Mensen met een hoger niveau van zelfcompassie ervaren minder verveling, zegt onderzoek

Iedereen verveelt zich wel eens. Maar sommige mensen vervelen zich minder snel dan anderen, en dat kan te maken hebben met hoe ze zichzelf behandelen, zeggen onderzoekers. 

Een nieuw onderzoek, gepubliceerd in Personality and Individual Differences , ontdekte dat mensen die meer compassie voor zichzelf ervaren, zich doorgaans minder snel vervelen. Een cruciaal onderdeel hiervan is hun perceptie van de betekenis van het leven.

“Chronische verveling, vaak aangeduid als ‘vervelingsneiging’, wordt in verband gebracht met veel negatieve uitkomsten voor het individu en de maatschappij als geheel”, zegt studieauteur Muireann O’Dea, een PhD-onderzoeker in de psychologie aan de Universiteit van Limerick. 

Er is echter weinig bekend over hoe deze vorm van verveling verminderd en voorkomen kan worden. Dit zette de onderzoekers ertoe aan om te onderzoeken hoe het onderschrijven van een positieve psychologische mindset zoals zelfcompassie vervelingservaringen kan beïnvloeden. 

Wat is zelfcompassie?

Zelfcompassie , door compassie te bieden voor iemands eigen lijden, vermindert de psychologische impact van negatieve ervaringen, legt O’Dea uit. Zelfcompassie beoefenen helpt om percepties van een zinvol leven te vergroten door onze eigenwaarde te versterken en gevoelens van verbondenheid te versterken – met zowel onszelf als anderen, voegt ze toe. 

Eric Igou, PhD, en Wijnand van Tilburg, PhD, twee van O’Dea’s collega-auteurs, hebben eerder vastgesteld hoe verveling een waargenomen gebrek aan betekenis in het leven en een daaruit voortvloeiende wens om betekenis te herstellen, triggert. “We zijn nu begonnen met onderzoek naar hoe bronnen van betekenis ook ervaringen van verveling in eerste instantie kunnen belemmeren”, zegt O’Dea. 

Een nadere blik op de studie 

Eerst voerden de onderzoekers een pilotstudie uit onder 49 bachelorstudenten en ontdekten dat zelfcompassievolle individuen minder snel verveeld raakten. Vervolgens gebruikten ze Amazons Mechanical Turk-platform om een ​​tweede studie uit te voeren met 265 deelnemers, en daarna een derde studie met 191 deelnemers. 

De studies onderzochten zowel dispositionele zelfcompassie (d.w.z. de algemene neiging van een persoon om mededogend te zijn naar zichzelf) als state zelfcompassie (het niveau van zelfcompassie van een persoon op dat specifieke moment). De studies onderzochten ook zowel vervelingsneiging (een algemene neiging om verveeld te raken) als state verveling (hoe verveeld een persoon zich op dat specifieke moment voelt).

“Het lijkt erop dat mensen met een hoog niveau van zelfcompassie minder snel verveeld raken. Zelfcompassie wordt in het bijzonder geassocieerd met een toegenomen perceptie van de betekenis van het leven en bijgevolg minder verveling,” zegt O’Dea.

Het onderzoek suggereert dat het beoefenen van zelfcompassie niet alleen gunstig is voor je algehele welzijn, maar dat het ook kan helpen om je vervelingsniveaus te verminderen,” zegt O’Dea. “Belangrijk is dat de voordelen van de toegenomen perceptie van betekenis in het leven die zelfcompassie met zich meebrengt specifiek zijn voor verveling, niet voor negatieve emoties.”

Hoe je zelfcompassie kunt bevorderen

Elisabeth Netherton, MD , psychiater en regionaal medisch directeur bij Mindpath Health, gelooft dat wanneer we zelfcompassie hebben, we onszelf respecteren en onszelf genade schenken op dezelfde manier als we genade zouden schenken aan iemand anders. Maar zelfcompassie is niet een eigenschap waarmee we zomaar op een ochtend wakker worden – het vergt oefening om het te cultiveren.

We kunnen dit doen door dagelijkse oefening, te beginnen met het opmerken van onze gedachten en hoe we tegen onszelf praten. “Als je merkt dat je op een negatieve manier tegen jezelf praat, kun je oefenen met het herkaderen of herformuleren van die gedachten om meer vriendelijkheid mogelijk te maken,” zegt Dr. Netherton. 

Het recente onderzoek is logisch, voegt ze toe, omdat mensen die veel betekenis aan het leven ontlenen, vaak ook actief bezig zijn met activiteiten en rollen die bijdragen aan dat gevoel van betekenis.

Volgens O’Dea is zelfcompassie een veranderbare persoonlijkheidstrek die kan worden ontwikkeld door middel van dagboekschrijven en meditatietechnieken. Het kan verveling helpen verminderen.  

Christy Whitman , een transformationele leider en tweevoudig New York Times-bestsellerauteur, ziet zelfcompassie als energie. “Het is een innerlijke actie waarmee je jezelf kunt kalmeren en troosten als dingen niet zijn zoals je zou willen dat ze zijn,” zegt ze. “Het is een manier om jezelf te voelen en jezelf toe te staan ​​om je ervaring en emoties te hebben, maar er doorheen te bewegen; het neutraliseert energie van emoties op een lager niveau naar emoties op een hoger niveau.”

Whitmans eerste tip is om te voelen wat je niet wilt denken door je bewust te zijn van de energie. “Verwerk die energie door middel van ademhalingsoefeningen of energiebeheersingstechnieken en -processen,” zegt ze. “Vraag dan om mededogen te voelen. Voel alsof een warme omhelzing van energie je lichaam omringt. Spreek vriendelijk en geruststellend tegen jezelf, zoals ‘Ik weet dat het soms niet makkelijk is om X te voelen, en het zal beter worden’.”