Microdosering: Definitie, Effecten, Gebruik, Risico’s, Legaliteit

Microdosering houdt in dat je hele lage doses van een substantie neemt, meestal een psychedelische drug . De hoeveelheid van de substantie die wordt gebruikt, ligt aanzienlijk onder een hallucinogene dosis, maar voorstanders geloven dat de praktijk een scala aan positieve gezondheidseffecten kan opleveren.

Deze lage doses zouden het dagelijks functioneren moeten verbeteren, terwijl een dramatische verandering van de bewustzijnstoestand wordt vermeden .

Mensen worden gemotiveerd om te microdoseren om een ​​aantal redenen. Deze omvatten een verlangen om:

• Verlicht mentale gezondheidsklachten (zoals angst en depressie )
• Verbeter de prestaties
• Sociale interacties vergemakkelijken
• Verbeter creativiteit
• Verhoogde energie
• Verhoog de focus
• Verhoog de concentratie
• Verminder fysieke klachten (zoals spierspanning en hoofdpijn)
• Verlicht menstruatiepijn

De interesse in microdosering is de laatste jaren enorm toegenomen, wat heeft geleid tot een overvloed aan online discussies, video’s en artikelen die aan de praktijk zijn gewijd. Ondanks de dramatische toename in bekendheid, staat onderzoek naar de praktijk nog in de kinderschoenen. 

Kan microdosing echt je mentale gezondheid verbeteren? Is het veilig? Is het legaal? Het antwoord op die vragen hangt af van verschillende factoren.

Er is weinig bekend over de prevalentie, effecten, veiligheid en langetermijngevolgen, dus er is meer onderzoek nodig om de potentiële hulp of schade die microdosering kan bieden volledig te begrijpen. De legaliteit van de praktijk hangt af van de gebruikte stoffen: twee van de populairste stoffen zijn illegaal, maar sommige andere kunnen legaal worden gemicrodoseerd. 

Geschiedenis van microdosering

Psychedelica zijn krachtige psychoactieve stoffen die geestverruimende effecten hebben, waaronder veranderingen in de perceptie, stemming en cognitie.  

Vroeg onderzoek naar het gebruik van psychedelica toonde een aantal gunstige effecten.  Psychiaters gebruikten psychedelica tijdens experimenten in de jaren 40, 50 en 60. Het was in de jaren 60 dat tegencultuurfiguren zoals psycholoog Timothy Leary hielpen hallucinogenen te populariseren . Onderzoek naar het onderwerp werd echter effectief stopgezet voor een periode van 40 jaar nadat dergelijke stoffen in de Verenigde Staten werden verboden.

De praktijk van microdosering is de laatste jaren aanzienlijk gegroeid, met name omdat het media-aandacht heeft gekregen van een aantal vooraanstaande publicaties. De interesse in microdosering is gegroeid naast verwante praktijken zoals het gebruik van “smart drugs” en nootropics .

Stoffen

Definities van wat precies een microdosis is, variëren. Over het algemeen gaat het om het nemen van ongeveer 5% tot 10% van een recreatieve dosis van een hallucinogene substantie. Dit komt neer op ergens tussen de 10 en 20 microgram. 

Stoffen die vaak worden gebruikt voor microdosering zijn onder andere:

Ayahuasca

Deze psychoactieve drank of thee komt oorspronkelijk uit Zuid-Amerika en wordt gebruikt als onderdeel van bepaalde religieuze ceremonies.

Cannabidiol (CBD)

CBD is de tweede meest voorkomende cannabinoïde in marihuana. Het is niet-psychoactief en zou helpen bij het verlichten van angst en stress.

Hennep

Het staat ook bekend als marihuana en kan gebruikt worden voor microdosering. Het schijnt angst te verlichten en de concentratie te verbeteren.

