Onderzoek naar het stigma rond geestelijke gezondheid in zwarte gemeenschappen

Hoewel de houding van zwarte Amerikanen ten opzichte van geestelijke gezondheidszorg sterk uiteenloopt, heerst er een stigma rondom psychische aandoeningen. Hierdoor zoeken sommige mensen geen hulp.

Het is belangrijk om te bedenken hoe het stigma – en de krachten die het stigma creëren – het voor mensen lastig kunnen maken om contact op te nemen met een professional in de geestelijke gezondheidszorg.  

Overtuigingen over psychische aandoeningen

Sommige gemeenschappen accepteren het idee dat psychische aandoeningen gezondheidsproblemen zijn die behandeling vereisen. Maar in andere gemeenschappen is er een ernstig stigma dat impliceert dat een psychisch gezondheidsprobleem een ​​teken van zwakte is en voor anderen verborgen moet worden gehouden.

Overtuigingen over psychische aandoeningen worden gevormd door ervaring, culturele tradities en formeel onderwijs. Verhalen van vrienden en familie spelen ook een rol.

Als familieleden praten over een ‘gekke’ oom die in het ziekenhuis moest worden opgenomen, kunnen jongere generaties gaan geloven dat je met een psychische aandoening niet kunt functioneren in de maatschappij.

Op dezelfde manier, als iemand die een misdaad begaat een psychische aandoening heeft, kan dat de overtuiging in stand houden dat mensen met een psychische aandoening gewelddadig zijn. Iedereen die een misdaad begaat of een vorm van ongewenst “slecht” gedrag vertoont, zou worden gestigmatiseerd als iemand met een psychische aandoening of in dat spectrum, wat niet per se waar is.

Dergelijke overtuigingen versterken het idee dat psychische aandoeningen schandelijk zijn.

Ideeën over psychische aandoeningen die het stigma kunnen versterken, zijn onder meer overtuigingen over:

• Identiteit: Dit gaat over de symptomen van een psychische aandoening. Gelooft iemand dat symptomen van depressie een normaal onderdeel van het leven zijn? Denken ze dat symptomen rondom angst een teken zijn van een fysiek gezondheidsprobleem?
• Oorzaak: Komen symptomen voort uit een spirituele zwakte, persoonlijke zwakte of karakterfout? Of kan iedereen een psychische ziekte ontwikkelen op dezelfde manier als ze een fysiek gezondheidsprobleem kunnen ontwikkelen?  
• Tijdlijn: Dit verwijst naar overtuigingen over of een ziekte acuut, cyclisch of chronisch is. Dus iemand zou kunnen aannemen dat depressie binnen een bepaalde tijdsperiode zou moeten verdwijnen of ze zouden kunnen geloven dat angst in alle gevallen een leven lang duurt.
• Gevolgen: Denken mensen dat onbehandelde psychische aandoeningen gevolgen hebben? Of denken ze dat psychische aandoeningen een nuttig doel dienen (zoals depressie creativiteit aanwakkert)?
• Controleerbaarheid: Hoeveel vertrouwen heeft een individu dat een ziekte behandeld kan worden? Denken ze dat het genezen kan worden of geloven ze dat behandeling niet zal helpen?

Er zijn veel culturele factoren, maatschappelijke druk en stereotypen die van invloed kunnen zijn op de opvattingen over geestelijke gezondheid in de zwarte gemeenschap.

Bovendien kunnen kwesties als systemisch racisme en het gebrek aan cultureel gevoelige behandeling door aanbieders ook een rol spelen in de manier waarop de zwarte gemeenschap naar psychische aandoeningen en behandelingen kijkt. Het wordt niet genormaliseerd op de manier waarop het zou moeten. Mensen zien het vaak als een persoonlijk en/of moreel gebrek. Als gevolg hiervan wordt het veld van de geestelijke gezondheidszorg op dezelfde manier bekeken als de andere systemen die zwarte mensen aanzienlijke schade hebben toegebracht.

Factoren die de geestelijke gezondheid beïnvloeden

Volgens het Bureau voor Gezondheid en Sociale Zaken voor de Gezondheidszorg van Minderheden melden zwarte volwassenen in de VS vaker dan blanke volwassenen symptomen van emotionele stress, zoals verdriet, hopeloosheid en het gevoel dat alles moeite kost. 

Personen in de zwarte gemeenschap ervaren waarschijnlijk stressvolle gebeurtenissen die hun mentale gezondheid beïnvloeden. Racisme, discriminatie en ongelijkheid beïnvloeden het psychologische welzijn van een persoon. De stress kan het risico op een psychische aandoening vergroten. Sommige ervaringen kunnen zelfs traumatiserend zijn.

Financiële problemen vergroten vaak de kans dat iemand ernstige psychische problemen ervaart. Zwarte volwassenen die onder de armoedegrens leven, rapporteren twee keer vaker ernstige psychische problemen dan degenen die erboven leven.

Het is ook belangrijk om te onthouden dat deze sociale factoren die de gezondheid bepalen, allemaal gelaagd zijn. Racisme voegt daar nog een belangrijke laag aan toe.

Verschillen in behandeling van geestelijke gezondheid

Slechts 1 op de 3 zwarte Amerikanen die baat zouden kunnen hebben bij een behandeling voor geestelijke gezondheid, krijgt deze ook. Dit kan deels te wijten zijn aan de verschillen in behandeling voor geestelijke gezondheid . 

Zwarte personen hebben vaak geen toegang tot cultureel competente zorg. Als gevolg hiervan is de behandeling die ze krijgen vaak slechter.

