Zamknij ten odtwarzacz wideo
Nacho parenting to technika stosowana w rodzinach patchworkowych, która pomaga zdefiniować rolę rodzica zastępczego. W nacho parentingu rodzice zastępczy unikają karcenia dzieci, pozostawiając to zadanie rodzicowi biologicznemu.
Pomysł nacho parenting polega na tym, że dzięki temu, że rodzic zastępczy odgrywa mniej autorytatywną rolę, można nawiązać bardziej pozytywną relację z dzieckiem. Pomaga to również rodzicowi zastępczemu płynniej przejść do rodziny. Lori i David Sim są uznawani za twórców terminu „nacho parenting”, który jest grą słów „nie twoje dzieci” (aka nacho kids ), co oddaje istotę tej techniki.
W tym artykule przyjrzymy się, jak wygląda rodzicielstwo nachos, jakie są jego zalety, jakie mogą być jego pułapki i udzielimy wskazówek, jak sprawić, by rodzicielstwo nachos sprawdziło się w Twojej rodzinie.
Spis treści
Jak wygląda rodzicielstwo Nacho?
Obecnie około jedna trzecia wszystkich dzieci w USA będzie mieszkać w rodzinie patchworkowej z rodzicem zastępczym. Rodziny z rodzicami zastępczymi stają w obliczu licznych wyzwań, ponieważ rodzic zastępczy jest zintegrowany z rodziną. Nawiązanie pozytywnych relacji między dziećmi a rodzicami zastępczymi może być trudne, zwłaszcza że dzieci w rodzinach patchworkowych zazwyczaj doświadczają niezliczonych zmian życiowych i niestabilności. Często rodzic biologiczny i rodzic zastępczy doświadczają napięć w swojej relacji w wyniku konfliktów rodzicielskich i sprzecznych lojalności.
Tutaj może wchodzić w grę rodzicielstwo nacho. Jak sugeruje American Psychological Association (APA), pomocne może być dla macoch nawiązanie relacji z dziećmi, która bardziej przypomina relację przyjacielską niż rodzicielską — zwłaszcza na początku relacji. Jeśli rodzic biologiczny bierze odpowiedzialność za dyscyplinę, rodzic macocha może skupić się na nawiązaniu więzi z dzieckiem, co nie zawsze jest możliwe, jeśli jest przedstawiany jako osoba autorytetu.
„Uważam, że rodzicielstwo oparte na nachosach to energia podobna do wspierającej roli nauczyciela; osoba dorosła, która troszczy się o dzieci, chce nimi delikatnie kierować i poważnie traktować emocje dzieci, ale nie jest rodzicem dla tych dzieci” – mówi Bonnie Scott, LPC-S, terapeutka i założycielka Mindful Kindness Counseling .
Podobnie jak APA, Amerykańskie Stowarzyszenie Terapii Małżeńskiej i Rodzinnej (AAMFT) również zaleca bardziej „nieingerujące” podejście do dyscypliny dla macoch i ojczymów, wyjaśniając, że dzieci przybrane odnoszą korzyści, gdy macocha i ojczym na początku przyjmują łagodniejsze, bardziej życzliwe podejście. Na początku relacji rodzic-macocha/pasierb może być dla dzieci wyzwaniem akceptowanie dyscypliny ze strony rodzica-macochy. Jednak udział w dyscyplinowaniu dziecka może być czymś, co może się zdarzyć później, gdy dzieci będą gotowe, zgodnie z AAMFT.
Jakie są korzyści z bycia rodzicem nacho?
Badania wykazały, że dzieci radzą sobie lepiej pod względem psychologicznym, społecznym i behawioralnym, gdy ich relacje z członkami rodziny są postrzegane jako pozytywne i bezpieczne. Dotyczy to również relacji z rodzicami zastępczymi.
Bycie rodzicem nacho jest świetnym sposobem na wejście w rolę rodzica zastępczego.
Gdy rodzic zastępczy jest zintegrowany z rodziną w sposób pozytywny i afirmujący, dzieci są mniej narażone na stres. Jednakże, gdy integracja rodzica zastępczego charakteryzuje się konfliktem i konfliktami, dzieci są bardziej narażone na zwiększony stres , poczucie straty i emocjonalne zamieszanie.
