Hoe ouders sportangst kunnen beheersen en hun kind op het veld kunnen ondersteunen

Meer dan 3,5 miljoen kinderen van 14 jaar en jonger raken elk jaar gewond bij georganiseerde sporten. Sterker nog, een derde van alle verwondingen bij kinderen is het gevolg van een sportgerelateerde activiteit. Die aantallen zijn genoeg om ouders zorgen te baren en te alarmeren. En met meer dan 60 miljoen kinderen die sporten, vertegenwoordigen de statistieken een klein maar belangrijk aantal.

Herhaalde hersenschuddingen zijn helaas de norm geworden en weerhouden kinderen er zelden van om door te gaan met sporten. Maar wanneer er iets gebeurt op nationale schaal, zoals de tragische ineenstorting en hartstilstand van NFL-veiligheid Damar Hamlin, worden ouders in de positie gebracht om de langdurige betrokkenheid van hun kind bij dit soort activiteiten serieus te heroverwegen.

“ Traumatische gebeurtenissen zorgen ervoor dat mensen reageren. Soms dienen die reacties ons niet altijd op de beste manier. Ik denk dat het beste wat ouders van atleten na zo’n gebeurtenis kunnen doen, is erover praten. Het is eng. Blessures zijn eng,” zegt Joseph Galasso, PsyD , sportpsycholoog, Baker Street Behavioral Health. 

Veel ouders worstelen met het toestaan ​​dat hun kinderen teamsporten beoefenen en hun angst om ze veilig te houden. Het is belangrijk om alle voor- en nadelen van teamsporten af ​​te wegen bij het bepalen of u uw kind laat spelen, terwijl u zich ook bewust blijft van de vraag of uw zorgen meer gebaseerd zijn op angst of feiten.

De voor- en nadelen van teamsporten overwegen

Er is geen discussie mogelijk over de bewering dat kinderen fysiek, mentaal en emotioneel profiteren van teamsporten. Het verhoogt hun zelfrespect en zelfvertrouwen, verbetert het cognitieve vermogen, vermindert stress, is goed voor de cardiovasculaire conditie, botdichtheid en kan zelfs het risico op diabetes verkleinen.

Maar als er sprake is van een combinatie van fysieke inspanning, vreemde voorwerpen die door de lucht vliegen en andere kinderen die jouw kind in een spelletje willen verslaan, dan is er een risico.

“Veelvoorkomende blessures waar atleten mee te maken krijgen, kunnen ongelukken zijn zoals vallen, geraakt worden door voorwerpen, botsingen of zelfs elementen zoals oververhitting of bevriezing”, legt Mykal Manswell uit, een Licensed Mental Health Counselor bij Thriveworks , die een graad heeft in sport- en bewegingspsychologie. “Basketbal en voetbal hebben doorgaans de meeste blessures onder jonge atleten vanwege blessures aan het boven-/onderlichaam, voetblessures en hersenletsel”, voegt hij toe.

Die blessures, en de onbekende factoren die ertoe kunnen leiden, zijn wat de meeste ouders bang maakt. Terwijl sommigen ervoor kiezen om zich op de positieve kanten te richten, zorgt deze angst ervoor dat anderen beperken welke sporten ze hun kinderen laten beoefenen.

“Aangezien het de verantwoordelijkheid van elke ouder is om deze beslissingen voor hun gezin te nemen, is het niet de vraag wat ‘rationeel’, ‘goed’ of ‘fout’ is, aangezien dit slechts etiketten zijn met hun eigen oordelen eraan vastgeplakt. Het belangrijkste is dat de gezinseenheid alle opties afweegt met hun risico’s en voordelen en een beslissing neemt waar ze allemaal mee kunnen leven,” merkt Tracey Andersen, PhD , LMHC, Operations Director of Clinical Services and Behavioral Health, RiseLife/Aid to the Developmentally Disabled op. 

