Oleksandra Korobova / Moment / Getty Images
Sluit deze videospeler
Er zijn verschillende soorten geslachtsbevestigende operaties beschikbaar voor transgender mannen en sommige non-binaire mensen die een genitale operatie willen ondergaan, ook wel bekend als geslachtsbevestigende operaties en ‘billenoperaties’. Uit het Amerikaanse Transgenderonderzoek uit 2015 bleek dat ongeveer 50% van de transgender mannen een dergelijke operatie wilde of had ondergaan.
Ongeveer de helft van die mannen was geïnteresseerd in een falloplastie, de chirurgische creatie van een penis met behulp van weefsel van elders op het lichaam. De andere helft was geïnteresseerd in een metoidioplastie.
Inhoudsopgave
Wat is metoidioplastie?
Metoidioplastie is de creatie van een fallus (penis) uit de hormonaal vergrote clitoris. De clitoris wordt op natuurlijke wijze groter wanneer iemand testosteron begint te nemen. Tijdens een metoidioplastie worden de clitorale ligamenten losgemaakt, waardoor de clitoris langer wordt en in een positie kan zakken die vergelijkbaar is met die van een geboortefallus.
Voor alle transmasculiene genitale operaties is een minimale toediening van testosteron gedurende een jaar vereist.
Gemiddeld is de gecreëerde fallus tussen de 5 en 7 centimeter lang, wat al dan niet voldoende is om een partner seksueel te penetreren. (Afhankelijk van het individu is dit niet altijd een probleem.) Een plastisch chirurg beeldhouwt vervolgens de kop van de clitoris om meer op de eikel van de penis te lijken. Tegelijkertijd kunnen de schaamlippen worden omgevormd tot een scrotum (scrotoplastiek), met of zonder teelbalprothesen.
Metoidioplastiek kan worden uitgevoerd met of zonder urethrale verlengingsprocedures. Urethrale verlenging verlengt de urethra langs de nieuwe fallus. Dan kan men uit de fallus plassen. Urethrale verlenging verhoogt echter het risico op chirurgische complicaties. Deze complicaties kunnen bestaan uit druppelen of sproeien tijdens het plassen, urineblokkades of een fistel (een lek of ruptuur van de verlengde urethra).
Het feit dat transmasculiene personen staand kunnen plassen, is een belangrijke reden waarom ze kiezen voor een genitale operatie.
Metoidioplastie wordt doorgaans beschouwd als een operatie in één fase. Sommige mensen hebben echter aanvullende operaties nodig om de gewenste resultaten te bereiken. Aanvullende operaties kunnen gericht zijn op het uiterlijk of de functie.
Wat is falloplastie?
Phalloplastie is de constructie van een neophallus of reconstructie van een penis. Deze procedure wordt gebruikt om een fallus te creëren bij geslachtsbevestigende chirurgie. Het wordt ook gebruikt om de penis te repareren in gevallen van trauma, kanker, aangeboren afwijkingen en andere problemen.
Phalloplastie vereist meerdere operaties om het proces te voltooien en kan leiden tot talrijke complicaties, hoewel de meeste daarvan relatief klein en oplosbaar zijn. De operatie is in frequentie afgenomen ten gunste van metoidioplastie, wat een meer recent ontwikkelde procedure is.
Metoidioplastie versus falloplastie
Er zijn voor- en nadelen aan zowel metoidioplastiek als falloplastiek. Het is belangrijk dat transgenders hun interesses en prioriteiten bespreken met hun chirurg tijdens de vroege consultatiefase. Veel mensen die kiezen voor metoidioplastiek zijn tevreden met de uitkomst van hun operatie. Afhankelijk van de chirurgische doelen, evenals de lichaamssamenstelling en -structuur, is het echter niet altijd de beste keuze.
Mogelijke voordelen van metoidioplastiek
Enkele voordelen van metoidioplastiek ten opzichte van falloplastiek zijn:
- De erotische gevoeligheid van de clitoris wordt in de fallus gehandhaafd.
- Er zijn minder complicaties en er zijn minder ingrepen nodig, zelfs bij urethroplastiek.