Ibogaïne

Dit is een wortelschors die in Centraal-Afrika wordt gekweekt en soms wordt gebruikt in traditionele spirituele geneeskunde. Sommige onderzoeken suggereren dat het veelbelovend kan zijn voor het verlichten van opioïdenafhankelijkheid. 

Ketamine

Dit medicijn wordt meestal gebruikt om pijnstilling en sedatie te induceren en te behouden tijdens een operatie.

Lyserginezuurdi-ethylamide (LSD)

LSD wordt gezien als de populairste stof voor microdosering. Het schijnt ervoor te zorgen dat mensen zich meer gefocust, productiever en creatiever voelen. 

Mescaline (peyote)

Mescaline is een natuurlijk voorkomende psychedelische stof met effecten die vergelijkbaar zijn met LSD en die een belangrijke rol heeft gespeeld in de traditie van de Native Americans. Hoewel het illegaal is in de VS, is het gebruik ervan legaal voor bepaalde religieuze groepen en voor wetenschappelijk onderzoek.

Methyleendioxyamfetamine (MDMA)

MDMA , beter bekend als ecstasy of molly, is een psychoactieve drug die voornamelijk wordt gebruikt voor recreatieve doeleinden. Het heeft stimulerende effecten en versterkt gevoelens van empathie en zelfbewustzijn.

Methylfenidaat (Ritalin)

Dit medicijn wordt gebruikt om ADHD en narcolepsie te behandelen, maar wordt soms ook recreatief gebruikt om de academische of atletische prestaties te verbeteren.

Nicotine

Nicotine wordt vaak geconsumeerd in tabaksproducten en mensen die het microdoseren, beweren dat het hun geheugen en concentratievermogen kan verbeteren.

N,N-dimethyltryptamine (DMT)

DMT produceert korte maar intense psychedelische ervaringen. Voorstanders suggereren dat het, wanneer het microdoseert, helpt om spiritueel bewustzijn te vergroten en gevoelens van angst te verminderen.

Psilocybine (“magische” paddenstoelen)

Net als LSD is psilocybine een van de populairste stoffen die bij microdosering worden gebruikt. Sommige onderzoeken suggereren dat de stof antidepressieve effecten kan hebben. 

Hoewel er verschillende stoffen gebruikt kunnen worden, zijn de meest gebruikte voor microdosering de psychedelica LSD en psilocybine. Deze zijn over het algemeen het meest onderzocht en zijn vaak makkelijker te verkrijgen dan sommige minder gebruikte stoffen.

Effecten

Er is een gebrek aan onderzoek naar de effecten en potentiële voordelen van microdosering. Een ander probleem is dat onderzoekers de mogelijke langetermijneffecten van deze praktijk nog niet kennen. 

Van het onderzoek dat tot nu toe is gedaan, vertrouwen de meeste van deze studies op respondenten die zelf hun eerdere ervaringen met microdosering rapporteren. Zulke studies geven mogelijk geen volledig beeld van de praktijk, aangezien de meeste van deze deelnemers al verwachten een goede ervaring te hebben, dus hun feedback kan bevooroordeeld zijn.

Om te bepalen of microdosering het geestelijk welzijn kan verbeteren of bepaalde psychische stoornissen kan behandelen, moeten er gerandomiseerde, gecontroleerde onderzoeken worden uitgevoerd waarin de effecten van microdosering worden vergeleken met die van placebo.

Waarneembare voordelen

In een onderzoek waarin werd gevraagd naar de waargenomen voordelen, rapporteerden deelnemers de volgende positieve resultaten:

• Verbeterde stemming
• Verbeterde focus
• Creativiteit
• Zelfredzaamheid
• Verhoogde energie
• Sociale voordelen
• Cognitieve voordelen
• Verminderde angst

Creativiteit

Meer creativiteit is een van de meest gerapporteerde voordelen van microdosering, maar het is ook een van de moeilijkste om te meten. Mensen kunnen het gevoel hebben dat ze creatiever zijn, maar dit komt niet noodzakelijkerwijs overeen met verbeteringen in probleemoplossing en innovatie in de echte wereld.

