Oscar Wong / Getty Images
Sluit deze videospeler
Als u zich zorgen maakt over het gedrag van uw baby, vraagt u zich misschien af of uw baby tekenen van aandachtstekortstoornis (ADHD) vertoont. Dit kan een specifieke zorg voor u zijn als u zelf ADHD heeft, uw andere kinderen ADHD hebben of als de aandoening in uw familie voorkomt.
Uw zorgen zijn terecht, maar het is belangrijk om te onthouden dat ADHD pas officieel kan worden vastgesteld als uw kind 4 jaar oud is.
Er is een klein aantal onderzoeken die suggereren dat baby’s ook tekenen van ADHD kunnen vertonen, maar de stoornis kan niet worden behandeld totdat het kind ouder is.
Dit moet u weten over ADHD bij baby’s, waaronder de tekenen en symptomen, oorzaken en hoe en wanneer ADHD wordt vastgesteld en behandeld.
Inhoudsopgave
Wat u moet weten over ADHD bij baby’s
ADHD is een gedragsstoornis die wordt gekenmerkt door hyperactiviteit , impulsiviteit en een onvermogen om te concentreren of op te letten. Het komt vaak voor in de kindertijd en kan invloed hebben op schoolprestaties, relaties en het dagelijks functioneren. Tussen de 4% en 12% van de kinderen heeft ADHD en het komt twee keer zo vaak voor bij jongens dan bij meisjes.
ADHD is moeilijker te diagnosticeren bij jongere kinderen
Volgens de Academy of American Pediatrics (AAP) is het lastig om ADHD bij kinderen vast te stellen als ze jonger zijn dan vier jaar. Dit komt doordat er in de eerste jaren van hun leven zoveel veranderingen in de ontwikkeling van kinderen plaatsvinden.
Uit een onderzoeksartikel uit 2019 dat werd gepubliceerd in European Child &; Adolescent Psychiatry bleek echter dat tekenen van ADHD al in de kindertijd kunnen worden waargenomen. Tekenen van ADHD kunnen ook worden waargenomen tijdens de peuterjaren, aldus het Journal of Clinical Child &; Adolescent Psychology.
Tekenen en symptomen
ADHD wordt doorgaans pas als stoornis herkend als een kind ouder is, meestal vier jaar en ouder. Er zijn op dit moment geen criteria voor de tekenen en symptomen die zich in de babyjaren voordoen om ADHD aan te duiden.
Er is echter beperkt onderzoek dat aantoont dat bepaalde kenmerken bij baby’s in de toekomst kunnen wijzen op een ADHD-diagnose. Bijvoorbeeld:
- U merkt misschien dat uw baby een uitdagender temperament heeft
- Uw baby kan tekenen van een taalachterstand vertonen, vooral tussen de 9 en 18 maanden oud
- Uw baby kan tekenen van motorische vertragingen vertonen tussen de leeftijd van 9 en 18 maanden
- Het kan zijn dat u uw baby omschrijft als ‘lastig’, ‘huilerig’ of ‘een hele klus’
Naarmate uw baby dichter bij de peuterjaren komt, kunnen er aanvullende tekenen van mogelijke ADHD optreden:
- U merkt misschien dat uw peuter moeite heeft met concentreren en focussen
- U merkt misschien dat uw peuter niet kan stoppen met bewegen en hyperactief is
- U zult merken dat uw peuter impulsiever is dan andere peuters van zijn leeftijd.
Oorzaken en risicofactoren
ADHD heeft niet slechts één oorzaak. Meestal zijn het meerdere factoren tegelijk die ervoor zorgen dat een kind ADHD heeft. Volgens de Academy of American Pediatrics (AAP) kunnen enkele van deze oorzaken zijn:
Genetica
ADHD zit vaak in families, dus genetica kan een rol spelen. Als uw kind bijvoorbeeld ADHD heeft, is de kans 25% dat een van de ouders het ook heeft. Als een broer of zus het heeft, is de kans groot dat een andere broer of zus het ook heeft.
Hersenfunctie
Verschillende hersengebieden controleren ons vermogen om op te letten en te focussen. Mensen met ADHD vertonen mogelijk een lager niveau van functioneren in deze hersengebieden.
Hoofdletsel
Als uw kind een ernstig hoofdletsel heeft gehad, kan dit bijdragen aan de diagnose ADHD.
