Hoe jongeren stress kunnen verminderen tijdens het zoeken naar een baan na de pandemie

Het schooljaar loopt ten einde en dat betekent dat het zomerbaan- en stageseizoen voor tieners en studenten begint.

Er is altijd sprake van druk bij het zoeken naar een baan en het sollicitatieproces, maar dit jaar lijkt extra stressvol te worden. De afgelopen twee jaar was er een pandemie, waarin de kansen schaars waren en het idee om jezelf bloot te geven moeilijker is dan ooit.

Ook mensen die zich inzetten voor de geestelijke gezondheid van tieners en jongvolwassenen, ondervinden de gevolgen van deze stressfactoren bij het zoeken naar een baan, vooral nu de paniek rondom COVID maar al te langzaam afneemt.

Angst is vaak de oorzaak van het probleem

Dr. Courtney Conley, LCPC , werkt met adolescenten in haar praktijk in Maryland en is houder van een doctoraat in counselor education. Ze zegt dat de uitdagingen van het vinden van een baan vroeg in je leven, met name voor degenen die nog studeren, vaak geworteld zijn in de angst voor het onbekende en de druk die jongeren op zichzelf en hun leeftijdsgenoten leggen.

“Ik denk dat een deel van de angst voortkomt uit het idee onder onze jongeren dat er één juiste weg is en [dat] als ze die niet op de een of andere manier volgen, ze voor altijd in de problemen zullen komen.”

Conley schrijft een deel van deze angst toe aan sociale media , waar andere mensen misschien wel de meest optimistische kijk op hun leven posten. Ze zegt dat het belangrijkste voor haar als beoefenaar en voormalig schoolcounselor is om haar cliënten te steunen en “hun gevoelens te valideren” die gepaard gaan met het gevoel buitengesloten of teleurgesteld te worden als ze niet meteen succesvol zijn in het vinden van werk.

“Het is oké om teleurgesteld te zijn als je een gedachte of idee had, of als je het gevoel had dat dit een geweldige kans was en het niet uitpakt.”

Alyssa Mairanz, LMHC, CDBT, is het daarmee eens en zegt dat een deel van de uitdaging van een transitie zoals toetreden tot de arbeidsmarkt, vooral voor degenen die nog niet volwassen zijn, is dat ze zich in een middenpositie bevinden als het gaat om verwachtingen. 

“Voor tieners in het bijzonder, denk ik dat ze in een soort limbo zitten waarin ze beginnen met het claimen van onafhankelijkheid, maar ook nog steeds kinderen zijn. En die dynamiek kan heel ingewikkeld zijn, omdat er conflicterende verantwoordelijkheden tussen hen zijn.”

Cassandra Fallon, LMFT , zegt dat die conflicterende verantwoordelijkheden een nog grotere uitdaging kunnen zijn voor de risicojongeren met wie ze in haar carrière heeft gewerkt, van wie velen niet de stabiliteit hebben die anderen met meer ondersteuning wel hebben. Dat gebrek aan consistentie, zegt ze, kan conflicten veroorzaken wanneer ze voor het eerst op de arbeidsmarkt komen.

“Ze moeten het vaak op de harde manier leren. Je ziet kinderen dat meemaken, eerst veel meer banen hebben, en leren… [dat] een werkgever je niet toestaat om tegen ze te praten en je baan te behouden.”

Volgens Fallon worden deze uitdagingen nog groter doordat veel risicokinderen niet de vaardigheden hebben geleerd om hun emoties te reguleren , waardoor ze hun werk zo goed mogelijk kunnen laten verlopen.

“Ze zullen niet gelukkig zijn. En ze zullen niet weten hoe ze zichzelf gelukkig kunnen maken of welke processen ze moeten doorlopen om verandering te zien in de manier die ze nodig hebben voor hun werk.”