Hoewel verder onderzoek nodig is, melden respondenten dat ze zich meer gefocust, bewust en betrokken voelen bij de wereld om hen heen. Grotere openheid , nieuwsgierigheid, veranderende perspectieven en over het algemeen grotere gevoelens van creativiteit zijn veelvoorkomende gerapporteerde voordelen. 

Mentale gezondheid

Mensen die microdoseren, doen dat vaak om de symptomen van stress, angst of depressie te verlichten. Uit een onderzoek bleek dat mentale gezondheid een van de belangrijkste redenen was waarom veel mensen besloten om microdoseren te proberen, en 44% van de deelnemers meldde dat de praktijk leidde tot verbeteringen in hun mentale gezondheid. 

Een andere studie gepubliceerd in het tijdschrift Frontiers in Psychiatry vroeg deelnemers via een online vragenlijst naar hun ervaringen met microdosering. De deelnemers aan de studie waren ouder dan 18 en hadden de diagnose van ten minste één psychische aandoening gekregen. De resultaten suggereerden dat veel deelnemers vonden dat microdosering effectiever was dan sommige andere soorten conventionele behandelingen, maar niet zo effectief als standaarddoseringen van psychedelica. 

Welzijn

Mensen melden vaak dat ze zich gelukkiger voelen, meer vrede, kalmte, welzijn, minder depressieve klachten, optimisme en een betere kijk op het leven.

Cognitieve en sociale voordelen worden ook vaak gemeld. Deze omvatten zaken als verbeterde mentale helderheid, grotere empathie en hogere niveaus van extraversie .

Mensen die microdosering hebben geprobeerd, melden vaak ook dat ze een aantal andere voordelen ervaren, waaronder het ontbreken van bijwerkingen, de mogelijkheid om de dosis te controleren en de nieuwigheid van de ervaring zelf. 

Volledige dosis versus microdosis

Hoewel er nog steeds een gebrek is aan onderzoek naar microdosering, suggereert recent bewijs dat psychedelica in volledige doseringen voordelen kunnen hebben. Ondanks eerdere zorgen heeft onderzoek geen verband gevonden tussen het gebruik van psychedelica en latere psychische aandoeningen of zelfmoordacties.  In feite werden deze stoffen in sommige rapporten geassocieerd met een lager percentage psychische problemen. 

Er is aangetoond dat psychedelica de openheid vergroten. Sommige onderzoeken suggereren dat psychedelica (bij volledige doseringen) kunnen helpen bij het verlichten van sommige mentale gezondheidsproblemen, waaronder angst en depressie.

Wat zou dit kunnen betekenen in termen van microdosering? Het is belangrijk om te onthouden dat hoewel in sommige onderzoeken is aangetoond dat deze stoffen therapeutisch potentieel hebben bij volledige doses, dit niet noodzakelijkerwijs betekent dat mensen dezelfde effecten zullen ervaren bij sub-hallucinogene doses.

Microdosering biedt enkele voordelen ten opzichte van het gebruik van volledige doseringen psychedelica. Hoewel deze stoffen doorgaans lage fysiologische risico’s hebben, brengen volledige doseringen mensen wel het risico op psychologische bijwerkingen met zich mee, waaronder wat in de volksmond een “bad trip” wordt genoemd.

Een “bad trip” is een ervaring die wordt gekenmerkt door angstaanjagende hallucinaties, paranoia, stemmingswisselingen en waanideeën die potentieel gevaarlijk kunnen zijn. Dus hoewel standaarddoses psychedelica enige voordelen lijken te bieden, zijn ze niet altijd wenselijk vanwege de veranderingen in percepties, cognities en emoties, evenals de mogelijkheid van ongewenste bijwerkingen.