Prenatale omgeving en vroeggeboorte
Wat er tijdens de zwangerschap en bevalling gebeurt, kan het risico op ADHD bij uw kind vergroten. Ouders die alcohol drinken of roken, hebben meer kans op een kind met ADHD. Baby’s die te vroeg geboren worden, hebben een groter risico om de aandoening te ontwikkelen.
Lood en andere toxines
In zeldzame gevallen kan de blootstelling van uw kind aan toxines in hun omgeving, met name blootstelling aan lood , het risico op ADHD vergroten. Volgens de AAP vergroten voedselallergieën, kleurstoffen en suiker het risico op ADHD niet.
Diagnose
Bij uw baby wordt geen ADHD vastgesteld, zelfs niet als u mogelijke signalen ziet. Ten eerste veranderen en ontwikkelen baby’s zich behoorlijk in die eerste paar jaar, dus signalen als huilerigheid, overmatig huilen of ander verontrustend gedrag kunnen na verloop van tijd afnemen.
Hoewel ADHD bij uw baby nog niet kan worden vastgesteld, is het toch verstandig om eventuele zorgen over de symptomen van uw baby met uw kinderarts te bespreken. Zo kunnen jullie allebei op de hoogte blijven van wat er aan de hand is en kunnen jullie blijven letten op ADHD-signalen naarmate uw baby ouder wordt.
De meeste kinderen krijgen de diagnose op de basisschool
Als de symptomen van uw baby aanhouden naarmate ze ouder worden, kunt u ze uiteindelijk meenemen voor een mogelijke ADHD-diagnose. Nogmaals, dit gebeurt meestal nadat uw kind zijn vierde verjaardag heeft bereikt, hoewel veel kinderen pas officieel de diagnose ADHD krijgen op de basisschool.
Om de diagnose ADHD te krijgen, wordt uw kind beoordeeld door de kinderarts of een kinderpsycholoog. Er zijn bepaalde criteria waaraan uw kind moet voldoen om de diagnose te krijgen:
- Als uw kind tussen de 4 en 17 jaar oud is, moet hij/zij ten minste 6 tekenen van ADHD vertonen, zoals beschreven in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5). Tekenen omvatten specifieke symptomen van impulsiviteit, onoplettendheid en hyperactiviteit.
- Deze symptomen moeten zich voordoen in ten minste twee situaties, waaronder school, thuis en tijdens sociale activiteiten.
- Symptomen moeten langer dan 6 maanden hebben geduurd
- Symptomen moeten aanzienlijke verstoringen in het leven van uw kind veroorzaken
Behandeling
Baby’s kunnen worden gecontroleerd op ADHD, maar ze kunnen niet worden gediagnosticeerd of behandeld. Als uw kind uiteindelijk de diagnose ADHD krijgt, wordt er een behandelplan opgesteld door het zorgteam van uw kind.
Zodra bij een kind de diagnose ADHD is gesteld, zijn de gebruikelijke behandelingen voor ADHD bij kinderen:
- Ondersteuning voor ouders zodat zij een omgeving en structuur kunnen creëren die aansluiten bij de behoeften van hun kind
- Correcte plaatsing in academische settings zodat aan de behoeften van een kind wordt voldaan
- Psychostimulerende medicijnen (bijv. Ritalin , Adderall en Dexedrine) zijn zeer effectief bij de behandeling van ADHD
Een woord van Verywell
Als ADHD iets is waar u mee worstelt of waar uw andere kinderen al mee gediagnosticeerd zijn, vraagt u zich misschien af of uw nieuwe baby ook ADHD heeft. Of misschien heeft u verontrustende symptomen opgemerkt bij uw baby en vraagt u zich af of dit tekenen zijn van ADHD.
Hoewel ADHD bij baby’s nog niet kan worden vastgesteld, zijn er wel enkele tekenen die zelfs bij baby’s aanwezig kunnen zijn, zoals een ‘uitdagend’ temperament en taal- en motorische vertragingen. Wat het geval ook is, u moet uw zorgen voorleggen aan uw kinderarts, die u kan helpen begrijpen wat er met uw baby aan de hand kan zijn, op welke tekenen u in de komende jaren moet letten en welke behandelingsopties er voor uw kind beschikbaar kunnen zijn als de tijd rijp is.