monkeybusinessimages/iStock/Getty Images
Sluit deze videospeler
De taxonomie van Bloom is een educatief raamwerk dat leren classificeert in verschillende niveaus van cognitie. Dit model is bedoeld om docenten te helpen de verschillende typen complexe mentale vaardigheden die nodig zijn voor effectief leren beter te begrijpen en evalueren .
De taxonomie wordt vaak gekarakteriseerd als een ladder of piramide. Elke stap in de taxonomie vertegenwoordigt een progressief complexer leerniveau. De lagere leerniveaus dienen als basis voor de daaropvolgende niveaus.
De taxonomie van Bloom werd ontwikkeld door een commissie van pedagogen door middel van een reeks conferenties die tussen 1949 en 1953 werden gehouden. Het werd gepubliceerd in “Taxonomy of Educational Objectives: The Classification of Educational Goals” en is vernoemd naar Benjamin Bloom, de onderwijspsycholoog die voorzitter was van de commissie en het boek redigeerde.
Inhoudsopgave
De zes niveaus van Bloom’s taxonomie
Er zijn zes niveaus van Blooms taxonomie. De oorspronkelijke zes niveaus waren: kennis, begrip, toepassing, analyse, synthese en evaluatie.
In 2001 werd de originele taxonomie van Bloom herzien door een groep instructietheoretici, curriculumonderzoekers en cognitieve psychologen. Het doel was om af te stappen van de meer statische doelstellingen die Bloom beschreef, om actiewerken te gebruiken die het dynamische, actieve leerproces beter vastleggen. De zes niveaus van de herziene taxonomie van Bloom:
| Niveau | Cognitieve processen |
| Herinneren | Herkennen, herinneren |
| Begrijpen | Interpreteren, parafraseren, classificeren, samenvatten, vergelijken, uitleggen, afleiden |
| Toepassen | Implementeren, uitvoeren |
| Analyseren | Onderscheiden, differentiëren, organiseren, deconstrueren |
| Evalueren | Detecteren, coördineren, testen, bekritiseren |
| Creëren | Ideeën genereren, plannen, ontwerpen, construeren |
Herinneren
Op het laagste niveau van de taxonomie herkennen en herinneren leerlingen de informatie die ze hebben geleerd. Dit niveau richt zich op het memoriseren van informatie en het herinneren van de geleerde concepten en feiten.
Begrijpen
Dit niveau van de taxonomie omvat het tonen van begrip van wat er is geleerd. Mensen zijn in staat om de ideeën in hun eigen woorden uit te leggen en uit te leggen wat de concepten betekenen.
Toepassen
Op dit niveau van Bloom’s taxonomie kunnen leerlingen de informatie en kennis die ze hebben opgedaan in nieuwe situaties gebruiken. Ze kunnen bijvoorbeeld een vaardigheid die ze hebben geleerd toepassen om een ander probleem op te lossen of een nieuwe taak te voltooien.
Analyseren
Op dit niveau kunnen leerlingen informatie opsplitsen om de componenten te analyseren en hun relaties te onderzoeken. Hier kunnen leerlingen vergelijken en contrasteren om overeenkomsten en verschillen te ontdekken. Ze kunnen ook verbanden leggen en patronen ontdekken.
Evalueren
Dit niveau omvat het kunnen beoordelen van de kwaliteit van de gepresenteerde informatie. Leerlingen zijn in staat om argumenten die zijn gepresenteerd te evalueren om oordelen te vellen en hun eigen mening te vormen.
Creëren
Dit vertegenwoordigt het hoogste niveau van Bloom’s taxonomie. Leerlingen die dit punt bereiken, zijn in staat ideeën te vormen door gebruik te maken van de vaardigheden en kennis die ze hebben verkregen. Dit niveau omvat het genereren van creatieve, originele ideeën.
