Sluit deze videospeler
Anorexia nervosa is een ernstige en soms dodelijke eetstoornis die 0,3% tot 0,4% van de jonge vrouwen in de Verenigde Staten treft. Adolescenten tussen de 15 en 24 jaar met anorexia hebben 12 keer meer kans om te overlijden vergeleken met leeftijdsgenoten. Omdat de ziekte vaak begint in de tienerjaren en dodelijk kan zijn als deze niet wordt behandeld, is het belangrijk dat ouders de symptomen van anorexia bij tieners kennen.
Inhoudsopgave
Tekenen van anorexia bij tieners
Anorexia nervosa is een eetstoornis waarbij de persoon zich ernstig beperkt in wat hij of zij eet of drinkt. Een persoon met anorexia is vaak ondergewicht, maar blijft zich overgewicht of “dik” voelen. Er is vaak een grote angst om aan te komen, ondanks het feit dat de persoon ondergewicht heeft.
Er zijn veel en uiteenlopende tekenen van anorexia bij tieners, waaronder fysieke en emotionele/gedragsmatige symptomen. Niet alle tieners met anorexia nervosa zijn uitgemergeld. Anorexia nervosa kan ook worden vastgesteld bij personen die onlangs veel gewicht zijn verloren en wat velen als “normaal gewicht” zouden beschouwen.
Lichamelijke symptomen:
- Droge huid of huiduitslag
- Erosie van tandglazuur
- Het koud hebben
- Slechte nagelkwaliteit
- Dunner wordend haar
Emotionele of gedragsmatige signalen:
- Vaak maaltijden met het gezin overslaan en/of honger ontkennen
- Angst tijdens de maaltijden, beweren dat ze al gegeten hebben en/of smoesjes verzinnen om maaltijden te vermijden
- Uitgebreide maaltijden bereiden voor vrienden of familie, maar ze zelden opeten
- Voedsel in kleine stukjes snijden of het rondbewegen zodat het lijkt alsof ze eten
- Het dragen van grote, wijde kleding om hun lichaam te bedekken
- Zich terugtrekken van vrienden en sociale bijeenkomsten overslaan
- Te veel tijd doorbrengen in de sportschool of trainen voor sport
- Klagen over het feit dat ze ‘dik’ zijn of geobsedeerd zijn door ‘gebrekkige’ lichaamsdelen
- Te veel letten op voedingslabels of voortdurend restrictieve diëten proberen (zoals geen koolhydraten of geen vet eten)
- Humeurig, angstig of depressief zijn
- Het ontwikkelen van rituelen met betrekking tot eten (eten in een bepaalde volgorde, overmatig kauwen, etc.)
Gevolgen
Tieners met anorexia nervosa ontzeggen hun lichaam voldoende calorieën en voedingsstoffen, wat kan leiden tot verschillende fysieke gezondheidsproblemen, waaronder:
- Bloedarmoede (ijzertekort)
- Amenorroe: als de anorexiapatiënt een vrouw is, kan het zijn dat ze nooit haar eerste menstruatie krijgt, of dat haar menstruaties stoppen of minder frequent worden.
- Broze botten (osteoporose)
- Verminderd testosteron (bij jongens met eetstoornissen)
- Verminderd schildklierhormoon
- Uitdroging/nierfalen
- Vertraagde fysieke rijping (door een afname van het groeihormoon)
- Droge huid
- Oedeem (zwelling)
- Elektrolytenonevenwicht (wat kan leiden tot aanvallen)
- Maag-darmklachten (opgeblazen gevoel, constipatie)
- Groei van fijn, donsachtig haar over het lichaam (lanugo)
- Haaruitval
- Hartziekte
- Onvruchtbaarheid
- Onregelmatige of abnormaal langzame hartslag
- Flauwvallen
- Lage bloeddruk
- Geheugenverlies/desoriëntatie
- Spierzwakte en spierverlies
- Slechte bloedsomloop
- Zwakte en vermoeidheid
Naast fysieke complicaties is anorexia in verband gebracht met een verscheidenheid aan emotionele en mentale gezondheidsgevolgen, waaronder een laag zelfbeeld. Veel adolescenten met anorexia zijn vaak hardwerkende perfectionisten.
Ondanks het feit dat ze doorgaans goede cijfers halen en uitblinken in naschoolse activiteiten, hebben ze vaak een laag zelfbeeld en een behoefte om de mensen en dingen om hen heen te controleren. Deze persoonlijkheidstrekken kunnen voor de hand liggen of subtiel zijn, maar ze kunnen wijzen op een neiging tot anorexia.
Tieners met anorexia nervosa kunnen ook gelijktijdig psychische stoornissen hebben, waaronder:
- Angststoornissen
- Depressie
- Stoornis in het gebruik van middelen
Als uw kind een eetstoornis heeft, neem dan contact op met de hulplijn van de National Eating Disorders Association (NEDA) op 1-800-931-2237.
Voor meer informatie over geestelijke gezondheid kunt u terecht in onze Nationale Hulplijn Database .
Behandeling voor anorexia bij tieners
Als u vermoedt dat uw tiener een eetstoornis heeft, zoek dan onmiddellijk hulp. Praat met de arts van uw tiener over uw zorgen en bespreek behandelingsopties, die vaak gericht zijn op:
- Herstel het gewicht en de voeding die verloren zijn gegaan door streng diëten en zuiveren
- Behandel alle psychische stoornissen, zoals een verstoord lichaamsbeeld, een laag zelfbeeld en interpersoonlijke of emotionele conflicten
- Bereik langdurige remissie en revalidatie, of volledig herstel
Er bestaat geen universele behandeling, maar er is de afgelopen tien jaar wel veel vooruitgang geboekt in de behandeling van adolescenten met anorexia. De behandeling moet worden begeleid door een arts en een professional in de geestelijke gezondheidszorg die gedurende het hele behandelproces aandacht besteden aan de psychische en fysieke gezondheid van een tiener.
Vroegtijdige interventie vergroot de kans op succesvol herstel van een eetstoornis bij tieners, dus wacht niet om behandeling te zoeken voor uw dierbare. Uw eerste stap kan zijn om contact op te nemen met de huisarts van uw tiener over eetstoornissen, de signalen die u mogelijk opmerkt en mogelijke manieren om te helpen.
Behandeling voor een eetstoornis kan bestaan uit nutritionele revalidatie en psychotherapie, waaronder individuele therapie (adolescent-gerichte therapie), gezinstherapie (systemische gezinstherapie) of zelfs residentiële behandeling. Er zijn geen door de FDA goedgekeurde medicijnen voor de behandeling van anorexia.
Een woord van Verywell
Zorgen voor een tiener met een eetstoornis kan eng en overweldigend zijn, en helaas is er geen gemakkelijke oplossing. Vanwege de ingewikkelde aard van de ziekte is het belangrijk om de hulp in te schakelen van professionals en andere ouders die ervaring hebben met eetstoornissen. Begin vandaag nog met het informeren over de symptomen van anorexia, het opbouwen van een solide ondersteuningssysteem en het herinneren van uzelf eraan dat herstel voor uw tiener mogelijk is.