Wat betekent het om hyposeksueel te zijn?

Hyposeksualiteit is het tegenovergestelde van hyperseksualiteit . Voor zover iemand met hyposeksualiteit niet aan seks denkt, kan iemand met hyperseksualiteit zichzelf er dwangmatig door geobsedeerd voelen.

Hypoactive sexual desire disorder , ook bekend als HSDD of als hyposeksueel, is een klinische diagnose. De diagnose wordt alleen gebruikt voor vrouwen, en er is een aparte, maar exact vergelijkbare, aandoening bekend als male hypoactive sexual desire disorder, of MHSDD, voor mannen.

Er is geen specifieke diagnose voor non-binaire of gender non-conforme mensen. Een diagnose voor HSDD kan worden gesteld als iemand zich zes maanden of langer niet seksueel heeft gevoeld en daardoor gefrustreerd is.

Hyposeksueel zijn wordt vaak ten onrechte gezien als een seksuele identiteit , maar dat is het niet. In plaats daarvan is het een biologisch fenomeen waarbij iemand niet seksueel wil zijn en zich daar zorgen over maakt. Hoewel er veel aandacht is besteed aan de klinische elementen van HSDD en aan cisgender vrouwen die ermee te maken hebben, kan het het leven van een persoon van elk geslacht beïnvloeden.

Hierna gaan we dieper in op hoe het is om met HSDD te leven. Van de onderliggende oorzaken tot hoe het verschilt van seksualiteit, je leert alles over wat het betekent om hyposeksueel te zijn.

De oorzaken van hyposeksualiteit begrijpen

HSDD kan door veel verschillende factoren worden veroorzaakt, en sommige zijn makkelijker te bestrijden dan andere. Dit zijn enkele van de bekende oorzaken.

Hormoontherapie

Genderbevestigende zorg kan het gebruik van hormonen voor de transitie inhouden. Voor transvrouwen worden feminiserende hormonen zoals oestrogeen voorgeschreven, en die kunnen HSDD veroorzaken.

HSDD komt veel voor bij transvrouwen, met meer dan 62% van de vrouwen die een afname van seksueel verlangen ervaren na genderbevestigende zorg. 22% kreeg de diagnose HSDD. Omdat bevestigende zorg voor transmannen gebruikmaakt van testosteron, wat het libido verhoogt, zijn de percentages voor transmannen die HSDD ervaren veel lager dan voor transvrouwen.

Stress, angst en levensproblemen

Uit onderzoek is gebleken dat er een “significante” relatie bestaat tussen stress, angst en seksuele disfunctie. Het is bekend dat stress je libido vermindert , en door je stress onder controle te houden, kun je ervoor zorgen dat het gemakkelijker in je leven blijft.

Vaak gooit het leven ons echter curveballs die verder gaan dan we ons er bekwaam doorheen kunnen mediteren. In deze gevallen, waarin je iets ervaart waar je geen controle over hebt om snel overheen te komen, is de kans groter dat HSDD of hyposeksueel gevoel de kop opsteekt.

Medicatie

Sommige antidepressiva, met name de categorie die bekend staat als SSRI’s, kunnen HSDD veroorzaken. Er zijn manieren om de impact van seksuele disfunctie veroorzaakt door antidepressiva te verminderen , zoals het verlagen van uw dosis of het proberen van andere medicijnen. HSDD kan ook worden veroorzaakt door andere soorten medicijnen, waaronder de volgende:

• anti-epileptica
• antihypertensiva
• antipsychotica
• anti-androgenen

Lage geslachtshormoonspiegels

Naarmate we ouder worden, daalt ons libido. Dit is biologisch gezien logisch, aangezien we op oudere leeftijd minder geneigd zijn om kinderen te verwekken. Hormonen die verantwoordelijk zijn voor onze seksuele driften, zoals testosteron, nemen op natuurlijke wijze af met de leeftijd.

Bij vrouwen die in de menopauze zitten, dalen ook andere geslachtshormonen zoals oestrogeen en progesteron. Dit kan ook gebeuren bij sommige mensen op jongere leeftijd.

Problemen met het lichaamsbeeld en dysforie

Je niet op je gemak voelen in je lichaam kan begrijpelijkerwijs leiden tot een afkeer van intimiteit. Of je nu worstelt met je lichaamsbeeld omdat je je niet mooi voelt, of je ervaart dysforie en vindt dat je fysieke vorm niet overeenkomt met je geslacht, problemen met hoe je je voelt in je lichaam kunnen leiden tot HSDD.