Hoe de taxonomie van Bloom werkt
Door de taxonomie van Bloom te begrijpen en te gebruiken, kunnen docenten en instructieontwerpers activiteiten en beoordelingen creëren die studenten aanmoedigen om door de leerniveaus heen te gaan. Deze activiteiten stellen studenten in staat om van het verwerven van basiskennis en het werken door de leerniveaus heen te gaan tot het punt waarop ze kritisch en creatief kunnen denken.
De voortgang van kennis is belangrijk omdat elk niveau voortbouwt op de vorige. Met andere woorden, het is belangrijk om te onthouden dat studenten een solide basis moeten hebben voordat ze verder kunnen met het opbouwen van hogere-orde denkvaardigheden.
De basiskennis die ze aan het begin van het proces opdoen, zorgt ervoor dat ze op steeds complexere manieren over deze kennis kunnen nadenken.
“Om de taxonomie van Bloom succesvol te gebruiken, is het essentieel om de stappen in de juiste volgorde te volgen. De stappen van de taxonomie bevorderen namelijk op natuurlijke wijze het leerproces en versterken het op elk niveau”, legt Marnix Broer, medeoprichter en CEO van Studocu , uit .
Hoewel de fundamentele leerfasen een solide basis vormen, is het essentieel om te blijven bouwen aan die vaardigheden. Daag jezelf uit om op nieuwe manieren te leren en die vaardigheden op hoog niveau te verbeteren die zo cruciaal zijn voor cognitieve flexibiliteit en kritisch denken.
Marnix Broer, medeoprichter en CEO van Studocu
Hoewel je een set studie-aantekeningen herhaaldelijk kunt doornemen, bereik je eigenlijk alleen de ‘onthouden’- en ‘begrijpen’-fasen en beperk je je vaardigheden en retentie. Het zoeken naar mogelijkheden om te analyseren, evalueren en creëren op basis van het onderwerp zal je helpen je kennis te verstevigen, zodat je het niet op een toets kunt opdreunen.
Samenvatten
Het doel van Bloom’s taxonomie is om docenten te begeleiden bij het creëren van instructies die cognitieve vaardigheden bevorderen. In plaats van te focussen op memoriseren en herhalen, is het doel om studenten te helpen hogere-orde denkvaardigheden te ontwikkelen die hen in staat stellen om kritisch, creatief te denken dat ze op verschillende gebieden van hun leven kunnen toepassen.
3 domeinen van Bloom’s taxonomie
De taxonomie van Bloom richt zich op drie belangrijke leerdomeinen. Deze domeinen zijn gericht op een aantal gewenste onderwijsresultaten.
Cognitief domein
Dit domein is gericht op de ontwikkeling van intellectuele vaardigheden. Het omvat het verwerven van kennis en de ontwikkeling van probleemoplossend vermogen , besluitvormingsvermogen en kritisch denkvermogen.
Affectief domein
Dit domein is gericht op het ontwikkelen van emotionele vaardigheden, waarden en houdingen. De focus ligt op het helpen van leerlingen om perspectieven te ontwikkelen op verschillende onderwerpen en het cultiveren van motivatie, empathie en sociale vaardigheden.
Psychomotorisch domein
Dit domein richt zich op de fysieke vaardigheden die nodig zijn om verschillende activiteiten uit te voeren. Dit omvat fysieke coördinatie en het vermogen om het lichaam te controleren en te manipuleren. Het gebruiken van de juiste techniek om een potlood vast te houden tijdens het schrijven is een voorbeeld van een psychomotorische vaardigheid die belangrijk is in het leerproces.
Toepassingen voor de taxonomie van Bloom
Leraren gebruiken de taxonomie van Bloom om instructie te ontwerpen die het leren maximaliseert en studenten helpt effectiever te leren. Bijvoorbeeld:
- Een docent zou een les creëren waarin leerlingen basiskennis over een bepaald onderwerp krijgen.
- Vervolgens vatten de studenten deze ideeën samen en leggen ze deze uit in hun eigen woorden.
- Vervolgens zouden de leerlingen deze kennis gebruiken om problemen op te lossen.
- De docent kan vervolgens activiteiten aanbieden waarbij de leerlingen verschillende ideeën moeten opsplitsen, vergelijken en met elkaar moeten verbinden.
