De groeiende last van de cultuur van ‘zo snel mogelijk antwoorden’

Onze maatschappij is aanzienlijk veranderd door de vooruitgang van technologie en de invloed ervan op ons dagelijks leven. Wat betreft communicatie is dit alomtegenwoordig. We hebben bijvoorbeeld meerdere apparaten tot onze beschikking — zoals smartphones, tablets en laptops — die ons in contact houden met onze e-mails en instant messaging mogelijk maken.

Hoewel het het leven op veel manieren makkelijker en efficiënter heeft gemaakt, heeft het ook de grenzen tussen werk en privéleven vervaagd . Onze technologie-afhankelijke cultuur heeft ervoor gezorgd dat veel mensen permanent verbonden zijn met de buitenwereld, en de werkplek is daarop geen uitzondering.

Door de vooruitgang van technologie zijn veel organisaties overgestapt op platforms als Slack om hun communicatie te voeren. Als gevolg hiervan zijn de verwachtingen van de beschikbaarheid van een werknemer verschoven.

Werknemers zijn niet alleen na werktijd beschikbaar op hun werkplek, maar het is zelfs zo dat dit nu wordt gezien als een kenmerk van een goede werknemer. Als gevolg hiervan zijn problematische gedragingen genormaliseerd, zoals het op elk moment controleren van werkcorrespondentie.

Hoewel deze verschuiving zeker zorgt voor een productievere samenleving, is deze vraag naar werknemers in verband gebracht met psychologische spanning en emotionele uitputting. Als gevolg hiervan is er meer onderzoek begonnen naar de gevolgen van de cultuur van “antwoord zo snel mogelijk”, wat de vraag oproept: wat betekent het om de tijd te verliezen om na te denken?

Wat is de ‘zo snel mogelijk reageren’-cultuur?

Hoewel er geen formele definitie is, kan de “reageer zo snel mogelijk”-cultuur worden gedefinieerd als de druk die werknemers voelen om te reageren op hun correspondentie op de werkplek. Deze eis is vergelijkbaar met dezelfde druk van een persoonlijke relatie. Waarbij het niet zo snel mogelijk reageren niet alleen intense gevoelens van schuld, zorgen en stress veroorzaakt . Maar het kan ook een negatieve impact hebben op uw positie op de werkplek, net zoals niet-beschikbaarheid een persoonlijke relatie kan beïnvloeden.

Deze culturele verwachting wordt in stand gehouden door de integratie van werk- en privélevencommunicatie. Smartphones hebben het bijvoorbeeld mogelijk gemaakt dat mensen hun privé- en professionele leven op hetzelfde apparaat kunnen huisvesten. En als gevolg daarvan zijn de grenzen tussen werk en leven aanzienlijk vervaagd. In essentie is het zowel de vraag als de verwachting om altijd beschikbaar te zijn — ongeacht de tijd of plaats.

Manifestaties van deze culturele verwachting zijn overal, van het checken van je e-mails terwijl je tv kijkt tot het beantwoorden van berichten terwijl je naar het toilet gaat. Het is je supervisor of meerdere die je online op social media ziet en de kans grijpt om je om een ​​snelle gunst te vragen. Of iemand die een ongelezen e-mail via je Instagram DM’s opvolgt.

Waarom is deze culturele dynamiek schadelijk?

“Er zijn een paar negatieve effecten, zowel mentaal als fysiek, die kunnen optreden wanneer werknemers geen balans vinden tussen werk en privéleven en het slachtoffer worden van de ‘hustle culture'”, zegt Peter Pirano, LMSW, LCDC, LISAC, CEO van Burning Tree Programs .

“Mentaal kunnen de angst en depressie van veel werknemers toenemen, wat kan leiden tot sociaal isolement. Fysiek kunnen werknemers slaapgebrek en desinteresse in hobby’s ervaren omdat ze te gefocust zijn op hun werk”, voegt hij toe.

Volgens Pirano kan dit probleem verergerd worden door de drang van de Amerikaanse cultuur naar directe bevrediging – hij noemt dit een “cultuur van nu.” Mensen die hun werkleven in hun privéleven stoppen, kunnen echter ook hun relaties schaden – bijvoorbeeld ouders die tijd met hun kinderen missen vanwege hun werk.

“Mensen kunnen in een kamer zitten vol met hun geliefden en zullen meer betrokken zijn bij hun apparaten, omdat ze nog steeds e-mails en berichten van het werk beantwoorden”, zegt hij.

