Wat de reikwijdte van de praktijk van uw therapeut voor u betekent

In de geestelijke gezondheidszorg verwijst de scope of practice naar de gebieden waarin een therapeut zich specialiseert. Het vertegenwoordigt de kennis, vaardigheden en ervaring die nodig zijn voor het leveren van effectieve therapie- en counselingdiensten aan cliënten, evenals de mentale gezondheidsdiagnoses en -aandoeningen waarin clinici zijn opgeleid en ervaring hebben met het diagnosticeren en behandelen.

Hoewel de meeste graduate programma’s algemene training omvatten , zal elke therapeut andere methoden hebben waar ze meer uit putten dan anderen en diagnoses waarmee ze comfortabeler werken. Een therapeut moet de grenzen van hun scope begrijpen om ervoor te zorgen dat cliënten kwaliteitszorg ontvangen.

Hoe kiest een therapeut zijn werkterrein?

Mensen hebben verschillende sterktes en veel therapeuten zullen merken dat ze goed aansluiten bij een specifiek type cliënt. Bijvoorbeeld, iemand met een erg stoïcijnse persoonlijkheid kan moeite hebben met het aansluiten bij jonge kinderen of het deelnemen aan speltherapie- interventies.

Op dezelfde manier kunnen veel volwassen cliënten moeite hebben met het contact met een therapeut die erg speels of ‘kinderlijk’ is in zijn gedrag.

Therapeuten kunnen zich specialiseren in het werken met cliënten met wie ze demografisch vergelijkbaar zijn, omdat ze goed aansluiten bij deze populatie. Veel cliënten kunnen ook een therapeut vragen die een deel van hun identiteit deelt. Bijvoorbeeld, LGBTQ+ -personen geven misschien de voorkeur aan een therapeut die ook deel uitmaakt van de LGBTQ+-gemeenschap.

De setting waarin een therapeut werkt, kan ook bepalend zijn voor de reikwijdte van zijn praktijk. Een therapeut die bijvoorbeeld in een gevangenis werkt, is gespecialiseerd in het werken met mensen die gevangen zitten.

Soorten werkterreinen

De reikwijdte van de praktijk van een therapeut omvat de problemen en diagnoses die hij of zij behandelt, de leeftijdscategorie waarmee hij of zij werkt en de modaliteiten en interventies waarin hij of zij is opgeleid. Een therapeut kan zijn of haar reikwijdte van de praktijk uitbreiden door training en ervaring op te doen in aanvullende gebieden.

Soms kan een therapeut zich specialiseren in een heel nauw en specifiek gebied dat uitgebreide training en expertise vereist. EMDR is bijvoorbeeld een zeer gespecialiseerde interventie die vaak wordt gebruikt bij overlevenden van trauma’s en vereist training, supervisie en permanente educatie. Een therapeut die deze certificering behaalt, zal vaak een groot deel van zijn praktijk richten op cliënten die deze interventie nodig hebben.

Een therapeut kan er ook voor kiezen om zich te specialiseren in een bepaalde diagnose. Veel therapeuten krijgen bijvoorbeeld minimale training in het werken met eetstoornissen , en dus kan een therapeut met uitgebreide training hierin ervoor kiezen om de meeste of alle cliënten met eetstoornissen te accepteren .

Andere therapeuten hebben een breder werkterrein. Een therapeut die in een plattelandskliniek werkt, kan zich specialiseren in problemen die veel voorkomen bij plattelandsbevolking, zoals boeren en veehouders. Die therapeut moet ook bekend zijn met een breed scala aan diagnoses en symptomen, aangezien hij of zij een van de weinige aanbieders van geestelijke gezondheidszorg in de regio kan zijn. In veel delen van de Verenigde Staten zijn therapeuten in kleine gemeenschappen de enige aanbieders in de regio.

