Jak radzić sobie z przewlekłym bólem, aby poprawić zdrowie psychiczne

W świecie medycyny ból — sposób, w jaki ciało mówi nam, że coś może być nie tak — jest klasyfikowany jako ostry lub przewlekły. Podczas gdy ostry ból ma tendencję do bycia silnym, ale przejściowym, przewlekły ból może mieć różną intensywność i utrzymywać się przez długi czas. Czasami przewlekły ból jest objawem długotrwałej choroby, ale w niektórych przypadkach trudno jest zidentyfikować konkretną przyczynę.

Przewlekły ból można leczyć za pomocą leków na receptę i dostępnych bez recepty, ale w najnowszym numerze czasopisma Psychological Science in the Public Interest ( PSPI ) przyjrzano się bliżej temu, w jaki sposób interwencje psychologiczne mogą stać się częścią planu leczenia.  

„Przez ostatnie 16 lat nigdy nie spotkałem się z przypadkiem przewlekłego bólu, który byłby tylko fizyczny” – mówi konsultant ds. zdrowia holistycznego z Los Angeles w Kalifornii, Peter Bedard , który ma tytuł magistra w zakresie studiów nad świadomością i rozległe szkolenie w zakresie hipnoterapii i alternatywnego zdrowia. Z doświadczenia Bedarda wynika, że ​​każda rana ma komponent psychiczny, fizyczny i duchowy/energetyczny. 

Terapie psychologiczne w leczeniu bólu 

Jak twierdzi Susan Epstein , licencjonowana pracownica socjalna, która prowadzi dla swoich klientów warsztaty na temat przewlekłego bólu,
medycyna zachodnia od dawna traktuje umysł i ciało jako odrębne byty .

„Lekarze często szukają mechanicznych/fizycznych wyjaśnień i sposobów leczenia bólu, podczas gdy prawdziwe odpowiedzi leżą w błędnych sygnałach z mózgu z powodu czynników psychologicznych, emocjonalnych, środowiskowych, a nawet żywieniowych” – wyjaśnia Epstein. „Coraz bardziej uznaje się, że umysł-ciało to złożony, wzajemnie powiązany organizm i że holistyczne podejście może przynieść ulgę tam, gdzie zawiodły operacje lub leki”.

Badania PSPI wskazują na wiele skutecznych metod leczenia przewlekłego bólu bez konieczności interwencji medycznej. Terapie psychologiczne zaliczają się do najlepszych opcji pod względem łagodzenia bólu i poprawy zarówno zdrowia fizycznego, jak i samopoczucia emocjonalnego, w tym terapia poznawczo-behawioralna (CBT) i biofeedback. 

„CBT to forma psychoterapii, która koncentruje się na myślach (poznaniu) i zachowaniach (działaniach) danej osoby, które są źródłem jej problemu” – wyjaśnia psycholog Sheila Forman , dr. Na przykład ktoś może powiedzieć: „Ten ból nigdy nie ustąpi – jaki jest sens kolejnej wizyty u lekarza?” 

W takim przypadku terapeuta CBT pomógłby tej osobie zidentyfikować wzorce negatywności osadzone w tych myślach, mając na celu ich zmianę w sposób, który doprowadziłby do zdrowszego sposobu myślenia i reagowania na ból. Na przykład, mogą zmienić narrację na coś w rodzaju: „Ten ból pojawia się i znika, a kiedy idę do lekarza; ona pomaga mi uzyskać ulgę”.

Biofeedback polega na użyciu czujników do monitorowania fizjologicznych reakcji pacjentów na stres i ból, takich jak przyspieszone tętno i napięcie mięśni, a następnie uczeniu ich, jak zyskać kontrolę nad tymi reakcjami. „Ta forma terapii jest przydatna, ponieważ stres nasila ból, więc nauka radzenia sobie ze stresem może pomóc w radzeniu sobie z bólem” – mówi Forman. 

Klienci mogą również używać skal, aby przypisać obiektywne pomiary do bardzo subiektywnego doświadczenia. „Jeśli poprosisz kogoś o ocenę swojego bólu w skali od 1 do 10, da mu to pewne poczucie perspektywy bólu i może pomóc mu tolerować doświadczenie, ponieważ wie, że intensywność się zmienia” – mówi Epstein.

Inne terapie psychologiczne stosowane w leczeniu przewlekłego bólu obejmują psychoterapię wspomagającą, ćwiczenia oddechowe, hipnozę prowadzoną przez przeszkolonego lekarza oraz medytację uważności .

Przewlekły ból kontra żałoba

Eksperci zgadzają się, że przewlekły ból jest porównywalny do żalu. „Podobnie jak żal, przewlekły ból prosi nas o rozwój, wybaczenie, ekspansję i naukę” — mówi Bedard. „Przewlekły ból — tak naprawdę każdy ból — jest powołaniem do rozwoju i stania się najlepszą wersją siebie. Radykalna akceptacja i wzięcie odpowiedzialności za ból pozwala na akceptację”.

Forman dodaje, że przewlekły ból sam w sobie może prowadzić do pewnego rodzaju żalu. „Osoby cierpiące na przewlekły ból doświadczają poczucia straty” – wyjaśnia. „Może to prowadzić do niemożności uczestniczenia w zajęciach, wykonywania znaczącej pracy i utrzymywania relacji. Wszystko to są straty — a straty należy opłakiwać”.

Kiedy przeżywamy żałobę, przechodzimy przez różne fazy , kończąc na akceptacji. „Nie podoba nam się, że straciliśmy coś lub kogoś, ale akceptujemy stratę i uczymy się z nią żyć” — mówi Forman. „Klienci cierpiący na ból nie chcą cierpieć, nie chcą strat, które są przyczyną ich bólu. Ale kiedy pozwalają sobie na żałobę po stracie, którą przynosi ból, stwarzają możliwość szczęśliwszej i satysfakcjonującej przyszłości”. 

Kiedy Forman pracuje z klientami z przewlekłym bólem, zazwyczaj sugeruje kilka różnych strategii radzenia sobie. Pierwszą z nich jest medytacja uważności, aby nauczyć osobę, jak używać oddechu, aby mieć inną relację z bólem. Forman jest również zwolenniczką grup wsparcia dla osób z przewlekłym bólem. „Możliwość rozmowy z innymi osobami, które są w podobnej sytuacji, może być bardzo pomocna” – mówi. 

Jej trzecia sugestia to znalezienie sposobów na to, by bardziej cieszyć się życiem. „Kiedy skupiamy się na bólu, pogarszamy go” – wyjaśnia. „Budując przyjemne życie, możesz odwrócić uwagę od swojego bólu. Znalezienie hobby lub zainteresowania, które odciągnie myśli od bólu, jest również cenne. Jeśli nic innego, daje ci coś innego do myślenia!”