven.
Inhoudsopgave
Huiselijk geweld en identiteit
Zelfs met lage rapportage is het aantal gekleurde vrouwen dat te maken krijgt met huiselijk geweld schokkend hoog. Volgens de National Intimate Partner and Sexual Violence Survey zijn ongeveer vier van de tien niet-Spaanstalige zwarte vrouwen, Indiaanse of inheemse vrouwen uit Alaska en één op de twee multiraciale niet-Spaanstalige vrouwen in hun leven slachtoffer geweest van fysiek geweld , verkrachting en/of stalking door een partner.
Dit percentage ligt 30 tot 50% hoger dan bij blanke, niet-Spaanstalige, Spaanstalige en Aziatische vrouwen.
Vrouwen uit seksuele minderheden hebben ook vaker te maken met huiselijk geweld: 44% van de lesbische vrouwen en 61% van de biseksuele vrouwen krijgt in hun leven te maken met verkrachting, fysiek geweld en/of stalking door een partner.
Ook is er een leeftijdsverschil, waarbij vrouwen tussen de 18 en 24 jaar het vaakst te maken krijgen met huiselijk geweld , gevolgd door tieners tussen de 11 en 17 jaar.
Dit leeftijdspatroon werd ook waargenomen onder zwarte vrouwen. Eén onderzoek wees uit dat zwarte vrouwen onder de 30 jaar drie keer meer kans hebben om huiselijk geweld te ervaren dan zwarte vrouwen onder de 40 jaar. Hetzelfde onderzoek merkte ook op dat zwarte vrouwen die in verarmde gebieden wonen drie keer meer kans hebben om huiselijk geweld te ervaren dan vrouwen die in andere gebieden wonen.
Huiselijk geweld begrijpen
Huiselijk geweld ontstaat wanneer er een machtsongelijkheid is in een relatie . In deze situaties gebruikt een van de partners fysiek geweld en tactieken zoals emotioneel misbruik , verbaal misbruik en financieel misbruik om de controle te behouden.
Het is belangrijk om te onthouden dat het slachtoffer van het misbruik niets heeft gedaan om het te veroorzaken. Misbruik is altijd een keuze van de misbruiker.
De redenen achter de keuze om een ander persoon te mishandelen zijn ingewikkeld. Voor velen is het het resultaat van jaloezie , een laag zelfbeeld of slechte impulscontrole . Andere mensen hebben mogelijk een persoonlijkheidsstoornis of een psychisch probleem waardoor ze gewelddadig en controlerend zijn. Anderen zijn mogelijk misbruikend en controlerend omdat ze getuige zijn geweest van dit soort gedragingen toen ze opgroeiden.
Sommige levensgebeurtenissen en activiteiten lijken de risicofactor voor gewelddadig gedrag te vergroten. Deze omvatten ervaringen met discriminatie , economische onzekerheid en zwangerschap.
Omdat de redenen voor mishandeling zo moeilijk te begrijpen zijn, kan de hogere mate van huiselijk geweld onder etnische minderheden niet door één enkele motiverende factor worden verklaard.
Bovendien kan samenwonen de kans vergroten dat een vrouw slachtoffer wordt van haar partner. Uit een onderzoek bleek dat zwarte vrouwen die samenwoonden met hun partner zes keer meer kans hadden op ernstig huiselijk geweld in vergelijking met hun datende en getrouwde tegenhangers. De onderzoekers merkten ook op dat zwarte vrouwen ernstiger vormen van huiselijk geweld ervoeren nadat ze uit elkaar waren of gescheiden.
Als u of een dierbare slachtoffer bent van huiselijk geweld, neem dan contact op met de National Domestic Violence Hotline op 1-800-799-7233 voor vertrouwelijke hulp van getrainde advocaten.
Voor meer informatie over geestelijke gezondheid kunt u terecht in onze Nationale Hulplijn Database .
Geweld onder niet-blanke groepen
Hoewel volledig nauwkeurige cijfers niet gemakkelijk beschikbaar zijn, zijn onderzoekers het er over het algemeen over eens dat, onder etnische minderheidsgroepen in de Verenigde Staten, zwarte mensen het meest waarschijnlijk te maken krijgen met huiselijk geweld – hetzij van man tot vrouw of van vrouw tot man – gevolgd door Hispanics en blanke mensen. Aziatische mensen hebben het minste kans om te maken te krijgen met partnergeweld.
Het Women of Color Network meldt dat economische onzekerheid, gecombineerd met isolatie, racisme en discriminatie, bepalen hoe gekleurde vrouwen huiselijk geweld ervaren en erop reageren. Niet-blanke vrouwen zijn bijvoorbeeld vaak banger voor wat er gebeurt als ze misbruik melden dan voor het geweld dat ze ondergaan.