De reikwijdte van de praktijk van een therapeut kan veranderen gedurende zijn carrière. Hij kan zich specialiseren in een gebied dat aansluit bij zijn sterke punten, of hij kan vaardigheden ontwikkelen waarmee hij een breder scala aan cliënten kan behandelen.

Waarom is het werkterrein van een therapeut belangrijk?

Je zou niet naar een dermatoloog gaan als je nieren het niet meer doen. Je hebt een zorgverlener nodig die de juiste training heeft om je symptomen te begrijpen en je probleem te behandelen. Therapie is hetzelfde.

Soms beperkt een therapeut zijn/haar werkterrein op basis van zijn/haar persoonlijke behoeften. Een therapeut die wordt behandeld voor zijn/haar eigen trauma , is zich er mogelijk van bewust dat hij/zij cliënten die een soortgelijk trauma hebben meegemaakt niet competent kan behandelen zonder dat zijn/haar eigen triggers naar boven komen. Een therapeut die een moeilijke scheiding doormaakt, voelt zich mogelijk niet competent om stellen te behandelen.

praktijk van de therapeut is bedoeld om cliënten te beschermen en ervoor te zorgen dat zij de juiste zorg ontvangen.

Wat doen therapeuten wanneer een cliënt buiten hun werkgebied valt?

Als een therapeut weet dat het probleem van een cliënt buiten zijn/haar werkterrein valt, heeft hij/zij een ethische verantwoordelijkheid om die cliënt door te verwijzen naar een geschiktere zorgverlener. Dit is een vereiste die gedetailleerd is vastgelegd in de ethische codes van psychologen, counselors, klinische maatschappelijk werkers, en huwelijks- en gezinstherapeuten, en de vereiste bestaat om cliënten te beschermen tegen ondermaatse zorg.

Therapeuten hebben informatie over andere aanbieders in hun omgeving. Als een therapeut een verwijzing ontvangt die buiten hun werkgebied valt, kunnen ze de cliënt informatie verstrekken over een aanbieder met een opleiding of specialisatie die beter aan de behoeften van die cliënt kan voldoen.

Als de problemen van een cliënt lijken op de specialiteit van een therapeut, maar nog steeds buiten hun werkterrein vallen, kan de therapeut ervoor kiezen om aanvullende permanente educatie, supervisie of consultatie te krijgen. Als ze de competentie kunnen ontwikkelen om die cliënt te behandelen, kunnen ze deze bronnen gebruiken en de verwijzing aannemen. Dit gebeurt vaak wanneer een therapeut de enige aanbieder is in het geografische gebied van de cliënt en er beperkte verwijzingsopties zijn.

De juiste therapeut vinden

Het is moeilijk om de eerste stap te zetten en contact op te nemen met een therapeut voor behandeling, en het kan ontmoedigend zijn als die therapeut aangeeft dat hij/zij u geen zorg kan bieden. Weet dat de therapeut die verwijzing aanbiedt om ervoor te zorgen dat u de best mogelijke zorg krijgt. Ze zouden u informatie moeten geven over andere aanbieders die wellicht beter bij uw behoeften passen.

Therapeuten vermelden doorgaans hun specialismen op hun websites. U kunt deze informatie gebruiken om te bepalen of een therapeut uw huidige problemen kan behandelen. Directory’s vermelden ook therapeuten en welke diagnoses zij behandelen, evenals welke modaliteiten of interventies zij gebruiken bij de behandeling. U kunt uw zoekopdracht filteren om een ​​therapeut te vinden die de training heeft die u nodig hebt.

Uw huisarts heeft mogelijk ook informatie over therapeuten in uw omgeving. Huisartsen hebben vaak een verwijslijst met informatie over de specialisatie van elke therapeut.

Wanneer u op zoek bent naar een behandeling, is het van essentieel belang dat u samenwerkt met een therapeut die aan uw specifieke behoeften kan voldoen en die de opleiding en expertise heeft om uw problemen te behandelen.