Peter Dazeley / Getty Images
Sluit deze videospeler
Rejection sensitive dysphoria (RSD) treedt op wanneer een individu intense, ernstige emotionele pijn ervaart als reactie op waargenomen afwijzing, kritiek of falen. Dit gaat verder dan alleen het niet leuk vinden van de ervaring van afwijzing, en het individu vindt deze gevoelens ondraaglijk of ondraaglijk in plaats van gewoon onaangenaam.
Mensen die RSD ervaren, kunnen moeite hebben met het reguleren van hun emoties of het gezond uiten van zichzelf terwijl ze deze pijn ervaren. Veel mensen met Attention Deficit/Hyperactivity Disorder (ADHD) ervaren RSD. Hoewel niet iedereen die RSD ervaart ADHD heeft, en niet iedereen met ADHD RSD ervaart, is het een veelvoorkomend fenomeen in de ADHD-gemeenschap.
In dit artikel wordt het verband tussen ADHD en afwijzingsgevoelige dysforie besproken. Ook wordt uitgelegd hoe je RSD kunt behandelen en iemand met dit symptoom kunt ondersteunen.
Inhoudsopgave
Het verband tussen ADHD en RSD
Hoewel er momenteel nog maar beperkt onderzoek is gedaan naar RSD en de link met ADHD, blijkt uit onderzoek dat mensen met ADHD emoties vaak intenser ervaren dan mensen zonder ADHD. Dit draagt bij aan emotionele dysregulatie . Moeite met het reguleren van sterke emoties kan bijdragen aan RSD.
Gedurende hun kindertijd ervaren mensen met ADHD vaker afwijzing door volwassenen dan hun leeftijdsgenoten zonder ADHD, met name door leraren. Meer ervaring met afwijzing in de kindertijd kan leiden tot intensere gevoelens over de waargenomen afwijzing als volwassene.
Op dezelfde manier ervaren kinderen met ADHD meer jeugdtrauma en misbruik dan hun niet-ADHD-leeftijdsgenoten, inclusief de stress van het maskeren en functioneren in een wereld die niet is ontworpen voor hun hersenen. Deze factoren dragen bij aan emotionele problemen, inclusief RSD op volwassen leeftijd.
Verschillende mensen met ADHD en ervaring met RSD vertellen hoe hun ervaring met RSD verband houdt met hun ADHD-symptomen:
- De behoefte om jezelf te bewijzen : “Met mijn ADHD groeide ik op met een constante angst om iets belangrijks te vergeten,” zegt Cathie. “De frustratie van het niet begrijpen van makkelijke dingen, maar het wel halen van moeilijke concepten op school. Ik denk dat dit heeft bijgedragen aan het gebrek aan vertrouwen in het test-/waarderingsproces en de behoefte om mijn waarde te bewijzen en anderen te plezieren.”
- Moeite met het reguleren van emoties : “Omdat ik problemen heb met mijn geheugen, uitvoerende functies en impulsiviteit , ‘acteer’ ik soms en realiseer ik me dat pas achteraf”, zegt Amanda. “Ik voel dus daadwerkelijk de irritatie van andere mensen, maar een leven lang proberen om sociale signalen te observeren en te begrijpen, heeft me gevoeliger gemaakt voor kleine signalen bij anderen (en meer geneigd om te catastroferen).”
- Altijd op de rand van afwijzing staan : “Het zou kunnen bijdragen aan RSD omdat het, net als het gebrek aan geduld dat ermee gepaard gaat, erger kan worden als je online met iemand praat, omdat het je nog gespannener kan maken als iemand na een paar uur nog niet heeft gereageerd of zoiets… zoals ‘op de rand van afwijzing staan en geen geduld hebben'”, zegt Void.
- Een gevoel van paniek : “Ik denk dat dat deels de reden is dat ik in paniek raak en chaos ervaar, maar ik heb ook cPTSS en ik weet niet zeker in hoeverre dat een rol speelt”, zegt Christine.
Complicaties van ADHD en RSD
Dysforie verwijst naar gevoelens van nood en ongemak, en de intensiteit van deze gevoelens kan ondraaglijk zijn. Voor sommigen kan RSD zo intens zijn dat de emotionele pijn aanvoelt als een fysieke verwonding.
De geïnterviewden voor dit artikel delen hun ervaringen met RSD:
- Anderen/situaties verkeerd interpreteren: “Ik voel een intense en soms verlammende angst dat een bepaalde persoon (of iedereen) boos op me is, gebaseerd op (verkeerde) interpretatie van hun woorden/lichaamstaal of een (waargenomen) blunder van mijn kant,” zegt amanda. “Soms heb ik daadwerkelijk een fout gemaakt en is de andere persoon terecht geïrriteerd, maar ik maak het vaak veel erger dan het is.”
- Emotionele muren optrekken : “Het is als een diepe klap; het geeft een soort mentale kwelling die moeilijk te beschrijven is, en het wordt moeilijker om je open te stellen voor mensen”, zegt Void.
- Extreme angst : “Wanneer ik zoveel angst voel om afgewezen te worden, is het alsof ik voor mijn leven vrees,” zegt Christine. “Mijn huid kruipt, mijn ademhaling gaat hyperventileren en mijn hersenen raken volledig in paniek.”