Według Scotta rodzicielstwo nacho to świetny sposób na wejście w rolę rodzica zastępczego. „To sposób na stworzenie bezpiecznej i wspierającej relacji z pasierbami bez presji bycia dla nich „natychmiastową” mamą lub tatą” — mówi. „To sposób na energiczne bycie obecnym przy pasierbach bez poczucia, że rodzic zastępczy jest przyjacielem lub osobą, która nie ma żadnego autorytetu dorosłych”.
Lauren Cook-McKay, licencjonowana terapeutka małżeńska i rodzinna (LMFT) oraz wiceprezes ds. marketingu w Divorce Answers , twierdzi, że rodzicielstwo nacho pozwala rodzicom zastępczym skupić się na budowaniu troskliwej więzi z pasierbami bez konieczności odgrywania roli „złego policjanta”.
Wychowanie nacho ma również zalety dla rodzica biologicznego. „Zachowanie roli rodzica biologicznego, polegającej na większym autorytecie wobec dzieci, ma również sens w delikatnej transformacji” — mówi Cook-McKay. Stosowane z umiarem rodzicielstwo nacho może dać rodzicom biologicznym przestrzeń do dostosowania się do dzielenia roli dyscyplinarnej z rodzicem zastępczym, wyjaśnia Cook-McKay.
Czy są jakieś wady rodzicielstwa nachos?
Choć teoretycznie pozytywne, Cook-McKay twierdzi, że rodzicielstwo nacho często podważa autorytet rodzica zastępczego i powoduje, że dzieci manipulują sytuacją i unikają konsekwencji swoich działań. Jest to szczególnie prawdziwe, gdy rodzice zastępczy stosują podejście „zero dyscypliny”, mówi, powodując, że z czasem może pojawić się kilka problematycznych dynamik.
„Rodzic zastępczy traci kluczowe szanse na nawiązanie więzi z pasierbami i ugruntowanie swojej pozycji jako troskliwych autorytetów” – mówi. „Pasierbowie muszą zobaczyć, jak rodzic zastępczy wdraża zasady i konsekwencje, aby postrzegać ich jako rodzica autorytatywnego”.
Jednocześnie biologiczny rodzic może zacząć czuć się przeciążony jako jedyny dyscyplinujący i stać się urażonym , opisuje Cook-McKay. Może to powodować napięcia w małżeństwie. „Dzieci uczą się również wykorzystywać rozdźwięk między pobłażliwym rodzicem zastępczym a bardziej surowym rodzicem biologicznym”, mówi Cook-McKay. „Zachowują się dobrze, aby rodzic zastępczy mógł zyskać względy i uniknąć więcej”.
Jak skuteczne jest rodzicielstwo Nacho?
Nie ma badań dotyczących skuteczności rodzicielstwa nacho, ale wiele osób uważa je za pomocne. Scott mówi, że często widziała pozytywne rezultaty. „Widziałam, że jest to naprawdę współpracujące i wspierające, a także tworzy satysfakcjonującą i fajną dynamikę rodzinną” — mówi. „To całkowicie możliwe”.
Cook-McKay widziała mniej pozytywne rezultaty. „Widziałam z pierwszej ręki, jak podejście „rodzicielstwa nacho” często przynosi odwrotny skutek, pomimo najlepszych intencji” — mówi. „Wielu rodziców zastępczych, z którymi pracuję, czuje się podkopanych i odłączonych od pasierbów, gdy nie mogą egzekwować zasad ani konsekwencji”.
Wychowywanie dzieci metodą Nacho może być najlepsze, gdy jest stosowane jako etap przejściowy
Jak wyjaśnia AAMFT, techniki podobne do metod wychowawczych „nacho” najlepiej sprawdzają się na początku relacji rodzica zastępczego z dzieckiem zastępczym i mogą lepiej sprawdzić się jako sposób na przejście do relacji opartej na trosce i autorytecie, niż styl wychowawczy, który należy stosować przez cały okres trwania relacji.