- Vervolgens zouden educatieve activiteiten zich richten op het geven van kritische beoordelingen aan studenten over de kwaliteit, waarde of effectiviteit van wat ze hebben geleerd.
- Aan het einde van dit proces gebruiken de leerlingen wat ze hebben geleerd om zelfstandig iets te creëren.
Een van de voordelen van het gebruik van deze aanpak is dat het kan leiden tot dieper leren, waardoor vaardigheden kunnen worden overgedragen naar verschillende domeinen en situaties. Een onderzoek wees uit dat het onderwijzen van de taxonomie van Bloom hielp om het vermogen van leerlingen om zelfstandig te leren te verbeteren. Deze aanpak hielp ook om kritisch denkvermogen beter te stimuleren en de motivatie en interesse in leren van studenten te vergroten.
Toepassingen voor de taxonomie van Bloom
De taxonomie wordt tegenwoordig op grote schaal gebruikt voor uiteenlopende doeleinden, waaronder:
- Ontwikkel klassikaal onderwijs en lesplannen
- Instructiestrategieën creëren
- Ontwerp en ontwikkel curricula
- Cursussen beoordelen
- Identificeer beoordelingsdoelstellingen
- Effectieve schriftelijke beoordelingen maken
- Meet leerresultaten
Hoe kunt u de taxonomie van Bloom gebruiken?
De taxonomie van Bloom is ook iets dat u kunt gebruiken om het leren van nieuwe informatie en het verwerven van nieuwe vaardigheden gemakkelijker te maken. Het begrijpen en toepassen van de taxonomie kan de leereffectiviteit verbeteren om een rijker begrip van het onderwerp te ontwikkelen.
Door op elk niveau van de taxonomie verschillende leerstrategieën te gebruiken, kunt u het maximale uit uw leerervaringen halen:
Verbeteren van het herinneren
Strategieën die nuttig kunnen zijn tijdens het eerste leerniveau zijn onder andere:
- Maak flashcards en herhaal de informatie regelmatig om je geheugen te versterken
- Jezelf testen over wat je hebt geleerd
- Gebruik geheugensteuntjes om uw geheugen te verbeteren
- Regelmatig uw aantekeningen en leesstof doornemen om uw geheugen voor de informatie te verbeteren
Verbetering van het begrip
Op het tweede niveau van de taxonomie kunt u uw begrip van de stof vergroten door:
- Discussies voeren met anderen om de ideeën te versterken en punten te verduidelijken waar u verward over bent
- Vragen opschrijven die u mogelijk heeft over het materiaal
- Wat je hebt geleerd, aan iemand anders doorgeven
- De belangrijkste punten in uw eigen woorden samenvatten om ervoor te zorgen dat u de tekst begrijpt
Verbetering van de applicatie
Om kennis effectiever toe te passen, kan het nuttig zijn om:
- Werk aan projecten waarbij je echte problemen moet oplossen
- Los oefenproblemen op die gebaseerd zijn op de informatie die je hebt geleerd
- Speel verschillende scenario’s in groepen na
- Voer laboratoriumproeven uit waarbij je moet toepassen wat je hebt geleerd
Analyse verbeteren
Activiteiten die u kunnen helpen uw analytische vaardigheden op dit niveau van de taxonomie van Bloom te verbeteren, zijn onder meer:
- Mindmaps maken om verbindingen te leggen tussen verschillende ideeën
- Het vergelijken en contrasteren van verschillende ideeën of theorieën met behulp van tabellen, Venn-diagrammen en grafieken
- Debatteren over het onderwerp met collega’s
- Het schrijven van uw kritische analyse van het onderwerp
Verbetering van de evaluatie
U kunt uw evaluatievaardigheden verbeteren door:
- Gebruikmaken van peer review om feedback te geven op wat andere studenten hebben geschreven
- De voor- en nadelen van een concept opsommen
- Schrijf in een dagboek om je gedachten bij te houden
- Een reviewartikel schrijven of een presentatie geven over het onderwerp
- Een overtuigend of betogend essay schrijven
Verbetering van de schepping
Op het laatste niveau van Bloom’s taxonomie is het doel om wat je hebt geleerd te gebruiken om origineel werk te produceren. Dit kan het volgende inhouden:
- Brainstormen over nieuwe ideeën
- Beslissingen nemen op basis van uw kennis
- Aanbevelingen ontwikkelen en deze aan uw collega’s presenteren
- Open vragen stellen om creatief denken te stimuleren
- Het integreren van meerdere ideeën en perspectieven in een nieuw product of idee
- Een creatief werk ontwerpen op basis van jouw ideeën
Het gebruik van de taxonomie kan uiteraard per individu en per leeftijdsgroep verschillen.
