Transgenderstudenten zijn vatbaarder voor slaapstoornissen, zo blijkt uit onderzoek

Gemarginaliseerde groepen worden vaak geconfronteerd met gezondheidsverschillen door onderdrukking. Een recent onderzoek gepubliceerd in Nature and Science of Sleep ontdekte dat transgender studenten meer slaapproblemen ervaren dan hun cis-leeftijdsgenoten.

Deze cross-sectionele studie werd uitgevoerd onder 221.549 studenten in de VS en Canada en ontdekte dat transgenderdeelnemers aanzienlijk meer kans hadden om zowel slaap- als stemmingsstoornissen te ontwikkelen.

Omdat transgenders vaak te maken krijgen met grotere gezondheidsproblemen als gevolg van onderdrukking, is het van cruciaal belang om meer prioriteit te geven aan voorlichting.

Het onderzoek begrijpen

Uit dit onderzoek, gebaseerd op enquêtes onder studenten in Noord-Amerika, bleek dat transgenderdeelnemers 35% meer kans hadden om te melden dat ze onvoldoende sliepen, 51% meer kans om moeite te hebben met in slaap vallen en 245% meer kans op een slaapstoornis dan hun cis-leeftijdsgenoten.

Onderzoekers ontdekten dat transgenderdeelnemers 295% meer kans hadden om depressie te melden, 253% meer kans om angst te melden, 345% meer kans om zelfmoord te overwegen en 421% meer kans om zelfmoord te proberen.

Hoewel dit onderzoek aanbevelingen bevat voor hoe transstudenten beter ondersteund kunnen worden op basis van een groot Noord-Amerikaans onderzoek, is het de moeite waard om op te merken dat de voornamelijk blanke deelnemers een beperking vormen van deze studie.

Transgenders verdienen solidariteitsinspanningen

Brandi Garza, LPC ,  therapeut bij  Mindpath Health , zegt: “We kunnen met zekerheid zeggen dat leden van de transgemeenschap veel vaker te maken krijgen met transgendergedrag dan hun cis-collega’s.”

Garza legt uit: “De gemiddelde cis-individu kan een bondgenoot worden van transgenders en gender-divergente mensen, en in dit geval specifiek van studenten. Dat kan beginnen met inclusiviteit in de meest basale humanistische behoeften die op elke campus of openbare plaats beschikbaar zijn.”

Garza noemt als concreet voorbeeld toiletten als een plek om bewustzijn te tonen over deze gemarginaliseerde bevolkingsgroepen. Dit kan door ervoor te zorgen dat toiletten genderneutraal zijn en dat ze de privacy bieden van iedereen die zijn behoefte wil doen.

Door te benadrukken hoe basisscholen in heel Amerika hun personeel en leerlingen concepten als “zie iets, zeg iets” zijn gaan leren, benadrukt Garza de noodzaak om in te grijpen als transgenders discriminatie, intimidatie of pesten ervaren. “We moeten niet stil blijven uit schaamte of omdat we niet weten wat we moeten zeggen of doen,” zegt ze.

Garza legt uit: “Op dezelfde manier waarop de meesten van ons met spoed zouden reageren op huiselijk geweld of kindermishandeling, eist onze transgemeenschap veiligheid. Misschien wel de belangrijkste daad die we als mens kunnen doen om de problemen te verlichten waarmee trans- en genderdivergente studenten worden geconfronteerd, is een gebrek aan verbinding met hun menselijke leeftijdsgenoten.”

Bij interactie met een transpersoon, merkt Garza op dat het belangrijk is om te onthouden dat dat niet alles is wat ze zijn. “Iedereen heeft een verhaal en er is geen enkele pagina die die persoon exclusief kan definiëren,” zegt ze.

Om verder te verduidelijken hoe je hiermee om moet gaan, benadrukt Garza: “Stel jezelf aan hen voor, leer hun verhaal kennen en deel het jouwe. In het slechtste geval had je een volwassen versie van voorleesmoment en in het beste geval ontmoette je een nieuwe vriend.”

