Je baan opzeggen kan wonderen doen voor je mentale gezondheid. Is het iets voor jou?

Toen de moeder van Lindsey Lee Wallace eind 2019 overleed, was ze niet bij haar ziekbed omdat haar baas wilde dat ze een taak op het werk afmaakte. Als pas afgestudeerde benadrukte haar baas regelmatig de noodzaak om werk te prioriteren. Wallace voelde zich gelukkig dat ze een baan had en overtuigde zichzelf ervan dat het goed zou komen met haar moeder.

De mentale gevolgen waren enorm. “Het missen van het overlijden van mijn moeder terwijl ik op het werk was, zorgde ervoor dat ik me extreem wrokkig voelde tegenover mijn baas, wat mijn rouwproces verergerde omdat ik gedwongen werd haar elke dag te zien en die ervaring opnieuw te beleven,” zegt Wallace.

Toen kwam de pandemie, thuis en kantoor smolten samen, en daarmee het gevoel dat ze nog langer moest werken dan normaal. Veiligheid werd ook een zorg, omdat ze weigerde om zomaar naar drukke openbare plekken te gaan om taken voor klanten uit te voeren. “Ik was constant moe en angstig, en voelde me nooit helemaal in staat om te ontspannen, omdat ik bang was dat er iets door de mazen van het net zou glippen en op mijn schouders terecht zou komen”, zegt Wallace. 

Wallace is een van de vele mensen in de Verenigde Staten die werken aan een balans tussen werk en mentale gezondheid. Uit een onderzoek van de American Psychological Association uit 2021 bleek dat bijna tweederde van de respondenten die thuiswerken aangaven zich geïsoleerd of eenzaam te voelen, terwijl 17% aangaf zich de hele tijd zo te voelen. Wat betreft werk-privégrenzen gaf 22% van de deelnemers aan dat ze altijd moeite hadden om aan het einde van de dag te stoppen met werken, en 45% gaf aan dat ze dit probleem soms hadden.

 Tegelijkertijd is er meer begrip voor de problemen die werk kan veroorzaken. Onlangs noemde Prins Harry mensen die hun baan opzeggen om voor hun mentale gezondheid te zorgen “iets om te vieren” in een interview met Fast Company . 

Er zijn talloze lastige redenen waarom iemand besluit om zijn baan op te zeggen. “Mensen kunnen ervoor kiezen om hun baan op te zeggen vanwege afwijzende managers, een onevenwicht tussen inspanning en beloning, politiek op de werkvloer, roddels op de werkvloer, pesten op de werkvloer, hoge eisen aan de baan, weinig beslissingsvrijheid en beperkte sociale steun op de werkvloer”, zegt Dr. Leela R. Magavi , een in Hopkins opgeleide psychiater en de regionale medisch directeur van Mindpath Health .

In oktober zegden 4,2 miljoen mensen hun baan op in de Verenigde Staten, volgens het Bureau of Labor Statistics . Dit volgt op vergelijkbare hoge aantallen in voorgaande maanden.

“Ik kan niet genoeg benadrukken hoeveel het verlaten van die baan mijn mentale gezondheid heeft verbeterd”, zegt Wallace, die een paar maanden een nieuwe baan vond voordat ze naar haar huidige baan verhuisde – wat ze een “drastische verbetering op elk afzonderlijk probleem waar ik mee te maken had” noemt. Ze noemt ook het leren van grenzen en het respecteren daarvan op het werk als cruciaal.

Hoewel het opzeggen van een baan die je mentale gezondheid in een slechte staat achterlaat misschien een duidelijke beslissing lijkt, is het dat verre van. Financiële en sociale overwegingen zijn van cruciaal belang om te overwegen, samen met de toewijding – terecht of onterecht – die veel mensen voelen ten opzichte van hun werkgever. Dit proces kan veel overweging en tijd vergen die besteed wordt aan het zoeken naar andere mogelijkheden. De eerste stap is echter het bepalen van de impact van je baan op je mentale gezondheid.

Heeft uw baan een negatieve invloed op uw geestelijke gezondheid? 

Tekenen dat een baan een negatieve invloed heeft op je geestelijke gezondheid zijn onder andere: tegenzin in je werk, je uitgeput voelen, prikkelbaarheid, afnemende motivatie en slecht slapen door werkstress, legt Naomi Torres-Mackie , PhD, hoofd onderzoek bij The Mental Health Coalition , klinisch psycholoog bij het Lenox Hill Hospital in New York en buitengewoon hoogleraar aan de Columbia University, uit. 

