Czym jest zaburzenie schizoafektywne typu dwubiegunowego?

Zaburzenie schizoafektywne jest formą choroby psychicznej, która ma cechy zarówno schizofrenii, jak i zaburzenia nastroju. Ma dwie odmiany: typ dwubiegunowy i typ depresyjny.

Zaburzenie schizoafektywne jest błędnie diagnozowane tak często, że niektórzy domagają się jego całkowitego wyeliminowania z DSM-5. Wynika to z faktu, że jego objawy pokrywają się z objawami wielu innych chorób psychicznych, co utrudnia diagnozę i zwiększa bariery w leczeniu. 

Zaburzenie afektywne dwubiegunowe to zaburzenie nastroju występujące u

spektrum, przy czym cyklotymia jest najłagodniejszą diagnozą, a choroba afektywna dwubiegunowa I najcięższą. Ze względu na zmienność tego zaburzenia nastroju można sobie wyobrazić, jak trudno jest doświadczać tych objawów obok cech schizofrenicznych. 

Historia zaburzenia schizoafektywnego typu dwubiegunowego

Zanim chorobę tę zaczęto nazywać zaburzeniem schizoafektywnym, określano ją mianem „psychozy schizoafektywnej” – po raz pierwszy zidentyfikował ją psychiatra Jacob Kasanin w 1933 r.

Ponieważ lekarze mieli problemy ze stawianiem właściwych diagnoz, zaburzenia schizoafektywne stały się diagnozą w DSM-III-R z 1987 r.

Objawy zaburzenia schizoafektywnego typu dwubiegunowego

Zanim zagłębimy się w objawy schizoafektywnego zaburzenia afektywnego dwubiegunowego, należy pamiętać, że żaden z objawów nie jest typowy dla tej choroby.

toms może być wywołany przez substancję w celu rozpoznania tej choroby. Oznacza to, że jeśli przyjąłeś substancję, która powoduje jeden z objawów zaburzenia schizoafektywnego typu dwubiegunowego, to kwalifikuje się to do rozpoznania tego zaburzenia.

Po pierwsze, istnieją objawy psychotyczne, które odzwierciedlają cechy schizofreniczne, takie jak:

• Halucynacje
• Urojenia
• Mowa niezorganizowana (mówienie niespójne, np. przeskakiwanie z tematu na temat)
• Zachowanie niezorganizowane (np. nieodpowiedni śmiech w sytuacji kryzysowej, niespodziewany wybuch złości lub zachowywanie się jak dziecko).

Następnie są cechy dwubiegunowe. Aby odróżnić typ dwubiegunowy od typu depresyjnego, należy zauważyć, że osoby z typem depresyjnym będą doświadczać jedynie nastroju depresyjnego, podczas gdy osoby z typem dwubiegunowym będą doświadczać zachowania maniakalnego. Osoby z typem dwubiegunowym mogą doświadczać następujących objawów:

• Niewyjaśnione uczucie euforii
• Wzrost energii
• Nadmierne wydatki
• Nietypowe zachowanie seksualne
• Impulsywne działania mające negatywne konsekwencje

Przyczyny zaburzenia schizoafektywnego typu dwubiegunowego

Chociaż naukowcy nie znają dokładnej przyczyny zaburzeń schizoafektywnych, istnieją pewne możliwe przyczyny. Przyjrzyjmy się im.

Powiązanie genetyczne

Zarówno schizoafektywne zaburzenie, jak i choroba afektywna dwubiegunowa mają powiązanie genetyczne. Tak więc, istnieje większe prawdopodobieństwo, że rozwiniesz tę chorobę, jeśli ktoś w Twojej rodzinie ją ma. Nie jest to jednak gwarancja, a specjaliści dopiero zaczynają poruszać kwestię wpływu chemii mózgu na rozwój schizoafektywnego zaburzenia.

Chociaż badania nad związkiem między tymi dwoma zaburzeniami wciąż trwają, skanowanie mózgu może pomóc naukowcom lepiej zrozumieć jego strukturę i ustalić, czy można ją powiązać z diagnozą zaburzeń schizoafektywnych.