- Het resulteert niet in grote littekens die als stigmatiserend kunnen worden beschouwd. De littekens die worden achtergelaten door de meest voorkomende falloplastiektechniek (met behulp van een huidflap van de arm of lies) zijn groot en herkenbaar voor iedereen die weet waar hij op moet letten. Voor sommigen is dat geen probleem. Voor anderen kan het een aanzienlijk nadeel zijn.
- Metaidoioplastiek kent doorgaans een iets lager risico op complicaties dan falloplastiek, hoewel beide procedures een hoge frequentie van bijwerkingen hebben, waarvan de meeste relatief gering zijn.
- Metaidoioplastiek is doorgaans goedkoper.
- Deze procedure zorgt voor een kortere genezingstijd.
- De fallus die door metoidioplastiek wordt gecreëerd, heeft een natuurlijke erectiele functie en er is geen penisprothese nodig.
Mogelijke voordelen van falloplastie
Enkele voordelen van falloplastie ten opzichte van metoidioplastie zijn:
- Patiënten kunnen hun partner eerder seksueel penetreren, hoewel erectiestaven nodig zijn om een erectie te krijgen.
- De fallus is aanzienlijk groter dan die welke door middel van metoidioplastiek worden gecreëerd, hoewel het nadeel het ontbreken van erogene sensatie is.
- Sommige mensen zijn van mening dat de geslachtsdelen er door deze operatie natuurlijker uitzien.
Phalloplastie na metoidioplastie
Voor transmasculiene personen die in eerste instantie voor metoidioplastiek kiezen, is het mogelijk om later een falloplastiek te ondergaan. Dit geldt ongeacht of de persoon op het moment van de procedure besluit om een urethrale verlenging te ondergaan. Het omgekeerde is echter niet waar. De procedure voor het inbedden van de clitoris in de penis tijdens falloplastiek maakt een latere metoidioplastiek niet haalbaar.
Geassocieerde operaties
Transmasculiene mensen die een operatie aan hun billen willen ondergaan, kunnen er ook voor kiezen om een of meer bijbehorende operaties te ondergaan als onderdeel van hun genderbevestigingsproces. Veelvoorkomende gerelateerde procedures die sommige transgender mannen kiezen, zijn onder andere:
Hysterectomie en ovariëctomie
Transgenders die geen interesse hebben in een zwangerschap, kunnen ervoor kiezen om een hysterectomie en ovariëctomie te ondergaan. Deze procedures zijn buikoperaties waarbij de baarmoeder en eierstokken worden verwijderd.
Hysterectomie en ovariëctomie zijn ook opties voor personen die geen falloplastie of metoidioplastie willen, maar zich ook geen zorgen willen maken over de mogelijkheid van baarmoederhals-, baarmoeder- of eierstokkanker later in het leven. Het verwijderen van de baarmoeder, baarmoederhals en eierstokken maakt ook de noodzaak van gynaecologische screening overbodig. Dergelijke screening kan dysforisch zijn voor transgenders, met name voor transgenders die het hebben overleefd, aangezien transgenders meer kans hebben op seksueel misbruik.
Gametenbankieren
Voor personen die de optie willen behouden om hun eigen biologische kinderen te krijgen , maar die zwangerschapsdysforie zouden ervaren, is gametenbankieren een optie. Dit moet worden gedaan vóór ovariëctomie en hysterectomie. Idealiter zou het ook moeten worden gedaan vóór het starten van testosterontherapie, maar dat is geen vereiste.
Vaginectomie
Vaginectomie is de chirurgische verwijdering (of sluiting) van de vagina. Sommige chirurgen die falloplastie en/of metoidioplastie aanbieden, bieden deze operatie aan als onderdeel van een reconstructie in één fase. Anderen geven er de voorkeur aan dat patiënten vooraf een vaginectomie ondergaan als dat iets is wat de patiënt wil.
Opmerkelijk is dat sommige chirurgen die transmasculine bottom-operaties uitvoeren, geen vaginectomieën aanbieden en deze afraden vanwege zorgen over complicaties. Er moet meer onderzoek worden gedaan om de risico’s van vaginectomieën vast te stellen. De uitkomst van dergelijke procedures is waarschijnlijk nauw verbonden met de vaardigheden en ervaring van de chirurg.
