Sluit deze videospeler
Toxiciteit verwijst naar hoe giftig of schadelijk een substantie kan zijn. In de farmacologie treedt medicijntoxiciteit op wanneer een persoon te veel van een voorgeschreven medicijn in zijn bloedbaan heeft verzameld, wat leidt tot negatieve effecten.
Medicijnvergiftiging wordt formeel gedefinieerd als “een breed scala aan bijwerkingen die worden veroorzaakt door medicijngebruik in therapeutische of niet-therapeutische doses.” Leer hoe medicijnvergiftiging ontstaat, welke symptomen er kunnen zijn en hoe medicijnvergiftiging wordt behandeld.
Inhoudsopgave
Medicijntoxiciteit versus medicijnoverdosis
Drugstoxiciteit en drugsoverdosering worden vaak met elkaar verward. Een verschil is dat drugstoxiciteit over het algemeen na verloop van tijd optreedt, terwijl drugsoverdosering optreedt wanneer er te veel van een stof in één keer wordt ingenomen. Drugstoxiciteit is meestal accidenteel, terwijl drugsoverdosering zowel accidenteel als opzettelijk kan zijn.
Oorzaken van medicijntoxiciteit
Medicijnvergiftiging kan optreden als gevolg van overmatige inname van medicatie, waardoor er te veel van het medicijn tegelijk in het lichaam van een persoon terechtkomt. Dit kan gebeuren als de ingenomen dosis de voorgeschreven hoeveelheid overschrijdt, of als de voorgeschreven dosering te hoog is.
Bij bepaalde medicijnen kan medicijntoxiciteit ook optreden als bijwerking. In dit geval kan de normale therapeutische dosis van het medicijn onbedoelde, schadelijke en ongewenste bijwerkingen veroorzaken .
In sommige gevallen is de drempel tussen een effectieve dosis en een toxische dosis erg smal. Een therapeutische dosis voor de ene persoon kan toxisch zijn voor de andere persoon. Bovendien kunnen medicijnen met een langere halfwaardetijd zich ophopen in de bloedbaan van een persoon en in de loop van de tijd toenemen, wat resulteert in medicijntoxiciteit.
Daarnaast kunnen factoren zoals leeftijd, nierfunctie en hydratatie van invloed zijn op hoe snel uw lichaam een medicijn uit uw lichaam kan verwijderen. Daarom is het voor medicijnen zoals lithium nodig om regelmatig bloed te laten testen om de waarden in de bloedbaan te controleren.
Drie factoren bepalen de toxiciteit van een toxine of voorgeschreven medicijn. Ze zijn:
- Chemische structuur
- Hoeveel het lichaam kan opnemen
- Het vermogen van het lichaam om de stof te ontgiften en te elimineren
Symptomen van medicijnvergiftiging
Hoe weet u of u of iemand die u kent last heeft van medicijnvergiftiging? Symptomen van medicijnvergiftiging kunnen verschillen, afhankelijk van de medicatie die u gebruikt. In het geval van lithium kunnen milde symptomen van acute lithiumvergiftiging (dat is medicijnvergiftiging na het eenmalig innemen van het medicijn) bijvoorbeeld het volgende omvatten:
- Diarree
- Duizeligheid
- Misselijkheid
- Maagpijn
- Braken
- Zwakte
Ernstigere symptomen van acute lithiumtoxiciteit kunnen zich voordoen in de vorm van:
- Ataxie (slechte spiercontrole, resulterend in onhandige bewegingen)
- Coma
- Trillende handen
- Hartproblemen (in zeldzame gevallen)
- Spiertrekkingen
- Nystagmus (onwillekeurige rukken van de oogbol)
- Aanvallen
- Onduidelijke spraak
Chronische lithiumtoxiciteit, of medicijntoxiciteit die het gevolg is van een langzame opbouw in de loop van de tijd, vertoont verschillende symptomen, waaronder onduidelijke spraak, trillingen en toegenomen reflexen.
Tegretol (carbamazepine) is een medicijn dat vaak wordt voorgeschreven voor epilepsie, maar ook wordt gebruikt om psychische aandoeningen zoals schizofrenie en bipolaire stoornis te behandelen . Sommige patiënten met carbamazepinetoxiciteit hebben symptomen ervaren, waaronder:
- wazig zicht
- Duizeligheid
- Nystagmus
- Problemen met lopen
Bij ernstige carbamazepinetoxiciteit kunnen de volgende symptomen optreden:
- Veranderde niveaus van bewustzijn
- Coma
- Aanvallen
Daarom is het belangrijk om de etiketten van medicijnen zorgvuldig te lezen. Vraag ook uw zorgverlener naar de tekenen en symptomen van medicijnvergiftiging voor alle medicijnen die u gebruikt, aangezien deze per medicijn kunnen verschillen.
Diagnose van medicijntoxiciteit
Acute medicijntoxiciteit is gemakkelijker te diagnosticeren omdat de symptomen volgen op het innemen van de medicatie, maar één keer. Bloedtesten kunnen ook de niveaus van de medicatie in de bloedbaan screenen, om te laten zien of deze niveaus te hoog zijn.
Chronische medicijnvergiftiging, of medicijnvergiftiging die optreedt door langdurige opbouw, is moeilijker te identificeren. Het stoppen van de medicatie en het later “opnieuw” proberen is een methode om te testen of de symptomen worden veroorzaakt door de medicatie. Deze methode kan echter problematisch zijn als de medicatie essentieel is en er geen equivalente vervanging is.
Behandeling van medicijntoxiciteit
Er zijn verschillende manieren waarop medicijnvergiftiging kan worden behandeld. Als de vergiftiging het gevolg is van een acute overdosis, kan een persoon een maagpomp ondergaan om medicijnen te verwijderen die nog niet zijn opgenomen.
Geactiveerde houtskool is een andere behandelingsoptie voor medicijnvergiftiging. Het kan worden gebruikt om het medicijn te binden, waardoor het niet in het bloed wordt opgenomen. (Als deze aanpak wordt gebruikt, wordt het medicijn via de ontlasting uit het lichaam verwijderd). Andere medicijnen kunnen ook worden gegeven als tegengif voor medicijnvergiftiging.
Als u denkt dat u of iemand anders symptomen van drugsvergiftiging of overdosering heeft, neem dan onmiddellijk contact op met de medische dienst. Snelle behandeling kan leiden tot minder complicaties.