Międzynarodowy Dzień Świadomości Przedawkowania ma znaczenie

Międzynarodowy Dzień Świadomości Przedawkowania został po raz pierwszy obchodzony w 2001 r. przez pracownika socjalnego, Sally J. Finn w Melbourne w Australii. Od 2012 r. to międzynarodowe wydarzenie jest koordynowane przez Penington Institute.

Dwadzieścia lat później Międzynarodowy Dzień Świadomości Przedawkowania obchodzony jest na całym świecie, w takich miastach jak Kisumu w Kenii, Glasgow w Szkocji, Pune w Indiach i San Juan w Portoryko.

Dzieląc się osobistymi historiami o skutkach przedawkowania bez żadnej stygmatyzacji, osoby i organizacje spotykają się, aby zająć się tym palącym problemem.

Według Centrów Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) , od 1999 roku z powodu przedawkowania zmarło niestety ponad 932 000 osób.

Aby zarządzać ryzykiem przedawkowania, wiele osób i organizacji pracuje nad podniesieniem świadomości w swoich społecznościach na temat tego, jak lepiej wspierać osoby poruszające się w kwestiach zdrowia związanego z używaniem substancji. Niniejszy artykuł jest świadectwem ich historii i wysiłków.

Rzecznik po przedawkowaniu jej syna

Kim Lacey mieszka w San Luis Obispo, tradycyjnym regionie ludu Salinan, w kolonialnej części Atascadero w Kalifornii, gdzie w zeszłym roku zorganizowała wydarzenie SLO Overdose Awareness Day.

Chociaż Lacey nie mogła zorganizować wydarzenia w 2020 r. z powodu pandemii, chciała być bezpieczna. „W 2021 r. przenieśliśmy wydarzenie z naszej lokalizacji w pomieszczeniu na zewnątrz, co wydaje się być pozytywnym posunięciem” – mówi. 

Zazwyczaj lokalne wydarzenie mające na celu podniesienie świadomości na temat przedawkowań jest koordynowane w taki sposób, aby obejmowało targi zasobów, w których uczestniczy kilkanaście lokalnych organizacji, bezpłatne szkolenie i dystrybucję programu NARCAN, zajęcia plastyczne, takie jak malowanie naskalne upamiętniające lub oddające hołd osobom dotkniętym przedawkowaniem, panele dyskusyjne dzielące się doświadczeniami, ceremonię zapalania świec, wymianę strzykawek itp.

Lacey wyjaśnia: „Przedawkowanie nie dyskryminuje i może się zdarzyć wszystkim ludziom (rasa, wiek, dochód, a także niezależnie od problemu z uzależnieniem). Martwi ludzie nie mają szans na wyzdrowienie i pozytywne zmiany w swoim życiu. Problem się pogarsza, a nie poprawia i nadszedł czas, aby wypróbować nowe sposoby rozwiązania tego narastającego problemu”.

Strata ma ogromny wpływ na bliskich tych, którzy nie przeżyli przedawkowania, jak Lacey wie ze śmierci własnego syna. „Zakończenie stygmatyzacji ułatwia osobom z problemami z używaniem substancji, a także dotkniętym tym rodzinom i przyjaciołom szukanie pomocy i zaprzestanie odczuwania samotności” – mówi.

Rozwiązywanie problemu ryzyka przedawkowania w Illinois

Deb Beckmann, MA , specjalistka ds. zdrowia społecznego III stopnia w Take Action Coalition w hrabstwie Clinton, mówi, że wygłaszała przemówienia w społecznościach, rozmawiając z firmami i szkołami. 

Beckmann zauważa, że ​​wysyłają masowe e-maile, aby dotrzeć do różnych segmentów społeczności. „Opracowaliśmy materiały na temat lokalnych zasobów, informacji o redukcji stygmatyzacji, jak rozpoznać przedawkowanie opioidów itp.”, mówi.

Rozpoczynając pracę w 2021 r., kiedy kontakt twarzą w twarz nie był dozwolony, Beckman poświęciła czas na publikowanie w mediach społecznościowych, wysyłanie e-maili i uczestnictwo w spotkaniach Zoom. „Przedawkowanie można zapobiec” – mówi. 