Bloom’s taxonomie in online leren
Hoe kunnen online, zelfgestuurde leerlingen de taxonomie van Bloom gebruiken om hun onderwijservaring te verbeteren? Broer raadt aan om te zoeken naar manieren om mentaal, fysiek en emotioneel verbinding te maken met educatief materiaal.
“Als online leermiddelen geen mogelijkheden bieden om de kennis toe te passen, moet u die mogelijkheden mogelijk zelf vinden”, suggereert hij. “Het voltooien van proefopdrachten of het maken van stroomdiagrammen kan u helpen om snel van de leer- naar de toepassingsfase te gaan, vooral met snelle toegang tot online forums, apps en sociale media.”
Wat zijn de beperkingen van de taxonomie van Bloom?
Hoewel de taxonomie van Bloom nog steeds een invloedrijke theorie is en nog steeds invloed heeft op klassikaal onderwijs en instructieontwerp, kent deze wel beperkingen. Enkele van de belangrijkste kritiekpunten op het raamwerk:
Simplistische hiërarchie
Een van de belangrijkste klachten over de taxonomie is dat de hiërarchische structuur het leerproces te simplificeert. Door denkvaardigheden op te splitsen in discrete niveaus, slaagt het er niet in de complexiteit van het leerproces vast te leggen en hoe deze verschillende vaardigheden overlappen en interacteren.
De taxonomie wordt doorgaans gepresenteerd als een hiërarchie waarin leren op hoger niveau afhankelijk is van fundamentele kennis. Leren vindt echter vaak niet plaats in afzonderlijke stappen. Leerervaringen zijn vaak dynamisch en omvatten veel niveaus tegelijkertijd.
Stijve structuur
Het gebrek aan flexibiliteit van de taxonomie is een andere veelgehoorde kritiek. Door te suggereren dat leren een vaste progressie volgt die begint met vaardigheden van lagere orde voordat het doorgaat naar denkvaardigheden van hoger niveau, negeert het het feit dat leren complex, dynamisch is en vaak het gelijktijdig inzetten van meerdere cognitieve vaardigheden inhoudt.
Sommige critici beweren dat de taxonomie de creativiteit bij het ontwerpen van instructies kan belemmeren, waardoor het vermogen van een docent om effectieve leerstrategieën te ontwikkelen, wordt beperkt.
Culturele vooringenomenheid
Omdat Bloom’s taxonomie is ontwikkeld vanuit een westers perspectief en educatieve context, weerspiegelt het mogelijk niet leermethoden van andere culturele achtergronden. Onderwijzers moeten deze factor overwegen bij het ontwikkelen van cultureel-inclusieve instructie.
Samenvatting
De taxonomie van Bloom werd oorspronkelijk in de jaren 50 geïntroduceerd als een raamwerk voor het categoriseren van cognitieve vaardigheden en het begrijpen van het leerproces. Hoewel de taxonomie van Bloom beperkingen heeft, is het nog steeds een nuttig raamwerk voor het ontwikkelen van educatief materiaal. Leraren, instructieontwerpers en curriculumontwikkelaars kunnen het raamwerk gebruiken en andere educatieve perspectieven integreren om een goed afgeronde instructie te creëren die alle studenten ten goede komt.