Buiten de context van genderbevestigende chirurgie wordt deze procedure voornamelijk gebruikt om bepaalde soorten gynaecologische kanker te behandelen. Als zodanig kunnen sommige plastisch chirurgen patiënten die geïnteresseerd zijn in vaginectomie doorverwijzen naar een chirurgische gynaecoloog.
Scrotoplastiek
Scrotoplastiek is de constructie of reparatie van het scrotum. Deze procedure kan op zichzelf worden uitgevoerd of als onderdeel van een vaginectomie. Het scrotum wordt gemaakt van de grote schaamlippen van de vulva. Soms zijn er meerdere procedures nodig om voldoende huid op te rekken en te laten groeien. Siliconen prothetische testikels kunnen vervolgens in het nieuw gevormde scrotum worden geplaatst.
Chirurgische opties afwegen
Het kan nuttig zijn om uw doelen en zorgen over een operatie te bespreken met iemand die kennis heeft van de risico’s, voordelen en waarschijnlijke resultaten van de verschillende opties. Dit kan niet alleen uw chirurg zijn, maar ook uw therapeut of vrienden die een soortgelijk besluitvormingsproces hebben doorgemaakt. Er zijn online groepen op sommige sociale media websites die zijn gewijd aan genderbevestigende operaties waar transgenders berichten plaatsen over hun ervaringen. Zulke groepen zijn ook goede plekken om een community te vinden en om aanbevelingen of waarschuwingen over specifieke chirurgen van hun patiënten te krijgen. Transbucket , een site die is gewijd aan transgenders die elkaar informeren over genderbevestigende procedures, is ook een andere optie. Vergeet echter niet dat verschillende mensen verschillende voorkeuren en motivaties hebben.
De keuzes die voor een goede vriend zinvol zijn, kunnen verschillen van de keuzes die het beste voor jou werken.
De juiste dokter vinden
Het is belangrijk om op te merken dat de procedures die een bepaalde chirurg aanbiedt, mogelijk niet de procedures zijn die u wilt. Als dat het geval is, overweeg dan om andere opties te zoeken om een arts te vinden wiens perspectief en chirurgische praktijken overeenkomen met die van u. Het is nooit een slecht idee om een second opinion te overwegen, hoewel het verkrijgen van een second opinion niet altijd een praktische optie is.
Er zijn veel gebieden in het land waar geen chirurgen, of slechts één chirurg, deze procedures uitvoert. Sommige chirurgen bieden telefonische of virtuele consulten aan, maar wees u ervan bewust dat u mogelijk zelf moet betalen. De kosten worden mogelijk niet vergoed en u moet mogelijk uw chirurgische geschiktheid aantonen voordat ze uw geval bespreken.
Verzekering en geschiktheid
De geschiktheid voor verzekeringsdekking wordt meestal verstrekt in de vorm van een brief van uw hormoonvoorschrijver en een of twee brieven van gedragsgezondheidsprofessionals . Richtlijnen voor geschiktheid voor genitale operaties omvatten over het algemeen documentatie van genderdysforie, minimaal 12 maanden hormoontherapie en ten minste een jaar leven als het geslacht dat u chirurgisch wilt bevestigen.
Andere factoren om te overwegen
Welke aanvullende operaties mensen kiezen, is een kwestie van individuele voorkeur. De aanbevelingen van hun chirurg en het type falloplastie of metoidioplastie dat ze kiezen, hebben echter ook invloed op deze beslissingen.
Bijvoorbeeld, een chirurg die de vaginale bekleding gebruikt om de urethra te creëren bij een falloplastie zal de patiënt waarschijnlijk adviseren om een vaginectomie te ondergaan, hetzij voorafgaand aan of op het moment van die operatie. Aan de andere kant, een transmasculiene persoon die de optie wil behouden om een zwangerschap te dragen, zou geen van deze extra procedures willen ondergaan.
Wat dit voor u betekent
Beslissingen over het al dan niet ondergaan van geslachtsbevestigende operaties zijn een persoonlijke keuze: dit omvat zowel of u een operatie wilt als welke procedures geschikt voor u zijn. Door uw onderzoek te doen om al uw chirurgische opties, verzekeringsdekking, hersteltijden en potentiële artsen te verkennen, kunt u het beste plan voor u maken.