Chcesz zapobiegać demencji? Znajdź coś, co kochasz

Kiedy myślimy o demencji , często pomijamy ją jako problem, który pojawi się, gdy będziemy starsi, jako coś, z czym mogą zmagać się nasi rodzice lub dziadkowie, wkraczając w późniejszą fazę swojego życia.

Jednakże niedawna analiza naukowa przeprowadzona przez zespół naukowców z Pekinu1 , że ​​uczestnictwo w zajęciach rekreacyjnych, które sprawiają przyjemność, zmniejsza ryzyko wystąpienia takich schorzeń, jak otępienie ogólne i naczyniopochodne, a także choroba Alzheimera.

Badania i wstępne kroki w zakresie profilaktyki i opieki

Ogółem w analizie uwzględniono 38 badań z udziałem ponad 200 000 uczestników. Badania te rozróżniają aktywność fizyczną, poznawczą i społeczną i wykazały, że dane potwierdzają potrzebę uwzględnienia wszystkich trzech, jeśli chodzi o zapobieganie tym schorzeniom i opiekę nad pacjentami.

Wśród wymienionych zajęć znalazły się m.in. czytanie gazet, pisanie dla przyjemności, pływanie, taniec i wolontariat. 

Jeśli chodzi o tego rodzaju opiekę medyczną, dr Bruce Bassi (lekarz, magister nauk ) mówi, że jako założyciel i dyrektor medyczny Telepsych Health skupia się przede wszystkim na znalezieniu zajęć, które będą bezpieczne dla jego pacjentów.

„Kiedy chodzi o osobę starszą, [bardziej] martwię się przede wszystkim upadkami i tym, czy będzie to bezpieczna aktywność, zanim zacznę myśleć o tym, ile i jak sprawić, by wykonywała umiarkowaną, intensywną aktywność. Zwykle jest to przyjemne, coś, co mogą sobie wyobrazić, co robią, czują się komfortowo, [gdzie] nie stracą równowagi i nie upadną, nie pogorszy to sytuacji”.

Dr Reza Hosseini Ghomi (lekarz, magister nauk o zdrowiu) , współzałożyciel Frontier Psychiatry, twierdzi, że praca z pacjentami, którzy chcą zmniejszyć ryzyko demencji lub szukają wsparcia, gdy tylko pojawią się u nich pierwsze objawy, oznacza konieczność niespiesznego działania.

„Często moja rada przybiera formę przeprowadzenia kogoś przez jego codzienną rutynę, na czym polega jego życie, a następnie próby poszukiwania jednego małego kroku, jednej małej zmiany nawyku na raz”.

Jak mogą wyglądać te działania

Choć kuszące jest ustalenie hierarchii przy wyborze aktywności mających na celu zapobieganie demencji, Bassi twierdzi, że celem jest znalezienie rzeczy, które angażują mózg. 

„Myślę, że może to być cokolwiek, co lubią robić i co wiąże się z jakimś rodzajem poznawczego zapotrzebowania, np. czytanie, układanie puzzli, tworzenie sztuki, cokolwiek lubią robić. Naprawdę mniej ważne jest, co to jest, tylko czy wymaga czegoś od mózgu”.

Badanie opublikowane w czasopiśmie Neurology wykazało szereg ograniczeń, w tym trudność w oddzieleniu potencjalnych korzyści płynących z aktywności społecznej, fizycznej i poznawczej, jeśli osoby biorące udział w jednej aktywności prawdopodobnie podejmą również inne, jednak ich ustalenia są zgodne z komentarzami specjalistów z dziedziny zdrowia: rób to, co kochasz, w sposób, który pozwala ci zachować kontakt ze światem. 

Dla dr Bethany Cook (PsyD, MT-BC) , licencjonowanej psycholog klinicznej i muzykoterapeutki, ważne jest podkreślenie tym, którzy martwią się o demencję, że początkowe objawy nie są końcem drogi. Cook mówi, że jedno kluczowe pytanie leży u podstaw tego typu opieki.

„Co chcesz zrobić? Twój mózg jest podatny na zmiany, możemy go zmienić, nie jest na stałe ustawiony i szybki”.

Bariery w opiece

Jak twierdzi Hosseini Ghomi, droga do znalezienia zajęć zmniejszających ryzyko wystąpienia demencji może być utrudniona ze względu na brak ogólnej wiedzy w dziedzinie medycyny na temat metod leczenia. 

„Myślę, że lekarze, którzy niekoniecznie są specjalnie przeszkoleni w zakresie demencji, nadal mają silną tendencję do odrzucania tego i mówienia: ‘Ach, nie możesz nic zrobić’. To odbiera motywację do diagnozy, ale nawet po postawieniu diagnozy ciągle mówią pacjentom: ‘Och, powodzenia, rób, co chcesz’.

Mówi, że lekceważące podejście często wynika z braku specjalistów i dyskomfortu związanego z brakiem wiedzy na temat tych schorzeń. Jednak Hosseini Ghomi mówi również, że presja społeczna, aby szybko rozwiązywać problemy, może również komplikować sposób, w jaki zapewniana jest opieka wysokiej jakości osobom, które chcą zmienić styl życia. 

„Ludzie często chcą wskoczyć, lub kuszące jest wskoczenie, jak na dietę lub coś naprawdę drastycznego. Na przykład: „Zapiszę się na 30 sesji treningu personalnego miesięcznie”. I znowu, myślę, że po prostu kulturowo mamy tendencję do wskakiwania zbyt mocno” – mówi Ghomi.