Tekenen van ADHD bij peuters

Aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit ( ADHD ) is een gedrags- en ontwikkelingsstoornis die ongeveer 5%-7% van de bevolking treft. Zowel kinderen als volwassenen kunnen ADHD ervaren, maar de diagnose wordt bij kinderen doorgaans pas gesteld in de basisschooljaren. Toch kunnen de symptomen van ADHD zich al in de peuterjaren openbaren en ouders vragen zich vaak af of hun jonge kind tekenen van ADHD vertoont.

Symptomen van ADHD bij peuters kunnen lijken op gedragingen die normaal zijn voor peuters, zoals een onvermogen om te focussen, hyperactiviteit en impulsieve bewegingen en gedragingen. Maar bij peuters die later de diagnose ADHD krijgen, kunnen deze gedragingen opvallender intens en verstorend zijn.

Lees verder voor een gedetailleerdere uiteenzetting van ADHD-symptomen bij peuters, risicofactoren voor ADHD en antwoorden op andere veelgestelde vragen over ADHD bij peuters.

Tekenen en symptomen

Peuters kunnen niet formeel worden gediagnosticeerd met ADHD. De formele diagnose van ADHD gebeurt meestal wanneer uw kind op de basisschool zit, of ten minste vier jaar oud is.  Om deze reden kan het moeilijk zijn om met zekerheid te zeggen dat bepaald peutergedrag betekent dat uw kind ADHD heeft.

Bovendien kunnen veel gedragingen, zoals het onvermogen om zich te concentreren en op te letten, moeite met het volgen van instructies, impulsief lijken, niet stil kunnen zitten, allemaal normaal zijn voor peuters en kunnen ze uiteindelijk worden ontgroeid.

Uit onderzoek is gebleken dat bepaalde symptomen erop kunnen wijzen dat uw peuter uiteindelijk de diagnose ADHD krijgt. Dit is wat we tot nu toe weten.

ADHD-symptomen bij baby’s

Sommige onderzoekers geloven dat de symptomen van ADHD al vroeg zichtbaar zijn, wanneer uw kind nog een baby is .

Uit een onderzoek dat is gepubliceerd in European Child &; Adolescent Psychiatry blijkt bijvoorbeeld dat taal- en motorische vertragingen bij baby’s een vroeg teken van ADHD kunnen zijn.

Het is belangrijk om te weten dat het feit dat uw baby deze vertragingen heeft, niet betekent dat hij/zij ook ADHD zal krijgen. Bij sommige kinderen kan er wel een verband bestaan ​​tussen de twee.

ADHD-symptomen bij peuters

Peuters en kleuters die later de diagnose ADHD krijgen, zullen veel van dezelfde veelvoorkomende symptomen vertonen als oudere kinderen. Er zijn drie symptomen die worden beschouwd als de ‘kern’-symptomen van ADHD, en zelfs peuters kunnen tekenen hiervan vertonen:

• Onoplettendheid
• Impulsiviteit
• Hyperactiviteit

Nogmaals, het verwarrende is dat deze symptomen normaal gedrag zijn voor peuters en kleuters, aangezien velen nog geen impulscontrole of het vermogen om zich te concentreren hebben ontwikkeld zoals oudere kinderen dat wel hebben. De meeste peuters beginnen deze symptomen te ontgroeien naarmate ze dichter bij de kleuterschool komen.  

Toch merken veel ouders van peuters bij wie later ADHD wordt vastgesteld dat hun kind duidelijk minder oplettend, impulsiever en hyperactiever is dan andere kinderen van hun leeftijd.

