Wat is dyslexie?

Dyslexie is een leerstoornis die vaak wordt gekenmerkt door leesproblemen. Mensen met dyslexie vinden het moeilijk om de letters die ze op de pagina zien te verbinden met de klanken die de letters maken. Als zodanig hebben ze vaak moeite met het mengen van letterklanken om woorden te vormen, en kunnen ze moeite hebben met leren lezen, spellen en vloeiend lezen.

Er zijn echter nog andere kenmerken van dyslexie dan leesmoeilijkheden. Dyslexie kan het voor iemand moeilijk maken om langere tijd over hetzelfde onderwerp te praten, instructies te begrijpen en op te volgen en woorden in de juiste volgorde te herhalen. Het kan het ook lastig maken om ideeën op een georganiseerde manier uit te drukken.

Mensen met dyslexie kunnen moeite hebben met het begrijpen, leren en gebruiken van nieuwe woorden. De symptomen van dyslexie kunnen leiden tot problemen met het opbouwen van zelfvertrouwen en moeite met lezen of spreken met zelfvertrouwen.

Belangrijk is dat mensen met dyslexie geen intelligentie hebben die onder het gemiddelde ligt, maar dat ze gewoon moeite hebben met lezen. Dyslexie is de meest voorkomende leerstoornis en treft 20% van de bevolking.

De meeste mensen krijgen als kind de diagnose dyslexie; met vroege detectie en de juiste ondersteuning kunnen de meeste behandelingen effectief zijn. Toch is dyslexie een levenslange leerstoornis die management en ondersteuning vereist.

Tekenen van dyslexie

Iedereen ervaart dyslexie een beetje anders, maar de belangrijkste tekenen van dyslexie hebben te maken met moeite met het verwerken van letters en hun klanken, het uitspreken van woorden op de pagina en het gemakkelijk en vloeiend lezen. Mensen met dyslexie kunnen ook moeite hebben met schrijven en spreken, of met welke vorm van taalverwerking dan ook.

De manier waarop dyslexie zich manifesteert, verschilt ook afhankelijk van hoe oud je bent. Laten we eens kijken naar veelvoorkomende dyslexiesignalen, per leeftijdscategorie.

Peuter

• Problemen met het leren van de letters van het alfabet
• Moeite met het onthouden en herkennen van rijmpjes, zoals in kinderliedjes
• Herkent de letters in zijn naam niet

Kleuterschool en eerste klas

• Heeft moeite met het uitspreken van eenvoudige woorden zoals “sat” en “tap”
• Heeft moeite met het herkennen van zichtwoorden
• Heeft moeite met het verbinden van letters met hun klanken
• Kan weerstand bieden als het tijd is voor lezen op school

Tweede klas tot en met middelbare school

• Heeft een lager dan gemiddeld leesniveau, ondanks een normaal intelligentieniveau
• Leest met moeite en probeert het lezen te vermijden
• Voelt zich niet op zijn gemak bij het hardop lezen
• Heeft moeite met het uitspreken van onbekende woorden

Volwassenen

• Kan lezen, maar met meer moeite dan de meeste mensen
• Lezen is een langzaam, vermoeiend proces
• Houdt niet van lezen voor zijn plezier

Diagnose van dyslexie

U kunt op elk moment in uw leven een diagnose en behandeling voor dyslexie krijgen. Hoe eerder u echter een diagnose krijgt, hoe gemakkelijker het kan zijn om te behandelen. Meestal worden kinderen die moeite hebben met lezen op de basisschool, beoordeeld op dyslexie. Vaak merken hun ouders of leraren symptomen op die kunnen duiden op dyslexie.

Dyslexie wordt meestal gediagnosticeerd door een erkende onderwijspsycholoog. Er zijn geen bloedtesten of medische evaluaties nodig om dyslexie te diagnosticeren. In plaats daarvan worden evaluatieve tests gebruikt. Deze tests kijken naar iemands vermogen om woorden te decoderen, vloeiend te lezen, te spellen en woorden te herkennen. Schrijf- en spreekvaardigheden kunnen ook worden geëvalueerd.

Voorbeelden van tests die worden gebruikt om dyslexie te diagnosticeren zijn:

• Dynamische indicatoren van basisvaardigheden voor vroege geletterdheid (DIBELS)
• AIMSweb screeningbeoordelingen
• Predictieve beoordeling van lezen (PAR)
• Texas Primary Reading Inventory (TPRI)

Oorzaken van dyslexie

Onderzoekers weten niet zeker wat dyslexie veroorzaakt. Maar veel mensen met dyslexie hebben ook familieleden met dyslexie, en experts geloven dat bepaalde genen betrokken kunnen zijn bij de ontwikkeling van dyslexie. Uit onderzoek is gebleken dat mensen met dyslexie hersenafwijkingen hebben die van invloed kunnen zijn op hun vermogen om letters, woorden en taal te verwerken.

Behandeling voor dyslexie

Er is geen medicatie die dyslexie kan behandelen. In plaats daarvan kunnen mensen met dyslexie baat hebben bij samenwerking met een leerspecialist die hen strategieën kan bieden om hun aandoening te beheren.

Kinderen die naar school gaan, zullen waarschijnlijk een IEP (individueel onderwijsplan) nodig hebben om ervoor te zorgen dat ze de juiste diensten op school krijgen. Ouders zullen vaak samen met schoolfunctionarissen en schoolpersoneel moeten werken om dit plan op te stellen.

Zodra uw kind een IEP heeft, heeft uw kind wettelijk recht op speciale diensten op school. Deze kunnen bestaan ​​uit extra tijd voor examens en huiswerk en instructie van een lees- en dyslexiespecialist. Het is belangrijk om een ​​pleitbezorger te zijn voor de behoeften van uw kind en om samen te werken met de school van uw kind, zodat wat op school wordt onderwezen, ook thuis wordt geïmplementeerd en versterkt.

Omgaan met dyslexie

Als u merkt dat uw kind moeite heeft met lezen, kan dat een emotionele klap in uw gezicht zijn. Bovendien kunt u zich gestrest voelen over de toekomst van uw kind als u erachter komt dat hij of zij dyslexie heeft.

Het krijgen van een diagnose bij uw kind is een belangrijke eerste stap: het betekent dat uw kind nu de hulp krijgt die hij of zij nodig heeft, zodat lezen minder een probleem wordt.

Je kind emotioneel ondersteunen is net zo belangrijk als het bieden van de diensten die ze nodig hebben om hun beperking te beheren . Veel kinderen met dyslexie worstelen met problemen met hun eigenwaarde . Ze vergelijken zichzelf misschien met andere kinderen en vinden het frustrerend en vernederend dat ze niet kunnen bijhouden met hun leeftijdsgenoten.

Uw kind het idee geven dat dyslexie niet zijn of haar schuld is en geen invloed heeft op zijn of haar intelligentie of vermogen om te slagen in het leven, kan bemoedigend zijn. Het kan ook helpen om het zelfvertrouwen van uw kind op te bouwen door andere activiteiten te vinden waar hij of zij goed in is, zoals sport, kunst of technologie.

Als je als volwassene pas ontdekt dat je dyslexie hebt, kun je in het begin veel emoties voelen, waaronder schuld of schaamte . Maar de waarheid is dat je waarschijnlijk je hele leven al moeite hebt met lezen en misschien dacht dat je gewoon niet gemotiveerd genoeg was om het beter te doen.

Als u nog vragen of zorgen hebt over dyslexie, of als u extra ondersteuning nodig hebt, neem dan contact op met uw zorgverlener, een leerdeskundige of een onderwijspsycholoog die gespecialiseerd is in leerstoornissen.