- Moeilijkheden met het ontvangen van feedback : “Historisch gezien deed negatieve feedback mij meer pijn dan soortgelijke feedback aan mijn leeftijdsgenoten”, zegt Cathie. “Ik werd vaak ‘te gevoelig’ genoemd, door zowel volwassenen als leeftijdsgenoten toen ik opgroeide. Ik voelde me dissociatief terwijl ik zo intens huilde om wat anderen ‘niets bijzonders’ zouden noemen.”
Diagnose van ADHD en RSD
RSD wordt niet officieel erkend als diagnose of symptoom in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders . Als u echter een therapeut bezoekt, kan deze gedragspatronen en emotionele reacties op afwijzing opmerken die consistent zijn met RSD. Bovendien kunnen personen opmerken dat hun emotionele ervaring consistent is met RSD.
Als u de diagnose ADHD hebt gekregen en merkt dat u veel moeite hebt met het omgaan met afwijzing, kunt u meer leren over RSD en praten met anderen met ADHD die RSD ervaren. Als de symptomen van RSD overeenkomen met uw ervaring, ervaart u mogelijk RSD.
Ondersteuning en behandeling voor ADHD en RSD
Mensen met RSD kunnen hun ervaringen verwerken en gezonde manieren ontwikkelen om te communiceren en emoties te reguleren in therapie. Als u RSD ervaart die verband houdt met een traumageschiedenis , kan trauma-geïnformeerde zorg uw symptomen helpen.
Mensen die RSD ervaren, hebben baat bij meer sociale steun en verbondenheid. Hoewel er momenteel weinig onderzoek is gedaan naar therapeutische behandelingen voor RSD, blijkt uit onderzoek dat RSD prominenter aanwezig is bij personen die tot minderheidsgroepen behoren en een ander geslacht hebben. Daarom is het noodzakelijk om de systemische bijdragen aan deze symptomen aan te pakken om RSD te verminderen.
Als iemand van wie je houdt ADHD heeft en RSD ervaart, kun je hem of haar steunen. Degenen die hun ervaringen voor dit artikel deelden, gaven feedback over hoe de mensen in hun leven hen steunen als ze RSD ervaren:
- Luister naar hun ervaringen : “Eigenlijk helpt het om te zeggen: ‘Wil je erover praten?’ of gewoon te luisteren als we RSD hebben, omdat we dan onze pijn kunnen uiten tegenover iemand, en dat lijkt te helpen,” zegt Void.
- Geef geruststelling : “Bevestig mondeling en fysiek dat ik niet word afgewezen, dat ik nog steeds geliefd ben”, zegt Christine.
- Respecteer hun emoties en grenzen : “Verwacht niet dat ik anders reageer dan hoe ik reageer, respecteer mijn gevoelens en de behoefte aan ruimte en geen fysiek contact wanneer ik overweldigd word”, zegt Cathie.
- Begrijp dat er andere manieren van denken/genezen zijn : “Begrijp dat ik mijn best doe, en als je kritiek op me hebt, probeer het dan zachtjes en constructief te brengen,” zegt Amanda. “Ik doe mijn deel met therapie en medicatie. Wat voor jou vanzelfsprekend is, is dat voor mij misschien niet, en vice versa. De manier waarop ik de wereld zie, is niet verkeerd; het is gewoon anders dan de (afgedwongen) ‘norm.’ Mensen met ADHD hebben vaak een gevoel van rechtvaardigheid en egalitarisme dat niet ‘typisch’ is. Dat is niet iets dat we zouden moeten ‘repareren.'”
Omgaan met ADHD en RSD
Het kan een uitdaging zijn om om te gaan met de intense gevoelens die gepaard gaan met RSD. Dit is wat sommigen nuttig vonden:
- Steun krijgen van een partner/familielid : “Een partner vinden die mij goed steunt en weet wat ik nodig heb”, zegt Christine.
- Erkennen dat je emoties geldig zijn : “Eerlijk gezegd is het besef dat dit een echt fenomeen is en niet alleen mijn eigen ‘overreactie’ enorm behulpzaam geweest om de schaamte en het negatieve zelfbeeld te verlichten,” zegt Cathie. “Door mezelf toe te staan om in de gevoelens te leunen en ze te voelen zonder de schaamtefactor van ‘moeten’, zijn de episodes minder intens en korter geworden.”
- Anderen/jezelf begrijpen : “Therapie, medicatie, verschillende sociale kringen uitproberen, alleen wonen, samenwonen met huisgenoten en gewoon uitvogelen hoe je andere mensen kunt begrijpen,” zegt Amanda. “De meesten van hen zijn niet ‘gemeen’, het zijn gewoon mensen die goede en slechte dagen hebben en soms niet zo aardig zijn als ze zouden kunnen zijn. Dat betekent niet dat ze me ‘haten’ of dat ze ‘boos’ op me zijn. En soms doe ik vervelende, impulsieve, onbeschofte dingen. Dat doen we allemaal.”
- Eerlijk en open zijn over je gevoelens : “Waarschijnlijk contact opnemen en zeggen: ‘Hé, dus wat je zei heeft me echt pijn gedaan. … Kunnen we een conflictbemiddelingsding doen?'” voegt Void toe. “Zoals gewoon open zijn over je gevoelens als de persoon die je pijn heeft gedaan iemand is die je als vriend beschouwt.”