Dit kan duidelijk worden wanneer uw kind met andere kinderen van zijn leeftijd speelt, of wanneer hij/zij naar een kinderdagverblijf of peuterspeelzaal gaat en u zijn/haar gedrag kunt vergelijken met het gedrag van andere kinderen

U merkt bijvoorbeeld dat uw peuter:

• Lijkt meer te dagdromen dan andere kinderen en heeft moeite om aandacht te besteden aan gesprekken
• Heeft moeite met het opvolgen van eenvoudige instructies, zoals het halen van schoenen als het tijd is om te vertrekken, zelfs als je weet dat ze begrijpen wat de instructies betekenen
• Heeft moeite om tot rust te komen, zelfs als het tijd is om stil te zitten, zoals tijdens de maaltijden
• Lijkt een actievere geest en lichaam te hebben dan andere kinderen: lijkt constant te praten, constant te bewegen
• Kan moeite hebben met het respecteren van de persoonlijke ruimte van anderen en kan impulsieve bewegingen met hun lichaam maken

Risicofactoren voor ADHD bij kinderen

ADHD wordt niet veroorzaakt door slecht ouderschap of iets wat je deed tijdens de zwangerschap. Sterker nog, de meeste experts geloven dat het wordt veroorzaakt door factoren die buiten je controle liggen, zoals genetica.

Niettemin zijn er enkele risicofactoren die de kans kunnen vergroten dat een peuter later een ADHD-diagnose krijgt:

• Een bevallende ouder hebben die al op hoge leeftijd is
• Een bevallende ouder hebben met minder jaren opleiding
• Een familielid met ADHD hebben
• Taal- en motorische vertragingen ervaren tussen de leeftijd van 3 maanden en 18 maanden
• Geboren worden met een “moeilijk” temperament

Een ADHD-diagnose bij uw peuter krijgen

Als u merkt dat het impulsieve, onoplettende en hyperactieve gedrag van uw peuter aanhoudt, zelfs nadat ze naar de basisschool gaan, is het misschien tijd om een ​​diagnose te laten stellen. Hiervoor moet u naar uw kinderarts, die u mogelijk doorverwijst naar een professional op het gebied van kinderontwikkeling.

ADHD wordt meestal op vierjarige leeftijd vastgesteld, maar vaak pas na de basisschool. Om de diagnose ADHD te krijgen, moet uw kind:

• Symptomen hebben die in twee of meer situaties voorkomen (school, thuis, sociale situaties)
• Heeft u minimaal 6 symptomen van ADHD?
• Heeft u symptomen die van invloed zijn op het vermogen van uw kind om normaal te functioneren thuis, op school en in sociale situaties?
• Heb je symptomen die al minstens zes maanden aanhouden?

Ondersteuning van de behoeften van uw peuter

ADHD is een ander neurotype dan neurotypisch. Kinderen met de aandoening worden vaak geconfronteerd met uitdagingen die verband houden met hun symptomen, maar ze hebben ook sterke punten . Het is belangrijk om deze uitdagingen te begrijpen en manieren te vinden om ze effectief te beheren, maar het is net zo belangrijk om kinderen te helpen hun sterke punten te herkennen en effectief te gebruiken door aanpassingen, ondersteuning en aanmoediging te bieden. 

Enkele manieren waarop u de ontwikkeling van uw peuter kunt ondersteunen:

• Ontwikkel routines en help je kind zich aan een schema te houden. Geef duidelijke signalen om kinderen te helpen bij de overgang tussen taken.
• Gebruik lof en beloningen om positief gedrag te stimuleren.
• Zorg voor gezonde gewoontes, zoals voldoende slaap en een uitgebalanceerd, voedzaam dieet.
• Zorg ervoor dat uw kind voldoende fysieke activiteit krijgt gedurende de dag. Actief blijven kan helpen symptomen van hyperactiviteit te bestrijden en kan helpen de focus te verbeteren.
• Breng tijd door met uw kind . Modelleer passend gedrag en gebruik lof en aanmoediging om uw kind te helpen goede sociale vaardigheden te ontwikkelen. 
• Vraag om aanpassingen in de schoolomgeving en praat met de leerkracht van uw kind over manieren om effectiever met uw kind te communiceren.