Beckmann podkreśla: „Miej pod ręką NARCAN. Każde miejsce z publiczną toaletą powinno mieć [Naloxon] i przeszkolonych w jego stosowaniu pracowników. Ponadto — nie używaj go sam. Na koniec porozmawiaj ze swoimi dziećmi o substancjach. Możesz nie uważać, że jest w twojej społeczności, ale to byłoby w błędzie”. 

Ponieważ stygmatyzacja związana ze zdrowiem związanym z używaniem substancji powstrzymuje wiele osób przed szukaniem pomocy, Beckmann ma nadzieję, że inni zachowają otwarty umysł. „Bądźcie empatyczni i nie oceniajcie ludzi za ich używanie substancji . Celebrujcie tych, którym się udało i którzy utrzymali zdrowienie” – mówi.

Wspieranie rdzennej młodzieży na Alasce

Jak mówi zastępca dyrektora ds. usług młodzieżowych w Fairbanks Native Association na Alasce, Linda Setterberg, MA : „Nasze usługi były kontynuowane przez całą pandemię i rozszerzyliśmy usługi kryzysowe. Mamy kilka możliwości dotarcia do społeczności i jest ich coraz więcej”.

Dzięki działalności informacyjno-szkoleniowej, usługom detoksykacyjnym i możliwościom nawiązywania kontaktów ze społecznością Fairbanks Native Association oferuje programy leczenia ambulatoryjnego i stacjonarnego dla młodzieży powyżej 12. roku życia.

Setterberg zauważa, że ​​ich praca ewoluowała pod względem tego, w jaki sposób zaspokaja potrzeby społeczności tubylczych w zakresie zarządzania ryzykiem przedawkowania opioidów i fentanylu. „Chcemy, aby wszyscy mieli dostęp do pasków testowych NARCAN i fentanylu oraz wiedzieli, jak je zdobyć i używać” – mówi. 

Dekonstrukcja działania uzależnienia

Neurobiolog i kliniczny pracownik socjalny Renetta Weaver, LCSW-C , mówi: „ Uzależnienie jest nieuleczalną chorobą mózgu, ale wielu z nas nadal postrzega je jako wybór behawioralny. Postrzeganie go [w ten sposób] może mieć wpływ na nasze zdrowie psychiczne”.

Weaver wyjaśnia: „Kiedy zmieniamy sposób patrzenia na rzeczy, rzeczy, na które patrzymy, zmieniają się. Jeśli czujesz się winny i zastanawiasz się, co mogłeś powiedzieć lub zrobić inaczej [w kwestii przedawkowania], przypomnij sobie trzy C. Nie spowodowałeś tego, nie możesz tego wyleczyć i nie możesz tego kontrolować”. 

W ten sposób Weaver zauważa, że ​​istnieją sposoby na wsparcie osoby, która jest narażona na przedawkowanie, ale może to wyglądać inaczej, niż sobie wyobrażamy. „Chciałabym, żeby społeczeństwo wiedziało, że komórki mózgowe, które się łączą, odpalają się razem” – mówi.

Weaver podkreśla: „Kiedy angażujemy się w substancję i/lub proces, który nas rozświetla, zmienia to mózg i utrudnia mózgowi i naszemu układowi nerwowemu powrót do dobrego samopoczucia lub lepszego niż dobre bez ponownego angażowania się w tę samą aktywność. Przedawkowanie jest zazwyczaj przypadkowym produktem ubocznym próby osiągnięcia tego lepszego niż dobre samopoczucia”. 

Wykonując tę ​​pracę przez ponad dekadę, Weaver zauważa, że ​​pogodziła się z zasadą poddania się. „Czasami możemy się frustrować, ponieważ myślimy, że wiemy, co jest najlepsze dla innych. Kiedy ktoś się zmienia, musi to być jego wybór, w jego czasie i na jego warunkach. Akceptacja tego może przynieść nam wewnętrzny spokój” – mówi. 

Pozostawienie przestrzeni dla żalu

MaryBeth Moore Zocco mieszka w Davenport na Florydzie i założyła The FRoM Project Inc. (Forever Ryan’s Mom), po tym jak jej najmłodszy syn Ryan zmarł w wieku 25 lat z powodu przedawkowania
fentanylu .

Choć jest tylko jedną osobą, Zocco co miesiąc wysyła setki ręcznie robionych kartek na całym świecie rodzicom, którzy stracili dziecko z powodu przedawkowania. „Dzielimy się twarzami naszych bliskich, którzy odeszli zbyt wcześnie” – mówi.