Stressoren voor mentale gezondheid bestonden zeker al in banen vóór maart 2020. De pandemie veranderde echter volledig de verwachtingen van werkgevers en voegde extra werkproblemen toe. Zoals Wallace ontdekte, is een belangrijk probleem voortgekomen uit het gebrek aan precieze uren en grenzen tussen werk en privéleven wanneer je huis ook als kantoor fungeert.

Dat was het geval bij Nayanika Guha, wiens baan enorm veranderde vier maanden nadat de wereld in lockdown ging. Vóór de pandemie werkte ze van negen tot zes, maar toen ze eenmaal thuis begon te werken, werden dagen van 14 uur de norm. Guha’s werkgever verwachtte dat ze ‘s avonds en in het weekend beschikbaar zou zijn en dat ze een veel zwaardere werklast zou hebben, vaak buiten haar rol om. Ze werd constant angstig, gestrest en prikkelbaar en had geen tijd om met haar gezin of met zichzelf door te brengen.

“Als u merkt dat u thuis veel tijd besteedt aan het nadenken over werkgerelateerde zaken, of als u thuis of buiten werkuren uw e-mails controleert, is dit een groot teken dat uw baan een negatieve invloed kan hebben op uw geestelijke gezondheid”, zegt Kally Doyle , een erkende geestelijke gezondheidsadviseur en lid van de Frame Therapy- community. 

De situatie verslechterde toen Guha en haar collega’s eind zomer 2020 weer naar kantoor moesten, ondanks de hoge infectiepercentages en het ontbreken van beschikbare vaccins. “Ondanks vele verzoeken om thuis te werken, werd mij die optie ontzegd”, zegt ze. 

Hoewel Guha wilde vertrekken, maakte ze zich zorgen over de financiën en hoe het er op haar cv uit zou zien als ze minder dan een jaar in de functie zou blijven. “De baan maakte me langzaam kapot en ik moest weg. Ik zorgde ervoor dat ik minstens twee maanden spaargeld had als buffer totdat ik beter werd in freelancen en ik waagde de sprong”, zegt Guha, die zich meteen opgelucht voelde. “Ik nam wat tijd om te ontspannen, deed puzzels met mijn broers en zussen en maakte kunst. Ik ben nu veel kalmer, kan beslissingen nemen die goed voor me zijn en mijn mentale en fysieke gezondheid is verbeterd.” Bovendien schrijft ze de flexibiliteit van freelancen toe aan het feit dat het een veel betere balans tussen werk en privéleven biedt.

Een ander duidelijk probleem voor werknemers tijdens de pandemie: veiligheid — iets dat Stann Fransisco miste toen hij in een yogastudio werkte. Vóór de pandemie had Fransisco een paar jaar lessen gevolgd en nadat hij daar een baan had aangenomen, verklaarde hij dat hij de enige gehandicapte en transgender persoon in het personeel was. Hij kreeg te maken met deadnaming , verkeerde geslachtsaanduiding en intimidatie over zijn hulphond. Toen de pandemie begon en Fransisco’s werk werd uitgebreid met het handhaven van maskers, het scannen van de temperatuur en uitgebreidere ontsmetting, kreeg hij te maken met extra problemen van collega’s en gasten. Hoewel hij de steun van de eigenaar had, was het constante geklaag ongelooflijk belastend. Toen de eigenaar een stap terug moest doen, beweerde hij dat de nieuwe eigenaar Fransisco’s uren had ingekort en ze aan een leraar had gegeven die vaak de regels overtrad.

Hey besloot te stoppen. “Toen was het voor mij duidelijk dat mijn tijd erop zat en ik had geen zin meer in de voortdurende stress van agressie op de werkvloer door zowel personeel als studenten”, herinnert Fransisco zich. “Ondanks dat er een gehandicapte transpersoon voor hen stond die om hulp en respect smeekte, slaagden ze er allemaal in om het misbruik dat tegen mij was gepleegd te rationaliseren als ‘het juiste’ om te doen.” Het verlies van inkomsten en toegang tot faciliteiten, evenals het gebroken vertrouwen in leraren dat hij jarenlang had gehad, waren echter allemaal moeilijk.

“Wat ik in die tijd zag, opende mijn ogen voor de uitdagingen die ik zal tegenkomen als ik probeer te herbouwen hoe een gemeenschap er voor mij uitziet in deze nieuwe realiteit,” voegt Fransisco toe, die nog steeds een persoonlijke yogapraktijk heeft. “Ik ben gehandicapt, dus het wordt nooit echt ‘beter’. Ik heb mezelf gewoon verwijderd van een grote bron van schade, dus het komt niet meer extern van hen.”

Beslissen of je je baan wel of niet opzegt

In sommige gevallen kan stoppen onvermijdelijk lijken. Maar als je niet zeker weet of het goed is, raadt Torres-Mackie aan om te leunen op vertrouwde supportsystemen.