Het gebrek aan grenzen creëert een vicieuze cirkel waarin werknemers hun sociale activiteiten beginnen te beperken. Dit kan ertoe leiden dat ze zich geïsoleerd en niet betrokken voelen, wat leidt tot meer angst.

Zoals onderzoek aantoont, is de mentale gezondheid van een werknemer een belangrijke indicator van zijn of haar algehele gezondheid. Stress kan bijvoorbeeld bijdragen aan een reeks ziekten , zoals hypertensie, hart- en vaatziekten en diabetes. Bovendien kan de burn-out die werknemers doormaken een domino-effect hebben op hun vermogen om zinvol bij te dragen op de werkplek. Daarom is het van groot belang dat mensen hun werk-privégrenzen opnieuw gaan vaststellen.

Hoe kunnen werknemers hun grenzen op de werkvloer verbeteren?

De gevolgen van een slechte balans tussen werk en privé zijn duidelijk. Wat kunnen werknemers doen om ervoor te zorgen dat ze goede grenzen op de werkplek handhaven?

1. Werknemers moeten duidelijk definiëren wat ze bereid zijn op te offeren voor werk: mensen hebben de neiging om zichzelf te overwerken vanwege angsten over het missen van kansen op de werkvloer, zoals promoties en salarisverhogingen. Daarom moeten individuen van tevoren beslissen wat ze van hun werk verwachten. “Het is essentieel om de waarde die je uit je baan haalt te evalueren en te begrijpen hoeveel van de baan het waard is om dingen voor te verliezen,” adviseert Pirano.
2. Communiceer eventuele problemen die u ondervindt met uw supervisor: “Dit kan zijn dat u niet kunt slapen, ruzie maakt met uw partner vanwege tijdgebrek voor de relatie, of belangrijke evenementen met uw kinderen mist”, zegt hij. Door deze problemen met uw supervisor te bespreken, kunt u het gesprek openen over aanpassingen en voorzieningen. Of het kan hen in staat stellen u te helpen werken aan uw werk-privébalans.
3. Creëer een speciale tijd waarin je offline bent: Als je nog steeds moeite hebt met het scheiden van je werk en je persoonlijke of sociale leven, kan een speciale offline tijd nuttig zijn. Door deze tijd van tevoren in te stellen, kun je zorgen en angsten over het missen van iets belangrijks verminderen.

Het verbeteren van de cultuur begint bij werkgevers

Terwijl werknemers kunnen vechten om duidelijke grenzen tussen werk en privéleven te creëren, zijn dit geen oplossingen maar copingstrategieën — de echte verandering begint bij werkgevers. “De meeste impact komt van hoe een supervisor of bedrijfseigenaar zijn verwachtingen al vroeg vaststelt,” zegt Pirano.

Dit zorgt er niet alleen voor dat werknemers tevreden zijn met hun baan, maar het vermindert ook de angst om realistische en gezondheidsbewuste verwachtingen te stellen. Maar hoe ziet dit eruit?

“Een werkgever kan een precedent scheppen voor werk/privébalans door zijn werknemers te laten weten dat er niet van hen wordt verwacht dat ze onmiddellijk reageren als er na 17:00 uur een verzoek wordt verzonden”, zegt hij. Dit kan ook betekenen dat u uw werknemers informeert dat ze om verschillende redenen de verbinding mogen verbreken. Weten dat hun grenzen worden gerespecteerd, zal ook werknemers ten goede komen.

Niettemin is dit soort verandering alleen mogelijk als werknemers ook hun problemen met de eisen van hun werk uiten. Alleen door open en eerlijke communicatie kunnen we de last van de ASAP-replycultuur oplossen.

Hoe u de Reply ASAP-cultuur met uw werkgever kunt bespreken

Als er op uw werkplek een regel geldt die voorschrijft dat u uw meldingen altijd aan moet laten staan, kunt u uw zorgen het beste rechtstreeks met uw baas bespreken.

“Je moet uiteenzetten wat je hebt bereikt in je rol en aangeven wat je nodig hebt om een ​​goed functionerende werknemer te blijven”, zegt Pirano. Het gesprek moet gebaseerd zijn op een kosten-batenanalyse, en zeggen: ‘dit is wat ik nodig heb, om dit niveau van werk te blijven leveren.'”