Mensen van kleur worden minder vaak meegenomen in onderzoek, wat betekent dat hun ervaringen met symptomen of behandelingen minder vaak in overweging worden genomen.

Ook is de kans groter dat ze naar de eerste hulp gaan of met hun huisarts praten als ze psychische problemen hebben, dan dat ze een professional op het gebied van geestelijke gezondheidszorg raadplegen 

Zwarte personen worden ook vaker verkeerd gediagnosticeerd door behandelaars. Dit kan het wantrouwen jegens professionals in de geestelijke gezondheidszorg aanwakkeren, aangezien een verkeerde diagnose kan leiden tot slechte behandelresultaten. 

Bijdragen aan de verschillen is het feit dat zwarten vaker gedwongen behandeling ondergaan, of het nu gedwongen klinische of poliklinische behandeling is. Dit draagt ​​bij aan het stigma, de vijandigheid en het gebrek aan bereidheid om vrijwillig zorg te zoeken. 

Gemeenschapsstigma

Veel onderzoek heeft uitgewezen dat de zwarte gemeenschap een hoge mate van stigma heeft dat geassocieerd wordt met psychische aandoeningen. In de jaren 90 wees een opiniepeiling uit dat 63% van de Afro-Amerikanen geloofde dat depressie een persoonlijke zwakte was en slechts 31% geloofde dat het een gezondheidsprobleem was. 

Uit andere onderzoeken is gebleken dat de zwarte gemeenschap eerder geneigd is te zeggen dat psychische aandoeningen geassocieerd worden met schaamte en verlegenheid. Individuen en families in de zwarte gemeenschap verbergen de ziekte ook vaker. 

Mensen uit de zwarte gemeenschap zijn wellicht eerder geneigd te geloven dat ze sterk zijn omdat ze zoveel tegenslagen hebben overleefd, en dat niemand het recht heeft om hen te vertellen dat er iets mis met ze is (omdat ze een psychisch probleem als zwakte kunnen zien).

Studies die specifiek de overtuigingen van zwarte vrouwen onderzoeken, zijn schaars. Maar één studie vond dat zwarte vrouwen eerder geloofden dat individuen depressies ontwikkelen door een “zwakke geest, slechte gezondheid, een getroebleerde geest en gebrek aan eigenliefde.” 

Maar niet alle onderzoeken wijzen op een hoge mate van stigma onder zwarte vrouwen. Een onderzoek, uitgevoerd in 2009,  toonde aan dat de meeste zwarte vrouwen geen stigma hadden op psychische aandoeningen. Onderzoekers ontdekten dat vrouwen de oorzaken van psychische aandoeningen begrepen, veel van de symptomen nauwkeurig identificeerden, zich bewust waren van de mogelijke gevolgen en geloofden dat psychische aandoeningen konden worden beheerd met behandeling en persoonlijke motivatie.

Het stigma doorbreken

Het verminderen van het stigma zou de kans kunnen vergroten dat personen met psychische problemen behandeling zoeken. Behandeling zou hen kunnen helpen om gelukkiger en bevredigender te leven.

Om het stigma te doorbreken, moeten we waarschijnlijk een tweeledige aanpak hanteren: het aantal cultureel competente zorgverleners vergroten en het narratief rondom psychische aandoeningen veranderen. 

Voorlichting over psychische aandoeningen en het normaliseren van psychische gezondheidsproblemen kan mensen helpen inzien dat de behandeling van een psychisch probleem niet schandelijker hoeft te zijn dan de behandeling van een lichamelijk probleem.

Het is ook belangrijk dat aanbieders van geestelijke gezondheidszorg zijn toegerust om voor individuen in de zwarte gemeenschap te zorgen. Cultureel competente therapeuten en psychiaters kunnen helpen wantrouwen te verminderen en betere zorg te bieden.

De publicatie van enkele recente boeken kan helpen het stigma op mentale gezondheid onder Afro-Amerikanen te verminderen. Enkele titels zijn: 

• De onbeschaamde gids voor zwarte geestelijke gezondheid: navigeer door een ongelijk systeem, leer hulpmiddelen voor emotioneel welzijn en krijg de hulp die u verdient 
• Betrokkenheid bij de geestelijke gezondheidszorg van de gemeenschap met raciaal diverse bevolkingsgroepen
• Mind Matters: een bronnengids voor psychiatrie voor zwarte gemeenschappen (deel 1)
• Zwarte geestelijke gezondheid: patiënten, zorgverleners en systemen

Er zijn ook podcasts en influencers op sociale media die helpen het stigma te doorbreken. Rappers hebben een aantal nummers gemaakt waarin ze mentale gezondheidsproblemen bespreken, waaronder G Herbo, Polo G en Quando Rondo. Andere beroemdheden hebben hun platforms gebruikt om bewustzijn te creëren en een aantal van de problemen aan te pakken. 

Er zijn ook cultureel relevante apps en websites waar mensen terechtkunnen voor advies, bronnen en zelfs online therapie. Al deze dingen dragen bij aan het verminderen van het stigma onder Afro-Amerikanen.

Een woord van Verywell

Als u een achteruitgang in uw geestelijke gezondheid ervaart of vermoedt dat u symptomen van een psychische aandoening heeft, neem dan contact op met iemand. U kunt beginnen met het praten met uw arts over behandelingsopties.

Als u vermoedt dat een geliefde een psychisch probleem heeft, praat er dan met hem of haar over. Open gesprekken over mentale gezondheid kunnen helpen het stigma te doorbreken en meer mensen aanmoedigen om hulp te zoeken.