Sluit deze videospeler
Inhoudsopgave
Wat is de belangrijkste informatie die ik moet weten over antidepressiva?
Vertel uw arts of u medicijnen of supplementen gebruikt die de serotoninespiegels beïnvloeden en zoek medische hulp als u:
- suïcidale gedachten of gedragingen ervaren tijdens het gebruik van antidepressiva; of
- symptomen van een allergische reactie hebben; of
- last krijgt van manie, toevallen of andere ernstige symptomen.
Alle medicijnen, inclusief antidepressiva , kunnen ongewenste negatieve effecten veroorzaken die we bijwerkingen noemen. Sommige van deze negatieve effecten kunnen vrij mild zijn, terwijl andere ernstiger kunnen zijn. Bovendien kunnen ze na verloop van tijd verdwijnen of minder ernstig worden.
Als u last heeft van bijwerkingen , moet u dit aan uw arts vertellen. Hij/zij kan u wellicht strategieën aanreiken om met de bijwerkingen om te gaan of een ander antidepressivum voorschrijven dat minder of beter te verdragen bijwerkingen heeft.
Vaak voorkomende bijwerkingen
Enkele van de meest voorkomende negatieve effecten die mensen kunnen ervaren bij het gebruik van antidepressiva zijn:
- Spanning
- wazig zicht
- Constipatie
- Duizeligheid
- Droge mond
- Vermoeidheid
- Gevoelloosheid
- Slapeloosheid
- Misselijkheid
- Seksuele bijwerkingen
- Gewichtstoename
Uw arts kan u geschikte copingstrategieën aanbieden die kunnen helpen. Ze kunnen ook uw dosis aanpassen of u laten overstappen op een ander medicijn dat u beter kunt verdragen. Bijwerkingen kunnen na een paar weken afnemen zodra uw lichaam zich aanpast aan de medicijnen, maar sommige mensen ervaren sommige bijwerkingen langer.
Tactieken die mensen kunnen helpen omgaan met de bijwerkingen zijn onder andere het innemen van medicijnen met voedsel, het verhogen van de vochtinname, het nemen van voldoende rust en het regelmatig bewegen.
Ernstige bijwerkingen
Hoewel ze zeldzaam zijn, zijn sommige bijwerkingen van antidepressiva ernstig, dus u moet zich hiervan bewust zijn. Hieronder vallen:
Serotoninesyndroom
Serotoninesyndroom treedt op wanneer een neurotransmitter, of een chemische boodschapper , in de hersenen, serotonine genaamd, gevaarlijk hoge niveaus bereikt. Symptomen van serotoninesyndroom zijn onder andere verwardheid, agitatie, spiertrekkingen, zweten, rillen en diarree. In ernstige gevallen kunnen mensen symptomen hebben zoals zeer hoge koorts, toevallen, onregelmatige hartslag en bewusteloosheid.
Deze bijwerking hangt samen met het gebruik van antidepressiva, waaronder:
- Selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI’s)
- Serotonine-noradrenalineheropnameremmers (SNRI’s)
- Monoamineoxidaseremmers (MAO-remmers)
- Tricyclische antidepressiva
- Andere middelen zoals Viibryd, Trintellix, nefazodon en trazodon
Het serotoninesyndroom wordt over het algemeen geactiveerd wanneer een SSRI- of SNRI-medicijn wordt gebruikt in combinatie met een tweede medicijn dat ook de serotoninespiegels beïnvloedt, zoals een ander antidepressivum.
Als iemand een van de bovenstaande symptomen begint te vertonen, moet hij onmiddellijk medische hulp zoeken, omdat deze aandoening levensbedreigend kan zijn.
Hyponatriëmie
Hyponatriëmie is een aandoening waarbij de natrium- of zoutspiegels in het bloed abnormaal laag worden. Wanneer dit gebeurt, kunnen gevaarlijke hoeveelheden vocht zich ophopen in de cellen van het lichaam.
Deze bijwerking kan optreden bij SSRI’s omdat deze medicijnen mogelijk de effecten van een hormoon kunnen beïnvloeden dat betrokken is bij het reguleren van natrium- en vochtniveaus in het lichaam. Oudere mensen kunnen extra vatbaar zijn voor hyponatriëmie.
Lichte gevallen van hyponatriëmie kunnen symptomen veroorzaken zoals:
- Verwarring
- Ziek voelen
- Hoofdpijn
- Verlies van eetlust
- Spierpijn
In ernstigere gevallen kunnen mensen ook symptomen ervaren als lusteloosheid en vermoeidheid, desoriëntatie, agitatie, psychose en aanvallen. Bovendien kan hyponatriëmie leiden tot coma of de dood.