Omdat microdosering veel lagere doses inhoudt, is de kans kleiner dat mensen deze negatieve bijwerkingen ervaren. Het is echter ook belangrijk om te weten dat zelfs sub-hallucinogene doses van deze stoffen ongewenste en onaangename bijwerkingen kunnen veroorzaken.

Veiligheid en risico’s

Microdosering kan voor sommige mensen voordelen opleveren, maar dat betekent niet dat het zonder ongewenste effecten is. In een onderzoek rapporteerden deelnemers een aantal uitdagingen die verband houden met microdosering. Enkele gerapporteerde problemen waren:

• Fysiologisch ongemak
• Verminderde focus
• Verminderde energie
• Toegenomen symptomen
• Verstoorde stemming
• Verhoogde angst
• Sociale inmenging
• Cognitieve interferentie

Sommige mensen met bepaalde medische aandoeningen zoals angst kunnen merken dat deze stoffen hun symptomen kunnen verergeren. Mensen met een voorgeschiedenis van psychotische stoornissen zoals schizofrenie of bipolaire stoornis willen psychedelische stoffen in elke dosering vermijden.

Een andere belangrijke veiligheidsoverweging is het feit dat veel van de stoffen die voor microdosering worden gebruikt illegaal zijn. Er is dan ook geen regelgeving voor de productie en vervaardiging van deze stoffen.

Uit een onderzoek is gebleken dat MDMA-tabletten vaak worden gemengd met andere stoffen, waaronder badzouten, en slechts 60% van deze tabletten bevatte MDMA.  Dit betekent dat het erg moeilijk is om te weten wat je precies binnenkrijgt als je deze stoffen binnenkrijgt.

Wettigheid

De meest gerapporteerde uitdaging voor mensen die microdoseren hebben geprobeerd, is het feit dat deze stoffen illegaal zijn. LSD, psilocybine en peyote staan ​​bijvoorbeeld allemaal op de lijst van Schedule I-drugs in de Controlled Substances Act. 

De Drug Enforcement Administration (DEA) beschrijft deze stoffen als stoffen met “momenteel geen geaccepteerd medisch gebruik en een hoog potentieel voor misbruik”.  Dit betekent dat het illegaal is om dergelijke stoffen te kweken, bezitten of verkopen voor persoonlijk gebruik of distributie.

Zulke stoffen kunnen ook op standaard drugstesten voorkomen, zelfs bij zeer lage doseringen. Dit kan leiden tot ernstige gevolgen, waaronder juridische aanklachten en verlies van werk.

Professionele overwegingen

Psychedelische therapie verwijst naar elk type therapeutische praktijk die wordt ondersteund door de inname van een psychedelische drug. Hoewel onderzoek naar deze praktijk grotendeels werd stopgezet na de goedkeuring van de Controlled Substances Act, is er de laatste tijd een opleving in de interesse in het klinische gebruik van psychedelica als onderdeel van therapeutische behandeling. 

Het is belangrijk om op te merken dat deze stoffen nog steeds illegaal zijn en niet legaal kunnen worden voorgeschreven of gegeven door een arts of psychiater. Echter, naarmate er meer onderzoek wordt gedaan naar het gebruik van psychedelica, zowel in standaard doseringen als microdoses, is het mogelijk dat psychedelica hun weg vinden naar verschillende behandelparadigma’s. 

Er is recentelijk een poging gedaan om psychedelica te herclassificeren als Schedule II-gecontroleerde stoffen.  Dit zou erkennen dat deze middelen medische toepassingen hebben, wat het mogelijk zou maken om verder onderzoek te doen en ze te gebruiken in klinische, begeleide settings. Of dit gebeurt, is echter nog maar de vraag.

Een woord van Verywell

Microdosering lijkt veelbelovend, maar het is belangrijk om te onthouden dat de effecten ervan niet goed zijn onderzocht en dat deze stoffen in veel gevallen illegaal zijn. Het mag niet worden gebruikt ter vervanging van professionele behandeling als u symptomen van een psychische aandoening heeft.