Garza merkt op dat gemarginaliseerde bevolkingsgroepen vaak kwetsbaarder zijn voor psychische problemen, maar benadrukt dat ze zelf nog nooit zulke cijfers heeft gezien als het gaat om hoe kwetsbaar een onderdrukte groep is in vergelijking met hun bevoorrechte tegenhangers.

De pandemie heeft de zorgen waarschijnlijk verergerd

Marie Atallah, PhD , psycholoog en hoofd klinische communicatie bij Big Health , zegt: “Het verband tussen geestelijke gezondheid en slaap is goed gedocumenteerd en onderzocht, en ze zijn heel nauw met elkaar verbonden.”

Atallah legt uit: “Als iemand slecht slaapt, heeft vermoeidheid invloed op cognitieve vaardigheden zoals aandacht en geheugen, en op het omgaan met het dagelijks leven, wat uiteindelijk kan leiden tot meer angst en stress. Meer angst en stress hebben ook invloed op hoe goed je slaapt.”

Atallah merkt op dat transgenderstudenten in Noord-Amerika door de extra stress op de universiteit gevoelens van angst en stress kunnen verergeren en hun geestelijke gezondheid en welzijn verder kunnen aantasten.

Atallah benadrukt: “Zoals het onderzoek aantoont, is de kans groter dat transgenders te maken krijgen met discriminatie, isolatie en een gebrek aan sociale steun. Dit kan een nog stressvollere ervaring zijn voor studenten die nieuwe sociale kringen, tijdmanagement en nieuwe omgevingen moeten verkennen.”

Atallah merkt op dat de behoefte aan geestelijke gezondheidszorg is verslechterd door de COVID-19-pandemie, sociale onrechtvaardigheid, een onwelkom politiek klimaat, sociale media, etc., en dat velen daardoor mogelijk nog minder ondersteuningsmogelijkheden hebben vanwege het tekort aan therapeuten en burn-outs , de kosten en het stigma dat heerst bij het zoeken naar hulp.

Atallah legt uit: “Het is van cruciaal belang dat hogescholen en universiteiten middelen vrijmaken en ondersteuningssystemen opzetten voor studenten, met name studenten uit gemarginaliseerde gemeenschappen. We zien namelijk nog steeds hoge zelfmoordcijfers en problemen met de geestelijke gezondheid in deze leeftijdsgroep.”

Gepersonaliseerde en vertrouwelijke mentale gezondheidsondersteuning is cruciaal voor een gemarginaliseerde bevolkingsgroep zoals transstudenten, aldus Atallah. “Een groeiende hoeveelheid literatuur laat consequent zien dat transgenders alarmerende percentages depressie, angst en suïcidaliteit hebben,” zegt ze.

Atallah benadrukt: ” Digitale therapieën kunnen dienen als veilige, effectieve behandelingen voor de geestelijke gezondheid van transstudenten. Ze bieden hen op elk gewenst moment, overal en op hun gemak toegang tot het programma, zonder dat ze een fysieke locatie op de campus hoeven te bezoeken waar hun veiligheid in gevaar kan zijn of dat ze door een therapeut worden gestigmatiseerd.”

Cis-studenten hebben de kans en verantwoordelijkheid om op te komen voor de transgemeenschap. Atallah geeft aan dat zij als bondgenoten op de campus kunnen dienen door naar transstudenten te luisteren en hen ruimte te geven.

Atallah legt uit: “Het is cruciaal voor cis-studenten om op te komen voor hun trans-klasgenoten en op te staan ​​wanneer haatdragende retoriek, microagressies en transfobisch beleid aanhouden. Cis-studenten worden opgeroepen om hun machtspositie en privileges te erkennen wanneer deze situaties zich voordoen.”

Specifiek verwijst macht naar het vermogen van een cisgenderstudent om de problematische status quo aan te pakken als lid van een niet-gemarginaliseerde groep, aldus Atallah. “Privilege verwijst naar een cisgenderstudent die geen deel uitmaakt van een groep die wordt getarget of gemarginaliseerd vanwege zijn identiteit,” zegt ze.