Mensen die zelfs milde symptomen van hyponatriëmie ervaren, moeten onmiddellijk medische hulp zoeken.
Zelfmoordgedachten
U moet zich ervan bewust zijn dat wanneer u voor het eerst met een antidepressivum begint, u een tijdelijke verergering van uw depressie kunt ervaren en mogelijk zelfs meer zelfmoordgedachten. Onderzoeken geven aan dat dit vooral geldt voor mensen jonger dan 25 jaar.
Als u of iemand voor wie u zorgt, in de eerste weken na het starten met een nieuw antidepressivum een verergering van de depressie ervaart, meer gedachten aan zelfmoord of de dood ervaart of ongewone gedragsveranderingen ervaart, is het belangrijk om onmiddellijk medische hulp in te schakelen.
Als u suïcidale gedachten heeft, neem dan contact op met de National Suicide Prevention Lifeline op 988 voor ondersteuning en hulp van een getrainde counselor. Als u of een geliefde in direct gevaar verkeert, bel dan 911.
Voor meer informatie over geestelijke gezondheid kunt u terecht in onze Nationale Hulplijn Database .
Allergische reacties
Allergische reacties kunnen optreden bij antidepressiva, omdat iemand allergisch is voor het werkzame bestanddeel van het medicijn of voor de kleurstoffen, vulstoffen of andere inactieve bestanddelen in de pil of capsule.
Symptomen van een allergische reactie kunnen zijn: zwelling, jeukende huiduitslag, galbulten, blaren of ademhalingsmoeilijkheden. Een ernstige allergische reactie kan levensbedreigend worden als het de ademhaling van een persoon blokkeert. Medische hulp moet worden gezocht bij een allergische reactie, vooral als er sprake is van zwelling in het gezicht of ademhalingsmoeilijkheden.
Manie
Bij mensen met een bipolaire stoornis kunnen antidepressiva potentieel een manische episode uitlokken, vooral als ze worden gebruikt zonder stemmingsstabiliserende medicatie. Symptomen van manie zijn onder meer verhoogde energie en activiteit, slaapproblemen, razende gedachten, impulsief gedrag, groots denken, extreem opgewekte stemming, prikkelbaarheid en gespannen spraak.
Hoewel manie niet per se levensbedreigend is, is voor behandeling medische hulp nodig.
Aanvallen
Bepaalde antidepressiva kunnen het risico op een aanval vergroten. In sommige gevallen kunnen de aanvallen optreden bij iemand die er nog nooit een heeft gehad. De meeste antidepressiva verhogen het risico op aanvallen niet, hoewel Wellbutrin (bupropion) het antidepressivum is dat er het meest waarschijnlijk een triggert.
Bepaalde oudere antidepressiva, tricyclische antidepressiva genaamd, kunnen ook het risico op aanvallen van een persoon vergroten. Over het algemeen is de kans kleiner dat de nieuwere antidepressiva aanvallen veroorzaken.
Epileptische aanvallen omvatten symptomen zoals oncontroleerbare schokkende bewegingen van de armen en benen, staren, verwardheid, abnormale sensaties en verlies van bewustzijn. Alle epileptische aanvallen moeten aan een arts worden gemeld. Als het de eerste keer is dat iemand een epileptische aanval heeft gehad, moet de hulpdienst worden gebeld.
Wanneer moet u 911 bellen?
- Een aanval duurt langer dan vijf minuten
- De persoon wordt niet wakker
- Onmiddellijk daarna begint een nieuwe aanval
- De persoon is zwanger, gewond of heeft diabetes
- De aanval vindt plaats in het water
- Er is iets ongewoons aan de aanval vergeleken met andere aanvallen die de persoon eerder heeft gehad
Raadpleeg uw arts
Houd er echter rekening mee dat het nooit een goed idee is om te stoppen met het nemen van uw antidepressivum zonder dit eerst met uw arts te bespreken. Een onaangename reeks symptomen die bekend staat als het ontwenningssyndroom kan optreden als u te abrupt stopt met het nemen van uw medicatie.
Symptomen van het ontwenningssyndroom zijn onder meer:
- Agitatie
- Spanning
- wazig zicht
- Elektrische schok sensaties
- Vermoeidheid
- Hallucinaties
- Slapeloosheid
- Prikkelbaarheid
- Spierpijn
- Zweten
- Tintelend
- Maagklachten
- Levendige dromen
Het is altijd het beste om uw antidepressivum heel langzaam af te bouwen onder begeleiding van uw arts. Dit geeft uw hersenen de tijd om te wennen aan de veranderingen, en u zult minder effecten merken als u zich aan het plan van uw arts houdt.