Risperdal (Risperidon) Efekty uboczne: Częste i rzadkie

Risperdal (risperidon) to atypowy lek przeciwpsychotyczny zatwierdzony przez amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków (FDA) do leczenia schizofrenii, manii z chorobą afektywną dwubiegunową typu I oraz drażliwości u dzieci i młodzieży z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Jeśli przepisano Ci ten lek, ważne jest, abyś był świadomy potencjalnych skutków ubocznych przed rozpoczęciem leczenia.

Przegląd Risperidonu

Risperdal to nazwa handlowa leku generycznego risperidonu. Pod tą nazwą lek ten jest dostępny w kilku formach: tabletek doustnych, roztworów płynnych lub zawiesiny do wstrzykiwań.

Doustna dawka risperidonu wynosi zazwyczaj od 1 mg do 6 mg na dobę, a dawka wstrzykiwana wynosi od 12,5 mg do 50 mg na dobę. W większości przypadków pacjenci zaczynają od małej dawki, którą stopniowo zwiększają, aż do uzyskania pożądanych efektów terapeutycznych.

Kilka właściwości Risperdalu może prowadzić do skutków ubocznych. Ponieważ jest on na przykład przeciwhistaminowy, może działać uspokajająco. Jako bloker alfa-adrenergiczny może zakłócać działanie hormonów regulujących przepływ krwi i ciśnienie krwi.

Risperidon ma również działanie antycholinergiczne , które zmienia funkcję mięśni gładkich. Są to mięśnie, z których zbudowane są narządy wewnętrzne.

Częste działania niepożądane Risperdalu

Najczęstsze działania niepożądane leku Risperdal, zgłaszane w ponad 10% badań klinicznych z udziałem tego leku, obejmowały:

• Ból lub dyskomfort brzucha
• Lęk
• Zaparcie
• Kaszel
• Zawrót głowy
• Senność lub ospałość
• Suchość w ustach
• Nadmierne wydzielanie śliny
• Zmęczenie
• Gorączka
• Zwiększony apetyt
• Mimowolne skurcze mięśni
• Zatkany nos, katar i kichanie
• Nudności i wymioty
• Wysypka
• Drżenie lub powolne, sztywne ruchy
• Zakażenie górnych dróg oddechowych
• Nietrzymanie moczu

Pozapiramidowe skutki uboczne risperidonu

Działania niepożądane o charakterze pozapiramidowym (EPS) mogą wystąpić u co czwartej osoby przyjmującej risperidon, jednak w większości przypadków mają one stosunkowo łagodny przebieg. Działania niepożądane te dotyczą ośrodkowego układu nerwowego i powodują problemy z poruszaniem się.

Poza wcześniejszą historią EPS nie ma sposobu, aby wiedzieć z góry, czy doświadczysz tych efektów. Istnieje kilka rodzajów EPS, które są związane z atypowym stosowaniem leków przeciwpsychotycznych, wraz z kilkoma czynnikami, które mogą mieć wpływ na poziom ryzyka.

Rodzaje EPS

u jednej na pięć osób przyjmujących atypowe leki przeciwpsychotyczne, takie jak risperidon , występuje rodzaj EPS zwany dyskinezą późną.5 To potencjalnie nieodwracalne zaburzenie charakteryzuje się mimowolnymi i powtarzającymi się ruchami, w tym ruchów twarzy, ust, języka, ramion lub nóg.

Inne rodzaje EPS, które mogą wystąpić podczas stosowania leków przeciwpsychotycznych, obejmują:

• Akatyzja : uczucie wewnętrznego niepokoju i niemożność pozostania w bezruchu, często nazywane „syndromem królika”
• Akinezja : utrata lub upośledzenie ruchów dowolnych
• Reakcje dystoniczne : okresowe i mimowolne skurcze mięśni twarzy, szyi, tułowia, miednicy i kończyn
• Parkinsonizm : grupa zaburzeń neurologicznych, które powodują problemy z poruszaniem się podobne do choroby Parkinsona , w tym drżenie, spowolnienie ruchów i sztywność

Czynniki ryzyka

Jeśli przyjmujesz dużą dawkę risperidonu, prawdopodobieństwo wystąpienia EPS wydaje się wzrastać. Na przykład, jedno ośmiotygodniowe badanie wykazało, że 15% osób przyjmujących 2 miligramy Risperdalu doświadczyło parkinsonizmu w porównaniu do 31% osób przyjmujących 16 miligramów tego leku.

Jeśli przyjmujesz ten lek przez dłuższy czas, ryzyko wystąpienia EPS może również wzrosnąć. Ważne jest jednak, aby wiedzieć, że chociaż rzadko, nadal możesz rozwinąć EPS, przyjmując Risperdal w mniejszych dawkach lub przez krótki okres.

Rzadkie, ale poważne skutki uboczne Risperdalu

W rzadkich przypadkach narażenie na atypowe leki przeciwpsychotyczne może skutkować potencjalnie zagrażającą życiu reakcją. Oto kilka, na które należy zwrócić uwagę.

Zespół złośliwy neuroleptyczny

Zespół złośliwego neuroleptyku (ZNMS) to schorzenie występujące u 0,01% do 0,02% osób przyjmujących leki przeciwpsychotyczne , charakteryzujące się następującymi objawami:

• Zmieniony stan psychiczny
• Wysokie ciśnienie krwi lub wahania ciśnienia krwi
• Wysoka gorączka (powyżej 100,4 F)
• Utrata kontroli nad pęcherzem
• Sztywność mięśni
• Nadmierne pocenie się
• Problem z oddychaniem
• Napady padaczkowe
• Tachykardia (szybkie bicie serca)

Jeśli wystąpi NMS, objawy pojawiają się zazwyczaj w ciągu dwóch tygodni od rozpoczęcia przyjmowania leku. Czynniki, które wydają się zwiększać ryzyko wystąpienia NMS, obejmują wyczerpanie, odwodnienie i niedożywienie, przy czym najczęściej dotykają młodych dorosłych mężczyzn i osoby z organicznymi zespołami mózgowymi lub niepełnosprawnością intelektualną.

Dodatkowe poważne skutki uboczne

Inne rzadkie, ale potencjalnie zagrażające życiu działania niepożądane, które mogą wystąpić po zastosowaniu leku Risperdal, obejmują:

• Kwasica ketonowa cukrzycowa (niebezpieczne nagromadzenie kwasów we krwi)
• Zapalenie trzustki
• Zatorowość płucna (tworzenie się skrzepu krwi w płucach)
• Napady padaczkowe
• Udar
• Nagła śmierć sercowa
• Próby samobójcze

U pacjentów w podeszłym wieku z psychozą związaną z demencją ryzyko zgonu jest wyższe w przypadku przyjmowania leków przeciwpsychotycznych — 4,5% w porównaniu z 2,6% u osób przyjmujących placebo lub lek pozorowany. Risperdal nie jest zatwierdzony jako lek w leczeniu tego schorzenia, dlatego nie należy go przyjmować w tym celu.