W swojej pracy Zocco zbiera przydatne informacje na temat przedawkowania, którymi dzieli się z różnymi grupami online i twarzą w twarz. „[Do nich] należą grupy wsparcia dla pogrążonych w żałobie rodziców dziecka, które straciło dziecko z powodu przedawkowania, grupy, które [podnoszą] świadomość na temat przedawkowania, lokalne agencje i inne” – mówi.

Zocco zapewnia nawet przestrzeń online, w której bliscy mogą dzielić się zdjęciami osób, które nie żyją już po przedawkowaniu. „Wiele [rodzin] znalazło drogę do The FRoM Project Inc. na Facebooku” – mówi.

Ponieważ wiele osób straciło życie z powodu przedawkowania podczas pandemii COVID-19, Zocco zauważa, że ​​więcej bliskich osób szukało wsparcia podczas pandemii. „Chcę, żeby społeczeństwo wiedziało, że to może się przydarzyć każdemu! Nikt nie jest bezpieczny! Nie mów NIE MOJE DZIECKO” – mówi.

Usługi wsparcia rówieśniczego mogą pomóc

Jak mówi koordynatorka Chain Breakers Women’s Addiction Group i superwizorka specjalistów ds. wsparcia w powrocie do zdrowia w Potomac Highlands Guild, Heather R. Bergdall, BA, NCPRSS, CPRC , „Łączymy osoby [z] zaburzeniami związanymi z używaniem substancji psychoaktywnych z niezbędnymi zasobami, takimi jak specjalistyczne usługi wsparcia w powrocie do zdrowia w grupie rówieśniczej, edukacja, NARCAN i paski testowe na obecność fentanylu ”.

Bergdall zauważa, że ​​pandemia wpłynęła na i tak trudną pracę, jaką wykonuje jej organizacja. „Zdecydowanie utrudniło nam to zadanie, [ponieważ] w tym czasie wzrosło użycie i przedawkowanie” – mówi.

Bergdall wyjaśnia, że ​​zamknięcie programów w czasie pandemii utrudniło osobom wracającym do zdrowia korzystanie ze wsparcia w postaci spotkań dla osób wracających do zdrowia i osobistych usług PRSS podczas pandemii COVID-19. 

Jako osoba, która od 8 lat leczy się z 16-letniego uzależnienia, Bergdall jest pasjonatką leczenia. „Wiele czynników może wywołać przedawkowanie, może się to zdarzyć każdemu. Wsparcie społeczności jest bardzo ważne, aby dokonać zmiany lub wywrzeć wpływ”, mówi.

Często obniżona jakość życia

Specjalista od uzależnień i psychiatra z  Mindpath Health , Dean Drosnes, MD , mówi: „Przedawkowanie członka rodziny jest ogromnym stresorem. Można zapytać: „Czy to był wypadek? Celowe? Czy przeżyją? Czy to się powtórzy? Co mogę lub powinienem zrobić?”

Dr Drosnes wyjaśnia: „Niepokój, zmartwienie, pragnienie pilnego rozwiązania problemu używania substancji i inne obawy mogą przenikać myśli, gdy członek rodziny przedawkuje. Niezdolność do zrozumienia zdarzenia często prowadzi do tego, co jest znane jako zaburzenie adaptacyjne”.

Dr Drosnes opisuje w ten sposób, że dotknięty chorobą członek rodziny może cierpieć na bezsenność, mieć zaburzenia apetytu, zaburzone codzienne czynności związane z samoopieką, mieć trudności z podejmowaniem decyzji, wahania nastroju itp.

W przypadku problematycznego używania substancji dr Drosnes zaleca życzliwe, pełne miłości i troski podejście. „Konfrontacja często przynosi odwrotny skutek, dlatego konieczne jest łagodniejsze, delikatniejsze podejście, zwłaszcza na początku” — mówi. 

Dr Drosnes podkreśla: „Większość osób, które przedawkowały, przeżywa to z powodu pogorszenia jakości życia. Mogą mieć trwale upośledzone funkcje mózgu, niepełnosprawność fizyczną i mniej możliwości”.

Według dr. Drosesa mogą wystąpić konsekwencje, które powszechnie wpływają na rodziny i przyjaciół w różny, trudny sposób, w przeciwieństwie do żałoby po śmierci bliskiej osoby. „Często rodziny są emocjonalnie zdewastowane i stają w obliczu ciągłej opieki nad osobą” – mówi.