Wypróbuj te wskazówki, aby ćwiczyć rodzicielstwo nacho z dziećmi pasierbami
Relacja między rodzicami zastępczymi a pasierbami jest delikatna, a wprowadzając koncepcję taką jak rodzicielstwo nacho, ważne jest, aby robić to z rozwagą, intencją i planem. Ważne jest również, aby okresowo ponownie oceniać, jak to idzie, ze świadomością, że rodzicielstwo nacho może być czymś, z czego ostatecznie można się wycofać.
Oto kilka porad ekspertów, jak sprawić, by bycie rodzicem nachos okazało się sukcesem.
Komunikuj się jasno z dziećmi
Ważne jest, aby dzieci miały jasne oczekiwania co do roli, jaką ich rodzic zastępczy będzie odgrywał w ich życiu. Dzieci można formalnie wprowadzić do idei rodzicielstwa nacho, mówi Scott. „Uwielbiam, gdy jest to jasno komunikowane dzieciom, aby one również znały oczekiwania”, mówi.
Mówi, że pasierbowie zazwyczaj doceniają rodzica zastępczego, który nie jest zbyt surowy ani wymagający, a bardziej dyscyplinarna relacja może zostać ustanowiona z czasem. „Zawsze mówię wszystkim rodzicom: ‘połączenie przed korektą’ i myślę, że to naprawdę obowiązuje w dynamice kroku” – opisuje Scott.
Meldujcie się regularnie jako para
Cook-McKay twierdzi, że gdy już zdecydujesz się na podejście „nacho parentingowe” do dyscypliny, ważne jest, abyście często rozmawiali ze swoim partnerem o tym, jak wam idzie, ponieważ pozwala to uniknąć konfliktów małżeńskich , które często wiążą się z tym podejściem.
„Frustracja narasta szybko, jeśli ktoś czuje się nieobsługiwany” — mówi Cook-McKay. Sugeruje również, abyście wspólnie z małżonkiem ustalili ramy czasowe na ponowną ocenę. „Wychowanie nacho powinno się zmienić w ciągu roku lub dwóch” — zaleca.
Zasiej nasiona autorytetu
Cook-McKay uważa, że ostatecznym celem rodzicielstwa nachos powinno być umożliwienie rodzicom zastępczym przejścia do bardziej dyscyplinującej roli.
Sugeruje, że sensowne jest, aby rodzice zastępczy uczestniczyli w dyscyplinie na mniejsze sposoby, nawet jeśli przyjmują bardziej wycofaną rolę. „Na początku angażuj rodzica zastępczego w subtelny sposób, każąc mu przypominać dzieciom o oczekiwaniach i wprowadzać drobne korekty” – sugeruje.
Upewnij się, że rodzic zastępczy angażuje się w życie pasierba
Nawet jeśli rodzic zastępczy nie karci dziecka na tym etapie, nie oznacza to, że nie powinien odgrywać ważnej roli w jego życiu.
Cook-McKay sugeruje identyfikację sytuacji, w których rodzic zastępczy może przejąć inicjatywę, np. pomoc w odrabianiu prac domowych lub wożenie dzieci. „To wyznacza obszary, w których mogą się rozwijać i kierować”, mówi. „Po prostu upewnij się, że oboje małżonkowie aktywnie zmierzają w kierunku rodzicielstwa zespołowego”.
Poszukaj pomocy u terapeuty
Co ważne, nie musisz robić tego sam. Bycie rodzicem zastępczym i integrowanie nowego rodzica z rodziną może być skomplikowane i nie jest pozbawione stresu.
Szukanie profesjonalnego wsparcia może być pomocne dla wszystkich zaangażowanych stron. Terapia par może być pomocna dla małżonków, aby komunikować się jaśniej na temat tego, jaka będzie każda z ich ról w rodzinie i rozwiązywać konflikty, które naturalnie pojawiają się w tym okresie przejściowym.
Dzieci, które doświadczają problemów behawioralnych lub emocjonalnych w tym czasie, mogą skorzystać z terapii indywidualnej. Wreszcie, terapia rodzinna jest dobrym rozwiązaniem, gdy wszyscy członkowie rodziny potrzebują wsparcia i opieki podczas przejścia rodzica zastępczego.