Inne czynniki

Niektóre czynniki mogą wywołać schizoafektywne zaburzenie dwubiegunowe. Należy pamiętać, że same te czynniki nie wystarczą, aby wywołać schizoafektywne zaburzenie. Mimo to, jeśli istnieją już czynniki ryzyka, takie jak bliski krewny cierpiący na tę chorobę, czynniki te mogą przyspieszyć rozwój schorzenia i jego pełne ujawnienie.

Stresujące wydarzenia, takie jak trauma, trudności finansowe , utrata stabilnego mieszkania, zakończenie związku lub utrata znaczącego wsparcia społecznego, mogą prowadzić do wystąpienia objawów.

Nadmierne używanie substancji psychoaktywnych, w tym alkoholu, może zaostrzać objawy i być szczególnie uciążliwe dla osób cierpiących na zaburzenia schizoafektywne.

Diagnoza zaburzenia schizoafektywnego typu dwubiegunowego

Diagnozowanie zaburzeń schizoafektywnych jest szczególnie trudne, ponieważ ich objawy pokrywają się z wieloma innymi zaburzeniami. Ponadto, istnieje ogromna różnorodność w sposobie i czasie występowania tych objawów.

Nie zniechęcaj się — jest nadzieja na prawidłową diagnozę. Najlepszym pierwszym krokiem w uzyskaniu diagnozy jest rozpoczęcie terapii z licencjonowanym terapeutą specjalizującym się w zaburzeniach schizoafektywnych. Mogą oni pomóc śledzić objawy, współpracować z psychiatrą i z czasem dojść do dokładnej diagnozy. 

Leczenie zaburzeń schizoafektywnych typu dwubiegunowego

Skuteczne leczenie zaburzeń schizoafektywnych typu dwubiegunowego jest dostępne. Poniżej znajduje się przegląd opcji leczenia tego zaburzenia.

Lek

Pierwszą linią wsparcia jest lek. Poszukaj psychiatry z doświadczeniem w zaburzeniach schizoafektywnych, aby znaleźć odpowiednie leki dla siebie.

Opcje leczenia obejmują stabilizatory nastroju i leki przeciwpsychotyczne. Nierzadko zdarza się, że pacjent stosuje kombinację kilku leków. 

Psychoterapia

Drugą formą leczenia jest stała psychoterapia. Terapia poznawczo-behawioralna (CBT) jest najczęstszą zalecaną formą terapii.

Podczas terapii poznawczo-behawioralnej rozwiniesz umiejętność kontrolowania impulsów, poprawisz swoje umiejętności interpersonalne i stworzysz konkretne strategie radzenia sobie z czynnikami wyzwalającymi w Twoim życiu.

Opłacanie leczenia może być przeszkodą w znalezieniu ulgi. Na szczęście większość głównych dostawców ubezpieczeń oferuje ubezpieczenie zdrowia psychicznego. Jeśli masz trudności ze znalezieniem dostawcy w swojej sieci, który wydaje się odpowiedni, w całym kraju istnieją niedrogie świadczenia z zakresu zdrowia psychicznego.

Dobrym początkiem może być sprawdzenie lokalnych, niedrogich klinik, programów zdrowia psychicznego na pobliskich uniwersytetach, a także skontaktowanie się z terapeutą w celu uzyskania skierowań. 

Radzenie sobie z zaburzeniem schizoafektywnym typu dwubiegunowego

Życie z zaburzeniem schizoafektywnym typu dwubiegunowego może być bardzo samotne i frustrujące. Ze względu na stygmatyzację zdrowia psychicznego i trudności w wyborze opcji leczenia, nierzadko zdarza się poczucie beznadziei.

Znalezienie wsparcia u osób z tym zaburzeniem jest równie ważne. Terapia grupowa lub grupy wsparcia to miejsca, w których możesz nawiązać kontakt z innymi, którzy rozumieją, czego doświadczasz.

Takie grupy stają się coraz bardziej dostępne dzięki rozwojowi telezdrowia . Poproszenie swojego dostawcy usług zdrowia psychicznego o pomoc w sortowaniu skierowań to świetny sposób na rozpoczęcie.

Słowo od Verywell

Nigdy nie jesteś sam. Jeśli doświadczasz kryzysu psychiatrycznego, skontaktuj się natychmiast z lokalnym oddziałem ratunkowym. Ostatnie przypomnienie: Uzdrowienie jest możliwe. Zaufaj tej prawdzie.