GARO / Getty Images
Zamknij ten odtwarzacz wideo
Lit jest przepisywany jako stabilizator nastroju dla osób z chorobą afektywną dwubiegunową. Pomaga kontrolować manię, hipomanię , depresję i psychozę związaną z tą chorobą.
Lit jest naturalnie występującym pierwiastkiem, który pod koniec XIX wieku okazał się mieć właściwości stabilizujące nastrój. Pierwszy artykuł na temat stosowania litu w leczeniu tego, co wówczas nazywano depresją maniakalną, opublikowano w 1949 roku. FDA zatwierdziła lit w 1970 roku. Nawet teraz konkretny sposób, w jaki lit pomaga osobom z chorobą afektywną dwubiegunową, jest złożony i nie do końca poznany.
Spis treści
Kiedy przepisuje się lit?
Ten lek jest formalnie zatwierdzony do leczenia epizodów maniakalnych choroby afektywnej dwubiegunowej, gdy pojawiają się takie objawy jak megalomania , gonitwa myśli, hiperseksualność, urojenia , halucynacje i zmniejszona potrzeba snu. Wykazano jednak, że pomaga również w przypadku objawów depresyjnych , cech psychotycznych i epizodów mieszanych.
Niektóre badania wykazały, że lit może być również przydatny w leczeniu depresji jednobiegunowej (depresji bez manii, występującej w chorobie afektywnej dwubiegunowej), gdy jest stosowany w skojarzeniu z jednym lub kilkoma innymi lekami przeciwdepresyjnymi, dlatego lekarze czasami przepisują go również w tym celu.
Przeciwwskazania
Lit może uszkodzić nerki, szczególnie przy długotrwałym stosowaniu. Wszyscy pacjenci powinni przejść badania przesiewowe w kierunku problemów z nerkami przed rozpoczęciem stosowania litu, a także powinni przechodzić regularne badania przesiewowe w trakcie jego przyjmowania.
Jeśli w początkowym badaniu wykryto poważne problemy z nerkami, lit należy przepisać tylko z dużą ostrożnością i pod ścisłym nadzorem. Jeśli problemy z nerkami rozwiną się później, lekarz może rozważyć przerwanie podawania litu, ponieważ możliwe jest odwrócenie uszkodzeń po zaprzestaniu przyjmowania leku.
Istnieje kilka schorzeń i okoliczności medycznych, w których należy zachować szczególną ostrożność przy przepisywaniu litu:
- Stosowanie inhibitora ACE
- Stosowanie leków moczopędnych
- Ciężkie odwodnienie; zaburzenia gospodarki sodowo-elektrolitowej
- Znaczna choroba serca lub naczyń
Wczesne badania wskazują, że lit może być również bezpieczny i skuteczny w leczeniu objawów choroby afektywnej dwubiegunowej u dzieci i młodzieży.
Ostrzeżenia dotyczące litu
Istnieje kilka ważnych ostrzeżeń dla osób przyjmujących lit. Należą do nich:
- Poziom litu we krwi musi być regularnie monitorowany. Ten lek może być toksyczny, jeśli poziom pierwiastka we krwi stanie się zbyt wysoki. Objawy przedawkowania obejmują biegunkę, wymioty, drżenie, łagodne problemy z chodzeniem, senność lub osłabienie mięśni. Zgłoś którykolwiek z tych objawów natychmiast lekarzowi.
- Jeśli będziesz poddany znieczuleniu — na przykład w związku z operacją — upewnij się, że lekarze wiedzą, że przyjmujesz lit.
- Wiadomo, że lit powoduje wrodzone upośledzenia, a ryzyko wzrasta, jeśli jednocześnie przyjmuje się inny stabilizator nastroju (taki jak karbamazepina). Jeśli jesteś w wieku rozrodczym, jesteś w ciąży lub zajdziesz w ciążę podczas przyjmowania litu, omów to ze swoim lekarzem. Lit jest wydzielany z mlekiem matki, dlatego kobietom zaleca się, aby nie karmiły piersią niemowląt podczas przyjmowania tego leku.
- Przyjmowanie litu w przypadku choroby afektywnej dwubiegunowej może powodować stan zwany moczówką prostą litowo-nerkową (NDI). Jest to rzadka choroba, w której nerki nie są w stanie recyrkulować wody, co prowadzi do nadmiernego oddawania moczu. Jeśli zauważysz, że jesteś bardzo spragniony i oddajesz mocz zbyt często, natychmiast skontaktuj się z lekarzem, aby zgłosić objawy.
Środki ostrożności
Należy również pamiętać o następujących środkach ostrożności:
- Lit może powodować niedoczynność tarczycy i nadczynność przytarczyc. Lekarz powinien okresowo sprawdzać poziom wapnia we krwi, ponieważ ma on związek z pracą przytarczyc, a także z niedoczynnością tarczycy.
- Upewnij się, że utrzymujesz normalną podaż płynów i soli podczas przyjmowania litu. Odwodnienie lub niski poziom sodu we krwi może być niebezpieczny.
- Długotrwałe pocenie się, biegunka lub wysoka gorączka mogą powodować zmniejszenie tolerancji na lit i mogą wymagać leczenia. Skonsultuj się z lekarzem, jeśli masz którykolwiek z tych objawów.
Leki, których należy unikać podczas przyjmowania litu
Istnieje długa lista leków , które mogą wchodzić w negatywne interakcje z litem lub zwiększać ryzyko wystąpienia skutków ubocznych. Niektóre leki, które są powszechnie przepisywane na chorobę afektywną dwubiegunową, należą do tej kategorii. Należą do nich:
- Blokery kanałów wapniowych (interakcja może być poważna)
- Celexa (citalopram)
- Klozapina (Clozaril)
- Cymbalta (duloksetyna)
- Lexapro (escitalopram)
- Luvox (fluwoksamina)
- Paxil (paroksetyna)
- Prozac (fluoksetyna) (wymaga ścisłego monitorowania przez lekarza)
- Risperdal (risperidon)
- Tegretol (karbamazepina) (interakcja może być poważna)
- Zoloft (sertralina)
- Zyprexa (olanzapina)
Osoby przyjmujące lit powinny również unikać regularnego przyjmowania NLPZ (niesteroidowych leków przeciwzapalnych, takich jak ibuprofen), leków moczopędnych, takich jak HCTZ (stosowanych w nadciśnieniu) i furosemid (w niewydolności serca), a także inhibitorów ACE (obniżających ciśnienie krwi). Ponadto tetracykliny mogą zwiększać stężenie leku we krwi, podczas gdy stosowanie dużych ilości kofeiny może wręcz zmniejszać stężenie leku we krwi.
Skutki uboczne litu
Najczęstsze działania niepożądane litu , które mogą ustąpić po pierwszym użyciu, to:
- Zwiększona częstotliwość oddawania moczu lub utrata kontroli nad pęcherzem
- Zwiększone pragnienie
- Łagodne nudności
- Lekkie drżenie rąk
Z czasem często obserwuje się także przybieranie na wadze.