De meeste ouders begrijpen dat hun kind geblesseerd kan raken. Maar ze begrijpen ook de voordelen van het laten deelnemen aan een sport waarin ze de waarde van hard werken en samenwerking leren. De echte uitdaging ontstaat wanneer een ouder probeert om hun angst en vrees in evenwicht te brengen met de wens van hun kind om te spelen.

Wanneer voorzichtigheid overbescherming wordt

Ouders moeten hun kinderen beschermen, daar bestaat geen twijfel over. Niemand twijfelt eraan om een ​​kind te vertellen om beide kanten op te kijken als ze de straat oversteken of om te weigeren dat een jong kind heet eten op het fornuis vastpakt. Maar als het gaat om sporten, worstelen de meeste ouders met de vraag of hun angsten rondom veiligheid rationeel zijn.

“Gebaseerd op statistieken en het feit dat je door te sporten blootgesteld kunt worden aan de mogelijkheid om gewond te raken, zijn de zorgen van ouders terecht. Er kan echter ook sprake zijn van overbescherming, aangezien de angst of bezorgdheid van de ouders met betrekking tot de gedachte ‘wat als’ het kind ervan kan weerhouden om te sporten,” zegt Catherine Del Toro, LMHC , Provider Partner voor GrowTherapy.com 

Het voortdurend anticiperen op een ‘ergste scenario’ schaadt ook de mentale en emotionele gezondheid van ouders.

“Angst begint ons intern te beïnvloeden en manifesteert zich vervolgens naar buiten. Onze gedachten over de zorg dat ons kind gewond raakt, kunnen ons functioneren belemmeren door ons niet te laten focussen of concentreren en catastroferen, tot verhoogde bloeddruk en snelle hartslag, tot woede-uitbarstingen en/of verdriet,” merkt Del Toro op.

Kinderen voelen de impact ook. Onderzoek toont aan dat wanneer ouders overbezorgd zijn, dit voorkomt dat kinderen weten hoe ze met teleurstelling en stress om moeten gaan. Bovendien kunnen kinderen bang worden voor risico’s, worstelen met meer angst en zelfs een grotere kans hebben om met psychische stoornissen om te gaan .

Enkele zaken om te overwegen

Voordat u uw kind inschrijft voor een voetbalseizoen in de herfst, moet u eerst de oorzaak van uw angst achterhalen.

Een zorgvuldige beoordeling van alle feiten kan een bezorgde ouder helpen een weloverwogen beslissing te nemen. Experts zeggen om het volgende te overwegen:

• Is het een sport die uw kind wil beoefenen? Zal hij/zij het leuk vinden?
• Wat zijn de voordelen als ze met elkaar concurreren?
• Welke risico’s zijn er verbonden aan het beoefenen van deze sport?
• Welke voorzorgsmaatregelen kunt u nemen om uw kind te helpen succesvol te spelen?

Houd rekening met de algemene gezondheid van uw kind

“Een belangrijke factor die ouders in overweging moeten nemen, zijn reeds bestaande of risicovolle medische aandoeningen bij het kind voordat ze zich inschrijven voor sporten, vooral bij activiteiten met veel contact. Dit kan hartproblemen, astma, huidaandoeningen of zeldzame bloedproblemen omvatten”, adviseert Manswell.

Uiteindelijk zit het leven vol risico’s. Terwijl u de kans op blessures afweegt tegen de potentiële voordelen van sporten, moet u de beslissing nemen die het beste is voor u en uw gezin.

“Het is onze taak als ouders en volwassenen om onze kinderen te beschermen tegen wat wij als een echt gevaar beschouwen. We moeten informatie verzamelen en die informatie gebruiken om de best mogelijke beslissing te nemen. Als we beslissingen nemen op basis van angst of bezorgdheid, dan is het misschien niet de beste beslissing voor ons kind,” stelt Dr. Galasso.

“Het is een lastige balans en we moeten openstaan ​​voor gesprekken met onze partners, collega’s, coaches, artsen en andere leden van de gemeenschap om er zeker van te zijn dat we de juiste beslissingen nemen”, concludeert hij.