Erover praten hielp Steven Langbroek om zeker te zijn van zijn ontslag. Toen hij in april 2020 aan zijn nieuwe functie begon, was hij enthousiast. Toch begon hij zich in iets meer dan een jaar geagiteerd te voelen, energie te verliezen en ziektedagen op te nemen om te herstellen van stressvolle werkweken. Hij wist dat de keuze om een ​​baan op te zeggen waar hij om gaf en werknemers waar hij zich verantwoordelijk voor voelde, hulp nodig had. “Het duurde een paar weken en veel gesprekken om toe te werken naar het besluit om te stoppen. Met vrienden, geliefden, collega’s, een therapeut, iedereen wiens mening ik echt waardeerde”, legt Langbroek uit.

Langbroek herinnert zich dat hij twee weken na zijn stop in juni geen energie had om iets te doen. In de maanden daarna nam hij echter de tijd om te herstellen en begon hij beter voor zichzelf te zorgen, inclusief de diagnose en behandeling van ADHD.

Als stoppen een te drastische stap lijkt, is een andere manier om te proberen de problemen die u dwarszitten te veranderen. “Ik raad aan om feedback te geven en te pleiten voor positieve verandering voordat u uw baan opzegt”, zegt Magavi. “Brainstormen over manieren waarop dingen op de werkplek realistisch kunnen worden aangepast om beter aan iemands behoeften te voldoen en deze opties openlijk te bespreken, kan leiden tot positieve en tijdige veranderingen.”

Wees eerlijk over hoe je je voelt zonder meer details te geven dan nodig is, of je vindt het prettig om te delen. Sommige mensen vinden het echter misschien niet prettig om dat te doen. Uit het onderzoek van de American Psychological Association bleek dat vier op de tien deelnemers bang zijn voor represailles als ze vrij nemen van hun werk voor hun geestelijke gezondheid of als ze gerelateerde zorg zoeken.

Stel dat je met een supervisor praat die deze veranderingen doorvoert, maar je nog steeds last hebt van angst, depressie of burn-out. In dat geval raadt Magavi aan om een ​​andere baan te zoeken of een mentale gezondheidsverlof te nemen.

Denk na over de langetermijngevolgen voor uw mentale gezondheid wanneer u overweegt om uw baan op te zeggen. Als u van plan bent om vrij te nemen van uw werk, zal dat u dan ten goede komen of op een andere manier moeilijk zijn? “Langdurige periodes van inactiviteit kunnen gevoelens van hopeloosheid en lethargie verergeren. Veel mensen hebben baat bij de structuur en routine van het werk: ze kunnen meer socializen en zich zelfverzekerder en onafhankelijker voelen”, zegt Magavi. Dit verschilt natuurlijk van persoon tot persoon, dus wees eerlijk over wat voor u zinvol is.

Kijk daarnaast hoe je leven er sociaal en financieel realistisch uit zal zien. “Je mentale gezondheid verdient het om in acht te worden genomen. Zorg er gewoon voor dat je een plan hebt om rekeningen te betalen, geef prioriteit aan je zelfzorg en dat je hebt vastgesteld hoe lang deze pauze van het werken zal duren,” zegt Doyle.

Copingmechanismen die u kunt gebruiken terwijl u nog steeds aan het werk bent

In veel gevallen is het simpelweg niet haalbaar om een ​​baan op te zeggen vanwege mentale gezondheidsproblemen, vooral niet zonder langetermijnplanning. Als u momenteel vastzit in een baan die een negatieve impact heeft op uw mentale gezondheid, raden de geïnterviewde professionals in de geestelijke gezondheidszorg de volgende copingtechnieken aan: 

• Maak elke ochtend een lijst met positieve affirmaties over uzelf
• Haal diep adem voor uw eerste dagelijkse vergadering
• Neem zoveel mogelijk pauzes gedurende de dag 
• Oefen dankbaarheid met de mensen in je leven 
• Denk na over de hulp die u biedt via uw werk
• Neem contact op met uw collega’s of leidinggevende om moeilijke situaties te verwerken
• Maak bewuste wandelingen
• Noem drie dingen waar je trots op bent van die dag voordat je gaat slapen
• Versterk uw grenzen met werk, of dat nu betekent dat u uw e-mailmeldingen uitzet of elke avond op een bepaald tijdstip vertrekt
• Doe iets waar je je na het werk goed door voelt, bijvoorbeeld een warme douche of een wandeling met de hond.
• Zoek verbindingen met collega’s  
• Denk na over manieren waarop u meer betekenis in uw werk kunt vinden
• Concentreer je op mensen en activiteiten waarmee je graag tijd doorbrengt of die je buiten je werk om wilt verkennen