COVID-19 compliceert de arbeidsmarkt en leidt tot meer stress

De pandemie heeft een aspect hiervan gecompliceerd, aangezien de lager betaalde banen waar jongeren traditioneel hun carrière mee beginnen, in restaurants en dergelijke, onevenredig hard worden getroffen door COVID. Mairanz zegt dat dit tieners en jongvolwassenen om twee redenen treft: het kan moeilijk zijn om een ​​baan te vinden (vooral omdat veel studenten op zoek zijn naar seizoenswerk) en er is weinig tot geen kennis over de verantwoordelijkheden die hen in deze rollen te wachten staan.

“Voor tieners kan dit vaak hun allereerste baan zijn. En als je nog nooit hebt gewerkt, is dat echt heel eng. Omdat het ten eerste je eerste kennismaking is met volwassenheid en verantwoordelijkheid; en ten tweede weet je echt niet wat je kunt verwachten,” zegt Mairanz.

Hoewel de mentale gezondheid van studenten sinds de begindagen van de pandemie negatief is beïnvloed, maakt Mairanz, die een praktijk in New York runt die zich richt op tieners en jongvolwassenen, volgens onderzoek gepubliceerd door het Journal of Medical Internet Research een klein onderscheid tussen de twee groepen. Voor haar wordt het steeds belangrijker om de werklast tussen werk en school in evenwicht te brengen naarmate een cliënt ouder wordt. Volgens gegevens uit 2018 gepubliceerd door het National Center for Education Statistics, heeft 43% van alle voltijdstudenten in het hoger onderwijs, samen met meer dan 4 op de 5 deeltijdstudenten, een baan . 

Conley, die met de Maryland Board of Education heeft samengewerkt om de resultaten van studenten te verbeteren, gelooft dat de verstoring waarmee studenten op de arbeidsmarkt te maken hebben, ook geldt voor hun schoolomgevingen. Deze verstoring, zegt ze, heeft de onderwijsruimtes waar studenten de vaardigheden leren die ze kunnen overdragen op hun werk, op zijn kop gezet.

“Terwijl de beroepsbevolking getuige was van deze grote resignatie, worstelden scholen aan de andere kant daarvan, met het proberen te realiseren van wat ik de ‘grote re-integratie’ noem.”

Hulpmiddelen om vooruit te komen

Welke hulpmiddelen kunnen studenten gebruiken om de stress van het vinden van een baan in de huidige omgeving te verminderen? 

Zowel Conley als Mairanz dringen er bij mensen die op zoek zijn naar een baan op aan om verder te kijken dan wat traditioneel een typische baan voor een pas afgestudeerde zou zijn, zoals de eerder genoemde badmeester of tafelbediende, en naar banen als virtuele assistent voor een familielid of iemand helpen die je kent om zijn of haar kantoor te organiseren. Ondertussen zegt Conley dat het vooruithelpen van mensen sterk afhankelijk is van hun begrip van netwerken, niet alleen met mensen buiten die kringen, maar ook met mensen die ze persoonlijk kennen. 

“Oké, je hebt misschien moeite om een ​​traditionele baan te vinden, toch? Maar wat kun je nog meer doen? Wie zit er in je netwerk? Wie kan op bepaalde manieren ondersteuning gebruiken?”

Naast de taken die mensen kunnen uitvoeren op basis van werk, zegt Mairanz dat het belangrijk is om zowel zelfzorg als zelfkalmering te overwegen. Zelfzorg is de basis van het leven, eten, drinken, slapen, etc., terwijl zelfkalmering daarentegen is wanneer je actief kiest voor dingen die je troost bieden. Voor Mairanz is dat koffie drinken en haar hond aaien op momenten dat stressverlichting nodig is. 

“Vaak proberen mensen alles in evenwicht te houden of hebben ze een tunnelvisie op een taak. Mensen zeggen bijvoorbeeld: ‘Solliciteren als fulltimebaan’, toch? Maar je moet ervoor zorgen dat je jezelf niet opbrandt voordat je überhaupt een baan hebt.”