Deze angst maakt het extreem moeilijk voor deze vrouwen om de hulp te krijgen die ze nodig hebben. Dit kan een verklaring zijn voor een deel van de onderrapportage.
Vrouwen van kleur hebben ook te maken met unieke uitdagingen als het gaat om het melden van huiselijk geweld. Hier zijn enkele redenen waarom vrouwen van kleur geen hulp zoeken als ze slachtoffer zijn van een intieme partner:
- Culturele of religieuze opvattingen die hen in de relatie houden
- Sterke banden en loyaliteit aan hun ras, cultuur en familie
- Wantrouwen in de rechtshandhaving, het rechtssysteem en de sociale diensten
- Gebrek aan dienstverleners waarmee ze zich kunnen identificeren
- Racistische en klassistische stereotypen
- Druk om familiezaken privé te houden
- Angst dat hun immigratiestatus wordt beïnvloed of dat ze worden gedeporteerd als ze hulp zoeken
Uitdagingen voor zwarte vrouwen
Ondanks het feit dat zwarte vrouwen extreem vaak te maken krijgen met huiselijk geweld, is de kans dat ze door het systeem worden gecriminaliseerd onevenredig groter wanneer ze hulp zoeken. Ze moeten niet alleen omgaan met racisme en stereotypen wanneer ze contact opnemen met de politie, maar ze worden ook routinematig gearresteerd wanneer ze zichzelf proberen te verdedigen tegen een gewelddadige partner.
Hierdoor is de kans dat zwarte vrouwen sterven door toedoen van een misbruiker onevenredig groter. Volgens het Violence Policy Center werden zwarte vrouwen in 2018 bijna drie keer zo vaak vermoord door mannen als blanke vrouwen. Dat komt neer op een percentage van 2,85 per 100.000 vergeleken met 1,03 per 100.000.
Arrestaties en veroordelingen
Het Amerikaanse ministerie van Justitie Bureau of Justice Statistics (BJS) rapporteert over gevallen van partnergeweld waarin iemand wordt gearresteerd en veroordeeld. Hun rapport drukt aantallen uit in termen van slachtoffers per 1.000 mensen.
In 1994 meldde het bureau dat 15,6 blanke mensen, 20,3 zwarte mensen en 18,8 hispanics per 1000 mensen slachtoffer waren van huiselijk geweld. Maar in 2010 waren die aantallen gedaald tot respectievelijk 6,2, 7,8 en 4,1 mensen.
Dit laat een algemene daling zien van 64% in het aantal slachtoffers van partnergeweld per 1.000 van 1994 tot 2010. Maar vergeet niet dat de cijfers van het BJS alleen de gevallen weergeven waarin iemand is gearresteerd en veroordeeld.
Minder geweld of minder meldingen?
Toen veel rechtsgebieden wetten begonnen aan te nemen die de politie verplichtten om een van de betrokken partijen naar de gevangenis te brengen wanneer ze een melding van huiselijk geweld ontvingen, daalde het aantal meldingen van huiselijk geweld. Er is ook bewijs dat veel Hispanic slachtoffers de politie niet om hulp bellen omdat hun misbruikers hen vertellen dat ze gedeporteerd zullen worden als ze dat wel doen. Beide situaties zouden de statistieken voor huiselijk geweld kunnen verdraaien.
Samenvatten
Huiselijk geweld is een belangrijk probleem voor de volksgezondheid met verschillende negatieve gevolgen, van gebroken botten en posttraumatische stressstoornis tot psychische problemen en zelfs de dood. Bovendien ervaren maar liefst 42,4 miljoen vrouwen in de Verenigde Staten op enig moment in hun leven huiselijk geweld door een partner. En vrouwen uit minderheidsgroepen worden onevenredig vaak het slachtoffer.
Om deze reden is het belangrijk dat preventie-, behandelings- en interventie-inspanningen worden afgestemd op de speciale behoeften en omstandigheden van gekleurde vrouwen. Programma’s moeten gekleurde vrouwen bijvoorbeeld in staat stellen om hulp te zoeken door diensten en pleitbezorgers te bieden die blijk geven van begrip voor verschillende rassen en culturen.
Op dezelfde manier moeten deze programma’s kwesties aanpakken zoals historisch racisme, immigratieproblemen, sociaaleconomische problemen, taalbarrières en een algemene angst voor het rechtssysteem. Wanneer deze obstakels worden aangepakt en er adequate diensten worden geleverd, kan het aantal gekleurde vrouwen dat te maken krijgt met misbruik afnemen.