Hoe u chronische pijn kunt beheersen voor een betere geestelijke gezondheid

In de medische wereld wordt pijn, de manier waarop het lichaam ons vertelt dat er iets mis kan zijn, geclassificeerd als acuut of chronisch. Hoewel acute pijn doorgaans ernstig maar tijdelijk is, kan chronische pijn variëren in intensiteit en lang aanhouden. Soms is chronische pijn een symptoom van een langdurige ziekte, maar in sommige gevallen is het moeilijk om een ​​specifieke oorzaak te identificeren.

Chronische pijn kan worden behandeld met voorgeschreven en vrij verkrijgbare medicijnen, maar in het laatste nummer van Psychological Science in the Public Interest ( PSPI ) wordt gekeken naar hoe psychologische interventies deel kunnen uitmaken van het behandelplan.  

“De afgelopen 16 jaar heb ik nog nooit een geval van chronische pijn gevonden die alleen fysiek was”, zegt holistisch gezondheidsadviseur Peter Bedard uit Los Angeles, Californië , die een MA in bewustzijnsstudies heeft en een uitgebreide opleiding in hypnotherapie en alternatieve geneeswijzen. In Bedards ervaring heeft elke wond een mentale, fysieke en spirituele/energetische component. 

Psychologische therapieën voor pijnbeheersing 

Volgens therapeute Susan Epstein (LCSW) behandelt de westerse geneeskunde lichaam en geest al lang als afzonderlijke entiteiten. Zij geeft haar cliënten workshops over chronische pijn.

“Artsen zoeken vaak naar mechanische/fysieke verklaringen en oplossingen voor pijn, terwijl de echte antwoorden liggen in verkeerd doorgegeven boodschappen van de hersenen vanwege psychologische, emotionele, omgevings- en zelfs nutritionele factoren,” legt Epstein uit. “Er is steeds meer erkenning dat lichaam en geest een complex, onderling verbonden organisme is en dat holistische benaderingen verlichting kunnen bieden waar operaties of farmaceutica hebben gefaald.”

Het PSPI- onderzoek benadrukt de vele effectieve niet-medische behandelingen voor chronische pijn. Psychologische therapieën worden beschreven als de beste opties voor pijnvermindering en verbetering van zowel de fysieke gezondheid als het emotionele welzijn. Hieronder vallen cognitieve gedragstherapie (CGT) en biofeedback. 

“CGT is een vorm van psychotherapie die zich richt op de gedachten (cognitie) en het gedrag (acties) van een persoon die de bron van zijn probleem zijn”, legt psycholoog Sheila Forman , PhD, uit. Iemand kan bijvoorbeeld zeggen: “Deze pijn zal nooit meer weggaan – wat is het nut om nog een keer naar de dokter te gaan?” 

In dit geval zou de CGT-therapeut deze persoon helpen om patronen van negativiteit te identificeren die in deze gedachten zijn ingebed, met als doel deze te veranderen op een manier die zou leiden tot een gezondere manier om over pijn te denken en erop te reageren. Ze kunnen het verhaal bijvoorbeeld veranderen in iets als: “Deze pijn komt en gaat en als ik mijn dokter zie; helpt ze me om wat verlichting te krijgen.”

Biofeedback houdt in dat er sensoren worden gebruikt om de fysiologische reacties van patiënten op stress en pijn te monitoren, zoals een verhoogde hartslag en spierspanning, en dat ze vervolgens leren hoe ze controle kunnen krijgen over deze reacties. “Deze vorm van therapie is nuttig omdat stress pijn verergert, dus leren om stress te beheersen kan helpen om pijn te beheersen”, zegt Forman. 

Cliënten kunnen ook schalen gebruiken om objectieve metingen toe te wijzen aan wat een zeer subjectieve ervaring is. “Als je iemand vraagt ​​om zijn pijn te beoordelen op een schaal van 1 tot 10, geeft dat hem een ​​gevoel van perspectief op de pijn en kan het hem helpen de ervaring te verdragen, omdat hij weet dat de intensiteit verandert,” zegt Epstein.

Andere psychologische therapieën voor chronische pijn zijn onder meer ondersteunende psychotherapie, ademhalingsoefeningen, hypnose door een getrainde clinicus en mindfulness-meditatie .

Chronische pijn versus verdriet

De experts zijn het erover eens dat chronische pijn vergelijkbaar is met verdriet. “Net als verdriet vraagt ​​chronische pijn ons om te groeien, te vergeven, te groeien en te leren,” zegt Bedard. “Chronische pijn – eigenlijk elke pijn – is een roeping om te evolueren en je beste zelf te worden. Radicale acceptatie en verantwoordelijkheid nemen voor de pijn zorgt ervoor dat acceptatie kan plaatsvinden.”

Forman voegt toe dat chronische pijn zelf kan leiden tot een soort verdriet. “Mensen die lijden aan chronische pijn ervaren een gevoel van verlies”, legt ze uit. “Het kan leiden tot een onvermogen om deel te nemen aan activiteiten, zinvol werk te doen en relaties te onderhouden. Dit zijn allemaal verliezen, en verliezen moeten worden verwerkt.”

Als we rouwen, doorlopen we verschillende fasen , die eindigen met acceptatie. “We vinden het niet leuk dat we iets of iemand verloren hebben, maar we accepteren het verlies en leren ermee te leven”, zegt Forman. “Pijncliënten willen geen pijn lijden, ze willen niet de verliezen die hun pijn veroorzaken. Maar als ze zichzelf toestaan ​​om te rouwen om het verlies dat pijn met zich meebrengt, creëren ze de mogelijkheid van een gelukkiger en bevredigender toekomst.” 

Wanneer Forman met cliënten met chronische pijn werkt, suggereert ze doorgaans een paar verschillende copingstrategieën. De eerste is mindfulnessmeditatie, om de persoon te leren zijn ademhaling te gebruiken om een ​​andere relatie met zijn pijn te hebben. Forman is ook een voorstander van ondersteuningsgroepen voor mensen met chronische pijn. “Het kan heel nuttig zijn om met anderen te kunnen praten die in dezelfde situatie zitten”, zegt ze. 

Haar derde suggestie is om manieren te vinden om meer van het leven te genieten. “Als we ons op pijn richten, maken we het erger,” legt ze uit. “Door een leven op te bouwen dat plezierig is, kun je jezelf afleiden van je pijn. Het vinden van een hobby of interesse die je gedachten van je pijn afleidt, is ook waardevol. Het geeft je in ieder geval iets anders om over na te denken!”