In situaties van dysforie bij transgenders kan HSDD mogelijk worden verzacht door middel van geslachtsbevestigende chirurgie.

Seksueel misbruik en trauma

Rape trauma syndrome is een vorm van PTSS die optreedt na seksueel misbruik. Hoewel het voor sommige mensen kort kan duren, kan het voor anderen jaren duren. Je hoeft niet verkracht te zijn in de standaarddefinitie van het woord om je lichaam traumatisch te laten reageren.

RTS kan ervoor zorgen dat iemand afkerig wordt van intieme contacten met anderen, en zelfs niet-seksuele fysieke nabijheid kan een trigger voor hen zijn. Dit syndroom kan therapie vereisen om van te herstellen, en therapie kan zeer effectief zijn om iemand te helpen verder te gaan en een gezond seksleven te leiden na seksueel misbruik.

Nu we de verschillende oorzaken van HSDD begrijpen, gaan we kijken hoe het verschilt van een seksuele identiteit.

Hyposeksueel versus aseksueel

Aseksualiteit is een seksuele identiteit. Een aseksueel persoon ervaart zelden of nooit seksueel verlangen en aantrekkingskracht tot andere mensen. Aseksuele mensen leren vaak al op jonge leeftijd over hun seksualiteit, en het kan hun hele leven hetzelfde blijven. Aseksuele mensen kunnen een heel gelukkig leven leiden, en kunnen er helemaal tevreden mee zijn om geen seksueel verlangen te ervaren.

Omgekeerd is HSDD een klinische diagnose die met behandeling kan worden verzacht. Het is geen identiteit en een hyposeksueel persoon kan erg gefrustreerd raken door zijn gebrek aan seksueel verlangen en aantrekkingskracht tot anderen. Terwijl een aseksueel persoon tevreden is om zich niet seksueel te gedragen, kan een hyposeksueel persoon de daad van seks missen en zich nog steeds aangetrokken voelen tot anderen, zelfs als hij niet intiem wil zijn.

Hyposeksueel versus grijsseksueel

Graysexuality is ook een seksuele identiteit. Het verschilt van aseksualiteit doordat een aseksueel persoon zelden of nooit seksuele verlangens ervaart voor anderen, terwijl een graysexual persoon af en toe seksuele verlangens ervaart.

Een grijsseksueel persoon heeft een verminderde hoeveelheid seksueel verlangen, maar identificeert zich niet als aseksueel omdat ze soms verlangen ervaren. Een grijsseksueel persoon kan volledig gelukkig zijn met hun niveau en frequentie van verlangen, en kan een vervuld leven leiden.

Net als aseksualiteit versus HSDD, verschilt HSDD van grijze seksualiteit omdat mensen met aseksualiteit HSDD op de kortere termijn ervaren, niet als een identiteit, en het kan worden verzacht met behandeling.

Zowel aseksualiteit als grijze seksualiteit zijn manieren waarop een persoon zich identificeert, ongeacht externe omstandigheden, terwijl HSDD voornamelijk wordt veroorzaakt door externe omstandigheden en met verschillende methoden kan worden behandeld. Lees verder om te leren wat dat zijn.

Hoe HSDD kan worden behandeld

In sommige gevallen kan HSDD vanzelf verdwijnen. Als u erg gestrest bent geweest door problemen in uw leven, en deze uiteindelijk verdwijnen, ontdekt u misschien dat uw seksuele verlangen vanzelf terugkeert. Als u dysforie hebt ervaren, maar u ontvangt genderbevestigende zorg, ontdekt u misschien ook dat u weer zin hebt in seks.

In andere situaties verdwijnt HSDD niet vanzelf. Een combinatie van medicatie en therapie kan effectief zijn voor mensen met de diagnose HSDD. Testosteron wordt vaak gebruikt omdat het het libido en de seksuele drift verhoogt. Oefening, communicatie en oestrogeenpleisters kunnen ook helpen bij het verbeteren van HSDD.

Een woord van Verywell

Als u lijdt aan HSDD, is er hulp beschikbaar. Om de diagnose te krijgen, moet u minimaal zes maanden achtereen een verminderd seksueel verlangen hebben dat uw leven beïnvloedt. Praat met een behandelaar over de juiste behandeling voor u en weet dat u een grote kans hebt om u binnenkort weer uzelf te voelen.