Mania dysforyczna w chorobie afektywnej dwubiegunowej

Mania dysforyczna to termin, który był używany w przeszłości na określenie tego, co obecnie nazywamy epizodem o mieszanych cechach , chociaż niektórzy specjaliści ds. zdrowia mogą nadal używać tego terminu. Około 40 procent osób, u których zdiagnozowano chorobę afektywną dwubiegunową, doświadcza epizodów o mieszanych cechach.  

Zrozumieć dysforię

Dysforia to słowo, które często pojawia się w literaturze opisującej chorobę afektywną dwubiegunową .  Z definicji dysforia to głęboki stan niepokoju lub ogólnego niezadowolenia z życia. Z klinicznego punktu widzenia dysforia sugeruje poważny epizod depresyjny, któremu towarzyszy psychoza maniakalna (utrata zewnętrznej rzeczywistości). Jako taka nie jest uważana za rozsądną reakcję na zdarzenie lub bodziec, ale raczej za cechę ciągle zmieniającego się cyklu nastrojów , który może prowadzić, często niewytłumaczalnie, do głębokich epizodów dysfunkcji emocjonalnej.

Dysforia nie jest związana tylko z chorobą afektywną dwubiegunową, jest związana z innymi zaburzeniami psychicznymi i niepsychiatrycznymi. Mogą to być schizofrenia, dysforia płciowa, używanie narkotyków, a nawet cykle przedmiesiączkowe ( zaburzenie dysforyczne przedmiesiączkowe ).

Diagnoza

Mania dysforyczna to termin, którego nie używamy często w dzisiejszych czasach, ale może pomóc wyjaśnić, w jaki sposób dysforia odnosi się do choroby afektywnej dwubiegunowej. W tym przypadku osoba z chorobą afektywną dwubiegunową może jednocześnie wykazywać objawy manii i depresji. Obecnie opisuje się to jako mieszaną cechę choroby afektywnej dwubiegunowej.

Osoby z manią dysforyczną lub cechami mieszanymi doświadczają co najmniej trzech objawów manii z epizodem depresyjnym lub co najmniej trzech objawów depresji z epizodem maniakalnym lub hipomaniakalnym. Objawy mogą być bardzo różne, ale ostatecznie charakteryzują się sprzecznością w działaniu i stanie ,  np. osoba jest gorączkowa i głośna, nawet jeśli jest wyczerpana emocjonalnie i przygnębiona.

Gdy te zakresy objawów występują jednocześnie, stan można ogólnie opisać jako dysforyczny, czyli to, co obecnie nazywamy epizodem maniakalnym lub hipomaniakalnym z objawami mieszanymi, albo epizodem depresyjnym z objawami mieszanymi. 

Opcje leczenia

Ważne jest, aby pamiętać, przede wszystkim, że dysforia nie jest stanem. Jest objawem w taki sam sposób, w jaki euforia (intensywne uczucia szczęścia lub dobrego samopoczucia) jest objawem. Jako takie, nie „leczy się” dysforii per se, ale stan leżący u jej podstaw.

Mając to na uwadze, epizody dysforyczne/mieszane są często trudne do leczenia, ponieważ większość leków stosowanych w leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej leczy albo depresję, albo manię, a nie oba te stany.  Leki przeciwpsychotyczne stosowane samodzielnie lub w połączeniu z litem lub lekami przeciwdrgawkowymi mogą być skuteczne, ale znalezienie odpowiedniej kombinacji może zająć trochę czasu. Często leczenie jest procesem prób i błędów.

Gdy dysforia występuje w połączeniu z epizodem mieszanym, ryzyko samobójstwa uważa się za wysokie.  U osób mających myśli samobójcze lub tych, których zachowanie jest nieprzewidywalne i nasilone, konieczna może być hospitalizacja.

Leczenie jest niezbędne

Mania dysforyczna to poważne zaburzenie, które wymaga natychmiastowego i stałego leczenia i wsparcia. Jeśli Ty lub ktoś Ci bliski doświadczacie objawów mieszanego epizodu dwubiegunowego, poszukajcie pomocy tak szybko, jak to możliwe. Wczesna interwencja jest często kluczem do sukcesu leczenia.