Produkcje MoMo/Getty Images
Zamknij ten odtwarzacz wideo
Eutymia w chorobie afektywnej dwubiegunowej to termin używany do opisania stosunkowo stabilnego stanu nastroju, w którym nie występuje ani mania, ani hipomaniak , ani depresja.
Jednak niektóre słowniki oferują różne wersje definicji, które mogą być mylące, gdy są używane w kontekście choroby psychicznej. Aby jeszcze bardziej skomplikować sprawę, znaczna liczba osób zdiagnozowanych z eutymią dwubiegunową będzie wykazywać objawy depresji lub lęku, co rzuca cień wątpliwości na to, co ten termin właściwie oznacza.
Spis treści
Różne definicje
Zamieszanie w definicji eutymii zaczyna się od samego rdzenia. W języku greckim prefiks eu- oznacza „dobry lub dobrze”, podczas gdy -thymia pochodzi od greckiego słowa „thymus”, oznaczającego „umysł”. Sugerowałoby to, że osoba w stanie eutymicznym jest w dobrym stanie umysłu.
Inne słowniki rozszerzyły definicję, sugerując pozytywny lub nawet podwyższony stan nastroju, podobnie jak w przypadku euforii . W filozofii eutymia opisuje stan radości, dobrego nastroju i pogody ducha (odnosząc się do jednego z podstawowych celów ludzkiej egzystencji).
Ta sama definicja nie może być stosowana do medycyny. W kontekście klinicznym eutymia nie jest tyle dobrym stanem, co neutralnym stanem, w którym nie możesz być ani szczególnie szczęśliwy, ani smutny. Możesz nawet nie czuć się „dobrze” per se, ale przynajmniej będziesz w stanie, w którym będziesz w stanie lepiej funkcjonować na co dzień.
Mimo to niektórzy ludzie cierpiący na eutymię poczują znaczną poprawę. U innych osób wystąpią jednak objawy wskazujące na depresję lub lęk.
Eutymia i anhedonia
U osób z eutymią często stwierdza się objawy anhedonii , czyli stanu nastroju, który polega na obniżonej zdolności odczuwania przyjemności. może występować fizycznie, kiedy nie odczuwasz przyjemności z dotyku, jedzenia czy seksu, lub społecznie, kiedy nie interesują Cię sytuacje społeczne lub nie potrafisz czerpać z nich przyjemności.
Objawy anhedonii obejmują:
- Wycofanie się społecznie
- Udawanie „dobrej miny” innym
- Znajdowanie wymówek, żeby nie spotykać się ze znajomymi
- Odczuwanie negatywnych uczuć wobec siebie lub innych
- Wyrażanie siebie w sposób mniej werbalny lub niewerbalny
- Utrata popędu seksualnego (libido)
- Utrzymujące się uczucie fizycznego złego samopoczucia
Anhedonia nie jest depresją samą w sobie, ale raczej podstawowym objawem depresji i innych zaburzeń nastroju, w tym schizofrenii . Niektórzy opisują anhedonię jako „emocjonalne załamanie”.
Niestety nie ma jednomyślności co do właściwego leczenia anhedonii ani leków, które konkretnie są przeznaczone do leczenia anhedonii.
Mając to na uwadze, osoby cierpiące na anhedonię często odnoszą korzyści ze zwiększonego wsparcia społecznego, jak również ze skojarzonego stosowania leków przeciwdepresyjnych i psychoterapii. Wellbutrin (bupropion) , lek przeciwdepresyjny stosowany w leczeniu depresji dwubiegunowej, może być przydatny w poprawie libido.
Eutymia i lęk
Eutymia i lęk mogą również współwystępować u osób z chorobą afektywną dwubiegunową. Rodzaj i nasilenie objawów lękowych mogą się różnić u poszczególnych osób i mogą charakteryzować się jednym lub kilkoma z następujących zaburzeń:
- Agorafobia
- Uogólnione zaburzenie lękowe (GAD)
- Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (OCD)
- Lęk napadowy
- Zespół stresu pourazowego (PTSD)
- Zaburzenie lękowe społeczne (SAD)
Zaburzenie lękowe mogło występować wcześniej, równolegle z chorobą afektywną dwubiegunową, lub mogło rozwinąć się po leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej (lub w odpowiedzi na nie)
Współwystępowanie eutymii i zaburzeń lękowych nie jest aż tak rzadkie. W rzeczywistości, według badań Harvard Medical School i Douglas Mental Health University Institute w Montrealu, 34,7 procent z 2102 osób, które spełniały kryteria diagnostyczne eutymii dwubiegunowej, spełniało również kryteria diagnostyczne jednego lub więcej zaburzeń lękowych.
W przeciwieństwie do anhedonii, której leczenie nie jest ustalone, zaburzenia lękowe leczy się po postawieniu diagnozy zgodnie z kryteriami podanymi w Podręczniku diagnostyczno-statystycznym zaburzeń psychicznych (DSM) wydanym przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne.
Przyczyna
Nie jest jasne, dlaczego niektórzy ludzie z eutymią dwubiegunową doświadczają anhedonii, podczas gdy inni odczuwają lęk lub nie odczuwają żadnych objawów. W ostatnich latach wielu psychologów zasugerowało, że nasze rozumienie eutymii może być błędne, ponieważ brak choroby jest często interpretowany jako dobre zdrowie psychiczne. Dotyczy to w szczególności eutymii.
Osoba z chorobą afektywną dwubiegunową w stanie eutymicznym często nie będzie chciała lub nie będzie w stanie zmienić swojego obecnego nastroju po ustąpieniu ostrego epizodu maniakalnego lub depresyjnego. Może się zdarzyć, że obawia się „przewrócenia łodzi” i stała się mniej wrażliwa na bodźce zewnętrzne, świadomie lub nieświadomie.
Bez względu na przyczynę, wynikająca z tego sztywność może utrudniać przystosowanie się do różnych sytuacji lub odczuć. Bez umiejętności przystosowania się, osoba będzie miała mniejszą zdolność do odczuwania przyjemności i będzie miała ogólną tendencję do częstszego, intensywniejszego i łatwiejszego doświadczania negatywnych emocji.
Eutymia zatem nie jest koniecznie oznaką, że leczenie zadziałało, lecz raczej stanem, w którym należy monitorować i modyfikować przebieg leczenia.